Ik vind het kei neig dat je hier een berichtje achterlaat. Bedankt
borstkankersite
de site voor borstkankerpatienten boezemvriend(innen)
11-05-2006
goedbedoelde raadgevingen
Goedbedoelde raadgevingen --------------------------------- hallo boezemvriend(innen) , graag zou ik een paar goede raadgevingen willen meegeven , zoals ik het ervaren heb. Een goede verstandhouding met je huisarts en oncoloog is van groot belang. Durf te vragen, wat is je situatie, wat staat me te wachten en durf er met anderen erover te praten. Een praatgroep kan ook wonderen doen, we ondervinden dat er soms zoveel misverstanden kunnen voor komen. Je kunt goede tips gebruiken voor mensen die met een dikke arm te maken hebben. Je mag langs die kant waar je klieren zijn uitgehaald geen infusen of bloed laten prikken. Je kan een steunkous aandoen en zeker kinesitherapie laten doen voor je arm dik begint te worden, dit kan dat grotendeels voorkomen. Een dikke arm kan zeer pijnlijk zijn. Voor de artsen zou ik durven vragen, luister aandachtig naar de patient want tussen de regels door hoor je soms dat iets slecht begrepen wordt en patienten durven zich niet te uiten omdat ze voor zo'n geleerd iemand staan en bang zijn een blunder te begaan ,of angstig zijn iets verkeerd te zeggen. Artsen gaan ervan uit dat je alles wel weet . Ze durven geen chemo aan of bestralingen voor het angstbeeld dat ze nog hebben van doodzieke mensen, en dat hoeft het niet altijd te zijn. Maar hun leven hangt er wel van af.;Gisteren vroeg iemand aan me hoe dikwijls dat je een port-a -cath moet spoelen. Het was bij haar al 5 maanden geleden , terwijl je dit om de 6 weken moet laten doen. Dit om aderen goed open te houden. Stelt zich alle vragen wat de arts bedoeld met stabiel zijn , durft dit niet te vragen. Misschien ook uit angst voor de uitslag maar nu haal je ook maar vanalles in je hoofd/ Als een patient het van de eerste maal het niet verstaat, leg het dan nog eens uit, zo dat je weet dat een patient weet waar ze voor staat, en zo haar angst kunt weerleggen of te helpen het te begrijpen. Een geruststellend woordje kan zoveel wonderen doen, angst kan je zo beheersen dat je nachten er niet kunt van slapen; Ik heb zelf ook ondervonden dat ze niet zo graag hebben dat je er over leest of woorden opzoekt die je niet begrijpt. Want zo kun je ook gerichtere vragen stellen.Maar zo moeten zij er meer tijd insteken, en tijd is bij artsen een grote nood. Dit is geen verwijt , maar ik vraag hun om de patient ernstig te nemen, en op een verstaanbare manier alles uit te leggen. Het zou veel leed voorkomen. Patienten durf te vragen , ook al lijk je vraag zo stom , maar is voor u misschien heel belangrijk en vermijd je misschien slapeloze nachten. Of kan het je pijn aanzienlijk verminderen. Er gebeurd hieromtrent al heel veel, borstverpleegster, sociaal assistent, goede sites, vrijwilligsters die je willen helpen, maar spijtig genoeg blijven veel patienten met hun vragen in de kou staan. Daarom wil ik plijten voor een goede samenwerking tussen artsen en patienten. En wat je rechten en plichten zijn tegenover arts en ziekenhuis. Ook welke je financiele bijdragen zijn en op wat je recht hebt, bv invaliditeit , terugbetalingskosten, je reiskosten worden ook dikwijls vergoed, informeer hier bij uw ziekenkas of sociale assistentes. Er bestaan ook allerlei informaties en folders die je in de klinieken en regionale kankercentra's kunt bekomen. Een goed beslagen man is er twee waard, nietwaar !!!!!!!!!
