Ik ben Alexandra
Ik ben een vrouw en woon in Limburg (België) en mijn beroep is niet langer van belang door verplicht vervroegd pensioen.
Ik ben geboren op 03/06/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: reizen.
Na een trombose in 2007 reis ik eenhandig met reisgezel Gus-staaf de wereld rond.
Om een foto groter te bekijken: klik onderaan het bericht op een bijlage.
Een reisverslag in foto's Deze reis werd gemaakt in oktober-november 2017
29-10-2017
Dag 21, zondag, 29 oktober 2017, deel II
Na de lunch in een gloednieuwe galerij in Olympic Parc neem ik al veel stoutmoediger een ferry terug naar de Quay.
Ik weet niet altijd WAT ik zie, maar als het leuk is, neem ik een foto, zoals deze felgekleurde gevels aan de waterkant.
Het vuurtorentje betekent dat we in de buurt van het Maritiem Museum zijn, en dan zou die driemaster de Endeavour moeten zijn, een replica van het schip waarmee James Cook de Grote Oceaan verkende.
Harbour Bridge is gemakkelijk te herkennen..
..evenals de Opera.
Na de treinrit en de wandeling terug plof ik verzaligd op het terras van een Thais restaurantje, op de hoek van Liverpool Street en Kent Street
De bomen op het balkon helpen mij later om mij te oriënteren
bij het uitzicht vanuit mijn kamer...maar dan is het reeds hoog bedtijd!
- moet angst voor deze onbekende stad en het openbaar vervoer overwinnen; dat betekent 1x stoute schoenen aantrekken en het gewoon DOEN.
Gewapend met een stadsplan, een Opal Card en Gus stevig in de hand stap ik naar het metrostation in George Street. Op de hoek is er een muurtje omheen de kathedraal. Een ideale eerste en laatste rustplaats van en naar het hotel, zeker met al die werken in de stad.
Zittend kan ik ook gemakkelijker een foto nemen. Die bloeiende jacaranda blijft fascineren.
En diep onder de grond, bereikbaar via liften, leer ik al snel, rijdt niet de metro, maar de trein van de inner circle, zoals ze hier zeggen. Eerste doel is Circular Quay (Kie, niet Keej). Daar vertrekken de meeste veerboten.
Ik neem er een naar Darling Harbour, aanlegplaats Barangaroo. Opnieuw krijg ik daar een vogel in het vizier voor een kiekje.
Het water lokt en de volgende boot brengt mij reeds een stuk dieper de stad in, naar het Olympic Parc.
De bemanning van de boten gooit bij iedere aanlegplaats het touw rond een bolder en trekt de boot naar de drijvende pier..bruggetje tussen schip en wal en in- en uitstappen maar!
Onderweg valt er veel te zien.
(en iedereen wuift naar iedereen en fotografeert elkaar op het water)
-in de ochtend tentoonstelling van de creatieve creaties van de diverse dekkenteams
- koopjesdag (zoals trouwens iedere dag, hoewel het telkens "de laatste!!" is
Op dek 5 waar de tentoonstelling is, is het extreem druk vandaag. Ik zoek en vind een plaatsje in de koffiebar van waaruit ik wat foto's kan nemen, oa van de creatief opgevouwen handdoeken van dek zes..
...en het knap uitgewerkte schip van dek elf:
Op dek 5 wordt het rustiger wanneer de zoveelste uitverkoop op dek 6 begint:
Na de middag is het zwembad op dek 12 opnieuw te druk voor mij.
Het promenadedek op 7 is zoveel rustiger met die zalige banken voor de reddingsvesten, want die hebben precies de goede zithoogte voor mij
om te doen wat ik het liefst doe: gewoon kijken, luisteren, ruiken en genieten van de oceaan.
- de was doen, zeker na de extra warme dag aan land gisteren
- luieren, dit is tenslotte vakantie ook.
Bij het ontbijt word ik verrast door een heel speciale zonsopkomst doorheen een beregende ruit:
's Avonds een nieuwe ontdekking: het "Sanctuary" op dek 16, = 2 dekken extra via de trappen. Stilte, amper mensen en overspannen met zeildoek waardoor ik nu de avondschemering zie opkomen.
Het blijkt tevens een ideale plek om van deze hoogte de zonsondergang te fotograferen,
Zelf drink ik liever een ijsgekoeld niet alcoholisch drankje in het Hard Rock Cafe.
Daar it ik uiteindelijk op het terras met boven mij een groen gewelf van bladeren en bloesems en niet op foto hoorbaar, vele kwetterende vogeltjes. Zooo zalig!
vinden ook andere toeristen die zitten en wandelen in het winkelcomplex
De boot terug is plots veel groter en wit
en biedt weer andere uitzichten
waarvan sommige je aan het dromen zetten..
en dan is daar het cruise schip
en ligt iedereen zo ongeveer uitgeteld aan het zwembad.
- Vandaag legt het schip aan in de haven van Nuku'Alofa, hoofdstad van het koninkrijk Tonga.
- Hele dag staat in het teken van dit bezoek.
Vanaf de aanlegkade loopt een stenen pier tot in de stad. Op die pier het ene kraampje na het andere. Gezellig en heel erg warm. Ik doe er toch een dik uur over.
Vanop het schip heb ik een goed uitzicht op het koninklijk paleis en de erachter liggende St. Mary's Cathedral.
Aan de zeezijde van het schip is er de blauwe, blauwe oceaan...
- 's morgens de was gedaan in de wasserette van het schip, zelfbediening.
- in de namiddag opnieuw een lezing over de muiterij op de Bounty.
- Vandaag niet 1 foto genomen
15-10-2017
Dag 7, zondag, 15 oktober 2017
- Verdere verkenning van het schip
- lezingen over de muiterij op de Bounty in het Black Theater op dek 7
Op dek 12 en 13 liggen het zwembad en kinderzwembad.Dek 13 is slechts een gedeelte van een dek, enkel via de trap te bereiken. De lift gaat van 12 naar 14.
Ook dek 15 en 16 zijn enkel via trappen te bereiken. Het belet mij niet toch zo hoog foto's te kunnen nemen.
Uiteindelijk evenwel, mede door de lezingen op dek 7 kom je daar geregeld voorbij de Blue Bar, met de uit hout uitgesneden hond in de vensterbank.
De grotere Ocean Bar op dek 7 serveert heerlijke jasmijnthee, een zegen voor de pijnlijke keel en luchtwegen.
Vanop het promenadedek nog eens de oceaan en de hemel fotograferen... maar zie ik nu scheel of is dat een spookschip in de nevel?
-zoeken naar een "vaste" comfortabele plaats, van waar ik vooral veel kan observeren én die niet te ver van mijn kamer afligt. Ik reis zoals gewoonlijk met de verhoogde wc-bril mee en het is dan zo gemakkelijk vanop de hogere zit op te staan en door de krapheid van de badkamer, zittend mijn handen te wassen en af te drogen met iedere dag weer die zalig propere handdoeken.
Vanop dek 6 heb ik een ruime kijk op dekken 5, 6 en 7. Met een extra kussentje in de fauteuil, zit ik net dat tikje hoger en zachter.
Oo, reeds nu worden er koopjes aangeboden. Vandaag zijn dat schoenen en slippers. De kopers passeren mij na hun aankoop en ik ben de geïnteresseerde, beschikbare, neutrale toeschouwer om te bewonderen.
Na de middag "ontdek" ik dek 7, het promenadedek, waarop je het hele schip rond kunt lopen...
... en daar komt zowaar de zon te voorschijn!
En dit is gewoon onweerstaanbaar: het zog: het "spoor" dat het schip in het water achterlaat.
- op het terras voor het hotel tot het besef komen, ja, nu ben ik in Australië
Aan de overkant zie ik een klas schoolkinderen in uniform mét hoed klaar staan om over te steken naar het zwembad op de hoek:
Op zoek naar koffie en ontbijt vind ik het Powerhouse Museum in Harris Street. Het cafetaria is open en heeft beide:
Met een taxi kom ik aan in de cruise haven White Bay voor de 1ste cruise met P&O Australia naar Tonga en Fiji. Het inschepen via special assistance extreem goed georganiseerd!
Ik ben Alexandra
stevig in de hand stap ik naar het metrostation in George Street. Op de hoek is er een muurtje omheen de kathedraal. Een ideale eerste en laatste rustplaats van en naar het hotel, zeker met al die werken in de stad.
