En we trekken weeral verder. Het is wel een stuk frisser dan de vorige dagen. We komen voorbij een plaats waar je kan bungy springen. Dit is de hoogste bungy sprong die je ter wereld kan maken. Van de brug spring 215 meter in de kloof. Er waren geen kandidaten
We houden halt aan een school waarvan de belgische Isabel (haar achternaam ben ik vergeten) een project opgestard heeft. Meter van dit project is Tia Hellebaut, peter Paul van Himst. Hier worden kinderen uit de sloppenwijken opgevangen en er wordt gezprgd dat ze een degelijke basisopleiding krijgen. Het project noemt Born in Africa. Tal van minister steunen ook dit project, en ze krijgen ook belgische subsidies. De kinderen krijgen bv. eenmaal per jaar een uniform, er wordt voor eten gezorgd enz. Nadien zijn we ook naar een winkeltje gegaan, die de moeders van deze kinderen openhouden, om een beetje betere levenstandaard te hebben. Ik heb voor jullie (Els en Sofie) hier een parelkrans gekocht. Ik hoop dat het naar jullie zin is..
Enkele honderden meters verder is dan weer het tegen overgestelde. De rijkdom kan hier niet op. Vele mensen uit de sloppenwijken gaan in dienst bij deze welgestelden als nanny of wat dan ook.
In de sloppenwijken staan ook nog kleine huisjes. Die zijn een project van Nelson Mandela.
Verder gereden komen we in het dorpje Knysna aan. Dit is een gezellig havenstadje (dorpje ?). Hier hebben we onze lunch genomen en ngo zat rondgelopen. Dan zetten we via George koers naar Oudthoorn.
In Storm hebben we ng halt gehouden aan een enorme brug. Hoe de mensen dit klaar spelen om dit te maken is toch wel een raadsel.
We overnachten in het Tsitsikamma lodge. Dit complex bestaat uit blokhutten. We hebben al van alles gehad, van tent tot hotel en nu een blokhut. In onze hut kan wel een man of 5 slapen, dus ruimte zat. Er staat ook een brubbelbad, getest door pa, maar niet goedgekeurd. Dit maakte ontzettend veel lawaai. We zijn weerom ontvangen met een welkomsdrankje zoals trouwens overal. Buitengewoon vriendelijke mensen.
Pa en de rest van de groep zijn gaan wandelen, want ik wou internetten, jullie op de hoogte houden, maar de internet has brooken down.
Hier verblijven we 1 nacht en dan trekken weerom verder. Geen internet, dus las ik voor mezelf een leespauze in, want dat is nog niet van gekomen. De koffers nog eens een keertje onderste boven halen. voila die zijn weer netjes.
Na het weeral lekkere eten, nog een gezellige babbel gehad met Tony en Pascale en dan naar bed. Het heeft vannacht wel flink gewaaid.
Het Tsitsikamma meer is een nationaal park. Hierdoor kan je prachtige wandelingen maken. En dat, Els en Bart is dus het spectaculaire waarover is een smske gestuurd heb.
Dit is een van de mooiste dingen die wij ooit gezien hebben. Hier is de oceaan zeer wild en klotst tegen de rotsen aan. Dit is een ongelooflijk schouwspel van de natuur. Je geraakt er niet op uit gekeken. Je kan hier huisjes huren en dan deze grillige natuur bewonderen. Wij maken een wandeling (!!!!) van 450 trappen en dan moeten we nog over 3 hangbruggen lopen. Het is iets waar je niet op uitgekeken geraakt.
Waaraan ik dacht bij het zien van de grillige oceaan was : ik kan me ongeveer voorstellen wat de tsunami in Thailand toen teweeg heeft gebracht, maar dan nog wel x 100 denk. Zo'n grof geweld. Verschillende dassen springen voor je voeten weg. Het is niet makkelijk om van hen foto's te nemen, ze zijn ontzettend snel.
Onze lunch nemen we hier op het terras. Je zou bijna vergeten te eten, temeer omdat het hoog tij is. Het is zoo mooi. Ik denk dat ik pa hier loslaat hem niet meer terug zie. Want je kan nog een wandeling maken tot boven op de berg, voor het meest spectaculaire uitzicht. Maar daarvoor is de tijd natuurlijk veel te kort. Ik heb het proberen op film vast te leggen.
Effe nog een beetje afrikaans : stormriviermond fonkelwijn. Oplossing tegen de volgende keer ?
Ah nog een smske van tante Els gehad. Die stelt het opperbest in Kos.
maandag, maar ik ben vergeten de juiste datum vergeten
Eergisternen heb ik getokkeld tot na elven. Pa heeft ondertussen een babbel gedaan met Pascale en Tony. We hebben een zeer uitgebreid gegeten. Het was heel lekker. Nadien hebben we nog een beetje genoten van de prachtige kustlijn van de Indische oceaan. Port Elisabeth is de derde grootste haven van Zuid Afrika. Jef en Roosje hadden al vroeg een wandeling gemaakt, en zij hebben reeds dolfijnen gezien.
Het weer is wel frisser dan in Johannesburg, maar ik denk toch nog altijd beter dan Belgie. In de loop van de dag is het weer wel fel verbeterd.
Wat wel opvalt zowel in Johannesburg als in hier is dat het personeel toch nog allenmaal zwarten zijn, en dan nog liefst van die lieve big mama's. Ik denk dat de blanken hier nog steeds de lakens uitdelen.
Kaapstad ligt nog op ongeveer 800 km van hier, dus dat is nog een hele tour te gaan. Maar het wordt wel verdeeld over 4 dagen,.
In Jeffrey's bay maken we een plasstop. Het nabij gelegen moderne winkelcentrum is zo goed als leeg. In het weekend kan je hier over de koppen lopen naar het schijnt.
In onze lodge hebben een heel lekker ontbijt gekregen. Het werd geserveerd door echte, niet slecht bedoeld, rondborstige mama's. Ontzettend lieve dames.
De afrekening hier is heel speciaal. De gastvrouw serveert alles wat je wenst, maar op het einde hou je zelf in het oog wat je verbruikt hebt. Je telt zelf uit wat je moet betalen, steekt het geld in een potje. Deze dame rekent gewoon op je eerlijkheid.
En daarna een lange rit van 350 richting Johannesburg voor de vlucht naar Port Elizabeth.
Het is frapant dat er weinig van de voetbal hier te zien is.
Rond 7 uur arriveren we in Port Elisabeth en betrekken we het superde luxe Beach Hotel, waar ik nu al ongeveer een uur en half zit te tikken. Ik zal een zien waar onze pa zit. Maar we hebben hier wel heel lekker gegeten. Allee eindelijk een beetje op de hoogte gebracht, ik hoop jullie vlug weer te horen. De groetjes Voor de foto's moet ik meer tijd krijgen
Het is vroeg dag voor een trip naar Witrivier. Vannacht was er heel veel wind en ook de dieren hebben vannacht hun best gedaan. Dus heel veel geslapen heb ik niet.
Het is drukkend warm vandaag. Maar hoe verder we rijden hoe meer mist er komt opsteken. Het is een zeer panoramische route en we stoppen bij Bourkes Luck, Potholes, de 3 Rondavels met hun adembenemend uitzicht. Dit is gewoonweg prachtig. We lopen via bruggen over de canyons dit is pas echt spectaculair. Diepe uithollingen en watervallen, echt prachtig.
Dan zouden God's Window bezoeken. Maar hij had de window helemaal dicht gedaan. Dit lag volkomen in de mist. We zagen niks, maar ook helemaal niks. mist, mist !!! Spijtig want het zou echt de moeite waard zijn. Maar dit gebied heeft de hoogste vochtigheidsgraad van de streek. Spijtig maar helaas.
We hebben nog het dorpje Pelgrim dorp bezocht. Aan dit dorp mag niets meer veranderd worden. Dit dorp is een monument op zich.
En dan rijden we verder naar Witrivier waar onze lodge Stille woning zich bevindt. Heel mooi en heel sfeervol. We krijgen weerom lekker eten, maar internet is hier noppes.
Vandaag staat er heel vroeg op om een wandelsafari te maken. Om 7 uur zijn weg. Heu dat we van de buitenwereld niets meer gehoord hebben, had je ondertussen toch al wel begrepen hee. Het was een prachtige wandeling. Voor het vertrek nog een stel apen filmen ( als ze maar niet in ons huisje zitten, want ritsen van de tent zijn blijkbaar geen probleem meer voor hen). De zebra's lijken ons te volgen !! De impala's springen in het rond. Het is een heel apart sfeertje.
En we hebben ook nog aan strontspugen gedaan. he he ik ook !!! Een keuteltje van een impala is best om aan strontspugen te doen, goed droog. Ik dacht het enkel te filmen, maar ik ontkwam er ook niet aan. Pascale was van de dames die dit eerst deed, en dan kan ik mezelf toch ook niet laten kennen hee.
Eigenlijk was deze wandeling bedoelt om klein insecten en zo te vinden. Een verschrikkelijk klein schropioentje, maarwel gevaarlijk. Een serieuze vieze spin ens.
Rond een uur of negen nemen we onze brunch en dan later op de dag terug op safari, met de jeep. Eerst nemen we een siesta. Het is te warm om nu dieren te vinden. Het is zo om en bij de 30 graden.
Onze spoorzoeker natuurlijk voorop. Beestjes zoeken ; en weerom heel vele zebra's, maar ook ne fameuze dikke olifant, die zowaar een showtje weggeeft. Wij muisstil en hij daar maar wat zand opwaaien .... een aparte belevenis.
We hebbe nog een tal van dieren gezien. Het faprantste was, het is ondertussen donker geworden, dat onze spoorzoeker op een afstand van .... meter een kleine kameleon zag zitten op een tak. Wij dachten aan show, maar het was dus wel echt. Zo in stikdonder zo'n klein beest te vinden, chapeau.
Onze avondmaal bestond uit heerlijk hutsepot. Na een verfrissing en een leuke babbel was het tijd voor ons bed. Pure natuur, vreemd..
Van 9 u tot 11 uur 's avonds hebben ze een nachtsafari gedaan in een grote open jeep. Vooraan op een zetel zat de spoorzoekers. Hebben die mensen een neus om een dier in het donker te vinden.
Het was een helse tocht, spectaculair, maar ook zeer slechte weg. Toch hebben we mooie foto's kunnen maken van verschillende dieren. Het is allemaal een kwestie van op het juiste moment er aan te komen. We hebben veel zebra's, impala's en verschillende apen opgemerkt. Toch ook een olifant en een leeuw.
En, dan, en dan gaan we slapen. Het is echt vreemd om in dergelijke omgeving te slapen. Fons heeft al een gekko weggejaagd, een spin dood gemept, en een sprinkhaan buitengezet. Blijkbaar was ik toch te moe genoeg, want ik ben bijna onmiddellijk in slaap gevallen. Maar durende nacht hoor je wel het brullen van leeuwen ??? of een olifant ???
De vogels zijn wel opvallend vroeg wakker !!!! Maar ik heb wel een hele mooie zonsopgang gezien.
Rond 6 uur arriveren we in onze lodge Andy's camp. Jesus wa is da ? Een blokhut met een tent ervoor. Dus puur natuur. Heu moeten wij hier slapen ?
We krijgen regels opgelegd wat kan en niet kan : geen muskietennetten omhoog halen. Licht in de badkamer mag pas aan als de deur van de badkamer gesloten is...
Maar de rust die hier heerst is onbeschrijfelijk. Genieten is hier troef. Kijken van op het terras naar alle dieren die passeren, ofwel in de verte ofwel dichtbij. Maar genieten is de boodschap. Het is beestjes zoeken, dan weer een zebra, dan weer ene impala. het is iedere keer anders.
Toch nog een heel stom voorval. Het moet mij weer treffen hee. De electriciteit was uitgevallen. Het was dus eten bij kaarslicht. Ik wou ook mijn eten aan het buffet gaan halen, en vond dat het plotseling veel licht was. Ik kijk op en kijk tegen een stel mooie witte tanden. Het was de pekzwarte kelner die een pillamp vast had. Ik schrok mezelf te pletter en schaamde me dood.
We vertrekken vandaag naar het Krugerpark. heeu een ritje van 500 km . Het is hier dat ik met een totaal vreemde naar een andere plaasts werd gebracht, om mijn eerste internet verslag te kunnen maken. Voor we vertrekken stoppen we nog bij een heel kleurrijk dorpje die nog de typische kledij (voor de foto's ?) dragen. Maar allee heel tof om te zien. Ze noemen de Ndebele people. Ferme foto's getrokken.
Johan onze gids, stelt voor om Bilton te kopen. Gedroogd vlees dat pa zeer lekker vindt.
De woordenschat is hier prachtig hoor. Gaten in de weg noemen ze hier heel mooi potholes. En het zijn er fameuze hoor.
Het is een prachtige rit, heel afwisselend. De vlakten wisselen zich af met met dan weer uitgestrekte gebergten. Drakengebergte noemt het hier.
Oppassen voor de apen die over de weg lopen.
Na de nodige stoppauzes en plaspauzes arriveren we in Andy's camp.
We vertrekken vandaag naar het Krugerpark. heeu een ritje van 500 km . Het is hier dat ik met een totaal vreemde naar een andere plaasts werd gebracht, om mijn eerste internet verslag te kunnen maken. Voor we vertrekken stoppen we nog bij een heel kleurrijk dorpje die nog de typische kledij (voor de foto's ?) dragen. Maar allee heel tof om te zien. Ze noemen de Ndebele people. Ferme foto's getrokken.
Johan onze gids, stelt voor om Bilton te kopen. Gedroogd vlees dat pa zeer lekker vindt.
De woordenschat is hier prachtig hoor. Gaten in de weg noemen ze hier heel mooi potholes. En het zijn er fameuze hoor.
Het is een prachtige rit, heel afwisselend. De vlakten wisselen zich af met met dan weer uitgestrekte gebergten. Drakengebergte noemt het hier.
Oppassen voor de apen die over de weg lopen.
Na de nodige stoppauzes en plaspauzes arriveren we in Andy's camp.
Eindelijk internet gevonden dat een beetje marcheert, maar qwerty nu ik verdorie azerty kan. Niet naar de fouten kijken dus. Waar was ik gebleven ?
Ik start maar bij het huis van Paul Kruger. Dit is nu een museum geworden met heel het verhaal errond. Het geeft een mooi beeld van het Afrika van toen. Het is absoluut de moeite waard om te zien. Er zijn in de omgeving heel veel toffe marktjes, met prachtige beeldjes en maskers. We gaan serieuze keuze moeten maken. We maken nog een toerke in het park errond, nog even lekker eten en dan trekken we verder. We slapen in de Zebra Country lodges. Toffe huisjes, lekker eten en goed verzorgd, maar overal met strooien daken. De mensen zijn supervriendelijk. We kruipen wel op tijd in bed want morgen trekken weer verder. Efkens vermelden dat ze hier een voorkeur hebben voor bloemekes : de gordijnen, de kussen de overtrek van het bed ed. allemaal dezelfde bloemekes> Heel goed geslapen trouwens
Hopelijk morgen beter. We hebben Pretoria bezocht. Het is er zeer druk, maar toch de moeite waard om te bezoeken. We hebben het monument van de voortrekkers bezocht, met de geschiedenis errond.
Het huis van Paul Kruger was ook de moeite waard. Er is natuurlijk een rijke geschiedenis bij. Maar dat is iets dat ik later vertel hoor, want dit marcheert langs geen kanten.
Ik probeer morgen opnieuw, dan vliegen we richting Kaapstad, en dan hoop ik beter materiaal te hebben. groetjes
Els, vermits de middelen hier zeer beperkt zijn weet ik niet of het met de foto's ga lukken. Allee ik ga stoppen, onze pa en de rest zoeken. Slukes en tot spoedig. Bart en Sofie werk ze he Els en Stefan voor jullie het zelfde. En de kids amuseren jullie. groetjes van mij en onze pa
Onze gids noemt zich een afrivlaams. Dit is wel echt wennen hoor. De meeste woorden versta je wel, maar dan slaat ie er een kwinkslag van een woord uit en dan wordt het natuurlijk puzzelen wat ie zegt. Tot hier toe valt ie mee hoor. De rest van de groep ook trouwens.
We hebben eerst het monument van de Voortrekkers bezocht. Zeer interessant om zo de geschiedenis van Zuid Afrika te leren kennen. Daarna hebben we Pretoria bezocht. Een zeer drukke moderne stad met mooie parken. En mooie beeldjes ik al heb gezien, nie te doen, dat wordt straks keuzes maken, van olifanten en zulu's en echt mooie afrikaanse beeldjes.
Onderweg liggen er paarden, koeien, gnoes enz langs de kant van de weg.
Na de lunch zijn we naar onze lodge gereden en een verkwikkende douche genomen. Maar internet gaat blijkbaar een probleem vormen. Ik ben met ne gast naar een ander lodge gereden, want de volgende twee dagen zou ik geen internet kunnen gebruiken.
De lodge waarover wij beschikken : de Zebra lodge is in kolinale stijl. Een badkamer waar je in verloren loopt. Groot genoeg om in te wonen.
Eigenlijk is de ganse dag rap verteld. Het een vliegtuig in en het andere vliegtuig weer uit. In Heathrouw was het een drukte van jewelste. Goed uitkijken, nog een eindje met de metro rijden, trap op en trap af, en dan wachten op onze vlucht. Verdorie tis qwerty das weer aanpassen. Ik ben nu azerty gewoon, en hier is het terug qwerty. Het was een vrij turbulente vlucht, we zijn goed dooreen geschud. En ondanks mijn slaappiltje, maar een uurke kunnen slapen. Onze pa die heeft zijn best gedaan, die heeft toch een aantal uren kunnen slapen. Goe voor hem. Het eten viel redelijk mee (toch voor in een vliegtuig)
We zijn uiteindelijk maar met drie koppels, eentje uit Deurne, de andere uit Sint Truiden en wij dus. Meer hoeft dat niet te zijn
Rond 6 uur zijn we geland in Johannesburg, met stralend weer.
Allee vandaag is het dan zover, rond half twaalf komt tanteke ons halen en dan zijn we misschien weg. In de krant staat vandaag dat de luchthavens van Ierland gesloten zijn wegens stofwolk. Vermits we over Londen moeten vliegen, ben ik curieus of we wel verder geraken.
Ik vraag me af wanneer ik de volgende keer op de blog kan komen. Ik vermoed niet voor morgenavond. Tis 12 uur vliegen, dat betekent dat we morgen in de vroegte daar zullen zijn, en onmiddellijk beginnen we aan onze toer.
Allee vandaag voor 14 dagen afscheid van dochter, zoon en hun wederhelften en de kids genomen. Hmm raar gevoel weeral. Hopen dat dit avontuur goed afloop. Toch een beetje met gemengde gevoelens. We zien wel weer. Ik hoop op een beetje reactie van hun kant, anders zal ik me heel eenzaam voelen aan de andere kant van de wereld.
Koffers zijn reeds gepakt, en in tegenstelling wat pa dacht, IK HEB NOG OVERSCHOT in de koffers. Morgen nog een laatste check en dan zijn we klaar voor het avontuur.
Nog enkele dagen te gaan en dan zijn we weg (als de stofwolk geen roet in het eten komt gooien).
Eerst hier nog heel de boel een extra beurt geven. Dan nog eens checken welke koffers groot genoeg zijn om mee te nemen . Wat neem je mee, zomerkledij ? of een dikke trui ?
. Wat neem je mee, zomerkledij ? of een dikke trui ? 
