05 Dag 5   Les Sables d’Olonne - Fromentine  

woensdag 15-06-2022

We hebben alle drie zalig geslapen, de muggen hebben ons niet lastig gevallen. Wanneer we de gordijnen openschuiven zien we al een stralende zon. De weersberichten geven voor vandaag opnieuw maximum 28°C en weinig wind. Het doet ons goed en we haasten ons naar de eetruimte in het immense huis. We helpen Elyane de tafel dekken. Ze komt onmiddellijk met verse koffie. Wanneer we onze verwondering laten blijken over de vele zeiljacht-posters en de prachtige zeilbootminiaturen, krijgen we een uitleg over het grootste evenement hier in Sables d’Olonne.

De Vendée Globe, vertelt ze, is het allergrootste zeilevenement in Frankrijk. Elke vier jaar wordt onze stad enkele weken overrompeld door duizenden mensen die de start van deze wedstrijd willen beleven. Dan is hier geen enkel slaapplaats vrij in de stad en ver erbuiten. Al maanden vooraf is mijn huis verhuurd aan zeilfanaten en hun familie. De Vendée Globe is een single-wedstrijd, non-stop rond de wereld. Les Sables d'Olonne is start en aankomst plaats. Deze solozeilwedstrijd, is de moeilijkste sportieve uitdagingen in zijn soort. De deelnemers zo’n 30 à 40 solozeilers moeten de wereld rondvaren in ongeveer 3 maanden via de drie kapen zo’n 45.000km. Allé dat weten we dan ook ….

Onze kranige gastvrouw heeft ons met zoveel enthousiasme verteld over al die zeil avonturen, dat wij het niet kunnen laten de zeilhaven en de uitvaargeul te bezoeken. We rijden op de wel 500m lange “Grande Jetée Sables” op het einde van de pier staat een vuurtoren. Er blijven voortdurend zeiljachten buiten varen. Nog een foto en we verlaten La Chaume noordwaarts door de duinen van l’Aubraie.

 Bij La Vertonne zijn we opnieuw op de Vélodysée de uitgestippelde kustfietsroute. We maken een grote bocht landinwaarts, rond een moerasgebied tot bij La Sainte-Emilienne. Hier duiken we voor wel 10km lang een bos binnen tot we in Brem-sur-Mer, plots de zee ontwaren tussen de duintoppen.

Tot Bretignolles-sur-Mer volgen we het mooie fietspad afgewisseld met zicht op de oceaan links en duinen rechts.  In Saint-Gilles Croix de Vie moeten we over de brug van de 70km lange stroom welke hier bij Le Jaunay in de zee stroomt. We stoppen en middagmalen op het terras van Les Voyageurs. Onze dorst lessen en meer dan een vissoep en een slaatje krijgen we niet binnen.

Het is 14h en we moeten nog zeker 40km eer we op onze overnachtingsplaats zijn. De brandende zon maakt ons loom, we moeten ons opladen om verder te geraken.

Na de monding van La Vie blijven we op de brede strandboulevard van Saint-Hilaire-de-Riez tot Sion-sur-l’Océan. Op een golvend gravelfietspad is het zalig wanneer we tussen wel een 10-tal campings door in een bosgebied rijden voor enkele kilometers

 In Les Becs komen we bij Plage des Demoiselles terug op de dijk met hoogbouw. Niet zo hoog als aan de Vlaamse kust maar toch verwondert het ons en we hebben het tot nu toe nog niet zo hoog gezien. Het lijkt hier ook wat drukker en er zijn meer strandgasten. Grote dorst doet ons inderhaast een terrasje binnenwippen, het wordt een Duvel, ander Belgisch bier kennen ze hier blijkbaar niet.

Na Saint-Jean en Notre Dame de Monts rijden we door Forèt des Pays de Monts, het grootste bosgebied aan de kust van de Vendée. Het bos is wel 2000 hectare, door een intensief bebossingsbeleid hebben ze belet dat er meer kustbebouwing kwam. Het bos bestaat hoofdzakelijk uit zeedennen en steeneiken en is een beschermd gebied.

Net vóór we Fromentine binnen fietsen zien we een klein cafeetje met een sober terrasje. We hebben zoveel dorst dat het ons helemaal niets uitmaakt. We worden met veel enthousiasme door de baas ontvangen. Het plaatselijk fris biertje is echt lekker. We laten ons zweet opdrogen, ondertussen hebben we een interessante lange babbel met onze mede terrasgangers en de patron. Het wordt ons meer en meer duidelijk dat de Fransen nog meer klagen en veel minder tevreden zijn dan bij ons.

200m verder zijn we bij ons hotel l’Embarcadère, we krijgen onmiddellijk een 3- persoonskamer, toch merken we dat de receptie juffrouw nieuw is. Gelukkig komt haar baas Thomas ons met veel humor ontvangen en kunnen we onze fietsen veilig achter het hotel bergen.

We voelen ons hier onmiddellijk thuis ook al zijn we in een hotel. We stellen bij onze eerste vijf dagen vast dat de Fransen hier in de Vendée duidelijk een hartelijker houding hebben dan in het Middellandse zeegebied. Wij schieten er veel beter mee op en ze zijn amicaler. Na een korte opfrispauze krijgen we honger en wandelen naar restaurant Les Navigateurs.

Ook hier worden we hartelijk ontvangen en bediend. We genieten van een smakelijk gebakken vismenu met heerlijke wijn. Ondertussen hebben we een onwaarschijnlijk uitzicht op het eiland Noirmoutier en de verbindingsbrug. Vóór we gaan slapen nemen we samen met enkele cliënten en baas en bazin Thomas en Sandra nog een slaapmutsje. We moeten ons Frans toch wat oppoetsen, maar iedereen begrijpt ons. Slaapwel!

75Km stralende zon weinig wind +/- 28°C

Overnachting :

Hotel l'Embarcadère

Thomas en Sandra Hivert

27 avenue de l’Estacade   Fromentine

02 51 68 50 08

hlef85@orange.fr

https://www.hotel-lembarcadere.fr/

01-11-2022 om 16:52 geschreven door Via de la Plata