1/ Beleggers zullen beslissen op basis van fiscale motieven
Formateur Elio Di Rupo wil speculatieve aandelenbeleggers hard aanpakken. Wie zijn aandelen verkoopt binnen het jaar, zal 50 procent roerende voorheffing op de meerwaarde moeten betalen. Wie verkoopt binnen een termijn van 1 tot 8 jaar, moet 25 procent roerende voorheffing betalen. Dat kan tot gevolg hebben dat beleggers effectief 8 jaar zullen wachten alvorens ze hun aandelen verkopen. Het speculatieve karakter van een belegging definiëren aan de hand van de beleggingshorizon is niet correct. Met deze maatregel zullen fiscale motieven bovenaan staan in het beslissingsproces van beleggers, terwijl het echte motief toch het risicoprofiel van de portefeuille moet zijn, zegt Hugo Lasat, lid van het directiecomité bij Petercam.
Bovendien is de periode van 8 jaar bijzonder lang. Kijk naar de voorbije 8 jaar waarin we twee crisissen doorgemaakt hebben. Als belegger moet u toch de mogelijkheid hebben om in zo'n situatie uw portefeuille aan te passen aan de actualiteit, zegt hij. Volgens Lasat zouden in de eerste plaats de producten met een hefboomwerking onder de noemer van speculatieve beleggingen moeten vallen. Dan denk ik vooral aan de afgeleide producten die typisch posities zijn die beleggers niet voor lange termijn kunnen aanhouden en die vaak gebruikt worden om met beperkte bedragen te speculeren, meent Lasat.
2/ Recuperatie minwaarde verhoogt volatiliteit
Het plan van Di Rupo geeft beleggers ook de mogelijkheid om de minwaarden op aandelen te verhalen op het bedrag van de belastbare meerwaarden. Dat kan tot een bizar gedrag leiden waarbij zware verliezen doorgeslikt worden omdat de helft van het verlies gerecupereerd kan worden via de belastingaangifte. Aandelen die in een bepaald jaar grote verliezen optekenden, zullen aan het eind van het jaar gedumpt worden. Het gevolg zijn nog grotere koersschommelingen en het werkt zelfs speculatie in de hand, schrijft Gert Bakelants van De Belegger. Beleggers kunnen bovendien beslissen om de gedumpte aandelen net na Nieuwjaar opnieuw op te pikken.
3/ Belastingdruk verhoogt zwaar
Volgens Di Rupo komt de meerwaardebelasting er om de fiscaliteit op roerende inkomsten te harmoniseren met die van de andere Europese landen. Iedereen is het er echter over eens dat het tarief van 50 procent bij verkoop in het eerste jaar ongezien is. Dat tarief is echt bij de haren getrokken, zegt Paul Huybrechts van de beleggersfederatie VFB. Volgens Hugo Lasat is het ook fout de meerwaardebelasting te rechtvaardigen in het kader van een Europese harmonisatie. Je mag niet één belastingtarief van één land gaan vergelijken met dat van een ander land. Je moet de totale belastingdruk bekijken en op dat vlak is België toch een absolute koploper, zegt Hugo Lasat.
4/ Hypotheek op de economie
De Di Rupo-nota betekent een ferme slag voor de roerende vermogens. Dat is een gevaarlijke evolutie, meent Hugo Lasat. België heeft een van de hoogste spaarvolumes in Europa. Maak daar een sterkte van, in plaats van ze bijkomend te gaan belasten. Vergeet niet dat die roerende vermogens de olie zijn van onze economie. Steeds meer bedrijven vallen voor hun financiering terug op risicokapitaal, zoals aandelen of bedrijfsobligaties. Net die instrumenten zwaarder gaan belasten kan op termijn een zware hypotheek leggen op de economie, meent Lasat.
