|
Geheugen perikelen
------------------------
Als de rook om je hoofd is verdwenen? Ik denk dat ik in mijn vorig leven ergens al eens verteld heb over mijn geheugen perikelen. Ik had laatst gevraagd aan mijn oncoloog of hij nog patienten heeft gehad met problemen van het geheugen. Hij zei dat er heel veel kankerpatienten ermee te maken hebben . Dat noemen ze een typische chemo boun of zoiets in die aard.Na mijn operatie en chemo had ik altijd het gevoel dat ik ne hoop watten in mijn hoofd zitten had. Het was daar zeer mistig. Ik had serieuse concentratie stoornissen, ik kon geen gegevens meer opslagen op mijn hersencomputer, ik had moeite met zinnen maken. Het was in mijn hoofd ne regelrechte hutsepot. Ik kon er mee wenen , maar ook soms mee lachen. Wat ik allemaal had uitgespookt, het was niet meer menselijk. Ik volgde toen een cursus engels, en als de leraar een zin zei ,die ik moest vervolledigen, was ik in de helft mijne zin al kwijt , ofwel zat ik nog met woorden bezig die al een half uur gezegd geweest waren. Moest ik richting Hasselt , reed ik richting Antwerpen uit. Stond ik een half uur van huis wist ik al niet meer of ik mijn fornuis had uitgezet. Stond ik voor iemand voor de deur, overviel me een paniek dat ik niet meer wist hoe die persoon weer heette. Ik dacht echt dat ik serieus aan het dementeren was. Ik ben daar dikwijls bezorgd om geweest. Nu moet ik zeggen dat mijn hoofd veel klaarder is geworden. Dus kankerpatienten er is nog hoop . Ik vergeet nog wel namen enzo, maar dat wijt ik aan mijn leeftijd. Ik hoor mijn leeftijdgenoten toch ook al eens nadenken. Ik zou heel graag willen weten hoe het op dit gebied met andere patienten is gesteld, en of zij daar ook last van hebben. Zou je me daar eens over willen mailen of zo.
Groetjes aan mijn boezemvriend(innen) Liesje
|
