We waren vrij vroeg gearriveerd in het hotel Casa Andina, zodat we nog een wandeling konden maken in de stad Cusco. Er heerste een heel gezellige drukte en ferm terraskes. Heel braaf geen alcohol gedronken want morgen gaan heel hoog. Veel effect heeft het niet gehad, want pa en ik waren beiden ferm misselijk.
Snel maar wat medicatie genomen. Achteraf blijkt dat verschillende mensen van de groep serieus misselijk waren.
We waren vrij vroeg gearriveerd in het hotel Casa Andina, zodat we nog een wandeling konden maken in de stad Cusco. Er heerste een heel gezellige drukte en ferm terraskes. Heel braaf geen alcohol gedronken want morgen gaan heel hoog. Veel effect heeft het niet gehad, want pa en ik waren beiden ferm misselijk.
Snel maar wat medicatie genomen. Achteraf blijkt dat verschillende mensen van de groep serieus misselijk waren.
Hey Bart en Sofie, super hé. We zijn supercontent dat alles goed ga. Houden zo. En hopelijk niet te moe, geniet ervan. We hebben gewoon een nieuw fototoestel gekocht. En we hebben tijd genoeg om te genieten hoor, we zijn gewoonlijk rond
6 uur terug dussssss!!!!!!
Els ge hebt dat ferm gearrangeerd, vandaag zal ik nog spectaculairder foto' s doorsturen, en niet te ziek hé. Ik zal wel zien wat skypen betreft hé, als we nog eens heel vroeg moeten opstaan. Ik zal wel smsen.
Tantie super dat je op vakantie vertrekt. Geniet, geniet er vooral van.
En dan het hoogtepunt tot nu toe van de reis : MACHU PICCHU. En of dat dat het hoogtepunt was. Welk woord heb ik nog niet gebruikt : UNIEK.
Ik zal beginnen bij het begin.
Om 4 u 45 opgestaan om de bommeltrein van 6 u 30 te halen. De rit op zich was al heel mooi. Deze rit leidt ons door het regenwoud van het hooggebergte en langs de bergtop 'La Véronica' (5750 m). Na anderhalf uur komen we aan in het dorpje Aguas Calientes. Een bus brengt ons naar de archeologische site van Machu Picchu.
Zo vroeg in de morgen is het toch al een drukte van belang. Het is schitterend weer, volgens onze pa zo'n 30 graden.
Hoe moet je zoiet beschrijven. Eerst is de serieuze klim. Euh ik denk dat we toch een 5-tal keren halt hebben moeten houden vooral we boven waren. En dan prachtig, al die terassen, de gebergten om ons heen, de diepte. Ik denk dat onze pa hier toch wel zeker een 60-tal foto's genomen heeft, als je dan weet dat hij vroeger elke foto bij wijze van spreken onozel vond. Iedere richting die je uitkijkt is even spectaculair. Dit kan volgens mij echt niet op foto of camera weergeven wat je ziet, doe daar nog het stralende weer bij, de inspanning die je moet leveren. En het absolute fijne gevoel dat je het gehaald hebt.
We bezoeken in Cusco ook een prachtige kathedraal. Maar hier zijn wel een aantal grappige punten aan verbonden. Dit is een katholieke kathedraal,maar om de inca's tegemoet te komen zijn er aantal zaken aangepast. Soms grappig, soms mooi,een andere keer hilarisch.
Maria beelden hebben heel brede klederen aan, dat wijst op de grootheid van de inca's. Het meest gekke is toch wel de christusbeelden. Elke dag krijgen die een ander rokje aan. Dit gaat zelfs zo ver als er een voetbalmatch gespeeld wordt, dat dat rokje dezelfde kleuren heeft van die ploeg. Stom hoor.
Nog een rariteit is dat de stoelen, waar de priester op moesten zitten, aaneengeschakeld zijn, en dat de figuren die er ingebijteld zijn, naakte vrouwen zijn. Die stoelen zijn ook voorzien van een gat, zodat als de diensten te lang duren, naar het toilet kunnen gaan.
Nooit gezien.
Dan leeft Lima nog. Casino's overal, die nog steeds op waren. Het begint een beetje op Las Vegas te lijken. Het is blijkbaar een stad dat niet slaapt.
Grappig is ook de fitness die tegen de straat ligt. Volgens ons kunnen er gemakkelijk een hondertal mensen tegelijkertijd fitnessen. Stom zicht hoor.
Na een vlucht van een uur komen we in Cusco aan. We starten hier onmiddellijk onze uitstap. Dit is wat ik van Peru voorgesteld heb. In één woord PRACHTIG !!!!
Het mooiste vond ik het indrukwekkende fort gebouwd in de vorm van een poemakop, Puca Pucara of het rode Fort.
Het is ook hier dat we de eerste lama's zien. En natuurlijk heel veel souveniertjes. Nog niks gekocht.
Het is echt indrukwekkend. Hopelijk geven foto's en camera weer wat wij ervaren.
Ik heb gisteren veel te weinig gezegd over de vallei van de piramides, blijkbaar was ik te moe.
We beklimmen een groot aantal trappen, pfff. Maar het uitzicht is prachtig. We worden helemaal omgeven door gebergten en in de verte zien we de rijstvelden en de dorpen.
Onze pa is nog statie hoger gegaan, en die had geen zin om naar beneden te komen.
Rondom ons vliegen de arend. Ze zweven door de lucht. Een zeer mooi schouwspel.
In de late avond zijn wij nog een pizza gaan eten in de pizzahut. Amai eer we dat wisten hoe dat marcheerde maar uiteindelijk hadden we toch eten.
Els inderdaad skype moeten we vooraf een berichtje sturen, maar denk erom dat we bijna gans de dag weg zijn. Fototoestel heeft het ondertussen begeven. De gids denkt dat het door de hoogte komt. Trek foto's met camera
Els2 dan gaat het toch weer beter met vovo ? Ik ben content dat je er een terraske mee gaan doen zijt.
Chris vandaag is zijn de eerste geveld door de hoogteziekte, zij het in mindere mate. Vandaag is volgens de gids de cruciale dag. Dus er is hoop hé. We voelen ons wel veel sneller moe, maar als het niet meer dan dat is, zijn we content.
Temperatuur is 27 graden, dus lekker weertje, er staat ook wat wind. Ik ben ondertussen al fel verbrand.
Weerom heel vroeg uit het bed. Vandaag trekken we naar het platte land Lambayeque voor een bezoek aan de graftombe van Sipan, een van de meest ongeschonden graven van Peru.
Na de middag zijn we naar de Vallei der Piramiden. Onbeschrijflijk mooie panorama. We hebben wel hoog moeten klimmen, maar het was de moeite waard.
Laat ons hier nog maar even zitten.
Nadien hebben we terug het vliegtuig genomen naar Lima.
En nu kruip ik in mijn bed want morgen is het om 4 uur weer dag.
Over het verkeer moet ik het beslist toch ook hebben. Iedereen rijdt kris kras door elkaar. Verkeersregels worden niet nageleefd. Op een baan met 2 rijvakken wordt gemakkelijk met 4 naast elkaar gereden.
En toeteren, toeteren dat ze hier doen, je wordt er gek van.
Volgens de gids moet ook een psychologische test afgelegd worden vooraleer je je rijbewijs krijgt. Het gaat ongeveer zo. Wat doe je als je een voetganger ziet oversteken op het zebrapad ? Rij je door of stop je.
Eens dat je je rijbewijs heb mag je alle regels vergeten, en toeteren en raar rijden het speelt allemaal geen rol meer.
Een richtingaanwijzer wordt ook niet gebruikt. Wil je naar links, steek je arm recht uit. Wil je naar rechts, steek je arm in de lucht.
In de voormiddag hebben de tovenaarsmarkt bezocht. Hier zijn alle kruiden en kwakzalfmiddeltje te verkrijgen.
We waren er rond zeven uur, maar nu al raadde gids ons aan om geen geld of waardevolle spullen te dragen. Inderdaad er volgenden ons toch wel 2 duistere figuren. Even niet opletten en je spullen zijn weg.
Verder waren er op deze markt vis en vlees te verkrijgen, halve kippen waar de eierdooier nog inzat, ogen van koeien, maag en darmen enz.
Hygiene is hier ver te zoeken. Wat zijn wij toch watjes !!!!!
Ik heb eigenlijk nooit beseft dat Peru zo'n rijke geschiedenis heeft. En dan hebben we volgens onze gids nog niks gezien. Men is nog steeds bezig met opgravingen te doen. Verschillende graven zijn reeds tot 9 verdiepingen bloot gelegd. Heel veel mooi bewaarde stukken en vooral veel en veel potjes. Deze werden gevuld met eten voor de koningen. Zo hebben we majestueze Chimutempel bezocht, alsook aan Chan Chan, de grootste uit leem opgetrokken stad ter wereld.
Vandaag hebben zowel in de voor als in de namiddag museums bezocht. Beide waren de moeite. Vooral in de namiddag de graftombe van de koningen. Er was zeer strenge bewaking. Er mochten geen camera, fototoestel of gsm mee naar binnen gebracht worden. Hier is enorm veel geschiekdundige waarde. Echt de moeite waard.
'S middags zijn weer tapa's gaan eten. Zeer lekker. Eend met rijst en koriander, gefrituurde majok, gemarineerde vis en nog zo veel meer. Een absolute aanrader.
Rond 5 uur zijn we in het hotel gearriveerd. Nog even een wandeling gaan maken in drukke straten, met heel veel getoeter en voral voorzichtig wezen. Je tenen ben je kwijt voor je het weet. Als het donker wordt geeft het ook geen veilig gevoel meer.
Dus weerom op tijd gaan slapen, want morgen om zes uur gaat de bel weer
Of het gaat lukken om te skypen weet ik niet, we zijn nooit vroeger terug dan een uur of vijf. Tel er dan nog eens zeven uur bij ??? Danliggen jullie al lang in bed.
In ieder geval ik zal het wel eens een keertje proberen.
Kusjes,
Om 7 uur zitten we in de bus op weg naar Chiclayo. We rijden over. de atransatlantische american highway. Deze is 14000 km lang. Die vertrek in het Noorden van Alaska tot helemaal in het zuiden van Chili. Allée we doen er maar een stukske van. De weg is absoluut geen autostrade zoals bij ons, hobbelig tot en met.
Langs de weg is het gewoonweg vuil, steenpuin, plastiek en allerlei afval ligt gewoon langs de weg.
Het leven in Peru is voor de gewone mens heel duur. Met een loon van 200 euro per maand moet men rondkomen. Als er kinderen zijn, die moeten als ze naar school gaan vanaf de kleuterklas 50 euro per maand betalen. Dit wordt nog duurder naarmate ze naar de grote school gaan. Daarbij komt nog dat ze verplicht uniform moeten dragen en al het schoolgerief nog zelf kopen.
Het hotel is heel ferm, mooie kamer. Maar verschrikkelijk duur.
4 mensen gingen gisterenavond een pisco drinken in de bar. Ze dachten dat ze er met 40 sol ervan af kwamen. Bleek het 40 dollar te zijn, dat is maar eens efkens 3x duurder.
Ik wou een wijntje nemen uit onze bar en dat ding van 375 cl kost maar eens efkens 47,5 sol, wat neer komt op 12,5 euro. Schoon laten staan dus.
Heel vroeg in bed gekropen, en ik heb een goeie nacht gehad. Direct in slaap gevallen. Fons sakkerde dat hij niet kon slapen van het kabaal op straat, het toeteren van de auto's, muziek enz.
6 uur terug op staan.
n de late namiddag arriveren we in ons hotel Libertador Trujillo. Zeer mooi hotel. We krijgen een lekker drankje, pisco sour, te drinken.
Na de douche gaan we nog wat rondlopen.
Hopelijk tot morgen.
A propos de groep van best mee
maar uiteindelijk hadden we toch eten.
