Ik vind het kei neig dat je hier een berichtje achterlaat. Bedankt
borstkankersite
de site voor borstkankerpatienten boezemvriend(innen)
20-07-2010
uitslag
Uitslag van mijn zus ------------------------
Na veel wikken en wegen heeft de scan geen kankercellen gedidecteerd. Begrijpen wie begrijpen kan he. Je wilt geloven dat alles oke is, maar toch met een klein hartje. Het is allemaal zo tegenstrijdig geweest, dat je er toch je bedenkingen bij hebt. Dan vind ik dat de oncoloog ook wat voorzichtiger moet zijn met haar uitspraak, dat het voor haar kwaadaardig is. Gisteren heeft ze nog een stent gekregen in de aderen naar haar hart met een hartcatherisatie en over 3 weken plaatsen ze nog een stent. Haar klachten waarvoor ze gegaan is zijn toch nog niet opgelost, aften in haar mond en hele dag oprispingen en malaise aan de maag. Het blijft allemaal heel vaag. Ze zal zeker onder controle blijven en stilletjes hopen dat nu alles rustig blijft. groetjes
Heeft mijn zuster kanker ja of nee ? ------------------------------------------
Mijn zus ligt al 14 dagen in de kliniek met de vraag heb ik kanker ja of nee. Ze had last van oprispingen en boeren de hele dag door en veel aften in haar mond. Ze werd doorverwezen voor een scan van haar buik. Door die scan hadden ze gezien dat ze een massa weefsel heeft achter haar pancreas. Ze hebben hier biopsies van genomen, maar het zou goedaardig zijn. Na 2 maanden sukkelen met haar maag, gaan ze met een groter operatiesnede kijken hoe het daar terug zit. De massa was gegroeid. Geen goed teken vonden de dokters. Terug meer biopsies genomen van die massa, maar het antwoord is terug goedaardig. Het feit dat die massa groeid zou zijn is geen goed teken zijn. Ze zijn ze nu al veertien dagen alle mogelijke onderzoeken aan het doen om te kijken of er elders soms aanwijzingen zijn van kanker. Na veel pijnlijke ondezoeken komen ze tot de contstatatie dat er nergens iets te vinden is. Naar de oncoloog , die zegt dat het naar haar inziens kwaadaardig is. Ondertussen heeft ze 2 hartinfarcten gehad een ader van de operatie was terug gaan bloeden, met alle complicaties van dien. Vandaag moet ze in Hasselt onder een speciale scan dat kankercellen kan opsporen. Het zou morgen uitsluitsel moeten geven of er nu kanker is of niet en of ze een behandeling moet opgestart krijgen. Ik vraag me af met zo"n scan , ze die pijnlijke onderzoeken allelmaal eerst moet laten uitvoeren. Zo blijven we ondertussen al een 4 tal maanden vol spanning afwachten wat het gaat worden. De hartspecialist zou allang een stent laten willen steken voor haar hartproblemen, maar wacht eerst af welke resultaten al die onderzoek geven, het zou anders te veel belastend zijn geweest. Maar zo wachten , je word er zot van om het zo aan te moeten zien. Paniek, zweet en tranen gaan hier zeker vooraf. Ik hoop mijn lieve zus dat de uitslag voor u mag meevallen, ik duim zeker voor je. Liesje
Wie een behandeling ondergaat voor kanker heeft veel kans om daar bijwerkingen van te ondervinden. Haarverlies, diarree, bloedarmoede, een te laag aantal witte bloedlichaampjes, misselijkheid en een branderig gevoel in de mond zijn de meest gekende bijwerkingen. Klachten die ook vaak voorkomen, maar niet altijd goed herkend worden zijn vermoeidheid en slaapproblemen.
De oorzaak van moeheid bij kanker is door meerdere factoren bepaald, waaronder depressie, pijn, bloedarmoede, infecties, bijwerkingen van medicatie en ook slaapverstoring. In een studie (1) werd bij 200 vrouwen die chemotherapie kregen voor borstkanker het verband onderzocht tussen verstoring van de slaap en kankergebonden moeheid. Uit deze studie bleek dat 93% van de vrouwen moeheid ondervonden en meer dan 77% hadden last van slaapverstoring. Moeilijk inslapen werd het meest gerapporteerd.
Ook bij mensen met longkanker die chemotherapie kregen ging een studie (2) na wat de invloed van slaapverstoring was op hun levenskwaliteit. Wie slechter sliep functioneerde mentaal en lichamelijk duidelijk minder goed. Het besluit van de onderzoekers was een oproep om voldoende aandacht te schenken aan slaapverstoring tijdens de behandeling van kanker.
Een kleinere studie (3) bij kinderen met leukemie en chemotherapie suggereerde ook een verstoring van de levenskwaliteit van hun ouders, veroorzaakt door de pijnklachten, slaapverstoring en moeheid. Ook deze onderzoekers benadrukten het belang van niet alleen een goede pijncontrole maar ook van de juiste hulp voor moeheid en slaapklachten.
Door deze slaapverstoring goed aan te pakken (toepassen van stimulus controle, slaap restrictie, relaxatie therapie en een goede slaaphygiëne) was de slaapkwaliteit significant hoger en de vermoeidheid beduidend beter. (4) J Clin Oncol.
Via welke mechanismen kan kanker de slaap verstoren? (5) 1. Wegens angst en depressie, deze zijn nauw verbonden met slaapproblemen en komen natuurlijk vaak voor bij het stellen van de diagnose van kanker, tijdens de behandeling of ziekenhuisopname.
2. Kanker zelf kan de slaap verstoren, bijvoorbeeld door overproductie van bepaalde hormonen (steroiden) of tumorinvasie van weefsels. Maag-darmproblemen zoals diarree, onvrijwillig stoelgangverlies, verstopping, misselijkheid of klachten van de urinewegen zoals onvrijwillig urineverlies, irritaties of niet kunnen plassen kunnen de slaap ook erg verstoren. Ook pijn, koorts, hoesten, kortademigheid, jeuk, zweetopstoten en moeheid hebben een erg slaapverstorend effect.
3. Gebruikte medicaties kunnen slaapverstorend werken, zoals cortisone, sterke antibraakmiddelen (neuroleptica), middelen om te luchtwegen open te zetten, chemotherapie, en nog een waslijst van andere medicaties.
4. Opnames in een ziekenhuis zijn op zich al niet bevorderlijk voor een goede slaap, denk maar aan de behandelingsschema's, ziekenhuisroutines of eventuele kamergenoten. Zeker als je een operatie moet ondergaan geeft dit natuurlijk nog een bijkomende slaapverstoring wegens pijn, moeilijk kunnen bewegen, regelmatige controles door het personeel en extra gebruik van pijnverdovers.
Aanbevelingen: (5) Veel mensen met slaapproblemen maken te weinig werk van een goede slaaphygiëne, bijvoorbeeld ze roken of ze drinken alcohol of koffie tot vlak voor het slapengaan. Daarom is een goede slaaphygiëne een absolute must. Daarnaast zijn algemene maatregelen om het comfort te verbeteren ook belangrijk.
Verzorg de huid om jeuk te vermijden, massages op pijnlijke plaatsen, gebruik van kussens en dekens om drukpunten op te vangen en voldoende warm toedekken. Niet teveel drinken tijdens de laatste uren voor het slapengaan of gebruik van een condoomkatheder bij incontinentie. Zorg voor een goede darmwerking met eventueel middelen om de stoelgang te verzachten, vezels of laxativa. Voorzie eventueel een snack met veel proteïnes een 2 tal uren voor het slapengaan. Gebruik losse zachte slaapkledij.
Indien nodig kan slaapmedicatie worden gebruikt, maar dan gedurende een beperkte periode (1 tot 2 weken) en aan de minimaal noodzakelijke dosis. Langer gebruik van slaapmedicatie geeft immers een vermindering van de slaapkwaliteit, bijwerkingen en gewenning.
Deze informatie heb ik gekregen van dokter Ariens Bruno die een boek geschreven over " Uitgeslapen wakker worden" en ook een blog heeft over slaapproblemen. Bedankt aan deze arts
Wat als je te horen krijgt dat je maar 14 dagen niet meer te leven hebt
Wat als je maar een korte tijd nog te leven hebt? ----------------------------------------------------------
Een goede kennis heeft nu pas te horen gekregen dat hij misschien een week, 2 weken of een maand nog te leven heeft. Brrr; ik durf er niet aan te denken. Wat spookt er dan alllemaal niet door je hoofd. Kun je dit met je partner en kinderen bespreken? Wat wil je nog doen? Hoe moet alles geregeld worden. Ik stelde me even in hun plaats en denk dat je hersenen op volle toeren draaien om de laatste eindstreep te kunnen halen. Ik weet dat dit koppel er met elkander er niet over kunnen praten, heel erg denk ik. Want je zit met zoveel vragen , die je elkaar niet durft te zeggen. Hoe zwaar moet deze laatste levensweg wel doorwegen. En toch zijn er alle dagen mensen die dit vonnis te horen krijgen. Wat een rotziekte is dit toch, je hele inzet gaat naar je genezing, maar door al die pijn , al die kopzorgen krijg je geen restje respijt voor al je inspanningen en beproevingen. Zou ik wel willen weten hoe lang ik nog heb? Ik zou deze mensen zo willen steunen, maar hoe. Waar haal ik mijn juiste woorden vandaan, zal ik hun niet kwetsen, heb ik de moed om dit te aanhoren. Mensenlief wat is dit toch moeilijk , nu al voor mij. Wat moet dat voor hun wel zijn en de familie. Wat moet ik hun nog toewensen. Als er iemand is die dit al meegemaakt hebben en hun ervaring willen delen met mij, hoe ik het beste deze mensen kan steunen dan zou ik dit zeer op prijs stellen. Ik zou graag de juiste woorden willen vinden en hoe je die mensen nog een beetje kunt steunen. Op voorhand bedankt, groetjes
Kanker slaat om je heen ----------------------------- Als ik mensen tegenkom in de winkel, op straat of elders , je hoort niets anders meer dan mensen in de familie geconfronteerd worden met kanker. Het is echt te merken dat de kanker overal om je heen slaat met al zijn hevigheid. Borstkanker voorop, maar ook veel hersentumors , keelkanker , darmkanker , longkanker, leverkanker en om over andere maar te zwijgen. We hopen maar dat de wetenschap zover geraakt dat kanker kan overmeesterd worden. Vroeger was het de pest of cholera of tuberculose. Er zullen altijd ziektes blijven bestaan om mensen uit te rooien. Deze morgen in Mexico over de 100 doden bij een gevaarlijke variant van een griepvirus die daar opduikt. Wat gaan de verdere gevolgen hiervan zijn. We kunnen het misschien vergelijken met vroeger de spaanse griep. Ik weet het niet, maar soms bekruipt me de angst als je over die terreuracties hoort. Wie zegt er niet dat er bacterien of virussen subtiel in de lucht worden gebracht door terroristen. Of ben ik te zwartgallig aan het nadenken. Niemand zal het weten, je had toch vroeger ook de mosterdgas. Alles is zo verfijnd in de techniek en vooruitgang dat we dit toch niet kunnen uitsluiten. Ach Liesje je bent te veel aan het dagdromen, denk aan vrolijker dingen. Ik ga mezelf beloven om 1 positief element op te schrijven die je in de dag kan vinden, zou ik me daar niet beter bij voelen. Liesje
Leven na kanker ----------------- Ja leven na kanker, gelukkig behoor ik tot de gelukkige, waar het na 5 jaar alles nog goed is behalve mijn geheuge laat heel wat afweten. Ik behoor nu ook tot de diatetes patienten na behandeling met cortisonen 4 maal per dag inspuiten en bloed trekken, geen pretje maar er zijn ergere dingen. Toen ik naar de internist ging kwam ik enkele lotgenoten tegen die het minder stellen. Waar de kanker terug is gekomen in alle hevigheid met uitzaaiingen in lever, botten en longen. Er wordt veel geschreven ov er mensen die het overleven , maar wetende dat 1 op 2 vrouwen er toch van overlijden . Ze kunnen wel meer de kanker chronish houden maar met veel nevenwerkingen. 2 Vrouwen die ik terug tegen kwam , nog heel jong moeten elke dag vechten om zich overeind te houden. En dat ze al moeten overgeven als ze de kliniek nog maar zien. Het is of ze met een metraillette schieten , jij mag blijven en jij moet eraan. Verschrikkelijk hoe een dubbeltje rollen kan. De ene goed nieuws en de andere krijgt zijn doodvonnis te horen. Het is allemaal niet eerlijk, ook deze mensen strijden met al hun wapens en toch moeten ze dikwijls het bijltje er bij neerleggen. Uit gewoonte zeg je dan ook , nog veel sterkte en moed toe, maar hoeveel moed en sterkte moeten ze nog geven. Deze problematiek houd me toch veel bezig. We zeiden ook nog tegen elkander als we wisten waar we nu staan, zijn we toch een sterk ras om dit alles te kunnen doorstaan, je houd het niet voor mogelijk. Deze mensen moet ik bewonderen voor hun moed en doorzettingsvermogen om dat ene sprankeltje hoop nog aan te grijpen om nog een behandeling te ondergaan dat je nog zieker maakt dan je al bent. Ik wil niet zwartgallig zijn, maar de kwaliteit van leven moet toch ook nog haalbaar zijn. Ik wou dat ik een stukje pijn of een beetje van hun angsten zou kunnen overnemen zodat zij nog eens een dagje zouden kunnen genieten van het gewoon dagelijks leven. Liesje
5 JAAR OVERLEVINGSVIERING _____________________________
5 Jaar is het geleden dat ik mijn borstkankerverleden kan gaan afsluiten. Straks nog eens naar een nacontrole en hopen dat alles nog oké is. Achteraf gezien heeft me dat negatieve en positieve herinneringen opgeleverd. Negatief: Nog altijd een gevoel van moeheid sterk geheugenverlies Je voelt dat je lichaam toch zeer veel te verduren heeft gehad.
Positief: Heb veel nieuwe vriendinnen leren kennen. Mijn blogje is een zeer fijne ervaring geweest. De steun van vrienden en familie en blogvrienden is enorm geweest, en heeft me het mee helpen verwerken. Kan nu ook beter luisteren naar mensen die het moeilijk hebben. Doe aan vrijwilligerswerk voor kankerpatienten. Bekijk de wereld met een zeer ander perspectief.
En als straks mijn controle goed verloopt dan is het tijd om een flesje champagne te kraken, Bedank zeker mijn boezemvriend(innen) voor hun luisterend oor en hun medeleven.
Een kaarsje voor Madeleine, ---------------------------------- Graag zou ik een kaarsje willen laten branden voor mijn lieve vriendin Madeleine uit Houthalen. Waar ik zoveel mooie herinneringen aan over houd, daar we zo dikwijls samen kaarten , terrasjes deden en uren samen kletsten. AAn alle familieleden en vrienden veel sterkte toegewenst. Aan Elly en mijn zus Paula die ze zoveel steunden als ze konden.
Paasgroetjes --------------- Aan alle kankerpatienten, boezemvriend(innen), bloggers en medemensen wens ik een zalig Pasen toe.
Mijn versje ------------- Voor hen die leven.... met stille vragen rond leven en dood. Voor hen die een warme plek zoeken om de kilte van hun ziekte te dragen. Voor hen die zich aarzelend een weg banen in dagen van pijn en eenzaamheid. Voor hen die in onzekerheid leven, schrijf ik deze woorden van troost. Weet dqat de horizon meer is dan de einder en dat ver weg , zo nabij kan zijn
Dokters plezier ------------------ Ik heb me al zo dikwijls geergerd aan de manier hoe sommige dokters met patienten omgaan. Ik heb nu onlangs een grote steenpuist aan mijn rechterborst laten uithalen. Ik weet dat ik niet moeders mooiste ben en nogal corpulent ben. Maar moet je daarom de patient zo vernederen. Het is me nu al 2x overkomen dat ze in gedekte termen laten voelen hoe dik je wel bent. Terwijl hij zelf niet van de dunste is. Hij komt binnen, terwijl ik daar half naakt op de tafel ligt tegen zijn assistent al zingend zegt, " spiegeltje spiegeltje aan de wand" enz . Ik weet heel goed dat hij dat op mij bedoeld. Dan zou ik van schaamte zo gaan lopen. Mijn eerst oncoloog- chirurg moest daar ook zonodig een heel demonstratie geven in een kamer met nog 6 andere dokters en verpleegsters hoe dik ik wel was. Dan moet je je daar nog bij uitkleden en laten onderzoeken. Het ergste vind ik nog dat ik zo perplex ben om die niet van repliek te dienen. Heb hiervan toch een aantekening laten maken bij de ombudsman van de kliniek. Is het dan nog te verwonderen dat je zo"n haat krijgt om nog naar een specialist te gaan. Je kunt ze niet over één kam scheren, want sommige dokters gaan wel met respect met je om. Als patient ben je toch maar een nummer , en je voelt je zo al zo klein omdat je afhankelijk bent van hun kunnen. Sommige artsen voelen zich als een God in hun paradijs, en hun wetenschap. Ik kan me heel goed voorstellen waarom sommige patienten niets durven vragen, of te zeggen wat er op hun lever ligt. IK kreeg eens thuis een hele kwade telefoon van een hartspecialist van mijn man, hoe ik het durfde te zeggen dat ik geen uitleg kreeg over zijn toestand over zijn hartkwaal. Terwijl hij juist een week op vakantie was en de andere artsen niets mochten zeggen en het heel serieus bleek te zijn. Je hunkert zo naar een beetje uitleg waar je zo moet naar smeken. Ik vraag alleen aan de dokters stel je gewoon in de plaats van de patient en dan sta je al heel ver. Maar chapau voor de dokters die hun werk wel naar behoren doen en de mensen in hun waarde laten zoals ze zijn.
Borstkanker bij mannen ------------------------------ Ik kreeg een e-mailtje van Jean Hellemans om mee lotgenoten te zoeken bij borstkanker bij mannen. Ja ik denk dat mannen zeker zo'n grote nood hebben om met lotgenoten te kunnen praten. Jean zou ook graag een dag met kankerpatienten doorbrengen in center parcs om daar een fijne dag door te brengen door een etentje en een babbeluurtje. Het zou fijn zijn om zoiets te kunnen realiseren. Maar daar hebben we waarschijnlijk sponsers voor nodig ? Verder wil ik melden dat alles naar wens gaat met mij, alleen ik heb juist een grote steenpuist gehad op mijn rechterborst. Hoe krijg je zoiets. Maar tegen dat die uitgebroken was had ik alle sterren van de hemel gezien van de pijn. 14 dagen laten verzorgen door gezinsverpleging en een grote dosis antibiotica en pijnstillers. Tergelijkertijd had mijn man een groot abces op zijn amandelen. Hij kon niet meer slikken en s'nachts nog naar spoed moeten rijden , want zijn keel dreigde toe te gaan. Als hij dronk kwam het langs zijn neus terug uit. Geen pretje allemaal. Ook mijn geheugen is nog één grote zeef. Namen en datums zijn een ramp, en boeken lezen? ik kan me niet zo goed meer concentreren. Dat noemen ze een chemoboom. Kan er wel niet mee lachen.
In onze praatgroep waren veel vrouwen en ook mannen die veel problemen hebben met de sex. Bij vele patienten een zeer groot probleem waar je zo maar niet bij je oncoloog terecht komt. Ook als je hormonen inneemt , ja dat beinvloedt je hele sexleven, samen met de chemo is dit nefast. Maar je zit met een partner die er wel behoefte aanheeft, ja en hoe los je dat dan op? Beste boezemvriend(innen) mocht je hier raad om weten, is altijd welkom. Verder wens ik vooral de kankerpatienten en alle blogvriend(innen) een fijne kerst en nieuwjaar toe. Liesje
Wat is er met de lever -------------------------- Naar de dokter geweest om bloed laten te trekken om mee te nemen voor mijn halfjaarlijkse controle bij de oncoloog. De dokter deelt me mee dat al mijn leverwaarden de hoogte zijn in geschoten. Dat zal waarschijnlijk een echo worden zegt ze nog. Met gemengde gevoelens met mijn uitslag naar huis. Het is toch telkens bang afwachten hoe het verder gaat verlopen. De oncoloog bekijkt met argusogen mijn uitslag en zegt dat hij daar toch meer moet over weten. Maar stelt me wel gerust dat dit vanalles kan betekenen, teveel alcohol gedronken? Ik drink geen alcohol. Het gebruik van medicijnen, heeft me nooit problemen opgeleverd. De gal niet in orde? heb nergens pijn. Toch maar een scan laten nemen voor de zekerheid. We weten dat borstkanker uitzaaiingen naar de lever kan geven. Ik ben er toch niet gerust in. Volgende week nuchter binnen komen , 1 liter water met anijssmaak uitdrinken, een klein lavementje en ze kunnen beginnen. 20 tal minuten op de bank van de scanner liggen , waarbij ze tussendoor nog een spul in je arm spuiten waar je het heel warm van krijgt. Mag morgen voor de uitslag bellen. Ik bel naar de oncoloog met een heel klein hartje, maar alles bleek goed te zijn. Een zucht van opluchting , voor het zelfde geld kon het weer heel anders zijn. Ben toch blij dat de oncoloog zo correct reageert, en waar ik volledig vertrouwen in heb. Bedankt dokter dat u zo allert reageert. Liesje
mijn leven terug in balans ------------------------------- Ik wandel zo stilaan naar mijn 5 jarig jubeleum van mijn kankerverhaal. Dus eens tijd om een balans op te maken. Ik heb dagen dat ik helemaal niet meer aan kanker denk. Dat is ooit anders geweest, je ging er mee slapen en je stond er mee op. Je relativeert veel dingen meer, ik zaag zo niet meer over pietluttige dingen. De vermoeidheid blijft wel wat aanslepen, maar ik heb nu zoiets van alles kan en niets moet. Als het goed gaat , ga ik mijn fietsje op en ga ik genieten van de natuur,is het een minder goeie dag dan beland ik na mijn huishoudelijke taken in mijn zeteltje. In de namiddag kan ik ook genieten van een dutje, en daar ben ik niet voor beschaamd. Ik ga ook binnenkort mijn port- à cart laten uitnemen , hopend dat het nooit meer terugkomt. Er zouden wat kilootjes afmogen gaan, ik hoop altijd dat dat ooit vanzelf zal gaan, of is dit een ijdele hoop. Ik ben altijd al een struise madam geweest ( woog bij mijn geboorte straks 6 kg) dan kun je van mij geen poppetje verwachten hè. Maar dat is een ander pak mouwen. Daar alleen zou ik een blogje kunnen opzetten. Dat is iets waar ik een heel leven mee kamp. Maar waarom klagen als het voor de rest alles goed gaat. Ik wil iedereen bedanken voor de mooie fotootjes en hun steun op mijn blogje. Je kunt je niet inbeelden wat dit voor mij heeft betekent. Zo'n blogje als dit is dan ook een hele uitlaatklep om je kanker te verwerken. Ik zou met de grond van mijn hart willen dat het iedere kankerpatient het zo zou vergaan. Maar ik zal zeker meeduimen met elke lotgenoot die ik tegenkom. Een luisterend oor, een bemoedigend kaartje kan wonderen doen. En heb dat op mijn blogje zeker mogen b eleven. Bedankt aan iedereen die mijn blogje bezocht heeft en me zo de kanker heeft helpen te verwerken.
Het TMN systeem ---------------------- De grootte en de uitbreiding van het gezwel worden door de artsen geclasseerd in een TNM systeem. Dit is een uniform systeem waarbij de tumor naar ernst en verspreiding in verschillende klassen wordt onderverdeeld. De T staat voor tumor en betekent dat de gezwellen verdeeld worden naargelang de grootte in vier klassen: T1 betekent een tumor kleiner dan 2 centimeter T2 is een tumor tussen 2 en 5 centimeter: T3 is een tumor groter dan 5 centimeter T4 betekent dat de tumor is ingegroeid in de huid of de borstkaswand
de N staat voor okselklieren NO betekent dat er geen okselklieren zijn aangetast N1 betekent dat er okselklieren zijn aangetast N2 betekent dat de okselklieren zodanig zijn aangetast dat ze met andere structuren zijn vergroeid
M duidt op metastasen of uitzaaiingen op afstand. MO betekent dat er geen uitzaaiingen zijn gevonden M1 dat er wel metastasen zijn Mx betekent dat het niet is onderzocht of dat het niet zeker kan worden uitgesteld.
Aan de hand hiervan kunnen artsen patientengroepen met elkaar vergelijken en inschatten welke behandeling noodzakelijk is om een bepaalde graad van genezing in een bepaalde groep te realiseren.
Mijn eigen tumorgradering was T1 NO MO Ik had een tumor van 1 cm op 8mm , geen okselklieren aangetast en geen metastasen, toch heb ik chemo en bestraling gekregen omdat mijn tumor niet hormonaal gevoelig was. En dus toch nog gevaarlijk voor uitzaaiingen.
Klachten bij metastasen ---------------------------- De klachten van een uitgezaaide kanker hangen vooral af van de plaatsen van de metastasen. Uitzaaaiingen in de longen veroorzaken vooral hoesten en ademnood. Slijm an zich achter de metastasen ophopen en zo longinfecties veroorzaken. Deze pneunomie of longontsteking kan soms een eerste teken zijn van de uitzaaiing of de eerste klacht van een oorspronkelijke borstkanker. Uitzaaiingen van de lever verraden zich vooral door moeheid, misselijkheid of gebrek aan eetlust. Zelden gaat dit met pijn in de leverstreek gepaard. Soms krijgt de huid een gelige kleur. Dit gebeurt als de galwegen verstopt zijn zodat de kal de lever niet meer kan verlaten. Uitzaaiingen van de lever en longen kunnen erg bedreigend zijn en vragen een snelle diagnose en een snelle therapie. Dat is bijna altijd chemotherapie. De voornaamste problemen van botuitzaaiingen is dat ze pijn veroorzaken . Deze pijn reageert echter zeer goed op radiotherapie: deze is in staat om de pijn grotendeels weg te nemen. Verder verzwakken botmetastasen het skelet op kritieke plaatsen en zo ontstaat een gevaar voor botbreuken. Voor botmetastasen zijn er de laatste jaren zeer goede medicijnen op de markt gekomen. Uitzaaiingen in de hersenen kunnen oorzaak zijn van diverse stoornissen in het bewustzijn. Het geheugen , de orientatie en het evenwicht . Deze uitzaaiingen kunnen bestraald worden, Radiotherapie van een hersenmetastase is in staat de delende hersencellen , of de kankercellen vernietigen. De behandelingen die hier gebruikt worden zijn eigenlijk dezelfde therapieen als degene die adjuvant worden gebruikt. De bedoeling is de tumormassa zo veel mogelijk te vernietigen en langdurig kwalitatief en waardevol overleven mogelijk te maken.
Wees op je hoede als je een van deze bovengenoemde pijnen of gewaarwordingen vast stelt. Het is ook zo als je iets dergelijks ondervind dat je niet direkt te maken hebt met uitzaaiingen. Een borstkankerpatient en ook andere kankerpatienten zal altijd met deze angsten blijven zitten. En hopen altijd zo dat ons dit gespaard blijft. Mijn hoop blijft dat ze zo vlug mogelijk iets vinden om borstkanker uit te bannen en goede medicijnen om dit onder controle te blijven houden. Daarom is er altijd onze financiele steun nodig om onderzoekers hiernaar hun werk te laten doen. Door deze steun is er toch al veel gebeterd en worden medicijnen en onderzoeken voor het grote deel terugbetaald.
Wat is een metastase ------------------------- Zodra kankercellen de oorspronkelijke tumor hebben verlaten via de lymfewegen of direct via de bloedbaan, nestelen ze zich in een aantal voorkeursorganen, namelijk lever, longen en het skelet van de hersenen. Daar kunnen deze cellen door adjuvante therapie worden vernietigd of geinactiveerd door lichaamseigen immuniteit. Soms kunnen deze kankercellen weer actief worden. Dat kan vrij snel gebeuren, zelden vijf tot tien of nog meer jaren later. Deze kankercellen, die nu weer actief delen, vormen dan nieuwe haarden of kolonies van kankercellen in deze andere organen. Dat zijn de zogenaamde metastasen of uitzaaiingen van een bepaalde tumor. De uitzaaiing in bijvoorbeeld het skelet is dus wel degelijk borstkanker. Het zijn immers nog steeds de kwaadaardige borstkankercellen die zich nu genesteld hebben in dit bot. Deze cellen beschikken nog steeds weer over de typische kenmerken van de borstkankercel, hoewel het vaak zo is dat de gemetastaseerde cel wat minder gedifferentieerd is dan de oorspronkelijke borstkankercel. De kenmerken van de oorspronkelijke borstkliercel zijn verloren en lijkt wat minder op de oorspronkelijke borstkliercel. De meeste uitzaaiingen ontsaan in de eerste vijf jaar na de diagnose van de oorspronkelijke borsttumor. Een dergelijke uitgezaaide kanker kan eigenlijk niet meer succesvol worden behandeld. Dat wil zeggen dat een definitieve en volledige genezing niet meer kan worden bereikt. Alle therapie inspanningen zijn erop gericht vooral kwalitatief waardevol overleven mogelijk te maken. Hoeveel jaar iemand met een metastasering nog te leven heeft, kan men nooit met zekerheid zeggen. Nochtans met de nieuwe medicamenten en de meer gestoffisticeerde machines kunnen de patienten heel veel nieuwe mogelijkheden bieden. Op dit ogenblik zijn er zoveel nieuwe medicamenten op de markt aan't komen en die nog in de testfase zitten kunnen er in de komende jaren misschien een verbluffend resultaat teweeg brengen. Met al die dna onderzoeken en al de wetenschappers over heel de wereld zijn ze stilaan opweg om die cellen te ontleden wat leid naar borstkanker. Volgens mijn oncoloog kunnen ze de kanker nog niet uitbannen maar toch al meer naar een chronische evolutie brengen.
Blijf positief, ---------------- Bij het woordje positief blijven bij kanker heb ik ook een beetje een wrang gevoel. Als alles goed verloopt en gewoon in herstel bent kun je terug een possitieve houding aanleggen. Alhoewel het ook niet met slag of stoot gaat om je leven terug op wieltjes te krijgen. Wat met onze mede kankerpatienten die geen mooie vooruitzichten hebben , met uitzaaiingen te maken hebben , zij kunnen ook met al hun goede moed toch in een neerwaartse spiraal terecht komen. Zij rollen van de ene behandeling in de andere en krijgen soms zeker geen goede resultaten mee. Hoe kun je dan altijd positief blijven. Ik zit erg mee in met deze kankerpatienten. Hun hoop zakt hun in de schoenen en soms moeten ze hun hoop laten varen als er geen uitkomst meer is. Ik ijver zeker voor hun moed en uithoudingsvermogen. Zij willen ook positief kunnen zijn maar waar moeten ze de moed soms vandaan halen. Waar ik me ook aan erger is dat er teveel aandacht gaat naar borstkanker en andere kankers in de kou blijven staan. De media zou er goed aan doen om zeker "deze" niet te vergeten. Voor mij krijgen deze mensen zeker een medaille opgespeld voor al hun wilskracht, pijn die ze moeten verbijten, eenzaam in hun gevoelens. Ik cijfer me graag weg om een eer te geven aan al de kankerpatienten en andere zieke mensen die het moeilijk hebben. Moge zij ook de nodige aandacht krijgen in de media.
Hoe gaan mensen met jouw kanker om? ----------------------------------------------- Het is heel vreemd hoe sommige mensen met kanker omgaan. Ofwel ontwijken ze je, je moet al stervende zijn om kanker te hebben, of ze vluchten hun huis in dat ze bang zijn dat kanker overdraaglijk is . Gelukkig is kanker geen taboe meer. Ik schreeuw het niet van de daken , maar maak er niets uit om er openlijk over te praten. Ook mijn kinderen werden er van in het begin bij betrokken. Zodat we onze angsten en gevoelens konden delen. Mijn arts zei me dat ik maar heel positief moest zijn, daar had ik op die moment ook geen boodschap aan, je springt geen gat in de lucht van blijdschap als je hoort dat je kanker hebt. Allemaal goed bedoeld waarschijnlijk. Ik had het meeste aan lotgenoten hoe die hun kanker hadden beleefd en aan mijn computerke waar ik bij slapeloze nachten de website opzocht van borstkanker.be van Nancy Wouters, waar je alles kunt lezen over borstkanker, hoe het ontstaat en de behandelingen. Ook de vragen die mensen stelde, en waar professionelen een eerlijk antwoord op geven. Persoonlijk vind ik , als je probeerd niet kwetsend over te komen , een luisterend oor, een helpende hand als je je niet goed voelt en ook een kaartje is altijd welkom. Dan ben je al op goede pad om een kankerpatiente een riem onder het hart te steken. De lieve complimenten op mijn dagboek vind ik al echt super en weet dat het welgemeend is. Bedankt lieve mensen voor je hartelijke bezoekjes op mijn site.
Opluchting? --------------- Terug echografie laten doen om een biopsie te laten doen. Maar de verpleegsters kwamen zo gestresseerd over. Had mijn mammo en vorige echo op cd bij me om te vergelijken. Maar hier hadden ze geen tijd voor. Dus wisten ze ook niet wat en waar er iets aan de hand was . Met gevolg dat ze niets hebben kunnen vinden. Tegen de oncoloog gezegd dat ik me toch niet helemaal gerust was , dat ze toch tenminste naar de vorige echo hadden moeten kijken want dat ze daar toch een afwijkende borstkliertje hadden gevonden. De oncoloog vond wel dat ik hierop kon vertrouwen en daar heb je geen weerwoord op. Over vier maand terug controle en echo om het verder op te volgen. Dus echt 100 % gerust ben ik eigenlijk niet. Mijn vertrouwen in de artsen en omgeving is wat verontrustend er wordt soms zo nonchalant met alles omgesprongen, dat ik soms mijn twijfels heb. Waar jij je ongerust over bent wuiven zij met een nonchalance de wind in en daar kan ik niet zo goed tegen. Toch mag ik zeker niet klagen over mijn oncoloog, waar ik wel degelijk uitleg krijg.
lymfedrainage? ------------------ Ik heb van een mede kankerpatiente een hele goede tip gekregen om lymfedrainage te verhelpen. En dat is " Kinesio tex" plakkers. Het zou zeker zo goed zijn als een lymfedrainage bij een kinesist. Misschien proberen waard. Normaal te verkrijgen bij de apothekers. Het helpt vocht uit de armen weg te krijgen. Mijn mede borstkankerpatiente vond het een echt uitvinding en was er zeer tevreden over.
Heeft mijn zuster kanker ja of nee ?
Wie een behandeling ondergaat voor kanker heeft veel kans om daar bijwerkingen van te ondervinden. Haarverlies, diarree, bloedarmoede, een te laag aantal witte bloedlichaampjes, misselijkheid en een branderig gevoel in de mond zijn de meest gekende bijwerkingen. Klachten die ook vaak voorkomen, maar niet altijd goed herkend worden zijn vermoeidheid en slaapproblemen.
Wat als je maar een korte tijd nog te leven hebt?
5 JAAR OVERLEVINGSVIERING
Een kaarsje voor Madeleine,
Dokters plezier
Borstkanker bij mannen
Wat is er met de lever
mijn leven terug in balans
Het TMN systeem
Klachten bij metastasen
Wat is een metastase
Blijf positief,
Hoe gaan mensen met jouw kanker om?
Opluchting?
