Ik ben Rosy
Ik ben een vrouw en woon in het Pajottenland (België) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/06/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: babbelen, dansen, bakken en bloggen.
Ik heb een lieve man, twee kinderen en al twee kleinkinderen
Vriendelijke gesprekken van een ongewone vrouw met sympathieke mensen over alles en nog wat. Zie jezelf en anderen graag. Maak jezelf en anderen gelukkig.
23-05-2024
Grasmaaier...
Lieve mensen,
Ik heb pech gehad. Mijn gasmaaiertje doet het niet meer. Vorige maandag was er gelukkig een beetje zon, en vermits het gras in mijn tuintje toch al tamelijk hoog stond, besloot ik het een kleine maaibeurt te geven. Maar ik had nauwelijks een meter met mijn maaiertje gereden of het viel stil. Even controleren of alles wel goed aangesloten was? Ja, alles was in orde, behalve dat dat ding niet draaide en maaide. Pech, pech. En juist nu regende het niet.
Ik ben dinsdag mijn grasmaaiertje voor reparatie gaan binnendoen. Hoe lang moet ik het missen? Kan wel drie weken duren. Maar men zal me verwittigen. Daar ben ik vet mee... Hoe hoog zal mijn gras dan wel zijn? Nu in een periode dat alles geweldig snel groeit.
Maar kom. Er zijn ergere dingen. En als alles terug in orde is, dan is het plezier weer wat groter.
Voorbij het lang weekend van Hemelvaart. En we hadden geluk met het weer! Heb je moederdag kunnen vieren? Of ben je er eens op uitgetrokken? Of was je niet bij de gelukkigen?
Ik denk hier aan de mensen die niet van het langere weekend konden te genieten. Je lag toch niet in een ziekenhuisbed? Dan wens ik je van harte snel beterschap. Was je misschien eenzaam? Wel, ik heb een hart voor jou alhoewel ik je niet ken. Schrijf me iets, ik antwoord je.
Ikzelf ben rustig thuis gebleven en we hebben vorige zondag moederdag gevierd. De kinderen waren gekomen met hun partner. Het zijn wel niet mijn eigen biologische kinderen, maar voor hen ben ik hun moeder. Na drie jaar huwelijk verloor mijn lieve man zijn eerste echtgenote. Zij had hem twee kindjes gegeven. Enkele tijd daarna leerden we mekaar kennen. We hielden zielsveel van mekaar en trouwden. En zo werd ik de lieve mama van een meisje en een jongetje. Zij zijn nu volwassen, afgestudeerd, en gaan hun eigen weg. Maar ze houden van me. Dat maakt mij gelukkig.
Voor jou, lieve lezer/es, een knuffel of een zoentje als je dat wenst van
Het regent weer eens. Triestig hé. Gisteren, zondag, was het wel zonnig. In Groot-Bijgaarden ging de processie uit ter ere van de heilige Wivina. Ik heb een zwak voor die vrouw. Zij was iemand die niet met haar voeten liet spelen. Zij leefde hier wel ongeveer 900 jaar geleden, en stichtte een klooster. Dat klooster bestaat niet meer, maar de herinnering aan haar wordt levendig gehouden. Je kan wel haar kapel bezoeken. Ik ga daar af en toe eens met haar praten en vragen dat ik een echte goede vrouw mag zijn en blijven. En dat lukt, als je maar vertrouwen hebt.
Gisteren ben ik haar eventjes gaan groeten, maar ik heb de processie niet zien passeren. Ik was er niet op voorbereid. Schande dat ik een feest van een van mijn lievelingsheiligen uit het oog verloren heb. Sorry, Wivina. Maar je verstaat me wel. Ik ga een dikke kaars voor jou offeren.
Dag, lieve lezer/es. Een lieve knuffel van mij, als je het verlangt..
Maar het weer viel niet echt mee. Vorige week was het prachtig zomerweer, maar deze week is het er maar triestig mee gesteld. Daarom ben ik niet aan de kust gebleven. Ik heb wel het geluk daar ook een woning te bezitten, maar als de weergoden niet meewillen, blijf ik toch liever in mijn woning in het groene Pajottenland. Ik heb er mijn gewone bezigheden en boekenkasten vol met verhalen, romans en andere interessante werken.
Hopelijk wordt het de volgende weken beter en is de vakantiesfeer wat meer gelijk het zou moeten zijn.
En hoe gaat het met jou, lieve lezer/es? Ik hoop dat het met jou goed gaat. Beter dan met het weer...
Ik was een tijdje uit de circulatie omdat ik geopereerd ben. Niet zo heel erg hoor, maar toch wel ambetant. Ik ben mijn galblaas kwijt. Dat was de boosdoener. Ik voelde me al een tijd niet meer fit, had geen eetlust, moest overgeven, begon er geel uit te zien, plaste donkergeel...
Ik liet dat onderzoeken. Resultaat: stenen in de galblaas die een afvoerkanaal verstopten. Remedie: galblaas weghalen. Is eigenlijk niet zo erg als het eruitziet.
Nu ben ik fit, fit, fit. En optimistisch. Goed genezen. Slechts oppassen dat ik niet te veel vettige schadelijke dingen eet. En voorlopig ook geen alcolhol! Maar dat glaasje cava af en toe kan ik gerust missen.
De winter lijkt op zijn laatste benen te staan, want vandaag schijnt de zon. En deze week is het carnaval. Ik doe mee, verkleed mij, doe zo zot mogelijk, flirt, vrij, zing en dans!! Zotte Rosy, zullen ze me weer noemen. Maar eigenlijk ben ik toch een serieus meisje. Geloof je het niet? Dan heb je het mis.
Een kusje voor jou en een ferme knuffel als je dat wenst van
Dit weekend vieren we carnaval. Hay no carnaval sin cuaresma, (geen carnaval zonder vasten), zegt een Spaans spreekwoord.
Maar het begin van de vastentijd valt dit jaar samen met Valentijn. En op die dag zullen verliefde paartjes en paren liefst niet de strenge gebruiken van Aswoensdag toepassen. Maar als men van goede wil is en toch de vastentijd in goede zin wil beleven (al was het maar omdat dit meestal goed is voor de gezondheid), kan men wel een en ander aanpassen. Wij leven immers niet voor de wet, de gewoonte, de traditie, of wat dan ook, maar het moet omgekeerd zijn.
Nog een fijne carnaval en eventueel een liefdevolle Valentijn!
Ik zit meer dan eens voor mijn computertje en schrijf. Schrijf jij mij ook eens iets liefs of interessants? Graag zal ik het lezen je eventueel een antwoordje sturen.
Rosy
NB. Dit berichtje staat altijd bovenaan. De andere berichten vind je hieronder, de recentste eerst.
Ik ben Rosy
Geloof je het niet? Dan heb je het mis.
