Ik ben Kylian Rath Kunthear Menten, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Kyli.
Ik ben een man en woon in Tongeren (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 11/06/2000 en ben nu dus 23 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Spelen ,TV en op de computer en naar school gaan!!.
Meisje het is nu tijd voor mij om te gaan . Nu geen tranen meer , Kijk naar de hemel en geloof . Eens zien we elkaar weer .
Tijd voor mij jou te verlaten, geen verdriet meer en geen pijn . Kijk naar de regenboog en weet . Ik zal er altijd zijn.
Het zal niet eeuwig duren . Eens komt er een moment . Dat ik je weer zal vasthouden. Dat je weer bij mij bent .
Tijd voor ons om afscheid te nemen. Droog je tranen nou. Kijk 's avonds naar de sterren . Weet dat ik van je hou.
Denk aan mij en wens mij; Altijd heel dicht bij. Praat met mij ,verdring de pijn . Ik zal er altijd voor je zijn . Kusjes van Eugéne >
Reacties op bericht (6)
30-09-2008
WirWar, veel sterkte
30-09-2008 om 09:25
geschreven door WirWar
29-09-2008
Ik ga nu niet veel zeggen,ik weet hoe pijn dit moet doen.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe,met heel mijn hart
.Dikke knufjes.
29-09-2008 om 14:50
geschreven door mieke
28-09-2008
goede avond Melanieke
A
Waarom zijn er zoveel vragen
Waarom is er zoveel pijn
Waarom zijn er zoveel dingen
Die niet te begrijpen zijn ik ben door het blogje van freedy en patty bij U geraakt en ik wil je dan ook veel steun betuigen met het heengaan van je echtgenoot veel sterkte wens ik je
lieve groetjes Frieda
28-09-2008 om 19:30
geschreven door Frieda
27-09-2008
..
Via Katrientje hier terecht gekomen Melanie;ik begrijp zo goed hoe jij je voelt,heb mijn man verleden jaar ook verloren,en al heb ik ondertussen een vriend,het blijft altijd een deel van jezelf,het lijkt of je geamputeerd bent(ik was 43 jaar getrouwd)bij mijn vriend vind ik heel veel steun nu,hij begrijpt volkomen dat ik dagelijks wel eens iets over mijn man zeg...al zijn er ook heel wat mensen die je dit geluk niet gunnen,een paar maanden geleden had ik ook nooit gedacht dat ik nog iets met iemand zou beginnen,maar het leven gaat door,en je lost niets op met te blijven zitten kniezen(heb ik ook lange tijd gedaan) ik heb ook veel van me afgeschreven via mijn blog ,en heb heel veel steun mogen ondervinden van mijn blogvrienden hier,ik wens je nog heel veel sterkte
Niemand is volmaakt en ik ben daar het perfecte voorbeeld van.
(Niemand) met een dikke kus van Lipske
27-09-2008 om 08:30
geschreven door hotlips
02-09-2008
Dag lieve vriendin
Dag Melanieke en Kylian, wat een mooie foto weer van ons ventje aan zee. Het is volledig normaal denk ik dat je er nog niet van kan genieten Melanieke, maar ooit komt die tijd terug hoor dan zal je met een glimlach op je gezicht aan jouw lieve Eugene kunnen denken en aan Kylian vertellen hoe het allemaal was toen zijn papa mee naar zee ging. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat het volgend weekend opnieuw mooi weer zal worden zodat jullie er tussenuit kunnen gaan. Ga je Kylian nog zelf les geven of wordt dit te moeilijk ? Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe ik daaraan zou moeten beginnen. Veel liefs en nog een fijne dag, Patty
Ook al zijn onze hartjes nog zo klein, een plekje voor onze blogvrienden zal er altijd zijn. Lieve groeten van ons allemaal.
02-09-2008 om 06:45
geschreven door Patty en Freddy
Gaat het een beetje Melanieke..........
Hele mooie tekst Melanie en ook zo'n mooie muziek en dan nog een prachtige foto erbij van jullie drietjes, ééntje om te vergroten hoor! De zeelucht zal jullie zeker goed gedaan hebben hé, heel normaal toch dat jij er niet tenvolle van kan genieten, maar dat komt nog meiske, genieten zal je terug, mèt Eugène* in je hart! En dan rijdt die verdomde trein nog verkeerd hé Melanie, vier uren om naar zee te rijden is wel lang hé en dan durven ze beweren dat je er met de trein zoooo zou zijn hé, hihihihi! Ik probeer je wat op te beuren hoor Melanie! Mama van Kelsey* gaat ook altijd graag naar zee, daar voelt ze zich dicht bij ons Kelseyke*, speciaal is zij toen met haar kleine venteke naar zee gereden omdat ze wou dat Kelsey* in z'n korte leventje de zee moest gezien hebben en daar heeft ze met Kelsey* gepraat en gepraat en gepraat en ook al een beetje afscheid genomen.....was heel emotioneel, als ik eraan terug denk krijg ik het weer effie moeilijk. Allé, de eerste schooldag is ook weeral voorbij, ga je Kylian nog thuis onderwijzen Melanieke? Is misschien wel een moeilijke beslissing, hij wordt ouder en heeft misschien nood aan vrienden enzo hé! Gaat het een beetje met Kylian? Op de foto die je meebracht ziet hij er wel stoer uit hé, hahaha! Met ons Zitake gaat het eigenlijk goed, zij mag nu haar 2° medikamentje "stilletjesaan" afbouwen en als alles goed gaat mag ze in november ook haar 3° medikament gaan afbouwen. Maar zover zijn we nog niet, haar EEG was laatst wel normaal en de dokters zijn positief. Afwachten toch maar hé! Eten doet ze hartstikke slecht, geen patatten, geen fruit, pfffft! plezant zulle, zij lust enkel haar papje. Hopelijk gaat dit vlug beteren zulle want amai, niks zo stresserend vind ik als je kind niet goed eet hé! En alle dagen maar blijven voorschotelen uiteraard, maar het is voor de muizen uiteindelijk zulle! Ach ja, er zijn erger dingen hé! Onze Tobi maakt het supergoed, die eet wel voor Zita mee, hihihi! Melanieke, ik ga stoppen nu, en hopelijk verschijnt m'n berichtje nu wèl, had daarstraks alles netjes ingetikt, ik stuur het in en boem alles terug weg, geen verbinding meer met internet, plezant zulle! Ikke dus terug opnieuw begonnen, hahahaha! Dikke dikke knuffel voor Kylian en ook voor jou natuurlijk en een knipoogje naar de sterren!!! Aan de mooie herinneringen, blijven denken hoor! Bedankt voor je bezoekjes Melanie, sorry dat ik niet altijd zo vlug kan reageren, is hier weer druk geweest en last but not least was m'n computer ook nog eens kapot, dan weet je het wel hé, ik ken daar niks van en dan maar wachten tot zoonlief tijd heeft om hem te herstellen, hihihihi! Daaaaaaaaaaaaag Melanie, daaaaaaaaaaaaaag Kylian, tot de volgende keer maar weer! Hou jullie taai hé! xxx