Ik was al een drietal jaar verliefd op Veerle en had zowat alles geprobeerd om mijn liefde te verklaren. Maar ze ging nooit op mijn avances in en ik werd voortdurend weer afgewezen. Dit gebeurde altijd wel op een vriendelijke manier, maar je voelde aan haar blikken dat ze me liever kwijt dan rijk was. Aangezien ik regelmatig mijn tijd doorbracht met gedichten schrijven besloot ik dan maar om eens enkele regels aan haar te wijden.. Ik wist dat ze soms graag snoepte en erg veel van chocolade hield. Dus onrechtstreeks ging mijn vers om te beginnen over chocolade en mijn gevoelens voor haar. Ik las het over en was tevreden, maar wou toch iets anders dan gewoon een vel papier dat na jaren in de prullemand terechtkomt. Mijn neef zijn vrouw heeft een pralinezaak en die was bereid gevonden om het gedicht in een chocoladevorm af te maken. Toen ik het resultaat zag was ik dolgelukkig want het was bloedmooi en heel tof versierd. Op valentijnsdag had ik een afspraakje met Veerle en gaf haar het kunstwerkje. Ze was heel blij, maar liet me toch verstaan dat er tussen ons geen relatie mogelijk was. Enfin, we zijn goede vrienden gebleven, en ik kreeg de de foto's toegestuurd toen ze met haar aanstaande man en in volle, blijde verwachting van een kind de chocolade aan het verorberen was.
