Randwallen
Vooral de randen van het duingebied zijn omzoomd door hoge zandlichamen, randwallen genoemd. Deze zijn ontstaan doordat de lokale dorpsbewoners zich wilden beschermen tegen het oprukkende zand. Zij plantten daarom houtsingels om hun akkers. Vele hiervan zijn in de loop der eeuwen door het stuivend zand bedolven. Soms steekt de kruin van de inmiddels hoge bomen nog boven een zandwal uit. In het centrale gebied zijn ook wallen te vinden van oude ondergestoven wegen met laanbeplanting, zoals tussen Drunen en Oisterwijk.

Fortduinen
Soms stuit je op alleenstaande bomen of boomgroepen die eveneens een moeizame strijd tegen het zand leveren. Zij zien er uit als een zandheuvel met een groene pruik. In het zandlichaam bevinden zich soms honderden jaren oude eiken. Hun robuuste karakter heeft er toe geleid dat ze fortduinen genoemd worden.

Stuifvormen
Naast randwallen en fortduinen zijn er ook verschillende kleinere stuifverschijnselen in de Loonse en Drunense Duinen te zien. Bijvoorbeeld rondom een graspol, onder een boomwortel of de steeds weer veranderende ribbelstructuren op de kale zandvlakte.

Vennen
Door het wegstuiven van zand ontstaan op andere plekken laagten. Het uitstuiven van deze laagten eindigt pas als er een harde bodem wordt bereikt. Vaak is deze leemhoudend en laat het regenwater slecht door. Hierdoor ontstaan vennen die in de Loonse en Drunense Duinen meestal van tijdelijke aard zijn.

Oerbanken
In het stuifzandgebied is op sommige plaatsen een zwarte of bruine bodem te zien. Deze compacte laag is ijzer- en humushoudend. Het materiaal is afkomstig van de vroegere bos- en heidebodems, door regenwater in lagen of banken afgezet