Ode aan mijn hond “Brenda “xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Meer dan veertien jaar zijn wij samen geweest.

Jij en ik waren beide gedumpt.

Jij na een jaar bij je Belgische baas en ik na 28 jaar getrouwd te zijn geweest.

Zoveel onbaatzuchtige liefde, trouw, aanhankelijkheid en bescherming van je mogen ontvangen.

Nimmer heb jij mij teleurgesteld, nooit heb je tegen mij gegromd of je tanden laten zien.

Jij waakte over mij en was mijn troost bij mijn verdriet.

Vriendelijk maar waakzaam tegenover vreemden.

Instinctief voelde je aan wanneer ik verdriet had.

Je kwam naar mij toen legde je kop op mijn knie of ik moest je rechterpoot vasthouden.

Als jij er in de begin jaren na mijn scheiding niet was geweest, was ik er uitgestapt.

Wat zal ik je missen.

Je baasje Evert.