Tijdens onze wandeling zoveel mooie dingen ontdekt, die ik reeds lang vergeten was. Ik moet er meer naar toe, naar mijn jeugd en mijn belevenissen aan "DE DONK". De oude "Kooiker" afgedankt, ergens op een weide gestald. Hij heeft z'n dienst gedaan, zo blijkt.
De nieuwe boot, hij zou de afschuwelijk lelijke naam "De Blauwe Reiger" meekrijgen. Ocharme voor 't bootje...
Opletten voor verloedering, dit steigertje heeft iets. Niet uit het oog te verliezen a.u.b. Herstellen dit monumentje, voor het te laat is !
De benaming is een samentrekking van "Retro" en "Eau" ofwel een verwijzing hoe het vroeger was met water, ons water, het Donkmeer...
Voor één keer had Sabine, ons weervrouwtje, juist gegokt en ons een zonnige dag gegeven. 't Was niet enkel Pasen, niet enkel DE RONDE, je weet wel dat top-wielerevenement van Vlaanderen en aanhangende gebieden, maar eveneens de start van het toeristisch seizoen aan het Meer. 's Namiddags was voorbehouden voor DE RONDE VAN VLAANDEREN, dus starten we met enkele vrienden de wandeling rondom het Donkmeer 's morgens. Zestien weerbestendige platen met daarop een dertigtal oude postkaarten uit mijn verzameling. Dit mocht ik zeker niet missen.
We vertrokken aan het museum, waar we een foldertje toegestopt kregen met de plaatsen waar de zestien platen neergepoot waren. Richting Eendekooi, langs het smalle pad dat de twee gedeelten scheidde die ik vroeger overzwom. Vroeger, de tijd toen we bij Marc van de Pretoria gingen zwemmen. Het enige etablissement aan de Donk met hokjes om je te verkleden en een heuse wipplank om in het Donkse water te duiken. Meisjes, jongens, hormonen in overvloed. Met een cola in de hand op 't grasplein hielden we handjes vast en bloosden zoals enkel krieken dat kunnen. Een mooie, onschuldige tijd die jaren achter ons ligt.
De Eendekooi, eindstation voor vele overvliegende eendjes, toen sport voor de rijken uit het Gentse en omgeving. Rondom de kooi richting Brielstraat, in mijn jeugd een straat met buitenhuizen van enkelingen en Hotel Elvira aan het eind. Rechtsaf, langs de aanlandingsplaatsen van de bootjes, zoals dat toen heette. Op de hoek brommers, moto's met of zonder sidecars van Sarolea, het oude Belgische motomerk. Vader met z'n twee zoons, verzamelaars in hart en nieren, stonden er naast te pronken. Ze waanden zich alle drie duidelijk op een Miss World-verkiezing... Trots als pauwen, en dat mag ook, want hun machines waren als spiegeltjes opgeblonken. MOOOOOOOOOOOOOOOOOI !!!
Tussen alle bootjes, de nieuwe boot, die naar de kooi zal varen, blinkend nieuw in 't blauw. Naar het schijnt heeft de wedstrijd, met nochtans goede namen voor de boot, niets opgeleverd volgens gemeente Berlare. Hij zal waarschijnlijk: "De Blauwe Reiger" worden genoemd. Afschuwelijk lelijk, vind ik het. Maar ja, er zijn mensen met rare smaken...
In de twintiger jaren, alles ging nog z'n gezapig gangetje, de veldwachter had nog tijd om een babbeltje te slaan met de vissers, de vrouwen op de achtergrond hadden hun weetjes te vertellen. De 2de wereldoorlog was nog ver af. Alles was nog peis en vree, ook op de "Donck". Alles weerspiegelt in deze zaligheid van één beeld. Mensen, toch ! Een "twitter" uit 1923.
Ingangsexamen: Hoe word ik een "echte Overmeireneir" ?
Een kleine drie jaar geleden wisselde ik Lonkeren voor Overmeire. Wat met een bang hartje begon, werd al snel als een verademing ervaren. Als geïnteresseerde in Heemkunde kwam ik spoedig terecht op de zolder van 't Oud Gemeentehuis van Overmere. Iedere woensdagnamiddag en zaterdagmorgen kon ik, tussen anderen, me inwerken in het verleden van mijn gemeente.
Al gauw was er een zekere "Gilbert" die mij wees op de verantwoordelijkheid om zo snel mogelijk "Overmeirs" te leren teneinde me te integreren in het dorpsleven. Hij bezorgde me zelfs een boekje met een schat aan "Overmeirse Spraakkunst". Mijn allochtone komaf als Lokereire bleek een struikelsteen voor hem. IJverig als ik was zet ik me aan 't studeren en zou dat varkentje eens snel wassen. Het volgende relaas toont dan ook dat ik al flink op weg ben om deze, voor mij volslagen onbekende taal, onder de knie te krijgen. Hmm, Hmm.
In 't joar 2012 vertrok den dezen uit Lokeren noar Overmeire, en met mijn jarenlang lidmaatschap bij de "Souvereinen" in mijn achterheuft ware'k zinnens mij zo snel meugelijk bij den Heemkundige Kring van Overmeire te presenteeren. Meer dan feertig joar waese kik in de Souvereinen geweest. In Overmeire was't te doene in 't oud Gemeentenhuis, just oander 't dak. Op weunsdagachternoene en zaterdagmorgend twee uurkes "werken", alle ja ons bezighoun met alles te klasseren of te digitaliseren, allee op de kompjoeter. Redelijk vlug voeldne kik mij eenen van den "harde kern" van die "zolderboys". Die mannen, allemoal jonge gasten me een zevene of een achte va veuren woaren doar altijd present.
Danny, Gilbert, Jules en ienen die schijnboar in den horeca werktne, want als ik em neudig oon zeenze altijd dat hij in Hotel Georges woas. Den eerste keer, koan de veurige avond wa in den bijze gongen, mee e gezicht gelijk nen bleekschijter doar noar toe.
'k Oon me azue wa opgedoane mee men kleërauze om die gasten wa 't overschoefelen, om nie veur den dag te kommen gelijk nen hannewuiten, komt der doar eenen noar mij, ne zekeren Gilbert mee de vroage iets oan mee klappe te doene. 'k Hoal der me scheunste vloams boven en 'k zegge: "Wat bedoeld u, meneer ?" Dien totentrekkere en dien andere treitkaoase woaren der alles oan 't regeleeren om me doar deur te sleuren, mê docht ! Om te tuenen dak giene schau schijter woar om eu ripprement te krijgen, eijk moar stillekes veurtgedoaene. Die treitstokken scheedne van tjelfst uitte. Elf uuren en direct noar huis, want mijn vrou oo slempers gebakken. Wa pijzen die totentrekkers doar alleùmoale dak nog es een ander toale goa leeren, zekerst !
Anze mij nie verstoan den ze ten "de kiekestrontjes" van Marcel Pieters lezen.
Veel Ammezause.
Opgedragen aan mijn vrienden van de zolder Danny den all-rounder, Georges van 't hotel, Jules den Tunesiër, en Gilbert (dien ambetanterik) en uw nederige dienaar André van de kou kant van de kerkstroate. (Ja,ja der is uk nog nen heeten kant van de Kerkstroate, zulle.
Op 24 mei 1937 werd ten gemeentehuize geregistreerd volgende personen:
Graaf Philippo, Krijger - Jager en Edeldame Isabella allebei 3,20 meter groot. Op 25 mei 1958 kwam een zoon ter wereld, men noemde hem Philiep - hij was 1,60 meter groot -
Verhuizen van een kleine stad naar een dorp, niks ongewoons denk je dan, maar vergis je niet, 't is een reuzestap !
15 juni 2012 - ik besluit om Lokeren na 67 jaar te verlaten. Totaal verloederd laat ik een stadje achter dat ik niet meer herken. Na enig zoekwerk besluiten we om in Overmere te gaan wonen. Niet te ver van onze geboortestreek, maar o zo anders. Vervreemd in mijn eigen stad hoop ik op een betere toekomst in dit dorp, Overmere. Integreren is een woord dat "in" is momenteel. Samen besluiten we er voor te gaan en ons zo snel mogelijk aan het dorpsleven aan te passen. Snel betekent je inpassen in alle mogelijke geledingen van het dorpsleven. Verenigingen dan maar. En om het makkelijk te houden besluit ik om na meer dan 45 jaar lid van de Heemkring De Souvereinen uit Lokeren te zijn geweest, mij aan te sluiten bij de Heemkundige Kring uit Overmere. Vrijwilligers zijn welkom, en op woensdagnamiddag en zaterdagmorgen worden helpende handen dankbaar aanvaardt. Op de zolder van het oud gemeentehuis van Overmere werken iedere week mensen aan het bijhouden en het behouden van het "dorpsverleden". Alles wordt verzameld, gerangschikt en gedigitaliseerd. Na meer dan anderhalf jaar werking voel het als een drug en kan ik het niet meer missen.
Gisteren, op het Zangfeest, georganiseerd door de Heemkundige Kring van Overmere, word ik genoemd als nieuw bestuurslid van de vereniging voor een volledige publiek van ca 150 zanglustigen. Niets bijzonder, maar 't voelt goed tussen die vele mensen, die ik niet eens allemaal ken. Maar mijn verbondenheid met hen is des te groter. Want hier voel ik me thuis. Houwen zo !!!
150 mensen die gewoon in een zaal gaan samenzitten om oudere en recentere liedjes SAMEN te zingen. En daar gaat het precies om, om na zoveel jaren dat gevoel terug te voelen. SAMEN, mensen wat deed dat deugd.
We waren gisteren, 7 maart 2015 met 15.000 bezoekers. Deze nacht was er de nacht van de musea in Brussel, ze waren met 17.000 mensen. Wie zegt dat er in Vlaanderen niemand geïnteresseerd is ? Maar goed keren we terug naar de sluis. 500 meter lengte en een breedte van 68 meter, diepgang 17,80m TAW (= 17,80m onder het gemiddelte zeeniveau bij laagwater in Oostende). Haar voorgangster in grootte "DE BERENDRECHTSLUIS" is minder diep, maar heeft gelijke afmetingen. Er werd 20.000 ton constructiestaal en 740.000 m³ gewapend beton gebruikt. Qua staal komt dit ongeveer overeen met drie Eiffeltorens en qua beton met een gebouw van 35 verdiepingen ter grootte van een voetbalveld. Om van te duizelen !!!
De aanbouw werd gestart op 24 oktober 2011 en moet in het voorjaar van 2016 klaar zijn. Iedere dag zijn er 255 mensen aan de slag. In 2016 worden de schepen ontvangen op linkeroever. Als verbinding tussen de Schelde en het Waaslandkanaal zullen het Doeldok, Verrebroekdok, het Vrasenedok en de Noordelijke en Zuidelijke insteekdokken bereikbaar zijn. De wachttijden voor de Kallosluis zullen daardoor sterk afnemen. Zeker voor de binnenvaart. Iedere bezoeker was sterk onder de indruk.
Ca. 350m van de noordelijke kaaimuur werd door grafitti-kunstenaars opgesmukt met prachtige onderwaterzichten van fauna en flora. Vandaag laatste dag voor geïnteresseerden !
Het gemeentenhuis vanOvermere heeft sinds het prille begin een woeilige geschiedenis achter de rug. Immers, de erfenissen en verkopen zijn niet te tellen. Het kreeg allerlei benamingen: het "Groot Huys", het "Verviershuis" om tenslotte te eindigen als Gemeentenhuis van Overmere. Sinds de fusie is het de locatie geworden waar diverse verenigingen hun plaatsje vonden. Men kan er iedere week terecht voor de bibliotheek, de Fanfare van Overmere vond er een plaatsje alsook de Heemkundige Kring Overmere, die de zolders innam na een renovatie van het dak.
Het "STATUS ANIMARUM" in 1687 heeft het over de afspanning "Het Schaeck" met als eigenaars Gilles Velleman, Pierijntjen Jacobs en Jan & Livijne Lauwaert. Eind 17e of begin 18e eeuw wordt het pand gekocht door Ridder Jan Marynus de Wapenaert (1663-1724), Heer van Erpe, Griffier van Overmeire-Uytbergen en Hoofdschepen van het Land van Dendermonde. In 1783 in handen van Ridder Jan Jozef Emanuel de Wapenaert (1742-1793). Huwde in 1782 met Josyne De Bruyne. Zij restaureerden en verbouwden. De steen met jaartal boven de deur stamt van die tijd.
In 1809 werd het pand gekocht door Emanuel Papeleu uit Gent en het jaar nadien terug verkocht op 18 juli 1810. Het kapelletje werd gesloopt tijdens werkzaamheden dienend om er het Gemeentenhuis in te vestigen. (1958-1960).
Terug naar ons "GROOT HUYS" nadien bewoond door Fanny De Geuter (1841-1886) en Ridder Camille Vervier (1827-1898), zij vergrootten het eigendom, uitgebreid met een grote tuin, boomgaard en een lusttuin met Paviljoen, gekend toen als het "VERVIERSHUIS". Gedurende de beide wereldoorlogen werden de gebouwen ingenomen door de Duitsers.
Daarna werd het gehuurd door een nijveraar uit Lokeren H. Baert die zijn bedrijf in de Molenstraat had. Later werd de ganse eigendom verkocht door Mevr. Andrée Maertens de Noordhout, echtgenote van Philippe de Hemptinne uit Gent aan de Gemeente Overmere.
Met de fusie verloor ons Gemeentenhuis zijn functie omdat alle diensten overgebracht werden naar Berlare.
Na vele jaren over mijn bootreizen te hebben geschreven is mijn bootje verkocht. Jammer, maar helaas. Er volgt na 4 jaar stilzwijgen iets helemaal anders. Overmere, mijn dorp met unieke prenten en nieuws, heemkunde en prachtige prentkaarten, kortom alles wat leeft in Overmere, kan en mag.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
