elk schrijfseltje dat ik in mijn blog zet , heb ik ook in mijn boekje staan in het klad, ik kijk er regelmatig in , en aangezien de feestdagen  heel kort bijkomen , heb ik dit weeral boven gehaalt, mischien hebben julie dit reeds gelezen maar toch .....

een moeders hart ...
haar hart is niet héél meer, dat kan ook niet.
zoveel keer gebroken en steeds weer opnieuw komt ze er bovenop
het moet er uit al da verdriet.

over de jaren heen ,men zag 't nie, zovele keren dacht ze...
ik ga 't nie halen, haar enige steun kreeg ze *hier boven*
je mag da gerust geloven ,GOD is haar troost en toeverlaat,
omdat men 't nie ziet ,wanneer ze weeral voelt,haar verdriet
*verdriet* !!! gaat men denken, ze heeft toch alles wat
GOD haar kan schenken.
't zit veel tediep, dat akelige verdriet. 't is geen geheim
dat *zij* , er nie meer zijn, en niemand die 't ziet,
ze verteld 't hier eigenlijk niet met plezier.

*haar kinderen* , ze heeft er vier,maar drie zijn niet hier
soms weet ze  't nie meer, en dan gaat haar hart tekeer.
ze praat met*onze lieve heer*. alles is dan weer oké, ze kan weer verder, en ziet weer wat licht, en vergeet voor even haar verdriet,
dat men niet ziet ...