De hoofdstraat van Doel ligt er verlaten bij, het lijkt wel of er iemand heeft gezegd: " Doel, laten we daar maar een streep over maken, dit dorp zal verdwijnen "
Doel heeft nog steeds heel wat inwoners, deze buren komen bijeen in de garage van een van de bewoners, er wordt gedronken, een kaartje getrokken en gemijmerd over wat er gaat komen.
Reeds vele jaren staat het meubilair onaangeroerd, enkel een dikke spin geeft een teken van leven en heeft deze confortabele stoel als ankerpunt gebruikt voor haar lege web.
Her en der in het land kom je ze wel eens tegen, de nomaden van de woestijn. Het laatste licht van de ondergaande zon valt met veel drama in het tentje, of ik misschien iets wil kopen.... ?