Het Bos van mijn Vader
't Bos was veruit onze gedroomde lievelingsplek
ruige wildgroei,contrasterend naast een mooie tuin,
zo vlak nevens 't huis,leek 't wel de oase bij uitstek,
hoge ruisende bomen,deinend met trotse fiere kruin
Vader....werd er telkens weer die schalkse jongen,
speels,vrolijk, onbezorgd,creatief en vooral zeer vrij,
lachend,werkend en zingend openend onze longen
en.......gelijk wanneer,hij was er steeds.....voor mij
In lentedagen viel er in 't bos altijd heel wat te doen,
de zon...priemend door de takken,leek wel een zoen
in zomerdagen hield 't lommerrijke ons fris en koel,
een verademing,want soms was 't er ook wel zwoel
Nooit konden we vermoeden,dat in ons sprookjesbos,
dat juist daar,een verschrikkelijk drama zou spelen,
vader lag er.......zo levenloos.......op 'n bed van mos,
geveld als...en door...een boom. Niet meer te helen!
Bosrankje
Opgedragen aan de man die ik nog alle dagen zo erg mis,
mijn vader(10 april 1915 - Pasen 1997)
9 maart 2006