Ik vind het kei neig dat je hier een berichtje achterlaat. Bedankt
borstkankersite
de site voor borstkankerpatienten boezemvriend(innen)
22-03-2007
Mogelijk
Heb over veertien dagen een mammo en echografie laten doen, het leek allemaal in orde tot ik verleden week een bericht kreeg van mijh oncoloog dat er misschien een verdacht borstkliertje werd gevonden in mijn ander borst. Of ik een MRI wilde laten doen dus vandaag donderdag in Hasselt. Het was wel even verschieten, ik dacht dat het een rekening was maar zoiets had ik niet verwacht. Dus ik vandaag voor een MRi geweest en bloed laten trekken voor de tumormarker, maar de MRI kon niet doorgaan omdat mijn rug te bol stond. Dit viel wel erg tegen, wat staat me nu nog verder te gebeuren. De schrik slaat me om mijn hart als alles terug zou kunnen beginnen. Durg er niet aan denken. Volgende week naar de oncoloog om verder te bespreken wat er verder moet gebeuren. Wanneer kunnen we hieromtrent nog gerust zijn? Dus mogelijk een goede of slechte prognose. In elk geval ik kan er weeral niet meer van slapen. Groetjes Liesje
Hallo boezemvriend(innen) en bloggers ----------------------------------------------- Nu zondag 11maart tussen 11 uur en 13 uur kom ik met mijn blogje op RADIO 1 SALON met Kurt van Eechem met een intervieuw over het bloggen in het algemeen. Deze mensen moesten een verhaal hebben over gezondheid en zijn zo op mijn blogje van borstkankersite gekomen. Het zal een klein intervieuw zijn hoe ik er toe gekomen ben om een blog op te starten. Dus lieve bloggers luisteren maar.. Bedankt Liesje
Ontkenning is een onbewust psychologisch mechanisme dat mensen toelaat om een pijnlijke realiteit, zoals het ontdekken van een ernstige ziekte, ,geheel, of, gedeeltelijk te ontkennen. Dat kan verschillende vormen aannemen: de patient kan vergeten wat de arts heeft gezegd, ,en enkel de positieve elementen onthouden, , wat te ernstig is, kan hij of zij minimaliseren. Hij kan zijn angst overzetten op minder essentiële onderwerpen, door zich zorgen te maken over details. Ontkenning kan ook blijken uit zijn gedrag, door zaken te vermijden, zoals bijkomende onderzoeken of richt zich tot de zogenaamde parallelle geneeskunde. Ontkenning kan dergelijke vormen nemen door symtomen of allarmerende veranderingen te melden. Dat verklaart meteen waarom mensen soms zo lang wachten om zich te laten onderzoeken. Naar mijn ziektegeschiedenis vertaalde dat in zich : ik zou willlen dat ik onzichbaar was. Of dat ik in een vliegtuig zat zodat niemand aan me zou komen. Die wens was zeer reëel . Het is een echt verdedigingsmechanisme om al hetgeen dat op me afkomt te ontwijken. Een droom die ik me nog herrinner was dat een bende verpleegsters achter me aan zat met chemo en ik dat niet wou. Maar zoveel te harder dat ik liep zo dichter kwamen ze bij me. Ik was wakker geschoten heb toen de hele nacht gehuild van machteloosheid omdat die nachtmerrie wel is waarheid zou worden.
De zieke medemens beter begrijpen ------------------------------------ Voornaamste emotionele reacties _________________________
Een ernstige ziekte heeft gevolgen voor het emotionele leven, het relationele leven en het gedrag van mensen. Hun bestaan wordt volledig overhoop gegooid. De diagnose leidt tot een radicale verandering in levensgewoonten, plannen, waarden enzovoort. Die impact is niet enkel afhankelijk van de diagnose. Iemands voorgeschiedenis zal invloed hebben op de manier waarop mensen een ernstige ziekte bekijken. Informatie uit preventiecampagnes maakt andere mensen dan weer extra gevoelig voor bepaalde aandoeningen. We bekijken ernstige ziekte dus in het licht van onze voorgeschiedenis. Elkeen reageert er met zijn mogelijkheden op. Dat zorgt voor belangrijke verschillen: kanker bij een bejaarde of aids bij een jongere zijn twee heel uiteenlopende situaties. Toch zijn er gelijkaardige aanpassingspogingen. De menselijke geest maakt gebruik van mechanismen die in verschillende vormen opduiken. Eens ze geïdentificeerd zijn, is er gemakkelijker mee te leven. Eerst behandelen we twee basiskenmerken, de angst en de stress.
Onder de term stress verstaan we alle biologische e psychische storingen die gelijk welke daad van agressie in het lichaam veroorzaakt
Angst is een psychische en lichamelijke malaise, onstaan uit een gevoel van een dreigend gevaar , gekenmerkt door een diffuse vrees, die kan variëren van onrust tot paniek, en door pijnlijke gevoelens van samensnoering in de maag of keelstreek.
De gedachte aan iets bedreigends maakt onrustig; dat vertaalt zich onmiddelijk in een reactie van het lichaam. De keel lijkt toegesnoerd of je voelt een knoop in je maag. De definitie bevestigt dat. De angst kan meer of minder intens zijn en kan verschillende vormen aannemen, een gevoel van algemene angst, een welbepaalde vrees of een fobie. Iedereen krijgt met dergelijke problemen te maken en slaagt er met meer of minder succes in zich aan te passen. De patient kan ook bang zijn voor bepaalde behandelingen. Is die vrees ongerechtvaardigd, dan is geruststelling op zijn plaats.
Er zijn nog andere moeilijkheden te vrezen: duur van de ziekenhuisopname, scheiding van de gezinsleden, financiele consequenties, langetermijngevolgen enz. De problemen met familieleden of sociale werkers afbakenen laat toe antwoorden te formuleren en aanpassingen te doen, en daardoor minder te lijden.
Toch blijft een grote angst bestaan: angst om te sterven. Doodsangst kan na de diagnose brutaal de kop opsteken en een leven plots overhoop gooien. Erover praten is moeilijk, omdat de dood in onze maatschappij taboe is. Aandachtig luisteren kan voor begrip zorgen: de patient vreest het in zichzelf gekeerd te leven en het lijden op het einde van zijn leven; hij stelt zich vragen over wat eventueel achter de dood komt; hij maakt zich zorgen over het lot van zijn naasten enz. Die thema's door uitwisseling met de betrokkene aan bod laten komen kan rust brengen en wederzijdse verrijking opleveren. Angst en lijden veroorzaken echter vaak onbewuste verdedigingsmechanismen bij de patient. De eerste manier om een diagnose niet te aanvaarden of te verdragen is ontkenning.
Gedachtensprokkels ------------------------ Zo noem ik het nu maar even. Op deze moment gaat er vanalles door me heen. Mijn man is juist terug uit de kliniek met een beroerte , maar het valt wel mee. Er zijn geen restblijfselen, het was een beroerte van voorbijgaande aard of TIA genaamd. Het is wel een serieuse waarschuwwing geweest, en heel erg schrikken. Zelf heb ik een hernia in de rug gehad waarbij ik inspuitingen en veel rust moest toepassen , maar ben nu aan de betere hand. Daarbij zijn we ook op zoek gegaan naar een appartement en hebben er één gevonden. terug naar mijn geboortedorp , dat zal fijn zijn. Maar soms steekt de onrust tochwel de kop op of we de juiste keuze hebben gemaakt. Gelukkig staat mijn man achter deze beslissing en hopen zo een rustiger leven te hebben. De tuin en al het poetswerk wordt ons te veel. Mijn geheugen is nog steeds een puinhoop , maar zolang ik er anderen niet mee moet lastig vallen ben ik tevree.? Ik heb mijn blogje serieus in de steek gelaten, maar vermoeidheid ligt ook wel aan de basis hiervan. Bedankt aan alle lieve bloggers en diegene die mijn blogje lezen voor hun mooie en bemoedigende berichtjes die ze achter laten in mijn gastenboek. Het doet altijd deugd dat mensen met je meeleven . Groetjes Liesje
Januariperikelen -------------------- Mijn januari is begonnen met het zoeken van mijn handtas. Er zitten echt wel gaten in mijn geheugen. We waren bij mijn moeder op bezoek om nieuwjaar te wensen en vond mijn handtas niet meer. Wist zeker en vast dat ik die in die ene zetel had gezet, ik zag ze zo nog staan. Iedereen het hele huis overhoop gehaald, zetels op zijn kop gezet, ik was er toch zo zeker van. Mijn man belde naar mijn zoon die thuis was gebleven en daar stond mijn handtas te pronken op het aanrecht met mijn portemonee . Lieve medebloggers ik word stilaan gek van mijn stommiteiten en vergeetachtigheid . En dat je er iedereen moet mee achterna lopen , vind ik echt vervelend. Maar dit is nog maar één van mijn vele escapades. Zou dit nog van de chemo zijn, of ben ik echt aan"t dementeren. Ik begin me serieus zorgen te maken. Maar mijn kankerverleden kabbelt stilaan verder met angsten en momenten van geluk voor de dingen die ik nog mag meemaken. De laatste bloeduitslagen waren goed, alleen wat te veel aan kilo"s, maar dat ik altijd al een probleem geweest. De dokter praat van een hele lage stofwisseling en ik geloof dit maar al te graag. En voor het ogenblik zit ik met een serieus verschot of lumbago in mijn rug, dat is niet van de overtollige kilo"s zeker maar van het slechte weer. Regen en wind is echt niet goed voor de rug. Of zijn uitzaaiingen in mijn botten. Ik durf hier zeker niet aan te denken. We blijven maar positief en hoop dat alles terug een normaal gangetje zal gaan . Voor al mijn boezemvriend(innen) hoop ik een schitterend jaar met mooie vooruitzichten, alhoewel dit niet kan gelden voor alle kankerpatienten die alle dagen met veel zorgen en pijn moeten verder leven en er geen schitterend vooruitzicht te vinden. Wie graag wil praten over zijn kanker kan altijd bij de praatgroep komen in Tessenderlo nu donderdag 18 januari om 14 uur. Verder staan er ook vrijwilligsters klaar om een praatje met U te komen maken. Dit kan ook opluchten. Groetjes
IK WENS IEDERE BEZOEKER, IEDERE BLOGGER, ZEKER IEDERE KANKERPATIENT EEN ZALIG KERSTFEEST "Laat licht en liefde, warmte en vrede jullie helemaal omarmen en omhelzen in een splinter nieuwjaar, LIESJE
Opluchting, -------------- Vrijdag op controle geweest bij de oncoloog. Het was een hele opluchting te horen dat mijn tumormarker terug was gezakt. Godzijdank, goed nieuws en wat een pak luchtiger dat je dan voelt. Voor het zelfde geld ging het verder de hoogte in en zou me weer een pak onderzoeken te wachten hebben gestaan. Op de parking heb ik geweend van geluk en opluchting. Hierbij sta ik dan ook stil bij andere kankerpatienten die al zeg ik het zelf het veel erger te verduren hebben dan ik en altijd maar naar die uitslagen moeten wachten en ja krijgen ze goed of slecht nieuws te verwerken. Je merkt het zelf ook hoeveel stress en ongerustheid dit allemaal meebrengt. En hoe het je kan opkrikken aan elk sprankeltje hoop dat ze je kunnen geven. Of elk negatieve uitslag je de grond in kunnen boren. Ne mens is toch maar een fragiel wezentje maar waar ik met bewondering naartoe kijk hoe sommige zo moedig hun ziekte kunnen dragen . Van mij krijgen alle kankerpatienten de grootste onderscheiding die er maar is voor hun moed, hun angst , hun pijn , hun eenzaamheid soms , die ze moeten verbijten om hun ziekte te kunnen verwerken, en ook hun naaste omgeving die hun helpen om hun leed wat te verzachten. Lieve kankerpatienten mijn eer gaat echt naar jullie toe , want uit ondervinding weten we wat het in werkelijkheid is om hier mee om te gaan. Ik zou hier echt kunnen wenen en iedere kankerpatient omarmen om ze een beetje te kunnen steunen. Groetjes Liesje
Overzicht ------------ Wat hebben me die 3 jaar na mijn borstoperatie gebracht --------------------------------------------------------------------- Mijn algemene toestand is stabiel. Moet begin volgende maand terug op controle en die angsttoestand gaat al in stijgende lijn omhoog. Mijn tumormarker zat vorige keer op het randje en ben nu heel benieuwd of er verandering is. Ik hoop met goed nieuws thuis te komen maar wie niet. Verder heeft het verleden al heel wat bekende vrienden en vriendinnen verloren aan kanker. Het is toch een echt crab die levens vernietigd. Maar er is zeker ook goed nieuws, mensen die kanker overwonnen hebben, en dat er zeker ook een leven is na kanker. We leren intenser genieten van de dingen om ons heen, en weten hoe dierbaar het leven en gezondheid het belangrijkste is. Ik kan ontzettend genieten van mijn kleinkindje Hanneke, een schat van een kind. Ik heb ook heel veel lieve mensen leren kennen, en ook mijn praatgroep is heel belangrijk voor mij, we trekken ons aan elkaar op. Ik zie ook enorm op naar Frieda Joris daar heb ik het meest aan gehad aan haar boek "roodborstjes" die ik wel 1000 keer heb gelezen en me helemaal in terug vond. Ik bedank nu ook al mijn lieve vrienden vriendinnen en zeker mijn boezemvriend'innen met hun mooie lieve wensen op mijn blogje en zeker mijn familie niet te vergeten. Dit is zoal mijn overzicht van 3 jaar kankerverleden. Bedankt boezemvriend(innen).
Beslommeringen -------------------- Je hebt zo van die dagen dat de moed je in de schoenen schiet. Weeral een revalidatievriendin verloren aan kanker en dat maait me helemaal de grond in. Het zal nooit wennen, en zeker zo"n mooie meid met man en kinderen en zo"n zorgzame ouders het leven te moeten verlaten terwijl ze nog zoveel moois te bieden heeft. Veronique Appeltans was nog zeer bedreven voor de krant van limburg en antwerpen. Was een duiveltje doet al, zeer sportief en zo begaan met voeding, maar waarom kan het allemaal niet baten. Heel de revalidatieteam was in shock , want we hadden het zo vlug niet zien aankomen, en dan ineens dat bericht.Dan word je ook weer teruggeworpen op je eigen kankerverleden. We zijn er wel overeens met heel de groep dat we toch wel een serieuse knack hebben gekregen, zeker met die chemo.En dan is het wel fijn om met lotgenoten er over te praten. Bij iedereen komt vooral de vermoeidheid boven, geheugenverlies en toch moeten inboeten in kracht vermogens. Zoals nu bij mij ook ,mijn geheugen is echt heel slecht en het maakt me reddeloos verloren en onzeker, mijn "knoken" voelen aan als denk ik een 100 jarige, rugpijn, nekpijn alom niet om echt om springend door het leven te gaan. Je denk na 3 jaar heb ik het toch wel gehad maar minder is ook waar. Lieve maatjes ik denk dat ook jullie je daar kunt in vinden en anders heb je veel geluk, maar we blijven positief en denken aan de mensen die het nog moeilijker hebben dan ik . Daarom verwaarloos ik ook mijn blogje meer, maar ik beloof beter. Groetjes Liesje
Rekanto ---------- Rekanto brengt mensen met en na kanker in beweging ----------------------------------------------------------------- Rust roest ook voor mensen met en na kanker. De meest voorkomende klacht bij mensen met kanker is de extreme vermoeidheid die haar oorsprong vindt in zowel de aandoening zelf als de behandeling. Die vermoeidheid houdt soms nog jaren aan, ook nadat de therapie is afgerond. Verschillende studies tonen duidelijk aan dat gepaste beweginsprogramma's een veel betere remedie zijn dan meer rust nemen, zoals tot voor kort meestal werd aangeraden. Door minder te bewegen daalt de conditie, nemen spiermassa en uithoudingsv ermogen af en wordt de minste inspanning nog moeilijker. Een negatieve spiraal dus. Je fysiek goed voelen heeft bovendien een aantoonbare positieve invloed op je hele levenskwaliteit.
Wat is nu rekanto --------------------- Rekanto is een bewegingsprogramma, samengesteld door en onder supervisie van specialisten in de oncologie en de sportgeneeskunde.
Het is de bedoeling om je conditie zo langzaam terug op te bouwen. Het moet natuurlijk nog leuk blijven ook.
De stichting tegen kanker oqrganiseert rekanto op verschillende plaatsen in Vlaanderen en Brussel
Wat gebeurt er zoal ----------------------- omnisport in zaal of buiten aquagym fietsen wandelen of joggen Tai Chi Yoga De wekelijkse sessies duren ongeveer een uur.
Alle activiteiten worden geleid door een deskundige trainer die voor iedere deelnemer de nodige aandacht heeft. Het kan een opvolging zijn voor mensen die herstel en balans gevolgd hebben.
Ik raad het iedereen aan die zich genoeg mobiel voelen om een beetje aan bewegingstraining te doen, ik volg het zelf ook en voel me er heel goed bij, het voordeel is ook dat het allemaal kankerpatienten zijn en zich goed voelen omdat het allemaal lotgenoten zijn. ? ZEKER DOEN LIESJE
Antwerpen Anne Beine 0474 95 07 03
Katleen Schiepers gsm 0474444075
AKIO Antwerps Kanker informatie en ontmoetingscentrum. Tel 03 213 13 44
Brussel en Oost Vlaanderen Marc madelein
Tel 03213013044
Brussel & Vlaams Brabant Jean Claude De Greef tel 02 733 68 68
Hoe verloopt een chemotherapiekuur? ----------------------------------------------- Voor elke behandeling wordt bloed afgenomen. Meestal worden de geneesmiddelen inraveneus toegediend. De middelen worden in een ader geinjecteerd en worden (via de bloedstroom) in het gehele lichaam verspreid. Geinjecteerde produkten werken snel. De toediening van een geneesmiddel in een ader kan gebeuren door een rechtstreekse injectie of in een min of meer langdurig infuus(waarbij het geneesmiddel in een grotere hoeveelheid vloeistof wordt verdund. In vele gevallen krijg je ook cortisone toegediend om de meeste bijwerkingen te voorkomen. Bepaalde middelen kunnen ook oraal worden toegediend. Deze toediening wordt gebruikt in gevallen waar dit mogelijk is. maar bepaalde geneesmiddelen worden slecht uit het maag-darmkanaal geresorbeerd. In andere gevallen wordt deze wijze van toediening onmogelijk gemaakt wegens misselijkheid en braken. Niet-geabsorbeerde geneesmiddelen zouden dan ook geen enkel therapeutisch effect hebben. De toediening van de geneesmiddelen kan ambulant of in het ziekenhuis gebeuren. ambulant: dit wil zeggen in een dagkliniek waar u enkel uren doorbrengt die noodzakelijk zijn voor de toedining van het geneesmiddel . Daarna keert u terug naar huis. In het ziekenhuis: een opname van enkele dagen kan nodig zijn om medische redenen, met name om de reactie van uw organisme op de behandeling na te gaan of omdat de toediening van de chemotherapie verschillende dagen duurt. De duur en de frequentie van de behandelingen zijn afhankelijk van de aard van de ziekte en de wijze waarop uw organisme op de chemotherapiekuren reageert. Uw arts kan u een benaderende raming geven van de duur van de behandeling. Na het vastgestelde aantal kuren zal de arts enkele onderzoeken uitvoeren. die inlichtingen geven over de algemene werkzaamheid van de voorgeschreven behandeling. Tijdens de consultaties in de polikliniek kunt u ook al uw vragen aan uw arts stellen. Soms wordt u een chemokuur uitgesteld omdat je witte bloedcellen te hoog zijn, en eerst onder controle moet zijn.
Droefenis ----------- Ja lieve boezemvriend(inne) , ik moet vandaag mijn emoties kwijt. Weeral een lieve dame uit onze gemeente gestorven aan borstkanker en ook nog maar 54 jaar. Van zo"n mededelingen ben ik dan ook helemaal van de plank af. Waar gaat onze wereld naartoe , je hoort rondom ons niets anders meer dan kanker, kanker en nog eens kanker. Wat maakt het dat het zo dramatisch wordt. Er staan hier dan ook echt smerige fabrieken rond ons dorp, maar is het dat alleen. We willen zo graag een antwoord, maar zullen er geen vinden vrees ik. Ik wil langs deze weg dan ook hun familie en kinderen veel sterkte toewensen , alsmede de vele bloggers die hierdoor het leven lieten, en waardoor ik deze families en vrienden en kennisen mijn droefenis overbrengen. Je denkt ook altijd wanneer zal de bom hier terug binnenvallen, en zal het terug mijn beurt zijn, hopelijk ben ik bij de goede en zal alles nog meevallen. Een droevig liesje vandaag.
Wat is chemotherapie -------------------------- Uw behandeling, die in de geneeskunde chemotherapie wordt genoem bestaat uit de toedienig van doeltreffende chemische middelen om een preventief (om het hervallen van de ziekte te voorkomen) of curatief ( om de ziekte te genezen) effect te bekomen. Deze behandeling bestaat uit het toedienen van èèn of een aantal geneesmiddelen (combinatie) gedurende verschillende perioden (dit zijn de chemotherapiekuren). Chemotherapie heeft een algemene activiteit op de ziekte en werkt door het doden van abnormale cellen die zich snel delen. Deze cellen worden dus na een variabel aantal behandelingen vernietigd. Jammer genoeg moeten ook gezonde cellen zich vermenigvuldigen, maar zij doen dit minder snel dan abnormale cellen. Dit verklaart waarom zieke cellen door de toegediende geneesmiddelen gemakkelijker vernietigd kunnen worden. Tijdens de rustperiode tussen twee behandelingen kunnen de gezonde cellen regenereren. De keuze van de toegediende geneesmiddelen. de dosis en de wijze van toediening worden door de geneesheer-specialist nauwkeurig bepaald voor elk patient. Deze keuze is afhankelijk van de aard en de lokalisatie van de aandoening. De toegediende dosis wordt ook bepaald door de grootte en het gewicht van de patient. Een vergelijking van uw behandeling met die van een buur is dan ook geen goede methode om informatie te verkrijgen. Geneeskunde zou te gemakkelijk zijn als alle gevallen dezelfde waren.
controleangst ---------------- Ja telkens als de datum nadert voor de nacontrole begint de angst je te bekruipen. Ik weet niet hoe het andere kankerpatienten het vergaat, maar bij mij krijgt het altijd de bovenhand. Nochtans ik heb nergens pijn , alleen wat stijve gewrichten en de moeheid die niet verdwijnt. Ik wist al van mijn interniste dat mijn tumormarker terug wat omhoog was van 17 naar 28. Dus op het randje af. Bij het wachten in de wachtkamer, ging het nogal rustig. Je hoort de mensen hun verhalen vertellen rondom je, maar toch ben je wat in jezelf gekeerd. Mijn gsm begon zo hard te rinkelen in mijn handtas dat ik bijna van mijn stoel viel van't verschieten. Het was mijn zoon die vroeg of ik al meer wist. Mijn oncoloog die juist voorbij kwam trok zijn wenkbrauwen ook omhoog van al dat lawaai. En eer ik die dan opgevist heb, heb je al die ogen op je gericht. Na een half uur achterstand, (dat viel nogal mee) mocht ik verder komen. Bij het onderzoek van de borsten voelde ik toch een felle pijn . Ja dat ziet er niet goed uit , toch maar vlug een echo laten nemen. Ik voelde mijn bloeddruk stijgen van de schrik, en zo rood als een kalkoen kwam ik dan op echografie terecht. Daar waren ze al aan't opruimen voor naar huis te gaan. Dus vlug dat echo tje genomen, en het zag er allemaal normaal uit. Kunnen over die pijn geen verklaring geven, dat kan van alles zijn. s'Anderdaags opgebeld dat mijn tumormarker 25 was. Nog even afwachten , en bij de volgende nacontrole zien of hij nog verhoogd, en dan zouden er andere controles volgen. Je ziet bij kanker kun je nooit nog gerust zijn. Liesje
Informatieve dagen ----------------------- Op 16 september 1906 is er een eerste symposium voor leukemie en lymfoom patienten. Van 9u45 tot 17 u in de limburghal in genk. programma ------------- labo waarden en hun betekenis Autologe-en allogene transplantaties Haploïdentische transplantaties en vaccinatietherapie en dendritische cellen tegen leukemie - antigenen workshops acute lymfatische leukemie acute myeloïde leukemie chronische lymfatische leukemie chronische myeloïde leukemie ziekte van Waldenstrom ziekte van kahler hodgkin non hodgkin meylodysplastic lotgenotencontact lotgenotencontact voor partners en begeleiders 10£ VZW Wildgroei
Informatiedag actie borstkanker --------------------------------------- 29 september in Brussel voor franstaligen 30 september in Gent voor nederlandstaligen Behandeling en de behandeling van menopauze vooruitgang in de beeldvorming borstklinieken De behoeften van patienten en naasten Zie Kankerstichting
De differentiatie van de cellen ------------------------------------ De differentiatie van de cellen heeft direct te maken met de wijze waarop de kankercellen een toenemend afwijkend gedrag zijn gaan vertonen ten opzichte van de oorspronkelijke natuurlijke borstkliercellen. Goed gedifferentieerde cellen lijken dus erg op de normale borstkliercel. Slecht gedifferentieerde cellen zijn echter zeer afwijkend geworden ten opzichte van de oorspronkelijke borstkliercel. Het afwijkend gedrag wordt door de patholoog vastgesteld door onder andere een afwijkend gedrag van de kernen in de cellen. Kleine kernen zijn eerder normaal. Vergrote en gedeelde kernen wijzen eerder op slechte differentiatie. Ten slotte wordt de algemene bouw van het borstklierweesel beoordeeld. Naarmate dit chaotischer wordt, is de tumor slechter gedifferntieerd. Deze prognostische factor is uiteraard niet exact meetbaar zoals de tumorgrootte en het aantal aangetaste okselklieren. Deze factor laat dan ook onafhankelijk toe te beslissen over de langetermijnprognose van een patiente. Een tumor van een zekere grootte en met een zeker aantal aangetaste okselklieren die goed gedifferentieerd is, heeft een twee keer betere prognosen dan een tumor van dezelfde grootte met hetzelfde aantal aangetaste okselklieren die slecht gedifferentieerd is. Dus ook de differentiatie van het gezwel is een onafhankelijke prognostische parameter.
Bij welk risicogroep horen wij ------------------------------------ Er is een indeling in een hoog-en laagrisicogroep. Deze indeling is slechts van toepassing op de vrouwen met een kliernegatieve tumoren. Dus geen okselklieren aangetast maar met kwaadaardige cellen. *Laag risico Betekent dat de vrouw ouder is dan 35 jaar.De tumor is maximaal 1 centimeter groot en hormonaal gevoelig. Verder is hij goed gediferentieerd. Dit wil zeggen dat de tumorcellen niet veel verschillen met een goedaardige cel. Goed gedefifferentieerd wordt graad 1 genoemd. *matig risico Betekent in feite dat de tumor niet bij laag of hoog geklasseerd kan worden. Het lijkt erop dat deze aparte groep in de toekomst zal verdwijnen. Nu is bepaald dat de tumor tussen 1 en 2 centimeter groot moet zijn. Tevens moet hij hormonaal gevoelig zijn en wat differentiatie betreft 1 of 2. * Hoog risico Zijn tumoren van minstens 2 centimeter groot en hormonaal ongevoelig. Verder zijn ze matig tot slecht gedifferentieerd. Als je jonger bent dan 35 behoor je automatisch tot een hoog risicogroep.
Om een patient een optimale kans te geven wordt er nog rekening gehouden met de grootte van de tumor. Hormoon gevoelig of hormoon ongevoelig differentie van de tumor, of hoeveel de tumorcellen afwijkt van een goedaardige cel. Hoeveel okselklieren er zijn aangetast. Ouderdom van de patient Of er andere uitzaaiingen zijn naar botten, lever , hersenen enz. Of je erfelijk belast bent, Her-2 neu is een eiwit waarvan men denkt dat die celgroei stimuleert, maar waar het befaamde herceptine goed tegen op is gewassen. Ook de algemene toestand van de patient wordt in acht genomen.
Lieve Myriam, Je weet dat ik altijd probeer aandacht te schenken aan het overlijden van kankerpatienten. Maar nu schenk ik die aandacht aan jou, jij die altijd klaar staat voor alle kankerpatienten en zo'n waardevolle vrijwilligster bent. De vrijwilligsters en de praatgroep van Tessenderlo wensen u en uw familie veel moed en kracht toe bij het verwerken van het verlies van je vader. An, Mia, Lieve, Andrea en ook Liesje
Hallo boezemvriend(innen) en bloggers
Gedachtensprokkels
Januariperikelen
KERSTWENSEN
Overzicht
Beslommeringen
Rekanto
Hoe verloopt een chemotherapiekuur?
Droefenis
Wat is chemotherapie
controleangst
Informatieve dagen
De differentiatie van de cellen
Bij welk risicogroep horen wij
Lieve Myriam,
