Wanneer vandaag je laatste dag is,
omdat er geen "morgen" meer bestaat.
Zou het dan zo kunnen zijn
dat je anders in het leven staat?

Zou je bewust gaan genieten,
van ogenschijnlijk kleine dingen.
Waar je eerder geen oog voor had,
omdat ze aan je voorbij gingen?

Zou je vaker aan je zelf denken,
proberen je leven meer inhoud tegeven.
Doen waar je zelf zin in hebt,
ook al is het maar voor even?

Zou je eindelijk beseffen,
dat je dankbaar moet zijn iedere dag.
Omdat het niet van zelf sprekend is,
dat je "morgen" nog mee maken mag?

Wanneer vandaag je laatste dag is,
en "morgen" een onwerkelijkheid.
Maak dan je diepste dromen waar,
anders ben je ze morgen kwijt.