Gisterenmorgen om ± tien uur ben je toch nog geheel onverwachts rustig zonder pijn ingeslapen. Samen met ons vrouwtje was ik bij je, ik heb je vaarwel gekust en je ogen keken mij aan en als die hadden kunnen spreken zouden zij mij vertellen, hoeveel verdriet het je deed om afscheid te nemen, maar niets in dit leven is blijvend zo ook jij en ik niet.
Wat hebben wij allemaal verdriet het is niet in woorden uit te drukken. De pijn zal slijten en verzachten, maar alle mooie herinneringen zullen altijd blijven, dat houdt mij recht tot mijn laatste snik.
Jij bent voor mij een mensenhond geweest, die mij behoedt heeft voor onherstelbare daden. Jij voelde feilloos mijn verdriet aan speciaal die over mijn dochters.De liefde aanhankelijkheid en trouw die jij mij de afgelopen 14 jaar gegeven hebt, staat in grote schrille tegenstelling ten opzichte van mijn dochters.
Ook de liefde die jij meer dan 10 jaar gegeven heeft aan ons vrouwtje zal ik nimmer vergeten en zij jou ook niet.
Slaap zacht je grote mensenvriend Evert.
9 februari 2009
Wie de mens leert kennen, krijgt de dieren lief
Ik huil van binnen. Naar buiten zijn mijn tranen bevroren. Mijn gevoelens zijn diep verborgen. Aan niemand tonen al mijn verdriet. Waarom doen jullie mij en jullie zelf dit aan. Was ik dan een slechte vader. Ik heb voor jullie gezorgd, zorgen en lief gehad, ook nu nog. Alles heb ik naar vermogen voor jullie gedaan. Ik heb jullie nimmer geclaimd. Ook ik ben een mens met al mijn tekortkomingen. Jullie niet? Niets is mij te veel geweest, dat moeten jullie toch nog weten. Al ruim twaalf jaar weet ik niet waar jullie zijn. Iets moet er in jullie toch ook van mij zijn. Zijn jullie dan zo gemanipuleerd. Hebben jullie geen gevoel meer van binnen. Hoe kunnen jullie hier mee leven?
Rijdende in april 1996 door de Kazerne laan in Weert met zijn prachtige bomen, samen met mijn jongste dochter Samantha om haar naar de trein te brengen, sprak mijn dochter de navolgende woorden tot mij:
Pap doe niet zo gek
Wat was de reden van deze uitspraak.
Nadat haar moeder mij zonder opgave van reden, na acht en twintig jaar huwelijk binnen 24 uur had verlaten, had ik na enige weken een brief zonder enige zelf reflectie van haar zuster Sabine ontvangen.
Haar zuster had zich onterecht bemoeid met de boedelscheiding, wat ik niet van haar heb geaccepteerd.
Ik was over de houding van Sabine zeer verdrietig maar zij tegen Samantha:
Al zou ook jij je zo onheus tegenover mij gedragen, ook dan blijf ik sterk
Ik zou in de goot liggen, maar na verloop van tijd op mijn knieën gaan steunen, daarna op mijn ellebogen en weer recht op gaan staan.
Ik weet namelijk dat ik goed voor jullie ben geweest, ook al heb ik natuurlijk net als ieder mens mijn fouten.
Jullie soms niet?
Toen ik haar naar de trein had gebracht en thuis kwam lag daar een heel lief dierbaar briefje met o.a. de woorden als je het zwaar hebt bel mij dan, wat ik natuurlijk nog bezit waarin zij aangaf dat zij veel van mij hield!
Nog geen veertien dagen later kreeg ik geheel onverwachts van Samantha een telefoontje, waarschijnlijk na manipulatie van haar moeder en zuster waarin zij mij de navolgende woorden toesprak:
Pap je hebt zelf een slechte verhouding met je moeder gehad, je moet Sabine bellen.
Ik heb haar verteld, dat ik Sabine niets verkeerd heb aangedaan, maar dat zij zich de afgelopen weken zeer onheus tegenover mij heeft misdragen, waar jij en ook twee andere personen o.a. op mijn verjaardag bij aanwezig waren en ik de mening als vader ben toegedaan, dat zij contact met mij op moet nemen en zich niet moet laten manipuleren door haar moeder.
De voor mij ongelofelijke woorden van Samantha waren toen tegen mij:
Als jij dit niet oplost kies ik voor mijn zuster
Einde gesprek met mijn dochter Samantha, die enkele dagen daarvoor nog aangaf zo veel van mij te houden!
Ik heb het uitgeschreeuwde, met mijn onmenselijk verdriet.
Onbegrijpelijk wat zijn woorden toch makkelijk uitgesproken en op papier gezet.
Ik lag na deze woorden in korte tijd wederom in de goot, ben op mijn knieën en ellebogen weer recht op gaan staan en kan hen allen recht in de ogen kijken en ook in de spiegel en weet al meer dan twaalf jaar niet waar mijn dochters wonen.
Waarom ik geen goed contact met mijn moeder had lag hierin, dat ik een zeer dominante moeder had, die mij ruim vier jaar gedwongen heeft van af mijn 13e tot mijn 18e jaar in een fabriek te werken, waar ik seksueel ben misbruikt.
Ik heb mijn moeder bijna iedere dag huilend gevraagd of ik niet meer naar die fabriek toe hoefde.
Helaas geen enkel signaal wilde zij door haar dominantie opvangen.
Daar heb ik natuurlijk nimmer mijn kinderen mee lastig gevallen of belast.
Met een dergelijk groot verdriet, daar loop je niet mee te koop!
Ik heb altijd voor mijn dochters klaar gestaan en mijn beste krachten aan hun gegeven, niet alleen met woorden, maar met daden!
Doe niet zo gek Pap
Deze woorden, heb ik in de afgelopen jaren duizend maal in mij zelf herhaald en mijzelf afgevraagd, of zij gemeend heeft wat zij op dat lieve briefje had geschreven, of dat het loze woorden waren!
Als ik door de Kazerne laan met die prachtige bomen rij, spreid zich een deken van verdriet over mij uit, maar ik lig niet in de goot en sta recht over eind met al mijn verdriet.
Ik vraag mij regelmatig af, hoe kunnen zij en speciaal mijn dochter Samantha hier mee leven. ?
Verdrietig, eenzaam en leeg van binnen denk ik dagelijks aan jullie, maar mijn tranen zijn al jaren bevroren.Toch is de liefde in mij voor jullie na al die jaren gebleven, ondanks dat jullie mij gedumpt hebben als een oud stuk vuil.Jullie hebben mij buiten gesloten en zelfs waar jullie wonen is mij niet bekend.Dit alles raakt mij ongelooflijk diep, meer dan ik in woorden uit kan drukken.Ik heb getracht met alles wat in mij was een goede vader voor jullie te zijn, met uiteraard mijn menselijke tekortkomingen, die ook jullie bezitten! Ik kan nog steeds na al die jaren in de spiegel naar mij zelf kijken, kunnen jullie dat ook?De eenzaamheid in mij om jullie gemis, is in de loop van de jaren alleen maar groter geworden.Verdriet om jullie houding verdwijnt niet na al die jaren, maar maakt plaats voor boosheid wat ik niet wil voelen.Niet alleen mijn tranen zijn bevroren, maar nu ook mijn hart!Jullie moeder weet niet wat zij met haar gemanipuleer te weeg heeft gebracht, zij heeft jullie als wapen tegen mij gebruik, eens krijgen ook jullie hier de rekening voor gepresenteerd!
Balou je bent alweer ruim zes jaar mijn poezen vriendin. Officieel is ook Charmaine je bazinnetje, maar je bent altijd bij mij op het Domein Pluto waar je het zeer naar je zin hebt. Je bent een zeer eigenzinnige poes, waar ik erg aan heb moeten wennen. Het liefst was je de eerste jaren alleen maar buiten, wel met mij spelen springend als een aap van tak naar tak. Nu ben je heel veel binnen en zeer aanhankelijk! Als het warm weer is mag je ook s nachts van mij buiten. Je moet bijna van niemand wat hebben en uitzonderlijk accepteer je een ander persoon. Als mens heb ik van jou geleerd, dat ik meer aan mij zelf moet denken, ook al is deze wijsheid voor mij veel te laat gekomen! Je bent de beste vriendjes met Brenda en Eva.
Het jagen op vogels en konijntjes is gelukkig voorbij! Ik hoop dat ook jij nog heel lang bij mij mag blijven.
Woorden zijn en blijven slechts woorden en vaak te snel en te gemakkelijk uitgesproken.
Als uitgesproken woorden niet gemeend zijn of niet in daden worden omgezet, dient men deze woorden niet uit te spreken, zij laten verdriet en innerlijke wonden achter.
U hebt de aarde met de natuur laten ontstaan voor alle mensen en dieren.
Indien u almachtig bent, waarom leven dan niet alle mensen in vrede.
Waarom hebt u zoveel ongelijkheid laten ontstaan en niet in uw almacht ingegrepen?
Er is op deze wereld zoveel leed, heeft u dat niet kunnen voorzien?
Dit is niet af te doen met het sprookje van Adam en Eva, met de slang en de appel net zomin als met de verhalen van Mohamed of andere zogenaamde profeten!
Als ik om mij heen kijk zie zoveel schoonheid en zoveel verdriet.
In Jeruzalem ziet u de gaos van de verschillende geloven!
Deze woorden zijn en worden over de hele wereld dagelijks uitgesproken door ontelbare mensen en religieuze instellingen.
Katholieken, Baptisten, Pinkstergemeente, Moslims, Hindoes, Boedisten, Gereformeerden, Hervormden, Orthodoxe Christen en Joden, allen geloven in een God en wat voor verschrikkelijks is er al niet namens deze God in de afgelopen eeuwen en in het heden, door het mensdom aangericht.
BESTAAT ER EEN GOD?
Als je denkt aan de vergassing van de Joden, de ontelbare zelfmoord aanslagen door extremisten, de hongersnoden, oorlogen in het verleden en het heden, dan zou je gaan twijfelen en Atheïst worden.
Maar als je een kind geboren ziet worden, zo ook jonge honden, poesjes en andere levende wezens, de natuur in het voorjaar tot ontluiking ziet komen, de Sterren, Maan, Zon en het heelal aanschouwd, evenals de Zee met al zijn vissen en hun schoonheid in soort en kleuren, de menselijke communicatie, horen, zien, ruiken en voelen ervaart, dan moet er een hogere macht bestaan die wij met ons verstand niet kunnen benaderen.
Haat, leugens, jalousie, nijd, afgunst en egoïsme in de wereld zelfs in je directe omgeving, geeft de mens vaak een verdrietig en eenzaam gevoel, die met geen woorden tot uitdrukking zijn te brengen.
Ziekte, pijn en aftakeling is te verdragen, als je in het bezit bent van innerlijke rust en vertrouwen.
Gelukkig ben jij, als je in je leven mensen ontmoet, die een luisterend oor voor jou verdriet hebben en naar hun beste kunnen een goed mens trachten te zijn, in deze harde egoïstische zakelijk wereld, dat geeft je hoop en troost!
Het is je overvallen als een dief in de nacht. De angst van binnen is niet te beschrijven en voel jij alleen. Dierbare staan je bij maar jij geheel alleen, moet die weg behandelen. Een angstige donkere weg en o zo eenzaam. De diepe angst van binnen, die jij alleen voelt. De zon schijnt buiten de vogels fluiten, maar je hoort ze niet. De grond verdwijnt soms onder je voeten, maar je blijft wel sterk! Het leven is niet altijd eerlijk het geeft je liefde, pijn en verdriet. Nooit zal het meer het zelfde zijn. Maar het licht verschijnt na lange maanden, aan het einde van die angstige donkere weg. De dagelijkse angst verdwijnt, maar o zo langzaam. Innerlijke rust in je zelf, maakt je sterk als wuivend riet in een storm. Na iedere storm in het leven, gaat de zon weer schijnen. Jij bent sterker geworden en relativeert het leven. De zon gaat weer schijnen en je hoort de vogels weer. Intenser ga je genieten van ieder moment, dag en jaar van het leven. Oud worden met je dierbare is een Gods geschenk dat wens ik je toe.
