BERICHTGEVING IS NIET CORRECT

Daar hebben we het weer. Het gelul over het mattheuseffect. Het klinkt geleerd, maar het is eigenlijk hedendaags socialisme. Volgens dit zogenaamde effect worden de rijken steeds rijker en de armen steeds armer. Vandaag konden we dit bericht lezen in de liberale gazet Het Laatste Nieuws. Bij mijn weten heeft deze krant de actieve burger als doelpubliek. Maar blijkbaar is dat geen probleem om zulke berichten te brengen. Nog straffer wordt het als redacteurs van een zogenaamde kwaliteitskrant als De Standaard zulk gezever brengen. Enkele maanden terug was het Bart Sturtewagen die al met het bericht afkwam. Sturtewagen kan dan misschien een leuke snoet hebben, een economist of een historicus is hij duidelijk niet. En natuurlijk dat hij op de site van De Standaard steunbetuigingen kreeg van klein-links. 

HISTORISCHE SCHETS

Wat is er eigenlijk van aan? In het Ancien Regime had men de adel, de clerus en het plebs. De adel en de clerus arbeiden niet, maar bezaten al de rijkdom van het grondgebied. Het gewone volk of het plebs slaagde er zelden of nooit in enige eigendom te verwerven. De mensen waren gedoemd om als lijfeigenen voor een heer op het land te ploeteren. Na de Franse Revolutie werden er eerste maatschappelijke hervormingen doorgevoerd. De macht van het volk werd meer voelbaar. Er ontstond langzaamaan een burgerij die via de politiek enig gewicht kon uitoefenen op het dagelijks beleid. En de macht van de adel en de clerus deemsterde geleidelijk weg. Door de industriële revolutie en de daarbijhorende plattelandsvlucht ontstond er een nieuwe klasse van arbeiders en industriëlen. De meeste loontrekkenden kenden een armoedig bestaan en woonden in de zogenaamde beluiken. Elke grootstad telt nog zulke historische relicten. Het waren mensonterende tijden. Een hedendaagse stal heeft meer luxe dan de toenmalige armenwoningen. Een toilet die moest worden gedeeld door meerdere bewoners. En in de winter had men geen geld voor kolen en stookte men de toiletdeuren op.

Door de opkomst van de socialisten kwamen er noodzakelijke veranderingen in het lot van de werkende klasse. De beide wereldoorlogen waren scharniermomenten die telkens gevolgd werden door sociale verbeteringen. Er kwam het enkelvoudig stemrecht en via de politiek kon de arbeidersklasse beter wegen op het beleid. Vooral na de Tweede Wereldoorlog ontstond er in de lage landen een welvaartstaat. Het is vooral een verdienste van de toenmalige christendemocraten dat deze sociale verbeteringen werden ingevoerd.  Gezondheidszorg, onderwijs, alles werd bereikbaar voor het gewone volk. Ook de woningbouw kende een enorme evolutie. Aanvankelijk kwamen er goedkope volkswijken, maar geleidelijk aan verbeterde ook de kwaliteit van de huisvesting. Bewoners kregen ook de mogelijkheid om voor een prikje en met een goedkope lening sociale woningen aan te kopen. 

Vooral sinds de "golden sixties" de jaren 1960 van vorige eeuw kunnen arm en rijk een comfortabel leven leiden in dit land. Het aantal wagens toont duidelijk aan dat er niets fout is op het gebied van welvaart in de lage landen. Bijna iedere volwassene heeft nu zijn eigen wagen! Honderd jaar geleden was er met moeite één auto per 5000 inwoners. De kwaliteitsnormen zijn enorm toegenomen. Elkeen gaat vandaag de dag op huwelijksreis, terwijl dat amper twee generaties terug een absolute uitzondering. Ook de luxe om in het "wit" te trouwen is een recent fenomeen. Televisies, GSMs, Laptops, I-pod en I-pads, spelcomputers...Men kan het zo zot niet bedenken of elk gezin beschikt er over. Vooral de voorbije generatie heeft een electronische omwenteling gekend.  

ONTSPOORDE SOCIALE MAATREGELEN   

Maar men is natuurlijk te ver gegaan. Men heeft de grenzen van het toelaatbare bereikt. Als men wildvreemde mensen, die hier niet geboren zijn, elke maand 1.000 euro geeft om niets te doen dan is er natuurlijk iets serieus fout gelopen in dit land. Asielzoekers, of moet ik zeggen "goudzoekers" komen van heel de wereld naar dit land en mogen direct op onze kosten op Hotel.

De leningen van de huizen staan historisch laag. En hoe lager de rentevoeten, hoe meer de mensen kunnen lenen met hetzelfde inkomen. Goedkoper geld leidt tot duurdere woningen. Dat is gewoon de simpele werking van het vrije marktmechanisme. Maar dat willen de zogenaamde journalisten niet begrijpen. Als men correct is dan ziet men dat het deel van het gezinsinkomen dat naar de afbetaling gaat al decennia hetzelfde is, namelijk 30%. Stijgen de rentevoeten dan zakken de prijzen. Dalen de rentevoeten dan stijgen de vastgoedprijzen. En al de rest is larie en apekool.

Daarnaast heeft men de woonnormen verbeterd. Men verhuurt niet meer wat men wil. In echte gestapostijl komen de inspecteurs van de overheid woningen keuren en vooral afkeuren. Dat de huurders zelf hun appartement hebben onbewoonbaar gemaakt, is hun probleem niet. Dan zijn er massa's huizen waarop een voorkooprecht van de overheid rust, ook wel het moderne communisme genoemd. Want zeg nu eerlijk, vindt U het normaal dat U zelf niet kan beslissen aan wie U Uw eigen woning verkoopt. Maar blijkbaar vindt de doosnee Belg dit geen enkel probleem. Want op internet vindt men er amper iets over. En de mensen die zelf geen woning kunnen aankopen zijn zodanig beschermd in dit apenland dat een wanbetaler vandaag de dag nog moeilijk uit te drijven is. U zal maar met Uw zuurverdiende centen een appartementje verhuren aan een sociaal geval. Zij mogen Uw kot afbreken, een euro schadevergoeding zie je nooit. De balans van het gerecht ligt al lang niet meer in evenwicht.

Door de berichtgeving dat de rijken steeds rijker worden doet men de waarheid veel oneer aan. Men creëert er een klimaat door dat niet alleen historisch en economisch onjuist is, maar men geeft een aanzet tot nog meer onproductieve maatregelen. Want zeg nu eerlijk, wie heeft er vandaag de dag nog veel zin om bij voorbeeld zelfstandige te worden. Men heeft geen pensioen, men een slechte sociale ondersteuning en als je winst maakt dan komt de overheid uw geld direct afpakken. Natuurlijk ondernemers rijden altijd met een dikke bak en kunnen rijkelijk gaan lunchen elke middag op kosten van het bedrijf. Maar dan hebben we het wel gehad. Want ondernemingen betalen zich blauw aan sociale lasten. Bedrijfsleiders hebben niet de luxe om jaren te vroeg op pensioen te gaan. Men is als zelfstandige ondernemer gedoemd om tot 65 jaar te werken. 

Als men poneert dat de kloof tussen arm en rijk groter wordt, over wie heeft men het dan alstublieft? Over de top 100 van België, de oude miljardairs in Belgische Frank ofzo? OK, het kan zijn dat deze rijken nog rijker worden. Maar het probleem is dat dit soort van rijken niet te pakken zijn. Zij kunnen zo met hun kapitaal schuiven dat ze zo glad zijn als een aal. En wat zien we dan? Het steeds Jan Modaal die het gelach betaalt. Het is de bakker, de beenhouwer, de doorsnee zelfstandige die mag opdraaien voor een gekleurde berichtgeving in de pers. Niet de dikkenekken die door de politiek benoemd zijn, zoals de bazen van de NMBS of Belgocontrol zullen het gelach betalen. Neen, de kleine en middelgrote bedrijven moeten eraan geloven. Zij zijn zeer slecht georganiseerd en kunnen daarom gemakkelijk worden aangepakt. Het is misschien cynisch, maar het zijn deze mensen die tot het lezerspubliek van Het Laatste Nieuws behoren.

SOCIALE HERVERDELING IN BELGIË

Het zijn dikwijls dit soort van berichten die aan de oorsprong liggen van de sociale herverdeling in België. In haar oospronkelijk ideologie kwamen de socialisten op voor een maatschappij waarin iedereen werkte volgens zijn mogelijkheden en beloond werd volgens zijn behoeften. Dit oorspronkelijke denkbeeld was ontsproten uit de geest van Karl Marx. Het complete falen van de communistische grootmachten hebben ervoor gezorgd dat de meeste sociaaldemocraten momenteel opkomen voor een gecorrigeerd marktsysteem. In feite onderschrijven ze de liberale marktprincipes, maar voegen ze er een hele resem correcties aan toe.

België heeft momenteel een zogenaamde gemengde economie. De sociale welvaartsmaatschappij die na de Tweede Wereldoorlog werd ingevoerd had natuurlijk zijn repercuties op het inkomen van onze bevolking. Armen, behoeftigen, gehandicapten, gepensioneerden...een hele categorie van mensen worden door onze maatschappij ondersteund. De gelden komen van de actieve bevolking en van de winsten van de ondernemingen.

Men moet echter streven naar een maatschappij waar werken beloond wordt en waar er nog genoeg impulsen bestaan om te willen werken en ondernemen. Een maatschappij waar een hulpbehoevende evenveel of meer inkomen heeft dan een werkende inwoner raakt volledig in verval. In de communistische Sovjetunie maakte het allemaal niet veel uit. Werken of niet-werken, inventief zijn of behoudsgezind. Promotie en vergoedingen stonden totaal los van de gepresteerde arbeid. Men zag aan de producten uit de voormalige USSR goed dat er geen drijfveer meer was bij de bevolking. Onze staat moet ervoor zorgen dat men de moraal van de mensen niet breekt. Het valt mij meer en meer op dat "slechterikken" in dit land even goed af zijn als "brave werkende huisvaders". Het sociaal vangnet is al lang een sociale hangmat geworden. Nietsnutten krijgen vergoedingen "omdat ze pijn hebben in de rug" en kunnen genieten van gratis gezondheidszorg, goedkope sociale woningen, gratis rechtsbijstand, gratis woningen enz. Laaggeschoolde arbeiders die elke dag gaan werken verdienen nauwelijks meer dan deze "leeggangers" en dat werkt natuurlijk niet stimulerend.

Ik heb zo het gevoel dat onze politici wensen dat iedereen ongeveer evenveel verdient en bezit. Alle belastingen zijn gemaakt om de actieve ondernemende mensen hun geld af te romen en te geven aan de zogenaamde behoeftigen. Onze beleidsmakers willen wel dat iedereen zijn eigen huis heeft, maar kunnen niet verdragen dat er hier een klasse van miljonairs zou ontstaan. Een tweede verblijf in de Ardennen of aan de kust wordt wel nog toegestaan, maar al wie rijker is dan deze norm moet genadeloos worden belast.

TORENHOGE ERFENISRECHTEN

En indien onze maatschappij er niet in slaagt de "rijken" te pluimen dan zal men wel bij overlijden een begoed burger 27% van zijn inkomen afnemen onder het motto van successierechten. De bezittingen van een erflater zijn gedurende zijn hele leven alle vele keren belast en toch vindt de overheid het nodig om op het verdriet van de mensen nog eens extra geld te incasseren. 

Nog erger wordt het op het niveau van de zogenaamde suikertantes. Indien je het ongeluk hebt niet aan kinderen te zijn geraakt dan gaat praktisch Uw volledig fortuin naar de staat. Of je nu neven of nichten hebt die je wil begunstigen, het maakt allemaal niet veel uit. Het is schrijnend. Vroeger kregen de begunstigden van suikertantes nog een aantal schijven die minder belast werden. Sinds een tiental jaren heeft men de regelgeving verstrengd en betalen zulke erfgenamen nu ongeveer 70% aan successierechten. Een grote schande!!! Ik had een suikertante die mij 2.500 euro naliet. Na aftrok van de kosten bleef er 750 euro over!!! Nu en dan komt eens iets in de pers over deze schandalige belastingen. Zoals toen een kinderloze erfgename van het Petrofina-imperium via een duolegaat haar bezittingen wegschonk. Op die manier kon er toch 50% aan de erfgenamen toekomen. Een krachttoer om toch 50% van uw eigen bezit aan Uw familie te laten...Maar daar praten onze poltici niet over. Ik sprak er ooit Karel De Gucht over en die zei dat de erfenisrechten geen prioriteit waren voor de VLD. Men heeft de successierechten in alle stilte omgevormd tot hét middel bij uitstek om aan sociale herverdeling te doen.

De gemiddelde Belg bezit 160.000 euro, en daarmee zijn we rijker dan ooit tevoren. Het financiële vermogen van alle Belgen, de som van alle beleggingen en spaarboekjes, werd door de Nationale Bank becijferd op 909,5 miljard euro, een historisch record, zo staat te lezen in De Morgen.