Ik heb een masker. Ik zet hem op. Ik wil niet dat mensen me zien met verdriet, dan voelen ze zich schuldig en voel ik me schuldig omdat hun zich zorgen maken. Met masker kan ik lachen met vriendinnen, maar van binnen zit het verdriet. Maar dat hoeven ze niet te weten... Ze hebben al genoeg problemen met zichzelf. Ze hebben meer aan een vrolijke meid, die hun kan helpen met hun problemen. Met masker zie ik er beter uit....
Een vrouw trouwt met een man en denkt dat hij wel zal veranderen, maar helaas... Een man trouwt met een vrouw en denkt dat ze niet zal veranderen, maar helaas...
Deze ster kreeg onze Ruffy van Utta! Dank U Utta! <
Wil je enkele nuttige blogtips? Klik hier en je komt terecht op een prachtig blog!
Pluk
Pluk de dag, pluk de week, pluk de maand, pluk het jaar. Pluk een leven vol liefde bij elkaar. Zodat je eens kunt zeggen: Ik heb genoeg geplukt. De oogst, ja mijn leven is als geheel gelukt.
*** Pieter Feller
Hopen
Wat hunkert ze naar zijn warmte, naar een liefdevol gebaar. Waar is zijn passie toch gebleven die hij ooit heeft gevoeld voor haar?
Zal het dode tij nog keren, komt er weer vuur in zijn bloed? Zij wil graag het warme strand zijn dat overspoeld wordt door zijn vloed.
Zijn hartstocht lijkt verschrompeld, ze leven nu als broer en zus. Toch blijft ze stilletjes hopen op één streling, op één kus.
Ze wil hem niet verlaten maar zonder liefde is het koud. Daarom hoopt ze op een gebaar van de man waarvan ze houdt.
Zondag vandaag. Koud buiten, maar lekker gezellig binnen. We zitten alle twee achter onze pc en ons Ruffyke ligt zoals gewoonlijk aan mijn voeten op zijn kussentje! Mijn Rudyke is aan het kijken om een nieuwe (okkasie)fiets te kopen. Ik zou graag een nieuwe pc hebben, dus...wat zal het worden? Misschien alle twee, we gaan dit jaar toch niet op reis en mijn grootste hobby is mijn hondje en daarna mijn computerke. We zien wel! Rudy heeft een pracht okkasie zien staan op de web-site maar het is ver, t'is te zeggen...tegen Leuven!!!! Ge kunt al raden zeker? Als we gaan kijken, springen we eens binnen bij ons vrienden hoor! Zeker weten!
Mijn tante Agnes is donderdag geopereerd en alles is goed verlopen. Ze moet nog veel rusten en herstellen natuurlijk. Van zodra ze wat beter is gaan we haar bezoeken! Ze woont ook in Wetteren, zoals heel veel familieleden van ons. Het is de zus van mijn moeder, waar ze de laatste tijd een stevige band mee heeft. Ik hoop dat ze vlug beter wordt, ook voor nonkel Robert, want het is een koppel die echt aan mekaar hangt en altijd samen is. Hij zal haar missen, de tijd dat ze in de kliniek verblijft!
Gisteren is de mevrouw die mijn blog kent terug naar de winkel geweest en ik heb een mooi compliment gekregen. Ze zei tegen een collega dat ik een mooie website had! Ik zo fier als een gieter natuurlijk! Het doet echt plezier als ze dat eens zeggen. Als je dit leest, bedankt mevrouw!
Ik ga eens zorgen voor een lekker etentje sie, en daarna, kijken naar het wereldkampioenschap cross! Wie wordt het? Ik denk Nyske! Mijn man heeft het meer voor Wellens! Het zal hier nog spannend worden!
Ik wil het eens hebben over mijn maatje, Anneke. Anneke is het nichtje van mijn man en dus ken ik haar van toen ze nog een kind was. Ze was niet op ons trouwfeest omdat ze nog te klein was om mee te komen volgens haar ouders, stel u voor! Ze groeide en trouwde met Peter en elk jaar op de familiefeest zagen we elkaar eens weer. Tot op die keer dat we naast elkaar zaten en begonnen te praten over de vakantie. Wij waren naar Corsica geweest via het leger en daar Peter ook militair is stelde ik voor om eens mee te gaan. Zo gezegd, zo gedaan en daar, in het verre maar prachtige Corsica hebben we elkaar beter leren kennen en het klikte meteen! We werden hartsvriendinnen die alle (vrouwen)geheimpjes delen met elkaar. We hebben contact via e-mail en telefoon en we zien elkaar 3 a 4 keer per jaar (wat natuurlijk veeeeel te weinig is) maar het is elke keer groot feest! Onze mannen zijn alle twee heel sportief en met die twee klikt het ook goed. Nu we alle twee een hondje gekocht hebben, weten we weer wat gezegd en gedaan hé. Het is haar papa die gisteren begraven is en ik wens uit de grond van mijn hart dat ze het verdriet wat van zich kan afzetten! Binnenkort gaan we weer eens bij hen naar Leuven en ik weet zeker dat het weer een prachtige dag wordt, ook al regent het pijpestelen! Dat ze nu eerst maar wat bekomt van de emoties van de voorbije dagen! In gedachten ben ik bij haar, maar dat weet ze wel!
Ik voeg er een fotoke bij tijdens onze eerste vakantie in 2002!
Vandaag hebben we afscheid genomen van onze nonkel! Mijn maatje had veel verdriet. Laat het een troost zijn dat hij niet zal vergeten worden. Ik voeg hier een foto van onze nonkel bij. Veel woorden uitleg zijn hier niet nodig!
Eig'lijk ben ik wel tevreden 'k Heb me niet zo vaak vergist Huil dus om geen and're reden Dan dat je me mist
Als de ster die valt je toewenkt Ben ik bij je in je hoofd Elke keer dat je aan mij denkt Dat heb ik toen beloofd
Mag ik die paar laatste dagen Daar zijn, waar ook jullie zijn Samen zal de grens vervagen Tussen waar en schijn
Laat de kinderen erbij zijn Echt bij alles wat gebeurt Dan is het of wij weer wij zijn En niet zo verscheurd
Kom gerust met alle honden, Schilder bloemen op m'n kist Deel je tranen en je wonden Niets wordt uitgewist
Doe alsof 'k er zelf nog bij was Zeg me wat 'k het liefste hoor Denk aan hoe je steeds bij mij was Ga zo met me door
Draag me zelf, al kan het zwaar zijn Laat me dan ook niet alleen Doe gewoon, dan zal het waar zijn Ik blijf om je heen
Ga maar veel en lekker eten Maak geen heilige van mij Je hoeft geen dingen te vergeten 'k Blijf er altijd bij
Zing mijn liedjes, denk aan dagen Dat de zon over ons scheen Dan is alles te verdragen Ik blijf om je heen
Eig'lijk ben ik heel tevreden Als ik alles samenvat Alles had een echte reden 'k Heb jullie toch gehad 'k Heb jullie toch gehad
tekst: Ivo de Wijs Gezongen: Paul de Leeuw
Ik heb die tekst gevonden op een blog met gedichten! Ik vond hem zo passend bij nonkel André dat ik het gekopieerd heb. Morgen gaan we afscheid nemen, maar vergeten...dat doen we nooit!
Het is een paar dagen geleden dat ik mijn blog bijgewerkt heb, maar ik heb ook eventjes moeten bekomen van de dood van onze nonkel. Ik heb er al veel aan gedacht, maar natuurlijk ook aan mijn beste maatje en haar moeken.
Vandaag hoorde ik op de radio dat het vandaag de droevigste dag van het jaar zou zijn. Ik heb nog nooit zo ne zever gehoord! Dat is toch voor ieder persoon anders zeker! Ik denk dat Anneke nu woensdag de droevigste dag wel zal beleven, ze moet verdorie haar vader begraven! Ik was zooooo kwaad, toen ik dat hoorde op de radio. Waar zijn ze verdomme toch mee bezig? Hoeveel vergaderingen zijn daar aan vooraf gegaan om tot die conclusie te komen? Door psyhiaters dan nog hoor! Niet te geloven!
Gisteren zijn we bij mijn schoonmoeder geweest. Dat is altijd plezant, want ik zie mijn schoonmoeder graag! Normaal zijn schoonmoeders niet altijd geliefd, maar hier is dat weer anders! Nu was het natuurlijk wat somberder door het verlies van onze nonkel en haar broer natuurlijk! Ze had dan ook verdriet hoor.
Ik heb in de winkel al veel leuke reacties gekregen op mijn blog! Collega's die zijn gaan kijken vinden het allemaal leuk en mooi. Er is zelfs iemand die ook al aan het bloggen is! Tof hé! Ik zelf vind het super omdat ik zo eens alles kan schrijven wat op mijn hartje ligt, ik probeer niet te saai te zijn maar het moet toch de waarheid zijn die ik opschrijf hé, anders begin ik er niet aan. Ik ben anders ook geen leugenaar en ik probeer altijd zo rechtuit mogelijk te zijn! Ik tracht ook om zo weinig mogelijk mensen te kwetsen. Het is soms beter om te zwijgen dan om de verkeerde dingen te zeggen, is het niet! Ge weet wel....spreken is zilver, zwijgen is goud! Daar zit veel waarheid in hé!
Donderdag, 19 januari 2006, nonkel Andre is er niet meer!
Vandaag is onze nonkel gestorven! De vader van mijn beste vriendin. Ik zou er vandaag bij gegaan zijn, maar daar mijn verkoudheid maar niet betert, had ik afgezegd. Zo zie je maar, ik had er maar vroeger moeten bij gaan. Het zal me altijd spijten! We hadden het zien aankomen, maar dat het zo vlug zou gaan, dat wisten we niet. Mijn maatje zal verdriet hebben, want haar vake, die zag ze graag ze! Het is een troost, als je weet dat hij nu niet meer afziet, maar het is een magere troost hé, hij is er niet meer! Volgende week woensdag wordt hij begraven! Mijn schoonmoeder had ook verdriet toen ik haar belde, ze zag "onzen Andre" ook graag. Wie niet eigenlijk. Het was een vriendelijke, vrolijke man die tegen een grapje kon. Ik heb hem niet ziek gezien, dus herinner ik me alleen een knappe grote man. Dat is het leven zeggen ze, maar als het je eigen volk is, is het altijd te vroeg hoor, ze mogen 100 jaar zijn en onze nonkel was er maar 68! Veel, veel te vroeg! Ik zou zo graag bij Anneke zijn nu, maar haar familie heeft haar nodig en ik kan juist maar in de weg gaan lopen en op de mensen hun zenuwen werken in zulke tijden hé. Ik hoop dat ze zich sterk kunnen houden en steun hebben aan elkaar. Onze tante Christiane zal alle steun kunnen gebruiken.
Ik ben gisteren en eergisteren eens lui geweest, t'is te zeggen, ik heb eens gewandeld met mijn Ruffyke en gisteren ben ik bij mijn ouders geweest, daarna bij een collega, Anneke, die ook een puppyke heeft. Zo een schatje, en onze Ruffy en hij hebben nogal gespeeld hoor. Het was t'zien waard. Onze "kleinen" is ondertussen geen puppy meer, maar ne junior! Het is al een heel hondje ze, maar nog altijd even lief en mooi! ( mij kind, schuun kind zeker?? ) Dus, vandaag heb ik al goed gewerkt en straks ga ik naar Delhaize, ook om te werken. Van 13 tot 19 uur! Volgende week wordt het weer een lange dag voor onze Ruffy, van 10 tot 16, dan zit hij wel heel lang alleen hé. Ik ben blij dat ik gevraagd heb om de namiddag te mogen doen, maar deze uurrooster was al gemaakt, en ik begrijp dat het niet simpel is om dat nog te veranderen. Ik ben ook chef geweest, ik weet wat het is. Dus, ik zal eens zien of er niemand wil wisselen met mij hé. Ons Ruffyke zou ook blij zijn!!
Vandaag weeral thuis! Kalm week-end geweest. Rudy is gaan mountain-biken in Kluisbergen, en daarna hebben we tv gekeken.
Ik ga vandaag wat mailkes sturen met het adres van mijn blog en eens zien wat mijn mail-maten er van vinden. Ik heb mijn blog wat aangepast en de recentste berichten bovenaan geplaatst. Ik heb ook al veel andere blogs bezocht en er zitten juweeltjes bij. Ook het seniorennet, amaai, wat er daar allemaal op te vinden is! Proficiat Pascal, ge zijt ne "crack"!
Morgen is het de verjaardag van mijn zus en haar dochter. Alle twee op dezelfde dag. Mijn zus werd 21 en ze beviel van een dochtertje. Moet ge kunnen hé! Dat is ondertussen 23 jaar geleden. De tijd staat niet stil hoor. Het is bijna niet te geloven. Volgende week zaterdag wonen we 18 jaar in ons huis. We komen van Wetteren. We zijn daar allemaal geboren, mijn vader was rijkswachter en zo zijn we in Oudenaarde "gesukkelt". Ik heb mijn man in Wetteren leren kennen, daar ik een tijdje bij mijn grootmoeder gewoond heb. Toen we trouwden zijn we ook in Wetteren gaan wonen, maar na 6 jaar zijn we naar Oudenaarde gekomen, nu 1 september wonen we hier 25 jaar! En dus sedert 18 jaar trotse eigenaar van een klein villaatje! We wonen hier elke dag liever en liever. Aan de rand van de stad, en mooi op de buiten, in de Vlaamse Ardennen. Er komen hier mensen met vakantie en wij genieten er elke dag van. Gelukzakken hé! De foto die hier bij staat is deze morgen genomen. Het zicht achter ons huis. Is het niet prachtig!
Wat ook prachtig is, is mijn vraag aan mijn chef om de namiddag te mogen doen, ze heeft ja gezegd! Het is een schatje. Zij mag mij ook alles vragen hoor, als ik kan zal ik het ook doen, beloofd!
Vandaag ben ik gaan werken, maar helemaal gezond was ik toch niet hoor! Mijn verkoudheid wil maar niet beteren, t'is erg!
Ik zat aan de kassa en er kwam een klant naar mij die vroeg of ik het was die ook een blog had op het seniorennet. Ik vond dat zo plezant! Ik ken mevrouw al lang maar zo zie je maar hoe mensen in contact komen met elkaar hé. Zij zelf was één van de eerste bloggers op het net zei ze. Dus een ervaren blogger!
Ik heb moeten werken van 10 tot 16 uur en ik moet mijn Ruffyke dan zo lang alleen laten hé. Ik ga eens vragen aan mijn chef of ik elke keer de namiddag mag doen. Ik begin dan om 14 of 15 uur en om 17 uur heeft Rudy gedaan, dus dat zal beter zijn voor da beestje. Mijn hart bloed als ik vertrek en weet dat het zo lang duurt eer er iemand thuis is. Ik hoop dat het mag!
Mijn petekind, Emmily is vandaag nog eens bij mij geweest. Ze komt regelmatig hoor. Ik heb er veel vriendschap van. Ik zie ze dan ook heel graag! En zij mij, dat weet ik, een mens voelt dat hé!
Ben een klein beetje ziekjes. Grote verkoudheid! Te goed om thuis te blijven en te slecht om te gaan werken. Maar wij zijn nog van een generatie die niet zo rap thuis blijft, is het niet? Die jonge gasten van vandaag blijven thuis als ze een plekje op hun broekje hebben. Ze zijn niet allemaal zo, maar de meeste blijven heel gemakkelijk thuis. Vanavond ga ik eens naar mijn beste maatje, Anneke bellen. Haar vader ( onze nonkel ) is zeer ziek. Zij woont in Leuven en hij in Wetteren. Hij is opgenomen in het hospitaal, dus zij komt zo veel mogelijk bij hem met de trein, want met de auto is het niet te doen van het verkeer. Ze pendelt wat af hoor, maar iedereen zou dat doen voor zijn pa hé, allez, ik toch. En daar zij en ik zo wat dezelfde zijn, begrijp ik haar maar al te goed. Er staan moeilijke dagen voor de deur. Ze heeft nog één broer, die woont wel in Wetteren, en ik hoop dat ze er wat steun aan heeft, en ook voor haar ma! Het leven zit soms onrechtvaardig ineen hé. Onze nonkel is nog maar 68 jaar, dus véééééél te vroeg om al te gaan, maar ja, we hebben niet te kiezen! Ik hoop dat ze mij daar nog wat van sparen, want ik zie mijn ouders zo graag, ik zou ze nog niet kunnen missen! Zij worden dit jaar 75 en 76. Mijne pa is nog heel goed, maar mijn moeke, die vergaat soms van de pijn van de reuma. Haar moeder was maar 59 jaar toen zij ervan gestorven is! In die tijd ( 43 jaar geleden ) konden ze nog niet veel doen tegen deze ziekte. Nu eigenlijk nog niet, maar ze kunnen al veel pijn verzachten. Morgen ben ik weer thuis en tegen vrijdag zal ik wel ver genezen zijn zeker?
Vrijdag lang gewerkt, zaterdag tot 15 uur en het is er niet meer van gekomen om mijn blog bij te werken. Gisteren was het Belgisch Kampioenschap veldrijden en dat wil ik niet missen. Nijske heeft verdiend gewonnen! Vandaag moest ik niet werken, maar heb thuis eens flink gepoetst. Met een zieke in de living krijg je veel stof hé. Maar mijn ventje is genezen en dat is het bijzonderste. Hij moest vandaag met de baas naar de nieuwjaarsreceptie bij de Gouverneur in Gent. De chauffeurs krijgen daar ook altijd lekker eten, dus ge ziet van hier dat hij er niet mee inzit om daar naartoe te gaan. Morgenavond gaan we eens gaan kijken naar het puppytje van mijn collega, ook een Maltezerke. Ik ben benieuwd wat onze Ruffy zal doen! En dat kleintje dan! Onze Ruffy is al 7 maand geworden woensdag, t'is al een heel hondje ze. Zijn melktandjes is hij op eentje na al allemaal kwijt. We zien hem elke dag liever en liever. Het is echt een braaf beestje. Ik weet, ik val in herhaling, maar ik kan er niet aan doen, ik ben overgelukkig met hem. Morgen ga ik bij mijn schoonheidsspecialiste om mij eens goed te laten verzorgen, dat doet altijd goed en je ziet er maar goed uit als je verzorgd bent hé. Natuurlijk, als je je goed voelt, zie je dat ook, en ik voel me heel goed de laatste tijd. Ik ben wel een verkoudheid aan het krijgen, maar voor de rest is alles ok!
Vandaag was mijn ventje ziek. Hij was maandag zijn stem al verloren en kreeg een zware verkoudheid, maar vandaag is hij gesneuveld. De dokter is geweest, hij heeft medicatie en rust voorgeschreven. Rudy heeft zelfs niet gegeten deze middag, en als hij dat doet, geloof me, dan is hij ziek! Ik hoop dat hij morgen al wat beter is, want ik moet gaan werken. Ons Ruffyke was er ook stillekes van, da beestje heeft ook heel de namiddag geslapen. Het was of hij het wist dat hij kalm moest zijn. Dat is toch een braaf hondje hoor! Morgen nog wat kuisen en dan, werken tot 9 uur. Nu ga ik graag naar mijn werk. Ik doe mijn job heel graag, veel liever dan in de visafdeling te werken. Ik heb graag dat contact met de klanten, dat babbelke en da klapke, dat doet plezier. Ik doe wel altijd voort, zodat ik niet op de zenuwen werk van de wachtenden in de rij hé. Hoe zou je zelf zijn!
Vandaag kreeg ik de fotokes die gemaakt zijn in Delhaize op kerstavond. We waren feestelijk uitgedost, allemaal in zwart-witte kleren om de stemming er in te brengen. We doen dit elk jaar aan de kassa, met kerst- en nieuwjaar! Het is eens plezant, maar toch ben ik blij dat we weer ons schortje mogen aan doen hoor. We weten zo geen weg met ons stylo's en de rest van ons gerief die in ons zakken zit. Nu beginnen we weer te denken aan het verlof. Wij moeten ons verlof vroeg opgeven omdat dat voor onze chef een hele organisatie is, daar de kassa's moeten bezet blijven! Wij hebben geen reisplannen dit jaar. We zullen niet veel thuis zijn, maar we gaan waar ons Ruffyke mee kan, dat is een feit. Zo heeft een mens altijd iets om naar uit te kijken en dat moet zo, dat is het fijne van het leven!
Vandaag de eerste dag van de solden! Daar ga ik enkel naartoe als ik iets nodig heb. Ik heb wat pulls nodig en een paar warme sloefjes, en dus heb ik mij dat dan ook aangeschaft. Weeral blij! We waren vlug thuis hoor en dan nog wat uitgerust van de vermoeiende dagen. Mijn mooi leven blijft duren hé, ik moet weer maar vrijdag om 15 uur beginnen werken! Ik ben een gelukkig mens!
Voor iedereen een heel gelukkig 2006! Zaterdag hebben we het heel kalm aan gehouden. We waren om 2 uur al thuis. Onze Ruffy was eerst heel bang van Kamiel (de labrador van mijn zus), maar daarna werden ze vriendjes. Ruffy mocht uit Kamiel zijn eetbakjes eten en drinken, en op zijn kussen gaan liggen. t'Is nen braven ze! Ik heb mooie cadeautjes gekregen, ook van mijn ventje! Ik ben er dolgelukkig mee! Nu terug naar het gewone leven, eigenlijk het best hé! Vrijdag verjaart mijn schoonmoeder en de 17de mijn zus en haar dochter! Weer feesten! Jawadde!
Nog één dag en het is oudejaarsavond! Ze geven heel slecht weer deze namiddag en ik moet werken van 14 tot 21 uur. Ik zal blij zijn als ik thuis ben deze avond. Geef mij maar de zomer hoor. Morgen ga ik mijn moeder haar haar doen in de voormiddag, dan eentje drinken met onze collega's en dan nog wat werken tot 18.30u en dan....feest. Met onze kleine Ruffy bij mijn zus en de rest van de familie. Altijd plezant hé. Ik ben altijd blij dat mijn ouders er nog bij zijn, want het is allemaal zo rap gebeurt! Ik ben ook al benieuwt naar de pakjes! Hihi. Ik geef graag en ik krijg graag (wie niet?). Ik hoop zo dat ik eens een klein pakje krijg van mijn ventje, want dat is al lang geleden hoor. Ik moet geen grote cadeaus, maar een kleine attentie en ik ben dolblij! Mijn jaar kan niet meer stuk want ik heb mijn Ruffyke en die is mij al de schatten van de wereld waard! Aan iederen die dit leest...een heel mooi eindejaar en een goed begin van 2006!
Vandaag ben ik wat vroeger aan het"bloggen" daar ik om 14 uur begin te werken. Hat is de eerste dag deze week dat ik werk, dat is toch een onbetaalbare luxe, is het niet? Thuis is al mijn werk gedaan, mijn huisje blinkt en ik ben tevreden. Plezant hé.
Ik heb mijn beste vriendin laten weten dat ik een blog heb en ben nu heel curieus wat ze er van denkt. Ik wil ook iedereen bedanken die in mijn gastenboek een berichtje achterlieten, dat doet deugd! Er zitten echt mooie blogs bij hoor, maar ik ga niemand naapen en van mijn blog, echt mijn blog maken. Dat is toch de bedoeling!
Ik kan nog zo veel vertellen over de sporten die ik gedaan heb, namelijk eerst boogschieten, daar werd ik Belgische Kampioene in en behaalde tal van andere titels. Dan petanque, waar ik de tweede plaats eens gehaald heb in Provinciale kampioenschappen voor doubletten, vrouwen, en ten laatste bowling, wat ik ook niet slecht gedaan heb. Als ik iets doe, dan ga ik er voor en wil ik het goed doen hé. Ik zet hier een fotoke bij met al mijn trofeeen die ik eens gewonnen heb in de club op één jaar (bowling)! Ik heb die sport moeten opgeven daar ik geopereerd ben aan een tenniselleboog en van toen af ging het niet zo goed meer. Mijn ventje is een gedreven wielertoerist en die amuseert zich daar nu mee. En ik, ik heb mijn hondje die ik vertroetel en mijn computerke, waar ik ook zeer veel plezier aan beleef!
Zoals jullie kunnen zien staan er al fotokes bij. Met de hulp van mijn echtgenoot kan ik nu ook fotokes comprimeren, zodat ik ze op de site kan plaatsen. Ik heb al naar andere blogs gekeken en ik moet zeggen er zitten er mooie bij hoor. Hoe doen ze het toch? Hoe laat je het bijvoorbeeld sneeuwen op je blog! Prachtig is het! Wat mijn fotokes betreft, het zij er van mijn familie, beste vriendinnen en natuurlijk mijn grote schat, Ruffyke! Dat hondje heb ik gekocht toen ik gestopt ben met full-time te werken. Ik vind, als je hele dagen werkt, moet je geen hond aanschaffen! We hebben 9 jaar geleden ons Yorkske verloren, hij is 17 jaar geworden. Door het grote verdriet die we toen gehad hebben, wilden we geen hondje meer, maar nu werd het verlangen naar zo een kleine kameraad mij toch te groot. En ik heb er nog geen second spijt van. De liefde die ik krijg van dat beestje, dat is niet te beschrijven. Ik zou hem niet meer kunnen missen, voor niets dat er is! Mijn beste vriendin, Anneke, heeft er ook eentje aangeschaft, een Havanezerke. Ge ziet ze op de foto, samen met mij en Ruffy. Het is ook zo een lief beestje. Ze heet Ella en is onze Ruffy zijn beste vriendinnetje! En Anneke, ja, dat is ook een schatje hoor. Ze is het nichtje van mijn man en mijn aller-allerbeste vriendin. Ze is nog lang geen senior, ze is pas vooraan in de dertig, maar de vriendschap die wij hebben is niet stuk te krijgen. We kennen elkaar al zo lang, maar hebben mekaar pas gevonden toen we samen op reis zijn geweest. Het leven kan raar zijn hé, maar mooi. Je moet natuurlijk van de kleine dingen kunnen genieten en tevreden zijn met wat je hebt, dan ben je een gelukkig mens!
Ik zou graag elke dag een berichtje achterlaten, maar of dat zal lukken is een andere vraag! Gisteren heb ik mijn blog aangemaakt, maar ik kon er geen berichtje bij zetten, wat vandaag dus wel gelukt is. Gisteren, vandaag en morgen moet ik niet werken, daarna zal het heel druk worden bij ons in de winkel denk ik. De inkopen voor eindejaar, al het lekkere eten en drinken. Vroeger werkte ik in de visafdeling en daar was het echt niet te doen. Druk, druk, druk! Veel bestellingen van vis, oesters, kreeften en hapjes...Het is 20 jaar geleden dat ik echt geniet van de mooie feestdagen, het waren beuldagen voor mij. Nu zit ik aan de kassa, iets wat ik heel graag doe omdat je meer contact hebt met de klanten. Die zijn ook niet allemaal even vriendelijk, maar dat nemen we er bij. Over het algemeen valt het echt mee hoor! Wij gaan zaterdag bij mijn zus, een traditie die al jaren bestaat. Ik heb maar één zus, die bijna acht jaar jonger is dan ik. Zij heeft één dochter, waar ik meter van ben. We hebben alle twee een lieve man en wat wil een mens nog meer in het leven, is het niet. Onze ouders zijn daar ook en het is elk jaar heel gezellig! Dit jaar is er iemand meer, mijn hondje! Mijn zus heeft een lieve labrador, Kamiel, dus ik ben benieuwd hoe ze op elkaar zullen reageren! Ik breng verslag uit volgende week! Ik kan geen fotokes toevoegen daar ze allemaal te groot zijn. Dat is iets wat ik nog moet leren dank ik! Tot dan!
Ik ben Jenny, geboren in Wetteren op 6 september 1954 en gehuwd in 1975 met Rudy.
Wij zijn in 1981 naar Oudenaarde gekomen, en in '82 ben ik in Delhaize Supermarkt beginnen werken.
3 jaar beenhouwerij, 20 jaar in de visafdeling als verantwoordelijke en sinds september 2005 werkte ik part-time als kassierster. Sedert augustus 2005 is ons gezinnetje vergroot met ons Maltezerke, Ruffy.
In december 2008 is onze lieveling, Joséphientje geboren! (dochtertje van mijn metekind, Emmily en Koen)
In maart 2013 kwam er een zusje en een tweede lieveling bij, ons Célestientje!
Nu ben ik op brugpensioen en ben ik aan het genieten van al de kleine dingen in het leven!
Prachtig gedicht over een hond!
De vriendschap van een hond is vriendschap voor het leven. Voor een ander niet te zien hoeveel een hond kan geven want ben je eens verdrietig dan kijkt hij je aan alsof hij zeggen wil Ik zal altijd naast je staan en al je dan weer vrolijk bent dan slaat hij met zijn staart en blaft alsof hij zeggen wil dat hebben we weer geklaard zo'n vriendschap is een wonder een wonder om te beleven zo'n vriendschap kan geen mens geen mens kan zoiets geven......
Nog een mooi gedicht!
Alles wat je vraagt is een aai over je bol Wat brokken en een beetje lol Samen wandelen in een bos Soms aan de riem maar het liefst lekker los. Als ik weg ben lig je op mijn jas op mij te wachten. Om het gemis van je baasje te verzachten. Je bent mijn aller trouwste vriend Die een lang en gelukkig leven verdiend. Ik hou van jou mijn lieve schat Wat zou ik moeten als ik jou niet had.
Een knuffel is zo fijn, een knuffel voelt zo goed. Een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet. Een knuffel geeft je warmte, van twee armen om je heen, even met z'n tweetjes, even niet alleen.
Waarom honden beter zijn dan mannen! 1. Honden hebben er geen probleem mee, om hun gevoelens in het openbaar te tonen. 2. Honden missen je, als je weg bent. 3. Je vraagt je nooit af, of een hond wel goed genoeg voor je is. 4. Honden voelen zich schuldig, als ze iets verkeerds hebben gedaan. 5. Honden hebben geen kritiek op je vrienden. 6. Honden geven het toe, als ze jaloers zijn. 7. Honden zijn er duidelijk in, als ze uit willen. 8. Honden spelen geen spelletjes, behalve apporteren. (En ze lachen nooit als je gooit.) 9. Honden maakt het niet uit, welke videofilm je gaat kijken; het gaat erom, dat ze samen kunnen zijn met je. 10. Honden voelen zich niet bedreigt door jouw intelligentie. 11. Een hond kun je dingen aanleren. 12. Honden kunnen goed met kinderen overweg. 13. Je bent nooit achterdochtig naar de dromen van je hond. 14. Geweldige honden weten niet, dat ze geweldig zijn. 15. Honden weten wat "NEE" betekent. 16. Honden hebben geen therapie nodig, om hun gedrag te verbeteren. 17. Honden begrijpen het, als sommige van hun vrienden niet binnen mogen komen. 18. Honden lezen niet aan tafel. 19. Honden denken, dat jij een culinair genie bent. 20. Je kunt een hond huisregels bijbrengen. 21. Je kunt een hond dwingen, in bad te gaan. 22. Honden corrigeren je niet als je praat. 23. Middelbare honden voelen niet de drang je te verlaten voor een jongere eigenaar. 24. Honden vinden het geen probleem, als je je haar af laat knippen. 25. Honden vinden het prima, als je degelijke schoenen draagt. 26. Honden vinden het niet erg, dat jij de auto altijd bestuurd. 27. Honden trappen niet op een denkbeeldige rem. 28. Honden geven het gewoon toe, als ze de weg kwijt zijn. 29. Honden vullen jouw handtas niet met hun spullen. 30. Honden kijken naar je ogen. 31. Honden vinden je figuur prima. 32. Honden maakt het niet uit, of je je benen scheert. 33. Honden zorgen voor zichzelf. 34. Honden vinden het geen probleem dat jij meer hebt dan zij. 35. Honden menen het, als ze je een "kus" geven. 36. Honden zijn vriendelijk tegen je familie. 37. Honden zijn net zo geobsedeerd door jou, als jij door hen.
Zoeken in blog
Een heel mooi gedichtje!!!!
Ik heb thuis een potje
Op het potje staat 'verdriet'.
Ik doe er vaak verdrietjes in,
want als ze klein zijn, huil ik niet.
Steeds als er iets tegenzit, er iets gebeurt wat ik niet wil, open ik het potje, gooi het er in heel stil.
Maar gisteren was de laatste druppel iets te veel
Van al die stukjes klein verdriet kreeg ik een brok in mijn keel.
Mijn hand begon te trillen
Verdriet vloog met golven uit de pot
Een traan begon te rollen,
Ik voelde mij erg rot.
Een onbedaarlijk snikken
deed me trillen overal,
Ik zat echt tot mijn haren
In het diepste diepe dal
Het was met rood omrande ogen
Toen ik mijzelf weer rustig kreeg,
Opgelucht keek ik naar mijn potje
Het potje, dat was leeg.
Dus zie je iemand lopen, rode ogen en heel bedeesd
Dan vraag je niets meer, dan weet je,
haar potje is pas vol geweest.
Dit gecicht is van
Arinka Linders
Enkele mooie gedachten en gezegden
"Maak eens een zelfportret in plaats van een ander slecht af te schilderen."
"Degenen die dansten werden voor gek versleten door degenen die de muziek niet konden horen."
"Je kunt het verleden zo stijf tegen je aandrukken dat je armen te vol zijn om het heden te omvatten."
"Geluk is het gevoel niet alleen te zijn."
"Koester elkaars onvolkomenheden; juist die maken elk van ons uniek."
"Je ziet wel wat een ander heeft, maar je ziet niet wat hij mist."
"Beleef het samen dan blijf je dichtbij elkaar."
"Voor een ware dialoog moet je ervan uitgaan dat de ander wel eens gelijk zou kunnen hebben."
"Wie veel lacht, krijgt later de rimpels op de juiste plaats."
"De mensen die het meest klagen, kijken het minst om zich heen."
"Kon ik af en toe de stilte maar wat harder zetten..."
"Wacht niet tot morgen om de mensen die je liefhebt, te zeggen dat je ze graag ziet."
"Je kunt niets verkeerd doen als je jezelf bent, want niemand doet jou zo goed als jij."
"Vriendelijkheid is moeilijk weg te geven. Ze wordt bijna altijd teruggegeven."
Dit gedichtje heb ik ooit op school geleerd. Ik zet het nu op mijn blogske omdat ik het nog altijd heel mooi vind!
Avondliedeke
't Is goed in 't eigen hert te kijken Nog even vóór het slapen gaan Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hert heb zeer gedaan;
Of ik geen ogen heb doen schreien, Geen weemoed op een wezen lei; Of ik aan liefdeloze mensen Een woordeke van liefde zei.
En vind ik in het huis mijns herten, Dat ik één droefenis genas, Dat ik mijn armen heb gewonden Rondom één hoofd dat eenzaam was,
Dan voel ik, op mijn jonge lippen, Die goedheid lijk een avond-zoen. 't Is goed in 't eigen hert te kijken En zó z'n ogen toe te doen.
Alice Nahon (1896 - 1933)
AFSCHEID
Eig'lijk ben ik wel tevreden 'k Heb me niet zo vaak vergist Huil dus om geen and're reden Dan dat je me mist
Als de ster die valt je toewenkt Ben ik bij je in je hoofd Elke keer dat je aan mij denkt Dat heb ik toen beloofd
Mag ik die paar laatste dagen Daar zijn, waar ook jullie zijn Samen zal de grens vervagen Tussen waar en schijn
Laat de kinderen erbij zijn Echt bij alles wat gebeurt Dan is het of wij weer wij zijn En niet zo verscheurd
Kom gerust met alle honden, Schilder bloemen op m'n kist Deel je tranen en je wonden Niets wordt uitgewist
Doe alsof 'k er zelf nog bij was Zeg me wat 'k het liefste hoor Denk aan hoe je steeds bij mij was Ga zo met me door
Draag me zelf, al kan het zwaar zijn Laat me dan ook niet alleen Doe gewoon, dan zal het waar zijn Ik blijf om je heen
Ga maar veel en lekker eten Maak geen heilige van mij Je hoeft geen dingen te vergeten 'k Blijf er altijd bij
Zing mijn liedjes, denk aan dagen Dat de zon over ons scheen Dan is alles te verdragen Ik blijf om je heen
Eig'lijk ben ik heel tevreden Als ik alles samenvat Alles had een echte reden 'k Heb jullie toch gehad 'k Heb jullie toch gehad
Zondag vandaag. Koud buiten, maar lekker gezellig binnen. We zitten alle twee achter onze pc en ons Ruffyke ligt zoals gewoonlijk aan mijn voeten op zijn kussentje!
Ik wil het eens hebben over mijn maatje, Anneke. Anneke is het nichtje van mijn man en dus ken ik haar van toen ze nog een kind was. Ze was niet op ons trouwfeest omdat ze nog te klein was om mee te komen volgens haar ouders, stel u voor! 
Het is een paar dagen geleden dat ik mijn blog bijgewerkt heb, maar ik heb ook eventjes moeten bekomen van de dood van onze nonkel. Ik heb er al veel aan gedacht, maar natuurlijk ook aan mijn beste maatje en haar moeken.
Vandaag is onze nonkel gestorven! De vader van mijn beste vriendin. Ik zou er vandaag bij gegaan zijn, maar daar mijn verkoudheid maar niet betert, had ik afgezegd. Zo zie je maar, ik had er maar vroeger moeten bij gaan. Het zal me altijd spijten!
Vandaag weeral thuis! Kalm week-end geweest. Rudy is gaan mountain-biken in Kluisbergen, en daarna hebben we tv gekeken. 
Vandaag de eerste dag van de solden! Daar ga ik enkel naartoe als ik iets nodig heb. Ik heb wat pulls nodig en een paar warme sloefjes, en dus heb ik mij dat dan ook aangeschaft. Weeral blij! We waren vlug thuis hoor en dan nog wat uitgerust van de vermoeiende dagen. 
Voor iedereen een heel gelukkig 2006! 
Zoals jullie kunnen zien staan er al fotokes bij. Met de hulp van mijn echtgenoot kan ik nu ook fotokes comprimeren, zodat ik ze op de site kan plaatsen.
