Lieve boezemvriend(innen)
--------------------------
Mijn lieve boezemvriendinnen,
Graag zou ik een ode willen brengen aan al mijn dierbare schatten.
Van onschatbare| waarden waren de steun van mijn partner en mijn 3 kinderen . Ze waren in alles mijn steun en toeverlaat. Het was voor hen natuurlijk ook niet te onderschatten wat zij ook hebben beleefd en meegemaakt. We hebben er van in het begin erover gesproken met heel het gezin, dat we samen een moeilijk jaar tegemoet zouden gaan, maar dat we er allemaal er voor zouden gaan. En dat we ons allen samen erachter moesten zetten. Mijn man is een binnenvretter, mijn dochter hield heel het gezin draaiende. Mijn oudste zoon toen21 trok in zijn eigen wereldje weg en mijn andere zoon van 14 ging stilletjes naar zijn kamer. Ieder ging er op zijn eigen manier mee om. Ik hoorde dat ieder er op hun werk erover praatte,ze zochten op die manier ook steun en een bemoedigend woordje.  En tegen mijn jongste zoon, moest ik toch overtuigen dat kanker erg is maar van borstkanker de kansen heel goed lagen. Toen was hij toch wat gerustgesteld. Kanker hoeft niet te betekenen dat je er zo maar dood gaat. Ieder nam taken over, het was vreemd als ouder nu door je kinderen geholpen te moeten worden. Het is de omgekeerde wereld. Er zijn
dingen die je niet meer kan en waar je je onvermijdelijk moet bij neerleggen. Maar ze hebben dat voortreffelijk gedaan. Met heel veel dank hierbij aan mijn huisgenoten. Mijn moeder van 84 jaar en mijn schoonouders van in de 80jaar was het ook moeilijk om dit nieuws over te brengen . Maar geruststellen  en kijken wat de toekomst zou brengen. Het zijn ook feiten waar je rekening moet houden, en het maakt het er niet makkelijk op.Maar ook hun steun en van de hele familie en vrienden verdienen een pluimpje. Heel veel had ik ook aan het regionaal kankercentrum van Tessenderlo waar ik altijd om informatie kon vragen en die regelmatig op bezoek kwamen en een telefoontje pleegden om hun bezorgdheid te uiten. Daarmee wil ik zeggen dat ik gedragen ben geweest doorheen mijn ziekteproces, en ik wens ieder lotgenoot het zelfde toe. Aan ieder mijn hartelijke dank. Liesje