Het parkeerbeleid in vele Vlaamse steden is een regelrechte ramp. In de jaren tachtig en negentig van vorige eeuw dachten vele politici dat ze het licht hadden gezien. De marktpleinen – van oudsher het centrum van de gemeenten – zijn nu veranderd in lege kale pleinen met één of ander modern “kunstwerk” in het midden. Vooral de socialisten houden van grote lege pleinen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De grootste markt van België ligt in Sint-Niklaas. En jawel, enkele jaren geleden besliste de verlichte geest van het Waasland, Freddy Willockx (SPA) om de markt volledig vrij te maken. Er kwam zelfs een ondergrondse betaalparking. De Stationsstraat, ooit een regionale en commerciële parel, liep volledig leeg. Momenteel staan er maar liefst 20 panden te koop of te huur. Het commercieel centrum van Sint-Niklaas is kapotgemaakt door haar eigen stadsbestuur. Dit nam een aantal maatregelen, zoals het tijdelijk gratis parkeren, maar dat bleek niet veel meer dan een druppel op een hete plaat. De Sint-Niklase middenstand kraakt onder de flaters van het stadsbestuur. Natuurlijk dat deze zullen argumenteren dat het Waasland Shoppingscenter de oorzaak is van de achteruitgang van de lokale middenstand. Shoppingcentra en lokale middenstand zijn niet noodzakelijk elkaars concurrenten, tenzij dat de lokale overheden zelf de kleine bedrijven nog wat extra tegenwerken. Men begrijpt blijkbaar niet dat mensen graag hun wagen gratis parkeren op loopafstand van de winkels.

Neen, vele lokale overheden hebben hun parkeerplaatsen verkocht aan privéfirma’s die via hun parkeerwachters permanent de winkelstraten afschuimen op zoek naar een wagen die ze kunnen op de bon zetten. In tegenstelling tot de hulpagenten zijn deze parkeerwachters niet zo begripvol voor een menselijke fout. Iemand wiens kind ziek is en zijn wagen voor een apotheek parkeert zonder ticket, zal zonder pardon een parkeerbiljet onder de ruitenwisser vinden. Bezoekers die een aantal tickets gekregen hebben, zullen in de toekomst veel liever naar een shoppingcenter trekken waar ze niet moeten betalen voor hun wagen te parkeren. Daarom dat deze shoppingscentra en megawinkels zoals de Makro het uitstekend doen.

Sommige stadsbesturen zijn beginnen zweven. In sommige Vlaamse steden denken ze dat de mensen zin hebben om hun auto op 10 minuten stappen te parkeren. Akkoord, in een gemeente zoals Brugge zullen bezoekers graag één kilometer of meer te voet gaan om de stad in haar volle glorie te kunnen bewonderen. Ook Gent zal in zekere zin in aanmerking komen voor op afstand parkeren. Maar zelfs in Gent moeten we voorzichtig zijn. Vele mooie handelszaken in het centrum zijn momenteel gesloten of vervangen door een anonieme keten. In de Veldstraat bij voorbeeld vindt men nu nog enkel grootwinkels. De bekende bakkersfamilie Bloch sloot onlangs ook haar deuren. Gent is niet meer zo aangenaam om te winkelen zoals pakweg 20 jaar geleden. Een zeer ondoorzichtig parkeerbeleid zorgt ervoor dat toevallige bezoekers de stad mijden.

Het schoolvoorbeeld voor een falend parkeerbeleid is de stad Dendermonde. Een piepkleine stad met een misplaatst groot eigenbeeld. Dendermonde is geen Brugge, noch Gent. Toch vond oud-burgemeester Norbert De Batselier (SPA) het nuttig om het verkeersbeleid van de Denderstad zwaar te hervormen. De mooie middeleeuwse Grote Markt werd autovrij zonder dat het verlies aan parkeerplaatsen gecompenseerd werd. Er werd éénrichtingsverkeer ingevoerd in straten die totaal niet commercieel zijn. In commerciële straten daarentegen geldt overal tweerichtingsverkeer. Nergens in Vlaanderen vindt men zo’n bizar verkeersbeleid. En natuurlijk dat het stadsbestuur op zoek was naar centjes om megalomane nutteloze projecten te financieren. De parkeerplaatsen werden verkocht aan een privéfirma. Bezoekers van Dendermonde die geen zin hebben in een peperdure rekening dienen hun wagen op een zandparking te zetten. Het commercieel centrum van Dendermonde zakt stilaan weg. Meer dan honderd jaar geleden was Dendermonde een commercieel centrum in het hartje van Oost-Vlaanderen. Het bezat een lakenhal, een vleeshal, een vismijn, een beestenmarkt, een vlasmarkt, een haven, een legerkazerne, industrie, klinieken, onderwijs en natuurlijk het gerecht. Het krioelde van de bedrijvigheid in de stad.

Momenteel schiet daarvan bijna niets meer over. Bezoekers worden uit de stad geweerd. Parkeerplaatsen zijn bijna onvindbaar. En indien men toch een plaatsje vindt, moet je een bonnetje nemen. Te lang parkeren is overigens onbetaalbaar. Waar wilt het Dendermonds stadsbestuur heen? Gaat men zich voor het middenstandsbeleid laten leiden door iemand die recent correctioneel veroordeeld is voor het in elkaar timmeren van zijn vriendin? Of gaat men inzien dat Dendermonde een sympathiek verkeersbeleid dient te hebben. Vlotte en voldoende parkeerplaatsen, parkings ondergronds en bovengronds die voldoende ademruimte verschaffen voor de bezoekers en lokale middenstand. Het geval Dendermonde is niet uitzonderlijk in Vlaanderen.

Er is een gouden regel in de vrije markt en die is de volgende: Laat alles zoveel mogelijk over een de zelfregulerende markt en doe zo weinig mogelijk aan overheidsinterventie. Geen enkele bestuurder van een gemeente is slim genoeg om een model uit te werken dat met alle variabelen rekening houdt. Men laat wel peperdure studies uitvoeren, maar die achteraf waardeloos blijken. Vele stadsbesturen verschuilen achter deze peperdure studies. Natuurlijk kan men de weinig geschoolde gemeenteraadsleden zo een rad voor de ogen draaien, maar in praktijk versmacht men te dikwijls de lokale middenstand. En neem de handel weg en de gemeente gaat dood.