Heeft Karel De Gucht volgens U in het verleden reeds "gesjoemeld"?
Beoordeel dit blog
APENLAND
Waar Koning Filip I regeert En het ABVV en de PS de bevolking terroriseert
08-08-2009
HET NEO-KOLONIALISTISCH SPOOK
Ik volg al heel mijn volwassen leven de internationale politiek. Op wereldniveau valt het op dat alle continenten in ontwikkeling zijn. Azië was één generatie terug een ontwikkelingsgebied. Nog niet zolang geleden hadden Belgische ontwikkelingsorganisaties projecten lopen in China.
Nu, de wereld van de ontwikkelingshulp is een apart geval. Ik zat zelf in de raad van beheer van zo'n organisatie en wat ik daar allemaal te zien kreeg van gefoefel met overheidsgeld, mens het had geen naam. Bijvoorbeeld, men kreeg 1 miljoen euro voor een project in China, maar men stak het geld in Zuid-Afrika. Het jaar daarop nam men geld voor Latijns-Amerika en men stak het in China etc. Overigens, de echtgenoot van Annemie Neyts speelde een hoofdrol in deze carrousel. Moest men zoiets in de privésector uitsteken men stak U in de gevangenis. Maar ja, bij de overheid wordt alles een beetje door de vingers gezien. En van het gerecht moet men zeker geen bang hebben, want de rechters zijn zelf politieke vriendjes.
China is het land van de 21e eeuw. De kwaliteit van de producten is geëvolueerd van ondermaats tot hetzelfde niveau van Europa en aan 10% van de Europese kostprijs. Nochtans is China arm aan bodemrijkdommen. Maar het heeft brains. Maar ook de andere continenten zijn in volle ontwikkeling: Oceanië, Amerika, Europa. In Europa is het voormalige Oostblok in het algemeen en Rusland in bijzonder het grote economisch wonder. Lenin en Stalin hebben zich wellicht al meerdere keren omgedraaid in hun graf, maar dat zal de doorsnee Rus worst wezen.
Het zieke broertje van de klas is Afrika. Afrika is zonder twijfel het rijkste continent ter wereld, maar heeft de armste wereldbevolking. Nergens ter wereld hebben de Europese grootmachten zoveel middelen gestoken dan in Afrika. Onderwijs, gezondheidszorg, infrastructuur. Twee generaties na de onafhankelijkheid blijft er niet veel meer over van deze investeringen. De nieuwe machthebbers in Afrika hebben een roofbouweconomie geïnstalleerd. De leiders zijn zeer clangericht en de eigen natie is ondergeschikt. Er heerst ook een totaal andere mentaliteit op het gebied van arbeidsethiek. Een arbeider werkt tot hij net genoeg heeft om zijn familie te onderhouden. Loonopslag is geen stimulans voor meer of beter werk, maar heeft net het omgekeerde resultaat: Men moet minder werken voor zijn familie te onderhouden. De zwarten zijn voor elkaar zeker niet zachter dan de Europese bazen waren. Met andere woorden, een totaal gebrek aan verantwoordelijkheidszin en inzet heeft ervoor gezorgd dat de Afrikaanse bevolking te lijden heeft aan armoede, gebrek aan opleiding, gezondheidszorg en dat er permanent gewapende conflicten zijn. De internationale gemeenschap kijkt toe, maar doet niets. De internationale gemeenschap is het slachtoffer van haar eigen moraal. We zijn zo in de ban van het ethisch correct denken, dat we ons zelf zodanig wegcijferen op wereldniveau dat we er niemand nog een dienst mee bewijzen. Wat is de wereldgemeenschap gebaat met VN-waarnemers die noteren dat er in een Afrikaans oorlogsgebied, 7000 verkrachtingen waren, 25.000 blinde moorden en 700 dorpen die werden platgebrand? Als men geen gevolg geeft aan deze blinde terreur heeft het geen enkele zin dat men er statistieken van bijhoudt. Wij westerlingen passen zo op om als racist of neo-kolonisator versleten te worden. We laten de Afrikanen elkaar afslachten en we kijken met medelijden toe. We starten wel eens een of andere humanitaire actie op en dan is ons geweten gesust.
Afrika verdient beter. De lokale bevolking in oorlogsgebieden smeekt om blijvende structurele maatregelen. Niet één of andere humanitaire actie, maar stabiliteit, infrastuctuur, gezondheidszorg, scholen en werk. Vooral ouderen denken met heimwee terug naar de tijd voor de onafhankelijkheid. Nu, deze tijd komt nooit meer terug. Maar dat neemt niet weg dat de internationale gemeenschap een missie heeft in Afrika en dat men zich niet moet wegsteken achter het spook van het neo-kolonialisme om werkelijk niets structureels te ondernemen. De Verenigde Naties moeten hun non-interventie ombuigen tot een actieve politiek in landen waar er geen democratische regime heerst en waar de bevolking een terreurbewind ondergaat. Gebieden die permanent in oorlog verkeren moet onder VN-toezicht worden geplaatst. De VN kan perfect VN-troepen sturen en een voorlopig bewind aanstellen. Men kan ervoor zorgen dat de Westerse ontwikkelingshulp verspreid komt, zodat niet één land een grotere invloed kan uitoefenen in deze gebieden.
We hebben als westerling een belangrijke taak in het armste werelddeel en we mogen die taak niet ontlopen onder het motto van neo-kolonialisme. Het ethisch correct denken heeft zijn grenzen en die grenzen worden bereikt als de lokale bevolking aan ontbering sterft.
