Biografieën Vlaanderen

Will Ferdy, of Werner Ferdinande, werd geboren te Gent op 9 maart 1927.
Ferdy kan omschreven worden als een selfmade-man.
Hij begon aanvankelijk zijn muzikale carrière als zanger-conférencier
onder zijn eerste artiestennaam: Will Ferry.
Na zijn legerdienst, in de rangen van de toenmalige Welfare-troepen, koos hij in september 1948, als 21-jarige, resoluut voor een loopbaan als beroepsartiest.
Voordien spitte meneer Ferdinande nog een tijdje als bediende bij het Ministerie van Openbare Werken.
De artiest, die zijn naam omvormde tot Will Ferdy, teneinde verwarring met de Nederlandse auteur Ferry te vermijden, kreeg vrij vlug een aanbod om op te treden in de musichall "Oud-België" te Antwerpen.
In 1948 verscheen zijn eerste 78-toerenplaat "Nacht over Java", met een doorbraak in 1951 met "Zie-de gij me gere". Ook had hij al enig succes met "Bij de oude molen", Zend hen nog eens een briefje"...
Gestart in de schlagermuziek verkoos de geboren Gentenaar de overschakeling naar de inhoudelijkere kleinkunst en het cabaret, met in het begin, de jaren vijftig, vooral de aantrekkingskracht van het Franse chanson.
Met het regent in de straten" in 1954 lukte hem dat vrij aardig. Maar dit stilgroeiend succes weerspiegelde zich financieel niet en het publiek keerde hem stilaan de rug toe. Hij bleef creatief overeind met de succesvolle kabaretprogramma's "Kop en staart" en "Weg met de zorgen" van Radio Kortrijk. Zelfs als Limburgers waren we gehecht aan deze radioprogramma's.
In 1953, tijdens de bonte avonden van Radio Kortrijk werd het beroemde "Peterke en Pépé" geboren. Later "Peterke en Pol". Twee rollen die Will Ferdy met de nodige stemwisseling jarenlang voor zijn rekening nam en van de éne parochiaalzaal naar de andere sleurde als een kibbelend koppel dat de generaties overbrugde.
In 1955 maakte Nederland kennis met de showman-zanger Will Ferdy. In de shows van de Nederlandse kleinkunstenaar Wim Sonneveld mocht de "voorloper" van het chanson telkenmale een drietal nummers brengen.
Op platengebied was er bij Ferdy een leemte tussen 1954 en 1960.
Met "Het schrijverke" knoopte Ferdy in 1960 opnieuw aan met zijn succesperiode en wist de poëzie van Guido Gezelle, muzikaal in talrijke gedichten te onderlijnen of een halve taalstrijd rond Jacques Brel in vrede te laten smelten.
Voor de Belgen in Amerika en Canada verzorgde hij in 1960 en 1964 een tournee. Het werd voor hem één van zijn mooiste herinneringen uit zijn carrière.
Het énige nummer waarmee hij officieel bij Juke-Box in de voorperiode van de hitlijsten genoteerd stond was twee maanden vanaf februari 1965 met als hoogste notering een 12de plaats met "De stervende".
Een driejaarlijks terugkerend evenement "De Grote Prijs Will Ferdy" werd in 1966 boven de doopvont gehouden.
Will ontving in 1967 van Sabam - de auteursvereniging voor auteurs en componisten - de "Eugeen De Ridder-prijs" voor zijn totale artistieke werk.
Na zijn hoogtepunten ging het voor Ferdy eind van de jaren zeventig minder goed. De bekentenis die hij op 4 december 1970 aflegde in een televisieprogramma omtrent zijn homosexuele geaardheid drukte jarenlang zijn stempel. Maar hij kwam sterker terug dan ooit met zijn autobiografische LP "Ik ben van ver gekomen".
Ups en downs waren een rode draad door zijn ganse carrière, wellicht ook zijn leven. Maar telkenmale kwam hij tijdig met een nieuwe creatie op de proppe om de publieke belangstelling niet te verliezen.
In 1975 won hij met "Er was een tijd" de persprijs tijdens de "Gouden Sirene" te Middelkerke en in 1980 kreeg hij bij Omroep West-Vlaanderen op de vrijdagnamiddag een eigen programma: Zilverdraden tussen goud.
Toen Will Ferdy in 1983 zijn 35-jarig zangjubileum vierde, ontving hij de medaille "Pro Musica", een onderscheiding van het Ministerie van de Nederlandse Cultuur en werd hij benoemd tot "Ridder in de Kroonorde".
In december 1984 had de zanger een nummer 1 in de VRT-Vlaamse Top-10 met het eigen grenzeloos geschreven nummer "Ik hou van jou, Je t'aime tant, Ich liebe dich, I love you so".
Het grootste deel van Ferdy's repertoire is trouwens, wat de teksten betreft, van zijn hand. Dit op zich is al een uitzonderlijk gebeuren in ons kleine Vlaanderenlandje. Maar ook zorgde hij voor menig eigen melodietjes.
In 1987 kwam zijn eigen levensbeschrijving uit in boekvorm: Zo ben ik nu eenmaal. Met een vervolg in 1989: De Waarheid. Het derde deel van dit levensverhaal verscheen in 1991: De moeilijke jaren.
Na 45 jaren - hiervoor werd hij op 10 december 1993 gevierd in de Arenbergschouwburg te Antwerpen en kreeg hij van het Antwerpse stadsbestuur een bronzen medaille en van Sabam het Fugabeeldje "voor zijn grote inzet voor het betere lied" - is de Vlaamse entertainer nog steeds een begrip in de showbizz.
Voor Will Ferdy een bekroning voor het jarenlange knokken tegen alle onbegrip en ongelijkheid in onze samenleving.
In de reeks "De Kleinkunst Reeks" verscheen in 1994 een CD met een aantal onvergetelijke liedjes als "Het schrijverke", "Christine", "Belijdenis", "De stervende", "De waarheid", ... (GîG)

"Over alle Grenzen", "Ik ben er ook nog!" en "Zo gezegd, Zo gezongen" zijn de titels van theatershows, waarmee hij in Vlaanderen ging toeren. De eerste twee waren ook goed voor een gelijknamige cd.
"Ik ben er ook nog!" kreeg een haast cynische titel mee toen begin 1996 werd vastgesteld dat Will Ferdy dringend aan een hartoperatie toe was. Die is gelukkig zeer goed geslaagd en sindsdien heeft hij hetzelfde levensritme hernomen.
"Ferdytjes en datjes was de titel van zijn jubileumshow (55 jaar beroeps), waarmee hij het land bereisde.
Einde 1994 ging voor de acteur Ferdy een langgekoesterde droom in vervulling: hij werd door het productieteam van 't Koekoeksnest (Radio 2) aangezocht om de rol van "Mielke" te spelen in het zo populaire radiofeuilleton. Een nieuwe taak, die hij met brio wist te volbrengen. Met een beperkte groep acteurs trok Ferdy, in opdracht van Radio 2, in volle oorlogstijd, naar onze Blauwhelmen in de Baranja.
Daar werd zijn optreden "in concert", naast dat van Wendy Van Wanten, een reuzesucces.
Sinds enkele jaren treedt Will Ferdy ook op als acteur bij het gezelschap van het EWT-theater (Deurne-Antwerpen). Ook in "Sterke Verhalen" (TV1) van Luc Wyns maakte hij een geslaagde opwachting.

Ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag in 1997 verscheen de derde editie van "Will Ferdy zingt Guido Gezelle". Voor deze CD-uitgave werden de vroegere orkestopnamen digitaal bewerkt en zong Will alle liedjes opnieuw in. Bovendien werden 8 gloednieuwe liedjes op Gezellegedichten toegevoegd ("tweede cyclus"). Deze CD werd een blijvend succes met steeds maar nieuwe persingen.
Daarop volgde de cd-productie "Will Ferdy zingt Jacques Brel", waarop hij andermaal hommage brengt aan de in 1978 overleden geniale artiest. Onder de 16 door hem vertaalde of hertaalde liedjes zijn er enkele die hij reeds vele jaren geleden, toen Brel nog in leven was, tot een succes zong.
Inmiddels verscheen ongeveer elk jaar een nieuwe cd.
Zijn discografie is enorm: 40 78-toerenplaten, 50 lps, talrijke 45-toerenplaatjes en nu reeds 20 fullcds!
De cd Will Ferdy 75 - In wel en wee" verscheen einde mei 2002 en werd reeds aangevuld met een dubbel-cd Liefde sterft nooit helemaal, waarop zijn grootste successen met nieuwe liedjes gecombineerd werden. Als bonus-cd zijn de diverse Christine-versies toegevoegd.
Begin 2003 stond hij 8 weken lang, met enorm succes, aan de zijde van Ruud De Ridder op de planken van het Echt Antwaarps Teater, in een komedie die de auteur speciaal voor hem schreef: Frikadellenkoek met kriekskes. In 2004 werd de Gentse versie Frikandon mee kriekskes door het Nieuw Gents Volkstoneel, waarvan hij peter is, opgevoerd met Will Ferdy als gastacteur.
Ook zijn jaarlijkse Kerstconcerten zijn uitgegroeid tot een traditie.
Naast talrijke onderscheidingen zoals de Toni Fakkel Award (1990) en de Antwaarpse Awaard (2004) werd hij opgenomen in de ere-galerij Radio 2 voor "een leven vol muziek" (2002) en voor zijn liedje "Christine" (2004).
Einde 2004 kwam onverwacht een wending in zijn carrière door de aanwinst van een live-begeleider, Jürgen De Smet, met wie hij ook liedjes schrijft voor zijn komende cd's en theatershows. Het werd een intense samenwerking met als gevolg dat de jonge pianist meteen instond voor 4 composities voor de cd Ik dacht ik heb mijn tijd gehad en alweer 4 nieuwe nummers schreef voor de nieuwe cd "Charme van het Chanson - En de jaren gingen voorbij".

De shows van Will hebben er een andere dimensie door gekregen. Lenteconcert 2005 in het EWT sloeg in als een bom: uitverkochte voorstellingen en een zeer enthousiast publiek was het gevolg. In juli 2005 was Will Ferdy na 5 jaar afwezigheid helemaal terug op de jaarlijkse Gentse Feesten. Hij bracht er samen met Jürgen in Publiekstheater Minnemeers 3 premièrevoorstellingen van een nieuwe theatershow, Will Ferdy intiem.
In 2006 volgde op de Gentse Feesten zijn nieuwste show "Charme van het Chanson".
Intussentijd zijn in het Vlaamse land heel wat concerten met het tweetal voorzien.

De bioinfo vanaf 1994 haalden we van de officiële website van Will Ferdy:

http://www.willferdy.be/