Ik vind het kei neig dat je hier een berichtje achterlaat. Bedankt
borstkankersite
de site voor borstkankerpatienten boezemvriend(innen)
16-08-2006
controle angst
controleangst ---------------- Ja telkens als de datum nadert voor de nacontrole begint de angst je te bekruipen. Ik weet niet hoe het andere kankerpatienten het vergaat, maar bij mij krijgt het altijd de bovenhand. Nochtans ik heb nergens pijn , alleen wat stijve gewrichten en de moeheid die niet verdwijnt. Ik wist al van mijn interniste dat mijn tumormarker terug wat omhoog was van 17 naar 28. Dus op het randje af. Bij het wachten in de wachtkamer, ging het nogal rustig. Je hoort de mensen hun verhalen vertellen rondom je, maar toch ben je wat in jezelf gekeerd. Mijn gsm begon zo hard te rinkelen in mijn handtas dat ik bijna van mijn stoel viel van't verschieten. Het was mijn zoon die vroeg of ik al meer wist. Mijn oncoloog die juist voorbij kwam trok zijn wenkbrauwen ook omhoog van al dat lawaai. En eer ik die dan opgevist heb, heb je al die ogen op je gericht. Na een half uur achterstand, (dat viel nogal mee) mocht ik verder komen. Bij het onderzoek van de borsten voelde ik toch een felle pijn . Ja dat ziet er niet goed uit , toch maar vlug een echo laten nemen. Ik voelde mijn bloeddruk stijgen van de schrik, en zo rood als een kalkoen kwam ik dan op echografie terecht. Daar waren ze al aan't opruimen voor naar huis te gaan. Dus vlug dat echo tje genomen, en het zag er allemaal normaal uit. Kunnen over die pijn geen verklaring geven, dat kan van alles zijn. s'Anderdaags opgebeld dat mijn tumormarker 25 was. Nog even afwachten , en bij de volgende nacontrole zien of hij nog verhoogd, en dan zouden er andere controles volgen. Je ziet bij kanker kun je nooit nog gerust zijn. Liesje
