Vergeet het nooit meer, dat ene telefoontje op 9 februari 1999. Ik nam op en had een vriendin aan de telefoon. Ze vroeg me of ik het al gehoord had. Ik wist echt niet wat ze bedoelde. En toen vertelde ze het. Raymond was overleden. Het was afgelopen nacht gebeurd. Met de auto hadden  hij en een vriend  van hem een ongeluk gehad en raymond was verongelukt. Ik had het niet meer. Kon het gewoon niet geloven.

Vroeg aan haar wat er precies gebeurd was. Ze vertelde dat ze het macht over het stuur waren kwijt geraakt en dwars op de weg stil kwamen te staan. Alleen kwam er een auto van de andere kant aan en kon niet meer op tijd remmen en ramde frontaal in het portier waar raymond op dat moment zat. Echt verschrikkelijk.

De condolatie was enorm. Heel veel vrienden. Heel veel verdrietige mensen.

Ongelofelijk maar het gebeurd. Raymond is maar 21 jaar geworden. Dag lieve raymond rust zacht.