Twee werelden, één gedachte

Betoverend Bali

Niet voor niets zijn veel reizigers - die hier kwamen op zoek naar hun geluk, of iets anders - nooit meer weggegaan. Je pikt ze er zo uit: de hippies op leeftijd, die met hun net te lange grijze haren en yogafitte lijf, in de barretjes thee en gezonde shakes drinken en je als kleine Boeddha’s vriendelijk toelachen.

Apenbos

Een van de hoofdstraten heet Monkey Forest Road, die zoals de naam al zegt langs het ’apenbos’ loopt. Een plek waar je zonder zonnebril, losse tasjes en de handen stevig om de camera geklemd naartoe moet, want de apen maken hier de dienst uit.

Ze worden al jaren gevoerd door toeristen en gidsen en zijn daardoor uiterst brutaal geworden. Hun doel is zo snel mogelijk iets van je af te pakken dat ze vervolgens met je terug kunnen ruilen voor voedsel.

De Balinezen lachen erom, ze hebben geen idee waarom die rare Westerlingen apen zo interessant vinden: ’ze zijn bijdehand, vies en sommige hebben rabiës’.

Dat laatste valt nu wel mee, maar je moet goed oppassen, want er is enige tijd geleden een rabiës uitbarsting geweest, die ook de honden in hun greep had. En er zijn nogal wat honden in Ubud. Al doen ze meestal niet meer dan blaffen. Dus laat u goed informeren en inenten voordat u (net als uw verslaggever) elke dag al slalommend door de rijstvelden moet om de honden te ontwijken.

Julia Roberts

Een massage mag in Ubud niet ontbreken en ook een consult van Wayan Nuriashi (Jl Jembawan 5), de medicijnvrouw uit het boek Eten, bidden en beminnen, is een beleving op zich. Toch ligt de echte magie van Ubud in haar paleis, het Gunung Kawi monument, de tempels van Pura Marajan Agung en Pura Taman Saraswati, de nabijgelegen artistieke dorpjes en de omringende rijstvelden, waar de ochtendzon de terrassen frisgroen kleurt.

Voornamelijk vrijgezelle vrouwen trokken naar het eiland om hun geluk te beproeven en net als de hoofdpersoon (gespeeld door Roberts) uiteindelijk de liefde van hun leven te vinden in Ubud. I Made heeft er geen moeite mee; „Ik ben nog op zoek naar een Westerse vrouw”, lacht hij.

Met half dicht geknepen ogen staren we over de meters groene velden. Tengere Balinezen met rieten kapjes op hun hoofd, als bescherming tegen de felle zon, werken zich in het zweet om de rijst te oogsten.

Een man snijdt de rijststengels af, door de sikkel met een krachtige beweging naar beneden te zwiepen, waarna de vrouwen de grote bossen stengels tegen een ton slaan zodat de rijstkorrels eraf vallen.

Kasten

„Bali heeft een vierkastensysteem”, legt I Made uit. De kaste van de priesters is de hoogste: de Brahmana. Daarna komt Ksatria, de adel, dan de handelaren: Wesia en de laagste kaste waartoe zo’n negentig procent van de Balinezen behoort is de Sudra.

Zo ook I Made, wat we al aan zijn naam hadden kunnen horen. Want de Sudra kaste gebruikt maar een paar namen die de volgorde van geboorte in het gezin aangeeft. Zo heet je Wayan, Gede (man) of Putu als je de oudste bent, de tweede heet Made, Nengah of Kadek, de derde Nyoman of Komang en de vierde Ketut.

Bij de vijfde, zesde en zevende begint het weer opnieuw met tellen. Mannen plaatsen een I voor deze naam en vrouwen een Ni. En achter de naam komt de familienaam. Wel zo overzichtelijk.

„Bali is voor 93 procent hindoeïstisch”, vervolgt I Made. „Elke familie heeft haar eigen tempel gebouwd achter het huis. Deze moet naar het noordoosten gericht zijn. Daarom zie je bijvoorbeeld hier aan de linkerkant van de weg alleen maar tempels en aan de rechterkant huizen.”

Zo’n drie keer per dag worden er offers gebracht. De vrouwen vouwen mandjes van palmbladeren waarin rijst, bloemen en wierook wordt gelegd. Als Westerling ga je regelmatig middenin zo’n kunstwerkje staan, maar maak je geen zorgen, zodra de offers zijn gedaan, hebben de mandjes geen waarde meer en worden de offers door de honden en apen verorberd.

Nachtleven

In het zuidelijke deel van het eiland is de sfeer iets anders. Zo is surfersparadijs Kuta overbevolkt door Australische dudes die tot diep in de nacht aan het bier zitten. Backpackers kunnen hier hun lol op met de talloze restaurantjes, souvenirwinkels en het drukke nachtleven.

Nog zuidelijker ligt Nusa Dua, een door een poort afgesloten enclave van luxe hotels. Niet echt iets voor ons, maar de prachtige villa’s van hotel The Balé maken veel goed. Daarnaast is het een perfecte uitvalsbasis om surfstrandjes als Ulu Watu, Padang Padang en Dreamland te ontdekken.

Met de handen tegen elkaar en zijn hoofd gebogen begroet gids Edy ons de volgende dag: „Selamat siang.” Edy, die ons via Ubud, Pura Ulun en Seririt helemaal langs de noordkust naar Menjangan brengt, blijkt vloeiend Nederlands te spreken.

„Een oudere Nederlands-Indonesische vrouw waarvoor ik jaren werkte, leerde het me”, vertelt hij bijna accentloos. De tocht gaat langs wijd uitgespreide groene velden, waar ossen bij de oogst helpen en koeien ineens midden op de weg staan.

Ballonvissen

De laatste bestemming in Bali, die Talisman travel design zo zorgvuldig voor ons heeft uitgekozen, ligt helemaal aan de noordwestkust van het eiland. We verblijven in het prachtige Menjangan resort, middenin het Bali Barat National Park. Menjangan betekent hert en je hoeft maar een paar stappen het bos in te doen en je begrijpt waarom.

’s Ochtends vroeg ga je op zoek naar bijzondere vogels, ’s middags te paard door het bos (of languit op het verlaten strandje) en ’s avonds barbecueën bij kaarslicht met het geruis van de zee op de achtergrond. Maar het meest unieke van deze plek is het eiland van Menjangan tien kilometer voor de kust.

Een half uurtje met de boot en er opent zich een onwaarschijnlijke mooie onderwaterwereld vlak voor je neus. Je hoeft enkel je duikbril in het water te steken en je ziet tientallen papegaaivissen, zeekomkommers, ballonvissen en zelfs baracuda’s om je heen cirkelen.

Het is net alsof je met flippers en al in een groot aquarium bent gedumpt. Het koraalrif wordt echter bedreigd door toeristen die er roekeloos mee om gaan. Tot grote spijt van gids Ketut GelGel: „Respect voor de natuur is heel belangrijk, want als je van de natuur houdt, houd je van je toekomst.”

Zijn woorden echoën de volgende dag in het kleine vliegtuig op weg naar Lombok nog na. Want hoe moeilijk is het om hier aan je toekomst te denken als je zoals zoveel Indonesiërs nog elke dag moet vechten om te overleven?

01-01-2011 om 14:04

16-04-2009 om 00:00

25-03-2009 om 13:11

27-02-2009 om 00:00

23-02-2009 om 00:00

Vrijdag 20 februari.

Onze chauffeur stond weer om 9 uur voor ons klaar. Het was behoorlijk zweterig weer. Het was dus eigenlijk geen ramp om in een auto met airco te zitten en je te laten rijden. Singaraja was het middelpunt van een machtig vorstendom, bedstuurscentrum van de Nederlanders voor de Kleine Sunda-eilanden en hoofdstad van Bali voordat Denpasar deze functie overnam. In Singaraja  weerspiegelt het kosmopolitisch verleden zich nu nog in de vele gebedsplaatsen van allerlei verschillende godsdiensten. Naast hindoe-Balinese heiligdommen zijn er ook Chinese tempels, islamitische moskeeën en christelijke kerken. In de buurt van Singaraja zijn hete bronnen waar vele mensen gebruik van maken om in te baden. Wij hadden helaas geen zwemkleding bij ons.

Vervolgens reden we langs de kust naar Lovina Beach.  Lovina Beach omvat een half dozijn dorpen met hotels, restaurants en duikscholen. Hier is geen massatoerisme. Het zandstrand is grijs en nodigt niet uit om te zonnebaden.

Vanuit Lovina Beach gaan ‘smorgens vroeg bootjes de zee op om dolfijnen te spotten.

Dwars door de bergen rond het Tamblinganmeer gereden maar helaas, er was weer zo’n hevige tropische regenbui waardoor het panorama niet opleverde wat het moest opleveren. Het was totaal een lange rit van ’s morgens 9 uur tot ’s middags 6 uur.

Zaterdag 21 februari.

Heerlijk aan het strand gelegen. ‘sAvonds gegeten bij Jepun. Een hele leuke band speelde daar waarvan de leider in Almelo heeft gewoond. Woont nu weer in Bali. Ook met zijn vrouw gesproken. Woonden aan de Taling. Klein wereldje toch niet?

Zondag 22 februari.

Gelukkig weer heerlijk zonnig weer. Me aan het strand laten verwennen door de pedicure, die heel lief allerlei fruit voor ons had gekocht op de markt.

Daarna het slotfeest met diner van de Biwagroep.

Een heel bijzonder feest geweest. Zie foto’s. Een gamelanorkest met bijzondere instrumenten (hele grote bamboepijpen). Kennis gemaakt met de vrouw van Sudana en zijn kleinkinderen. O.a. ook kinderen van Yogha, zijn zoon, waarmee hij op de foto staat, die nu ook op kantoor zit. Wat een prachtig stel is dat. En wat zijn die mensen enthousiast. De kleinkinderen voerden Balinese dansen op. Daarna was er hilariteit want kwamen grote danseressen die mensen uit het publiek haalden om met hen te dansen. Natuurlijk was ik ook de klos. De foto’s zijn helaas een beetje mislukt. Het eten was erg lekker. Een koortje bestaande uit enkele mannen van de golfclub van e Nederlanders zongen Nederlandse liederen. Het was een leuk afscheid.

Op naar morgen: afscheidsfeest van de bridge.

22-02-2009 om 00:00

woensdag

Een fantastische dag. Prachtig weer. We hadden met onze chauffeur een route uitgestippeld. We wilden naar de Koningsgraven in Gunung Kawi maar ik geloof dat pappa Piet dat niet kon lopen, in  elk geval hij bracht ons naar Pura (tempel) Gunung Kawi. Ook mooi, zie foto’s.

Onderweg heeft Luurd vanuit de auto enkele foto’s geknipt om een idee te geven van het straatbeeld.

Een heel ander straatbeeld richting Nusa Dua (erg gecultiveerd: dure hotels, enz.) en Kuta. Kuta is het Benidorm van Bali. Het is tot de grootste vakantiefabriek van Bali versmolten. Balinese gamelanorkesten strijden vertwijfeld en vergeefs tegen keiharde rockmuziek. We lunchten in een restaurant waar veel Hollanders komen. En ja hoor op een gegeven moment werd er door de microfoon in het Nederlands opgeroepen om te dansen op de keiharde muziek. Voor ons hoefde dat niet. We wandelden langs het strand en waren dolblij dat we in Sanur logeerden (bedankt Riet en Theo, wat allemaal goede adviezen). Weliswaar is het een prachtig strand aan een mooie baai.

Doorgereden naar Pura Luhur Ula Watu aan de zuidwestpunt van het schiereiland. De zee slaat tegen de 100 meter hoge loodrechte klippen. Het beschermt het rotsheiligdom , dat op een imposante plek uit wit koraal is opgebouwd, Bali voor de in zee aanwezige krachten van het kwaad. In de tempel wonen apen die het de bezoekers lastig maken en tegelijkertijd vermaken door alles van ze af te pakken. Brillen zijn niet veilig, oorringen, halskettingen, enz. Je hoort dan ook voortdurend gegil van mensen waarvan iets wordt afgepakt.

Het werd tijd om naar Jimbaran te gaan om daar te dineren tijdens zonsondergang. Eenvoudige houten tafels worden op het strand neergezet. In een tiental open air restaurants bereiden koks op hun kokosnotengrils verse vis, schelpdieren en schaaldieren die je zelf uit een bak kan kiezen. Al spartelend worden ze gewogen. Daar komen bij rijst (in het mandje), groente en verschillende kruiden- en specerijenmengsels. Het is half zo duur als in restaurants van de vakantiecentra maar dubbel zo goed wordt beweerd. (Voor Balinese begrippen erg duur). Romantiek dus op de koop toe.

donderdag

Vanmiddag gaan we weer bridgen en morgen naar het noorden van het eiland.

19-02-2009 om 00:00

Over zaterdag en zondag niet veel te vertellen. Het was mooi weer en het strand opgezocht maar beide dagen werd dat ruw verstoord door regen. We merken dat we in het regenseizoen zijn. Maar nog nooit zo veel regen geweest als dit jaar.

Maandag bridge: 2^e met 62,??%; de 1^e had 63,??%.

Dinsdag om 8u30 met busje van de Biwa naar het door die organisatie gesteunde project. Het schooltje wordt bijgestaan met gelden van de Biwagroep uit een gedeelte van de opbrengst van de toeristen. Er zijn nu 3 lokalen  waarvan 2 lokalen stroom hebben. Het 3^e lokaal zal misschien dit jaar van elektr. Worden voorzien. Heel belangrijk zijn de toegangswegen die ook aangelegd zijn met Biwa-gelden. Ook de uniformen zijn door hen betaald. Het schooltje ligt midden in de bergen. De kinderen komen lopend. Sommige zonder schoenen omdat de ouders daar geen geld voor hebben. B.v. een jongetje dat 4 km. op blote voetjes moet afleggen (dus ook 4 km. terug).

Ik voelde met de koningin; ze begonnen allemaal te zingen en wilden met je op de foto. Het was zeer aandoenlijk. De foto’s vertellen meer.

Daarna zijn we door onherbergzaam gebied gelopen om te zien hoe dergelijke gezinnen wonen. Van het eerste gezin was de dochter gisteren bevallen. Het kindje had bloed binnen gekregen. Ze zijn op een brommer met dat kindje naar een ziekenhuis gereden. Het kindje is overleden.

Bij het 2^e gezin is een jochie dat zijn moeder nog nooit had gezien, alleen gehoord want hij kon niet goed zien. Ze hebben hem een bril gegeven waarmee hij nu op school iets kan volgen en zijn moeder kan zien.

Ook deze gezinnen worden door Biwa gesteund (en natuurlijk gaven wij ook allen geld).

In het huis van een Nederlandse arts (de heer Hofman uit Voorburg) hebben we ff zitten rusten. Wel een tegenstelling met de krotjes waar de omgeving in woont.

Heer Sudana (de “baas” van Biwa) nam ons mee naar zijn geboortedorp Tumbu

Waar hij met zijn ouders heeft gewoond. Zijn vader heeft 6 vrouwen gehad. De laatste (niet de moeder van hr. Sudana) woont daar met een (tijdelijk) opgevangen kindje. Die zit op de foto matten te maken van takken van de palmboom. Die worden verkocht voor €1,30. (3 dagen werk).

Bij dit dorp is een hele beroemde tempel: Pura Pesim Penan Baturaya. Staat niet zozeer in de boekjes want in deze gebieden komen bijna geen toeristen. Het is een tempel voor de Hindoeїsten en de Boeddhisten. Er gebeuren mystieke dingen. Een boom (zie foto) is in 2 jaar uitgegroeid tot een kolossale boom terwijl eenzelfde soort nog niet ⅓ groot is. Ook zijn van de Barong mystieke verschijningen geweest. Hr. Sudana is zelf getuige geweest. Dit is een soort bedevaartplaats geworden.

Eens per jaar komen ook van andere eilanden de pelgrims hier naar toe.

(is allemaal in de omgeving van Amlapura (Kargangasem).

In Padang Bai , waar de boot naar Lombok vertrekt, geluncht.

Vandaar naar het hotel.

Een geweldige dag weer. Morgen ook een tour. Dus druk, druk.

17-02-2009 om 00:00

Woensdag hebben we een lange tour gemaakt. In Bali kan je ook op safari hebben we gemerkt. Afrika is nagemaakt. Dat nam veel tijd in beslag. Gelukkig was het droog. Hoe dichter je bij de bergen kwam hoe natter het werd. In Klungkung hielden we het gelukkig ook nog droog. Daar bezochten we het enige overblijfsel uit het verleden de Taman Gili  (park met de eilandjes) waar zich 2 belangrijke bouwwerken bevinden: de in de 18^e eeuw gebouwde rechtszaal Kerta Gosa en het in een kunstmatige lotusvijver gelegen Bale Kembang. De foto’s zullen meer vertellen.

Toen we in het Bali-Agadorp Tenganan aankwamen begon het te hozen. Ik hoef niets meer te vertellen want de foto’s getuigen er van. Tenganan is een prehistorische enclave  die zich wezenlijk onderscheidt van andere Balinese dorpen. De door een muur omgeven, rechthoekige dorpskern wordt bepaald door 2 paralelle, licht oplopende en bestrate wegen waarlangs de met palmbladeren bedekte huisjes dicht op elkaar staan. Er staan tempels, schrijnen en paviljoens. Hierin speelt zich het religieuze en sociale leven van de Bali Aga (oud Balinezen) af. 

Zij zien zichzelf als een gemeenschap van uitverkorenen en voeren hun afstamming direct op de godenkoning Indra terug. De eilandbewoners werden niet door het Hindoeisme van de Majapahitperiode beïnvloed. Zij hebben b.v. ook niet de moderne methode van het  cremeren overgenomen van het Hindoeisme. De nabestaanden begraven de overledenen volgens de oude traditie. De ongeveer 300 dorpsbewoners  leven verder volgens eigen regels.

Daar de zuiverheid van het bloed in hoog aanzien staat is het een Bali Aga verboden met een vrouw uit een ander dorp te trouwen. Overtreedt hij dit strikte taboe, dan moet hij in het uiterst oostelijk deel van het dorp wonen zonder het dorp geheel te verlaten.De kinderen groeien niet op in de hoofdhut van de ouders en worden ze gescheiden in jongens en meisjesgroepen. Op deze manier worden ze voorbereid op hun latere taken in de dorpsgemeenschap.

Vrouwen verwerken   bewerkte draden die reeds een weefgang  hebben ondergaan en die volgens een bepaald schema worden ingekleurd: de dubbele ikat methode. (is dus geheel anders dan de batik methode). Deze geringsing genoemde stoffen hebben in het religieuze leven en in de mystiek-cultische sfeer een zeer grote betekenis.Men gelooft dat zij magische krachten hebben en ziekten afweren en vooral tegen onheil beschermen.Alleen foutieve stukken en in de enkele weeftechniek gemaakte stoffen zijn voor de verkoop bestemd.

Een andere kunststroming is de lontarbeschildering. Op kleingesneden bladeren van de lontarpalm kerft men met een pen oud Balinese teksten en miniaturen. Om de gravures duidelijk uit te laten komen maakt men ze met een mengsel van as en olie zwart. De afzonderlijke bladeren worden bijeengehouden met 2 versierde deksels uit sandelhout. Alles duidelijk te zien op de foto’s.

Donderdagochtend regen, middag gebridged. Zelfs Luurd gaat het leuk vinden: de 1^e plaats met 64,29 %.

Vandaag, vrijdag de 13^e  dit gedaan. Kost heel veel tijd. Volgende week dindsdag of woensdag gaan we naar het project van de organisatie Biwa. Zie internet.                                                                  

13-02-2009 om 00:00

’s Morgens boodschappen gehaald met het gratis busje want het bier, enz.  moet toch af en toe aangevuld worden. ‘sMiddags  een tour rondom Ubud gemaakt. Geweldig interessant  mede omdat we een hele goed gids mee hadden. En hij verstond ons Engels en wij verstonden zijn Engels.

We hebben de batiktextielverftechniek bekeken en natuurlijk rondgeneusd in de winkel die er aan verbonden is.

Daarna hebben we een origineel Balinees huis bezocht. Op het naambordje staan de gegevens van de bewoners, o.a. met hoeveel vrouwen en hoeveel mannen er in dat huis leven. Balinese huizen worden in een vierkant gebouwd. Ten eerste is er een muur om de demonen te verdrijven. Dan zie je op de foto’s de verschillende vertrekken. Kijk maar op de foto’s waar de commentaren bij staan.

Vervolgens de schilderkunst gezien van ongeveer 50 schilders.

Weer in de buitenlucht gingen we een kijkje nemen bij de sawah’s op het platteland.Ook de terrassenrijstvelden waar we al geweest waren en we weer werden bedolven onder de opdringerige bevolking die je van alles willen verkopen.

In Ubud op de markt rondgeneusd. We zouden net wegrijden toen er een ceremonie voorbij kwam. Wanneer je de foto’s aan elkaar plakt heb je de “optocht”. Onderweg naar huis het fototoestel in de aanslag om zo maar te knippen om een indruk vast te leggen van de wegen en de krotjes en shops langs de kant. Enfin, kijk zelf maar op de foto’s.

Ik zal proberen morgen de volgende tour te verslaan en de foto’s te uploaden.

12-02-2009 om 00:00

10-02-2009 om 00:00

Een prachtige zonnige dag. Aan het strand hebben we ons best vermaakt en heeft Luurd geoefend in het dragen van een mand op het hoofd. Iedere keer weer kijken wij met verbazing naar de vrouwen. Een enkele keer zie je een man met iets op zijn hoofd lopen. In de mand op de foto zaten allerhande offergaven. Het is full moon en dan gaan de mensen ’s morgens naar de tempel om offerandes te brengen. Op hun hoofd en in hun hals hebben ze wat rijstkorrels geplakt (dat brengt geluk).En ze hebben zoals wij dat zeggen hun zondagse kleren aan. De vrouw op de foto kan je op eerdere foto’s zien toen ze ons pedicuurde. Ze komt altijd een praatje maken. Ze heeft 2 kinderen. De oudste kan niet naar de hogere school omdat ze het geld er niet voor hebben. Die wil nu iets met een p.c. doen. Het is heel  fascinerend om met de bevolking te praten. En dan besef je iedere keer weer dat je dankbaar bent dat je wieg in Nederland heeft gestaan.

Wij zouden vandaag naar Jimbaran gaan maar dat gaat niet door omdat het zowel daar als hier cloudy is. Daar moet je heen om tegen de achtergrond van de  ondergaande zon een Kecak dans in de tempel te zien en voor een bbq op het strand. We hebben geen regen maar de zon is wel verdwenen. Zo is het een lekkere temperatuur. De Balinezen vinden het nu koud. Ons uitje is nu uitgesteld tot morgen. Tot morgen dus.

 Foto's in map 9 februari

09-02-2009 om 00:00

                                            

08-02-2009 om 16:05

7 februari.

Vandaag een rondrit op de fiets. Het is weer erg warm en geen regen. De uitslag van de bridge is bekend.Wij hadden 59,93% en waren 2 of 3. De een zegt 2 de ander 3.Niet gek voor een echtpaar he.Enkele foto’s op het web geplaatst.

07-02-2009 om 14:23

5 en 6 februari

We hebben de kamer bekeken in het hotel die nu de holy room wordt genoemd. Een aantal jaren geleden is het hele hotel afgebrand maar 1 kamer bleef gespaard. Dat is een wonder. Ze hebben de kamer helemaal intact gelaten. Het is de kamer waar vroeger Soekarno eens logeerde. Iedere morgen worden er bloemen op het bed gelegd en wordt er voedsel neergezet om de godin van de zee gunstig te stemmen. Je mag er binnen niet fotograferen maar ik heb wel foto’s op internet gezien. Het is kamer 327. Onze tijdelijke kamer in het hotel was er naast, room 328. Er wordt veel gebeden in die kamer.

’s Middags aan een bridgedrive meegedaan. De uitslag is pas maandag maar dan zijn we er niet. Dus we weten geen resultaat.

6 februari weer naar het dorp gefietst in de brandende zon om boodschapjes te doen. Het bier was op en een biertje gaat er ’s middags wel in.

06-02-2009 om 14:11

woensdag 4 februari 2009

Toen wij sliepen zijn er vele felicitaties binnen gekomen. Allen heel hartelijk dank voor alle goede wensen. Toen jullie sliepen werd Luurd in de watten gelegd bij het ontbijt door deze bevallige dames en bij thuiskomst stonden er gebakjes. Het zonnetje schijnt. Het belooft dus een leuke dag te worden.

04-02-2009 om 04:00

Als je af wilt vallen moet je hier niet jarig zijn. Komt Mr. Sudana met een enorme (zoete) taart en werden we door hem uitgenodigd vanavond met hem in een Indonesisch restaurant te gaan eten(want inmiddels is het weer af en toe regen, Jimbaran gaat vandaag dus niet door). En werd er weer een groot fruitmandje gebracht. We dachten dat we het gehad hadden, maar nee, hoor, er kwam een boeket bloemen van het hotel. Toch leuk om hier jarig te zijn. Zie foto’s 4 februari.

04-02-2009 om 00:00

Dinsdag 3 februari

Zoals gewoonlijk was het warm en zonnig en er gingen dan ook veel mensen naar het strand. Wij gingen eerst op de fiets maar werden overvallen door stromende regen. In een cafeetje koffie gedronken en wachten tot het droog werd, maar dat werd het niet. Toen het ietsje zachter regende gauw naar huis gefietst. Het heeft de hele dag gehoosd zoals op de foto misschien te zien is. We konden niets beginnen.Het bootje met het kruis is as van een gecremeerde aan het uitstrooien in zee.

Voor de bijzondere dag van morgen hebben we een hele leuke avond gepland (zonder wijn Roel, veel te duur hier, drinken bier, 1a2 glaasjes per dag; ja, ja, zoals gezegd we slanken af)). We gaan eerst een van de mooiste tempels bezoeken en daarna een bbq tijdens de ondergaande zon op het strand van Jimbaran. Maar als het zo regent zeggen we wel af. Stellen we het uit. Horen jullie een volgende keer.

03-02-2009 om 00:00

Zondag 1 en maandag 2 februari.

Zondag hebben we geluierd aan het strand maar we werden af en toe verdreven door een buitje regen.

Maandag op de fiets naar Sanur gereden want we moesten nog naar de winkel van Tommy Hilfiger. Het schattige meisje had ons al aan zien komen en we werden weer met alle egards behandeld. Luurd in het “pashokje” zoals op de foto is te zien, maarr… deze is veel te groot, wat nu. Ze heeft alles geprobeerd om het ons naar de zin te maken. Zoals te zien is strikt ze de veters van Luurd.

Daarna langs het strand terug en de andere kant op. Daar kwamen de mensen voor een ceremonie en te offeren. Wij denken om de as in zee te strooien van een verbranding, maar dat gokken we. We hadden geen zin om langer te wachten want dat duurt heel lang en bepaald fris en clean was het daar niet.

Dit is wel het echte Balinese leven.Foto's zoeken in album maandag 2 februari.

klik in album Bali .Wel een beetje geduld hebben, omdat er veel albums instaan.

02-02-2009 om 00:00

zaterdag 31 januari

Hartelijk gefeliciteerd met de verjaardag van de koningin. Wij vieren het 30 april mee.

Vandaag op de ligbanken in de tuin voor onze kamer geluierd en gelezen want Luurd durfde nog niet helemaal weg. Helemaal niet erg voor een dag. Het was een bewolkte dag, weinig zon, af en toe een drup regen. Hij knapt wel op. Straks weer lekker eten. Tot morgen.

31-01-2009 om 10:35

vrijdag 30 januari .

Luurd begon al een beetje een aziaat te worden: at ‘smorgens zowel als ‘savonds nassi maar zijn darmen hebben er soep van gemaakt. Brigit en Els (gebruik heel trouw je kaartje) jullie pilletjes doen wonderen. Is idd. na een uurtje over. Hij knapt al wel iets op maar gaat vanavond niet eten. Wat vallen we toch lekker af mensen.

Ik ben met het busje van het hotel naar Sanur gegaan om een paar inkopen te doen. De zon heeft vandaag wel geschenen maar er zijn  veel buien, zo ook nu (half zes) weer. Bij jullie is het -2 graden zie ik. Brrrr. We blijven nog maar een poosje. (Zijn ook weer een paar foto's bijgekomen van o.a. het prachtige houtsnijwerk hier in de hal).Tot een andere keer.         

30-01-2009 om 00:00

Dinsdag 27 en woensdag 28 januari en donderdag 29 januari.

Dinsdag hebben we aan het strand gezeten en woensdag hadden we weer een excursie. Eerst het bird park bezocht. Zie de foto’s; prachtige vogels; een prachtig park. Maar oh wat was het heet; we hadden letterlijk geen droge draad meer aan ons lijf. In het gouddorp Celuk gekeken hoe de zilversmid aan het werk is: een uiterst precies werkje.Hier wordt volgens traditionele methoden overwegend fijn filligreinwerk gemaakt. Mas is het dorp van de houtsnijders. Zij toveren uit grote houtblokken edele heldengestalten en sierlijke hemelse nimfen, lachende kikkers en grootogige apen, kleurige bloemen en vruchten.Terloops nog de waterval bij Penggubugang bekeken en door het platteland naar een plantage in Kintanmani bij Batur .Helaas begon het daar te stortregenen hetgeen ook duidelijk op de foto’s is te zien. Een echte tropische bui. We zaten dan ook in de bergen waar het veel meer regent dan aan de kust (daar was geen drup gevallen). Het proces van de Balinese Luwak coffee werd ons uitgelegd. Hoe het beest heet waarvan uit de uitwerpselen de koffieplant groeit weet ik niet meer. Zoeken we thuis op op internet. Kost hier te veel tijd (en geld; kan ik zo veel leukere dingen van kopen). Verder de bergen in door allerhande kleine gehuchtjes naar de vulkaan bij het Baturmeer. Ca. 30 km. Ten N.O. van Ubud naar Penelokan. Dit wordt als een van de mooiste vulkaanlandschappen van Indonesie beschouwd. Enkele miljoenen jaren geleden heeft zich hier na een gigantische vulkaanuitbarsting een caldera gevormd, die met een doorsnede van 12 km een van de grootste ingestorte kraters ter wereld is. In het midden van de reusachtige oude Baturkrater ontstond een nieuwe vulkaan: de 1717m hoge, nog steeds actieve Gunung Batur, die in 1994 voor de laatste keer uitbarstte. Op zijn hellingen liggen gestolde lavastromen tot aan de oevers van het Baturmeer. Dit meer, met de vorm van een halve maan, vult ongeveer 1/3 van de caldera. Langs de terrassen rijstvelden door Ubud (Vicki Baum schreef hier vele hoofdstukken van haar boek “Liefde en dood op Bali” ) terug naar huis. Ubud is het op een na belangrijkste  toeristencentrum van Bali. De hoofdstraten van de stad zijn omzoomd met hotels, pensions, restaurants, bars, galeries en winkels. Dat moet je niet Europees voorstellen. Voor ons komt dat allemaal zeer chaotisch (en vies) over. En bij thuiskomst stond er een mandje met fruit. Een fantastische verzorging heb je hier. Ook de zieken (2 in ziekenhuis voor de darmen en 1 met knokkelkoorts) worden geweldig begeleid.

Donderdag 29 januari.

Weer een stranddag maar om een uur of 2 weer een tropische regenbui. Een kwartiertje later lagen we weer in de zon. Ja, we zitten in het regenseizoen en dat zullen we weten ook. Maar dat valt toch heel erg mee.

Veel genoegen met het bekijken van de foto’s.              

29-01-2009 om 00:00

Els en Dick, hartelijk gefeliciteerd met jullie nieuwe kleindochter. Wat een spanning zeg.

Riet, we kennen zo’n beetje alles al wat je opnoemt. We hebben al telefoonnummer en programma van de Belg (is een eethuisje). Zullen we misschien ook nog wel es naar toe gaan. Wel makkelijk dat je gehaald en gebracht wordt.

Wat hebben we weer een leuke dag gehad. Heel druk. Na het eten kleren passen die voor mij worden gemaakt. Op de fiets naar Sanur maar kwamen terecht bij een crematie. Wat is dat een ceremonie. We zijn na een tijdje weg gegaan want het was weer bloedje heet. Wel vol bewondering gekeken. De foto’s spreken boekdelen dacht ik zo. Daarna verder gefietst naar het zwart-wit winkeltje Riet. Ik ga er misschien nog wel weer naar toe om iets te laten maken. Nu een broek gekocht. Verder voor Luurd gekeken bij Tommy Hilfiger voor een short maar het is om je dood te lachen: staan die kleine balinese meisjes Luurds omvang te meten die ze niet kunnen omvatten. Geen kleedhokje, dan houdt zo’n klein meisje een groot gordijn vast en moet Luurd zich verkleden. Zien jullie het voor je? Terug nog ff bij het bridgen gekeken. We werden wel uitgenodigd om de volgende keer mee te doen maar daar staan we nou niet op te wachten. Andere dingen vinden we hier veel leuker.

‘sAvonds naar een voorstelling ter gelegenheid van het Chinese Nieuwjaar met buffet. Het buffet was geweldig, de voorstellling hadden we al gezien helaas.

We hebben wel gelachen, wij waren de enige niet Chinezen. We werden apart verwelkomd. En wie kwam er weer? Natuurlijk Ernie Riet. Wat een lieve meid. Sukarni kwam bij ons en vond ons zulke leuke mensen want wij lachten tenminste; ze hield niet van Chinezen met hun strakke gezichten. Toen we weggingen omhelsde ze mij. En allemaal bezorgd om Luurd. Hier kunnen ze in Europa nog veel van leren. Hier geven ze om de gasten. Iedereen kent je ook direct bij naam. Ik zou zo zeggen :de foto’s spreken wel voor zich. Veel plezier er mee.

26-01-2009 om 00:00

Zaterdag 24 januari.

Eerst langs de winkeltjes gewandeld maar dat is niet te doen. Je wordt overal mee naar toe getrokken, heel vervelend.We zijn er mee opgehouden. Hier in het bungalowpark gewandeld en foto’s genomen van de prachtige planten en bloemen. Wat een mooi park, heel groot, en alle gras wordt met de grasknipper geknipt. Er komt geen machine aan te pas.De Balinezen vinden de Hollanders maar lui: liggen de hele dag op het strand te slapen. Bij Bonsai gegeten.

Zondag 25 januari.

Hoera, onze kleinzoon Thomas is vandaag 17 jaar geworden.Het is hier weer bloedjeheet. We wilden een eindje fietsen maar het is eigenlijk te heet. Luurd heeft gezwommen en daarna toch maar de stretchers klaar gemaakt, mede omdat we bang waren dat ze weg gehaald zouden worden want het was zo druk dat de stretchers overal vandaan werden gehaald.

Riet bedankt voor je gezellig briefje. Wat een ellende met die vent van jou. Theo toi, toi, toi. Van de winkeltjes die je opnoemt heb ik al de kaartjes van je gehad. Ga een dezer dagen kijken. Vanavond gegeten met een ander stel in Jepun (zie foto’s). Heeft ons ook gehaald en gebracht. We zullen ook nog es een keer naar de Belg gaan. Gingen vanavond ook mensen naar toe. Verder een lui leventje geleden.

Er zijnook weer foto's bijgekomen.Zie http://picasaweb.google.nl/lenmbos/Bali2009

25-01-2009 om 16:54

Algemene informatie Bali

Bali is een van de kleinste eilanden van Indonesië maar ook een van de bekendste.
Al jarenlang komen hier toeristen om te genieten van zon, zee, strand en het indrukwekkende binnenland. In tegenstelling tot de rest van Indonesië is de hoofdgodsdienst hier het hindoeïsme en dat maakt het eiland uniek. Er staan duizenden tempels op Bali en het dagelijks leven van de mensen is doorspekt met ceremonies.

Bali is dichtbevolkt, er wonen ruim 3 miljoen mensen op een oppervlakte van 5633 km2 en dat is ongeveer 1/8 van Nederland. De hoofdstad is Denpasar en hier wonen 300.000 mensen. De meeste mensen leven van het toerisme en het verbouwen van rijst.

Het eiland heeft zeer veel te bieden. Mooie stranden, prachtige rijstvelden, vulkanen, bossen, heerlijk eten en een vriendelijke bevolking. De hoogste berg is de Gunung Agung met een hoogte van 3142 meter.

Balinees Hindoeïsme

De meeste mensen op Bali zijn Hindoeïstisch en het geloof speelt een belangrijke rol in de samenleving. Er zijn duizenden tempels en dagelijks brengen de mensen offergaven aan de goden die bestaan uit palmbladeren en bloemen en soms ook fruit, taarten, andere etenswaren en soms zelfs geld. Er vinden veel tempelfeesten ceremonies en crematies plaats. Een van de belangrijkste hindoeïstische feesten zijn Galungang en Kuningan.

25-01-2009 om 09:06

24-01-2009 om 08:46

Vrijdag 23 januari

Vandaag geen foto’s. We hebben geld uitgegeven. Ik kon me niet beheersen want alles is zo goedkoop en zo leuk. Het water, de stroom en electr. Is helemaal hersteld. We kunnen ook weer zwemmen. En Luurd heeft beloofd elke dag te zwemmen. Waar eet je een T-bone steak voor €4,-, juist op Bali.

Dat maakt het toch wel erg aantrekkelijk. ‘sAvonds is het ook erg gezellig om aan het strand te eten. De temperatuur is dan lekker. Overdag is het eigenlijk een beetje te heet. Je kan helemaal niets doen, alleen op een stretcher aan het strand onder een boom lui te liggen. Hr. Sudana heeft er alles aan gedaan om ons vanavond internet te bezorgen. Je hoeft hier niet eens te kikken, ze komen 2 keer per dag vragen of alles oke is. Geweldig hoor.Toch een enkele foto er bij.

23-01-2009 om 16:00

Donderdag 22 januari.

Het begon bewolkt maar het werd zoals gewoonlijk heet. Ik heb eerst alles op internet gezet. Dat kostte veel tijd want het lukte maar steeds niet. Eindelijk, eindelijk, kregen we het voorelkaar. Ik krijg op de kamer een internetverbinding met de telefoon. Dat wordt veel beter. Mathilde we kennen je idd. niet maar Luurd heeft al wel een joggende man gezien maar wist helaas toen nog van niets. We zullen opletten als we hem zien. Leuk dat je geniet van de foto’s.

We hebben gefietst en boodschapjes gedaan. Natuurlijk wel armer geworden. Morgen gaan we weer met het busje naar Sanur want dan hebben we van 10 – 2 geen water, airco, electriciteit. Ze zijn alles aan het herstellen.Ze doen hun uiterste best. Dus tot betere tijden. De commentaren en e-mails kunnen we momenteel niet allemaal beantwoorden. We krijgen ze wel binnen. Imca ik weet niet of ik het tegenkom, ik zal het onthouden, maar geen poppen, dat vind ik wel te veel gevraagd. We hebben de koffers nu al over het gewicht. Bettie nog geen tas tegengekomen maar we blijven uitkijken. Groeten aan iedereen. En geen griep krijgen. Blijf gezond.

23-01-2009 om 11:39

Maandag 19 januari

Weer heerlijk ontbeten in een ander gedeelte van het resort, niet zo ver lopen. Zie foto’s. Is gecreëerd voor de bungalows en Garden Wing. Thuisgekomen is alles weer spic en span gemaakt. We zijn nu in afwachting van een massage. Wat een leventje!!!!

Nou, we zijn allebei een uurtje gemasseerd en kunnen er weer tegen. Luurd heeft gezwommen zoals de foto bewijst maar het water kan nog niet gezuiverd worden waarom er werd aangeraden een paar dagen te wachten. Heeft allemaal met de overstroming te maken. We hebben er foto’s van gezien: niet leuk. ‘sAvonds lekker nassi gegeten voor €7,-, incl. 2 biertjes. Dan ga je toch voor je plezier uit eten.

Allen hartelijk dank voor de reacties. We weten weer dat jullie met ons meeleven. Niet jaloers worden hoor. Fijn dat Theo weer thuis is maar nog ff doorbijten. Dit is wel een ander leven dan een campingleven Els en Dick. Dat was weer een gezellig briefje. Zo blijven we bij.

We zien iedere avond nieuws en Pauw en Witteman en het weer. We blijven helemaal op de hoogte.

Morgen gaan we met een particuliere chauffeur naar het apenbos, de tempel Pura Taman Ayun en  bij Pura  Tanah Lot hopen we een mooie zonsondergang te zien. We zijn een hele dag onder dak.

Daarover dus de volgende  keer een verslag en foto’s.

Dinsdag 20 januari.

Het was een geweldige dag met prachtig (heet) weer. Onze chauffeur kwam met een splinternieuwe auto met airco, geweldig. Hij bracht ons eerst naar Batubulan om een Balinese dans, de Barong dans, te aanschouwen.

Niemand weet wat het woord Barong betekent. Bali kent verschillende typen van Barongs.Voor de Balinees is de heiligste Barong Ketof Keket, die elke morgen voor de tourist speelt. DCeze Barong heeft een masker aan dat geen gelijkenis heeft met een levend dier. Deze Barong is zuiver mythologisch.

Bij de Barong behoort altijd de Rangda: ze zijn niet van elkaar te scheiden. De Barong vertegenwoordigt Goed en de Rangda vertegenwoordigt Kwaad. De Barong dans speelt de eeuwige strijd tussen Goed en Kwaad in de mens en in de wereld.

Het verhaal dat hier gespeeld is is het verhaal dat uit de Mahabharata genomen.

Het verhaal : de Koningin  moeder Dewi  Kunti heeft besloten om een van haar zonen (in dit geval Sahadewa) aan de Rangda te offeren.

De foto’s geven een beeld van de dans.

Daarna gingen we naar Sangeh naar de Monkey Forest. Ja we weten dat we net zo goed naar Apenheul kunnen gaan. Ook hier vertellen de foto’s genoeg.Maar hier is ook nog de Bukit Sari Tempel, een Hindoe tempel, ooit gebouwd door de Koninklijke familie van Mengwi en wordt nu verzorgd door de bevolking van de Village of Sangeh.

Vervolgens een lange rit op bijna  onbegaanbare wegen (wij waren zellf teruggekeerd en hadden dit nooit gereden) naar Bedugul bij het Bratanmeer. Dit meer ligt in de caldera van een oeroude, reeds lang gedoofde vulkaan. Door zijn hoge ligging (1200 m) is het er heerlijk koel.Aan de westoever van het Bratanmeer ligt een van de mooiste tempels van Bali de Puru Ulun Danu. Hier wordt Dewi Danu vereerd, de godin van meren en rivieren. In de godentempel van de Balinezen is ook plaats voor boeddha; hij wordt als incarnatie van de hindoegod Vishnu beschouwd. Vijf beelden in een stoepa in de tempelhof laten       hem in meditatiehouding zien. Dit is een tot steen geworden symbool voor de versmelting van religieuze en culturele invloeden op Bali.

Nog een van de mooiste tempels van Bali is in Mengwi, de Pura Taman Ayun, een typisch Balinese tempel.Op 3 verschillende niveaus en door een muur omringd, staat een groot aantal altaren, schrijnen, paviljoens en grote en kleine pagoden    met diverse daken, de zogenaamde meru’s. Deze symboliseren de berg Mahameru, de zetel van de hindoeïstische goden. De tempel wordt omgeven door een met lotussen begroeide kunstmatige gracht.

En natuurlijk moeten we ook Tanah Lot gezien hebben.De zonsondergang bij de zeetempel Pura Tanah Lot wordt spectaculair genoemd. Het is er erg druk. Iedereen heeft het fototoestel in de aanslag. Kijk zelf op de foto’s of het spectaculair was.

De tempel is opgericht door de Hindoeheilige Sanghyang Niartha die, zo wil de legende, in een schaal van een kokosnoot van Java naar Bali voer, om de opmars van de Islam te redden. Tijdens zijn trektocht, op welke hij het Hindoeïsme verspreidde, trok hij zich terug op het kleine rotseiland om te mediteren.

Jullie begrijpen zeker wel dat wij moe maar zeer voldaan terug kwamen om half negen en toen nog een eettent moesten zoeken.

woensdag 21 januari.

Onze chauffeur wilde vandaag weer een rit met ons maken maar wij wilden ff rust. Gelukkig hadden we dus niet afgesproken want dat was vervelend geweest omdat ik iets te vaak een toilet nodig had (nog een paar meer hier). Ben niet naar het ontbijt geweest. Dat werd keurig thuis gebracht. De mensen zijn hier erg lief en meelevend. Onze “thuiszorgbuurvrouw” bracht Balinese pilletjes waardoor het binnen een uur over zou zijn; en dat was zo. Onze chauffeur kwam nog langs; de Biwa bezorgde 2 plakjes cake, hr. Sudana kwam een praatje maken, de zoon van hr. Sudana kwam informeren of alles goed was. Kortom er wordt goed voor je gezorgd..

Ik heb een wasje gedaan en de foto’s op de p.c. gezet en het verslag getikt. Wat een werk!!! We hebben weer bij Benno gegeten  voor zo’n €7,-. En nu ga ik t.v. kijken. Vermaak jullie je met mijn gewouwel en de foto’s.

22-01-2009 om 00:00

Vrijdag 16 januari

Het regende tot  een uur of 3. Om half 4 werden we opgebeld dat de fietsen er waren. 2 splinternieuwe. Die van Luurd was helaas niet goed voor Luurd: een veel te hoge instap. Hij kreeg die van mij en voor mij werd omgeruild voor een oud krengetje. Als het maar fietst. Kopen werd toch te duur volgens hr. Sudana en voor ons is een prijsje voor de hele tijd van totaal $25,- gemaakt. Dat gaat naar kindertehuizen (zie op internet: www.biwatour.com en www.heerlijkbali.nl)   Helaas Riet, het plannetje gaat niet door.Je zult toch zelf iets moeten doen. Die Biwa organisatie is fantastisch. Ze doen alles voor je wat in hun vermogen ligt. Natuurlijk langs het strand gefietst  en bij Benno een rijsttafel voor 2 personen gegeten voor €8,60 incl 2 glazen bier.Wat apart al die winkeltjes (stalletjes moet je het noemen) en eethuisjes langs het strand. Ik heb met verbazing naar die negotie gekeken.

Het is idd. Een heel andere wereld. Morgen kijken wat we gaan doen want misschien wordt het verhuizen. We zagen dat de electriciteit het weer doet maar er is nog geen water. We worden gebeld als we er in kunnen.      

Zaterdag 17 januari.

We hebben heerlijk aan het strand gelegen want het was een zonnige dag. Wel onder de bomen. In de zon is het niet te doen. Ik had me wel ingesmeerd maar Luurd niet. Die is dan ook knalrood geworden. We hebben ons (mamma Martha en Pappa Piet heten we)lekker laten pedicuren zoals op de foto’s te zien is. Totaal voor beiden €14,-.  ‘sAvonds lekker gegeten bij Tootsie voor €8,- incl. 2 bier. Als de reis niet zo duur was zou je zeggen dat we geld overhouden.

Daarna hebben we de boel verhuisd. We kregen het idee dat alles daar weer in orde was maar officieel hoorden we niets dus hebben we nog wel in de tower geslapen.

Zondag 18 januari.

Weer een zonnige warme dag. Kregen nu officieel van hr. Sudana te horen dat we in de kamer konden. Heerlijk aan de tuin. Goed geadviseerd Riet. Met 2 buurvrouwen met het busje van het hotel naar warenhuis Hardy’s geweest om inkopen te doen. Voor morgen hebben we allebei een massage op de kamer besproken. Kosten €3,50 voor een uur. Ik heb er moeite mee dat wij lekker liggen te luieren en je kamer intussen spic en span gemaakt wordt. Ga nu douchen en dan zien waar we gaan eten.

Het is Mango geworden. Weer voor €8,- gegeten, incl. drinken.

Nu zien dat ik het morgen op internet krijg.

Maandag 19 januari

Weer heerlijk ontbeten in een ander gedeelte van het resort, niet zo ver lopen. Zie foto’s. Is gecreëerd voor de bungalows en Garden Wing. Thuisgekomen is alles weer spic en span gemaakt. We zijn nu in afwachting van een massage. Wat een leventje!!

F!!Z

19-01-2009 om 05:38

Donderdag 15 januari.

In de hal kan geinternet worden. Kosten €3,50 per uur. Moet dus zeer efficiënt werken. Het was een dag van rondzwalken en alles verkennen. De Wiba-vertegenwoordiger is bij ons geweest om alles uit te leggen. Hr. Sudana was nergens te bekennen dus nog geen fietsen. Het heeft vanmorgen even geregend en vanavond juist tegen etenstijd heel hard zodat we in het hotel hebben gegeten. Maar Riet, we hebben al wel 2 paraplu’s ter geruststelling. De Wibagroep in de Garden Wing gaan overdag daar zitten en pakken dan hun spulletjes om in de tower te douchen te slapen. Dat vinden we wel een gezeur. Er is hier vorige week noodweer geweest. Het water stond tot de stoepen van de kamers.De kelders zijn volgelopen en daardoor zijn  de waterleiding en de stroom kapot.Er wordt beweerd dat het morgen klaars is. We zullen hopen. ‘sAvonds  is het hier gezellig met live muziek in de bar en in de eetzaal. Zoals op de foto te zien is wordt er een liedje voor Luurd gespeeld. We beginnen een beetje aan de leefwijze hier te wennen. We hebben soms het idee dat er meer personeel rondloopt dan dat er gasten zijn.Het is eigenlijk te benauwd om iets te doen maar dat hoeft ook niet. Wat een leventje. Je hoeft nog geen kopje te dragen. De servet wordt op je schoot gelegd. En allemaal even vriendelijk.Je moet even wennen aan al die vriendelijkheid. En ze kennen je ook direct bij naam. Geweldig. De televisie is afgesteld op o.a. ook Nederland. Ook wij zien het nieuws om 8 uur en Nova om 11 uur. We maken dus met Nederland alles mee. We drinken bier en water, geen wijn, veel te duur hier. Mensen misschien tot morgen. Kom je morgen weer thuis Theo en hoe is het gegaan? Doei.

Het regent dat het giet, dus doen we zulke dingen. Zie foto's hier

16-01-2009 om 04:02

Maandag 12 januari.

Er wordt ijzel verwacht. Alle dingen zijn gereed waarom we besluiten om vanavond   de uitnodiging van Riet te aanvaarden om deze middag te rijden  en daar overnachten (Amstelveen). Een beter hotel hadden we niet kunnen hebben. Bedankt Riet en Theo.

Dinsdag 13 januari.

Geen ijzel. Lekker ontspannen naar Schiphol waar alles op rolletjes loopt. Vertrekken half 2 (uitstekende plaats, een 3-zitter voor ons samen) en om half 3 wordt er begonnen met drank uitdelen en daarna warme maaltijd bestaande uit Ardenner pate met cellery salade; beef bourguignonne  style mashed potatoes en boontjes en worteltjes ; pear chocolate crumble; wijn, bier of frisdrank en koffie of thee. De smaak was prima. Om half 4 ging het licht uit en werd men verondersteld te gaan slapen. Natuurlijk werd ons ritme erg verstoord . Het was een lange zit maar de vliegtuigsokken (x-socks) bevielen goed; geen last van dikke voeten of trombose.

Woensdag 14 januari. (gefeliciteerd  Wim)

Bij het begin van de nieuwe ochtend (zonder slaap) werd het breakfest geserveerd bestaande uit fresh fruit salad, fruit yoghurt, frittata with potatoes en hollandaise sauce, bacon en mushrooms. Een bread roll met jam en boter en thee of coffee. Voor ons was het een lekker borrelhapje en smaakte   het uitstekend. Onderweg waren we getuige van een prachtige zonsopkomst. En even later lag Hongkong aan onze voeten.

We moesten in Hongkong 4 uur wachten maar dat was best te overbruggen. Om   10.08 uur plaatselijke tijd (voor ons was het toen 17.08 uur in de middag) vertrokken we in een ander (ouder) toestel. We begonnen weer met zakje pinda’s, drankje en warme maaltijd.  We hadden allemaal best trek. De rust werd af en toe verstoord doordat de veiligheidsriemen aan moesten vanwege turbulentie.We landden om 10 voor 3 plaatselijke tijd in Denpasar waar de vochtige warmte ons tegemoetkwam en we kletsnat van het zweet werden. Onze  “afhaler” stond er helaas niet. Een taxi naar het hotel genomen. Daar werd duidelijk dat ze een fout hadden gemaakt met het vliegtuignummer. En wat nog meer als een bom insloeg: we konden niet op de gereserveerde kamer want er was geen stroom en water in de kamers aan de tuin grenzend.. Ze zouden hun best doen om het morgen te verhelpen. We  moesten dus in de tower.

We haden heen zin meer om iets te doen. Waren verreisd en verlangden een douche en een bed. We hebben eerst een tijdje onze ogen gesloten, lekker gedoucht om weer mens te worden. Ja mensen, je moet er wat voor over hebben maar dan krijg je er ook iets voor. Het is nu kwart over elf en gaan lekker slapen. Hopelijk lukt dat. Morgen er weer fris tegenaan en dan eens kijken of we dit op internet kunnen zetten.

Donderdag 15 januari

Wat hebben we geslapen. Prima bedden. Om half tien schrok ik wakker. Luurd uit bed getrommeld want tot 10 uur was het ontbijt. We mochten nog. Wat allemaal een vriendelijke mensen. En Riet we werden verwelkom d door Ernie. Morgen geef ik de foto. Ze had jou een paar keer gebeld maar geen contact gekregen. Het ontbijt was geweldig. Daarna werden ons door de Biwagroep de perikelen rond de Garden Wing wat betreft stroomvoorziening en water uitgelegd. We hebben wel de sleutel van de kamer en kunnen daar overdag wel verblijven maar nog geen water, enz. Fout van het gouvernement hoorde ik Hollanders zeggen. Ze zijn druk bezig te herstellen. Leidingen vanaf de tower aan te leggen. Ons balkon is gelukkig in de schaduw. De eerste val van Luurd hebben we weer gehad. Sudana zal vandaag met ons naar fietsen kijken. We wachten maar af. Hebben we wel nodig.

Ga nu beneden kijken om dit op internet te krijgen. Theo sterkte met de operatie. We denken aan je.

15-01-2009 om 08:13

09-01-2009 om 15:16

06-01-2009 om 00:00

22-12-2008 om 00:00

21-12-2008 om 17:40