‘k voel me een zigeuner af en toe

‘k voel me een zigeuner af en toe

ik word dat reizen toch nooit moe

’t is weliswaar soms best vermoeiend

maar dan ook altijd uitermate boeiend

je ziet hoe mensen leven, hoe ze werken

je leert van hun geloof en van hun kerken

je ziet hun houten huisjes en hun paleizen

waar men je af en toe de weg moet wijzen

en al blijkt zo’n stad ook wel eens een flop

van zó te reizen steek je altijd heel wat op

en ja, akkoord, soms is ’t wel eens plezant

tussen ’t schoon volk op een zonnig strand

maar weer thuis ben je zoiets gauw vergeten

onthou je enkel waar je lekker hebt gegeten

zulke reisjes heb ik ooit ook wel gedaan

maar op deze wijze ga ‘k er veel liever tegenaan

‘k hanteer mijn atlas, gidsen en een aanstiplijst

en rij waarnaar de naald van ’t kompas wijst

kilometers malen is best leutig, echt geen kwaal

en ‘k heb liever m’n banden dan m’n kopje kaal…

Ludo, 17 augustus 2016