bosrankje's laar

Inhoud blog



	Lady
	De trui van mijn vader
	Het bos van mijn vader....

Zoeken in blog

Welkom op mijn blog! Wanneer de liefde wenkt, volg haar, al zijn haar wegen zwaar en steil....... Khalil Gibran

Over mijzelf

Ik ben Elisabeth de Witte (Betty of Titi), en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosrankje.
Ik ben een vrouw en woon in Brasschaat (Belgie) en mijn beroep is de dag plukken.
Ik ben geboren op 06/09/1944 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Poëzie en proza, de natuur, de mensen en de pc.
Ik leef sinds een jaar met mijn herfstliefde Alterego(zie foto).Wij genieten in ons nestje van de 1001 dagelijkse gelukjes die het leven ons brengt!Mijn moeder is 92 en ik heb een dochter,een schoonzoon,vier kleinkinderen:Rob(22)Daniel(20)Elly(16)Alix(6)

Mijn dochter Muriel en schoonzoon Henk verleden zomer in Zierikzee

Robbie,mijn oudste kleinzoon (22)

Daniel, Elly en Alix

Mijn vader (82) enkele maanden voor zijn overlijden in 1997

Met mijn moeder in 2006. Ze zal hopelijk in december 92 jaar worden........

Alix op 28:06:07 laatste dag in kleuterklas en cum laude geslaagd om naar eerste studiejaar te gaan

En drie maanden later, ondertussen 6 jaar geworden, Alix in eerste studiejaar

Mijn lief elfje.......

Bosrankje's Laar

Ik zou een plaatsje willen vinden
waar iedereen welkom kan zijn...
Tussen beuken, eiken en linden,
een open laar vol zonneschijn !

Een plaatsje waar woorden spelen,
zich verbergen achter een waterval...
zwemmen en plonzen in grote meren
en springen op de oever als een bal.

Iedereen die wil schrijven of dichten
kan hier even tot rust komen....
die mag ook zijn hart verlichten
in de frisse schaduw van de bomen.

Bosrankje's Laar nodigt U uit allemaal
om creatief, realist of romantisch te zijn...
ieder trouw aan zichzelf, echt en loyaal
in momenten van geluk, verdriet of pijn

Bosrankje/clematis

En nu enkele foto's van de zomer........

De twee zusjes in Zeeland...

De clematis
of bosrank

Als ik soms,

in de herfst,

langs de mooie

Maasvallei wandel,

is de clematis

uitgebloeid en

duizende dromerige

katoenen veerbollen

trillen en ritselen in

de nog zachte wind.....

Een onvergetelijk

sprookjesachtig zicht........

Bosrankje

De clematis vitalba in de herfst....

Enkele foto's van onze tuin in Schoten toen mijn vader nog leefde, dus voor 1997

Vogelhuisje, rhododendron en vijvertje........

tuinbank van mijn vader, in 't bos naast onze tuin........

Zicht op tuin en achtergevel huis vanuit de serre.....

bosrankje's laar

Schrijven is als vrijen met de schoonheid van woord en zin
Hier vindt men poëzie en proza uit de natuur, het hart en ziel......

18-11-2007

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Mijn thuis

Mijn thuis

Mijn lief, thuis is waar je bent

in jou, in mij....ons eigen 'continent'

We dragen dat altijd en overal mee

naar bos, veld en zee...

Mijn thuis is ons hemelpaleis...

Gebouwd met liefdesstenen.

En elke nacht, gaan w'r henen

als op huwelijksreis.....

Wij moeten nergens boeken...

vertrekken op vleugels van verlangen

zweven boven de wolken

laten de wind voor ons zoeken.

Wij mogen overal landen

zonder paspoort,op de mooiste eilanden.

Wij vrezen geen storm, geen onweer

de zon schijnt telkens keer op keer.

Onze reis is altijd opwindend.....

we hebben nog zoveel te ontdekken....

Wilde en onbekende plekken

maken onze zoektocht zo spannend.

Mijn thuis is waar wij samen leven

in de sfeer die wij zelf creëren

waar wij lief voor elkaar zorgen,

bij jou voel ik me zo geborgen......

Bosrankje

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Gastenboek

	proficiat
	Welkom bij de bloggers,en nog veel blogplezier.
	bedankt aan mijn bezoekers
	Vriendelijke groetjes, en een fijne nieuwe week.
	Dag Bosrankje

Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Welkom op mijn blog! Wanneer de liefde wenkt, volg haar, al zijn haar wegen zwaar en steil

Archief per maand

	12-2007
	11-2007

Romantische zomeravond in 2006

Poëzienamiddag in Maasmechelen (24/03/07) Samen kijken, luisteren en genieten.......

Eerste weekend van september 2007 in Wenduine voor mijn verjaardag

Onze recentste foto : 12 November 2007

yin en yang de basis van het taoisme

yin en Yang zijn twee schijnbaar tegengestelde krachten of eigenschappen, die echter een onlosmakelijk koppel vormen. De één is ondenkbaar zonder de ander.

De meest bekende Yin-Yang koppels zijn hieronder weergegeven:

Yang Yin
Zon Maan
Licht Duisternis
Warmte Koude
Mannelijk Vrouwelijk
Alterego Bosrankje

Op een mooie herfstdag, wandelend door het bos, zag ik daar midden de goudgele knisperende bladeren, een dartele hinde huppelen. Ze keek me aan alsof ze zeggen wou "kom, probeer mij maar te vangen" en terwijl ik haar hijgend en puffend achterna liep, merkte ik plots dat die speelse hinde niemand minder dan mijn eigenste Bosrankje was !
Alterego

En dit is mijn versie :

Tussen de bomen, midden een goudgeel tapijt van bruinrode bladeren, dacht ik zowaar Merlijn de Tovenaar in een glimp te ontwaren....
Een rijzige gestalte stond me al enige tijd aan te staren. Doch, indachtig moeders raad op te passen voor dreigende gevaren.
Maar aldra merkte ik, alras dat 't niemand minder dan mijn Alterego
was !
Bosrankje

Voor Alterego

Je hart is als een koffertje
een verborgen schatkistje
dat o zo dikwijls opengaat
en heel veel liefde doorlaat.

Soms lijk je op een grommende beer
maar ik weet wat er zich achterschuilt
medeleven en liefde in je hart, zo teer,
dat voor het lijden van anderen huilt...

Daarom hou ik zoveel van jou, mijn lief
voor je warmte, je begrip, je aandacht,
je bent altijd teder, attent en receptief
je liefde geeft mij levenslust en kracht.

Je bosrankje

ZONDER HEM.....

Leeg
en toch niet....

Vol angst
en zo eenzaam
zonder hem

Ik leef
en toch niet...

Straks
in de kliniek
was ik terug heel !
Wel een beetje bang
als ik hem zo zie....

Hij is bleek
en soms voel ik zijn pijn
maar met een geruststellend
en zo lieve glimlach,
omhelst hij mij
en zegt : het gaat beter,
je bent een schatje .....

Maar nu, thuis,
zonder hem
ben ik
als een open wonde
door zijn afwezigheid.

Zoiets
heb ik nooit gevoeld
.....toch wel

Maar toen
was er geen hoop meer
Nu....wil ik geloven
dat morgen
alles terug normaal zal zijn

Dat hij met mij,
hand in hand,
naar huis terug komt
dat het
een nachtmerrie was...

Hij is zo sterk,
en met een lach
zal hij de ziekte
wegjagen.

Wij moeten afwachten
met veel geduld
om eindelijk te weten
tegen welke vijand
hij moet vechten.....
wij zullen vechten !

Want wij geloven
beiden
dat er nog zoveel moois
te beleven is
samen
En dus......

Morgen
lig ik in zijn armen
en alles zal maar
een slechte herinnering zijn !

Bosrankje