Nog vlug eens met de sportkar rijden terwijl het nog kan, het is misschien de laatste keer!
Om 13u. vertrekken wij richting Antwerpen, wij rijden over Brussel om files te vermijden.
We komen aan in een héél chique hotel Radisson een vijf sterrenhotel,
Het Radisson SAS Park Lane Hotel
Het lijkt werkelijk een sprookje,daar midden in Antwerpen.
Een koffie kost er 4
Een nacht slapen 200 gelukkig moeten wij dat niet betalen.
Wij moeten naar de balie ons ticket gaan ophalen.
Marleen en ik zijn beiden blij dat we ook hier samen op een kamer slapen.
In onze kamer staat een groot bord fruit voor ons klaar.
De koelkast zit vol drank en hapjes, je kan het zo gek niet bedenken.
Wat later worden we beneden op champagne getrakteerd.
Marleen moet nog een zwarte B H hebben voor onder haar kleed, ze vraagt mij of ik met haar mee wil gaan, naar ergens een winkel.
Katrien en Kristof gaan ook mee, want zonder camera, dat mag niet.
Wij zijn nog maar pas buiten en we zien op een vensterbank twee boeken liggen.
We besluiten ze mee te nemen, wel voor de grap natuurlijk.
(Uit het duurste hotel van Antwerpen komen en boeken meenemen die verloren liggen)! ..
We hebben heel erg gelachen, en nog meer toen we nadien tot de vaststelling kwamen dat het franse boeken waren en geen van ons beiden spreekt die taal!
Wij lopen door het park en hebben weer dolle pret.
Terug in het hotel krijgen we een lekkere maaltijd, en dan vertrekken we naar de Bourla voor een technische repetitie.
Om 11u. moeten we daar buiten, wij zijn nochtans nog niet helemaal klaar, maar we moeten toch stoppen morgen doen we verder wordt ons gezegd.
In het hotel gaan we nog eens bij Yvonneke op de kamer, weer hebben we van die lachbuien
T V kijken naar wat ?
Om 2u. gaan we slapen. maar opeens zijn daar enkele mannen die in onze kamer
van onze drank wilken drinken, dus allemaal samen op dat grote bed. Het wordt een avond om met een lach aan terug te denken
Dan is er repetitie met de mensen van de technische dienst.
Ook de microotjes worden aangepast, het zijn zo van die lichte kleine dingetjes dat je zeker vanuit de zaal niet kan zien, ze zitten achter in de hals juist zoals een bril met tramen over de oren, je weet bijna niet dat je ze aan hebt.
Carry zegt dat het 500 is van 1 microotje.
Alles is werkelijk éérste klas professioneel
Carry gaat het fruit doen met Yvonne het gaat niet met Maria, zij mag nochtans haar blad vasthouden.
Het spijt Carry maar hij wil dat alles zéér goed is. Yvonneke is in de wolken.
Zij mag met Carry de sketch doen.
Maria is toch nog tevreden dat zij haar lied mag zingen.
De middagrepetitie begint, Carry zegt nieuws te hebben over Leo, wij zijn allemaal benieuwd want we missen hem.
En opeens daar is Leo, nog wel wat zwakjes maar hij is er iedereen klapt in de handen er wordt gekust en geknuffeld.
Leo is terug
Na de repetitie ga ik mee met Leo naar de badkamer om zijn haar te wassen.
Hij voelt zich nadien wat beter maar wil toch naar bed, hij is zeker nog niet helemaal genezen hij ziet er zeer moe uit.
Maar morgen is er een nieuwe dag zeg ik hem.
Wij toosten nog eens op de terugkomst van Leo en dan gaan wij slapen, het is een zware dag geweest.
Katrien (van de cruw) vertelde ons gisteravond dat er brood en koeken besteld waren bij de bakker. Yvonneke en ik waren vroeg opgestaan om brood te halen, maar wij vonden nergens de autosleutels,
dus gingen Maurits en Francis maar met de fiets naar de bakerij.
Maar bij de gewone bakker was niets besteld!!!
Dus gingen ze maar naar de bakker aan de overkant, daar vroegen ze de bestelling van VTM. Zij kregen van alles mee en die meneer zei dat het reeds betaald was, ze verstonden er niets van, maar als de bakker het zegt dan zal het wel juist zijn dachten ze.
Langs de weg verloor Francis nog de trapper van zijn fiets,dat was weer oponthoud.
Na wat gepruts van Maurits kwam het in orde.
Maaaar toen ze aan de kasteelpoort kwamen stond daar een vrouw naar hen teken te doen dat ze moesten stoppen, ze hadden bij de bakker haar bestelling aan hen meegegeven.
Het was 9u.en nog geen brood.
Deze dame was zo vriendelijk om met Maurits dan maar naar nog een andere bakker te gaan waar wel de bestelde koeken en allerlei lekkers voor ons klaar lagen.
Zo kregen wij dan om 9,45u.het ontbijt waar we vanaf zeven uur deze morgen op aan het wachten waren.
Maar we hebben ons weer dolgeamuseerd en dat is het voornaamste.
Er is altijd iemand die iets weet te vertellen er is altijd amusement.
Om 14u. repetitie met Carry
Hij vertelt ons dat het van Leo een afwachten wordt.
De repetitie wordt een doorloop en duurt tot 18u.
Er wordt ons verteld dat we woensdag en donderdag op hotel gaan in Antwerpen.
Een vijf sterrenhotel!!!!! ..
Antoine en ik leren nog wat samen, we controleren van elkaar onze tekst.
Robert moest voor een paar uur terugkeren om die fotosessie mee te doen. Want er mocht niets over geschreven worden dat hij weggegaan was.
Dat was weer een raar gevoel, hij voelde zich wat uitgesloten maar dat is wel normaal want hij had zoveel dingen niet meegemaakt waarover wij de hele tijd aan het praten waren..
Maria D'Haenens Woonplaats : Borgerhout Leeftijd : 74 jaar Loopbaan : gepensioneerd & voordien ballerina bij de VlaamseOpera Hobbys : zingen, tijd aan de kust doorbrengen Gezinssituatie : weduwe, 1 kind, 1 kleinkind
Levensmotto : Pluk de dag, hou alle zorgen buiten!
Zondag 20 Juni Deze morgen worden er foto's gemaakt voor "Dag Allemaal"
De fotograaf maakt met iedereen een praatje.
Château Bravoure "Château Bravoure" is het meeslepende verhaal van zes jonge dames en zes jonge heren van gemiddeld 65 jaar. Met een jeugdig enthousiasme zwoegen ze samen één maand lang aan dat ene moment van glorie: een avondvullende revue in de Antwerpse Bourla.
Programma-info Algemene info over "Château bravoure" (lees meer)
Tournee "Château bravoure" komt naar je toe (lees meer)
Aflevering Komende zaterdag in "Château bravoure" (lees meer)
Deelnemers Wie is wie in "Château bravoure"? (lees meer)
De repetitie ging niet zo vlot, maar ik denk dat ik het er nogal goed vanaf gebracht heb want Carry kwam mij zeggen dat hij zeer tevreden was over mij.
Deze avond krijgt iedereen de kans naar Carry te gaan als men over iets aan het tobben was.
Het was eindelijk nog altijd dat afvallen dat ons parten speelde (van de meeste van ons toch) velen zeiden van niet maar er werd toch veel over dat afvallen gesproken.
Er zijn tot nu toe maar drie mensen zeker van hun plaats, Maurits, Antoine en ik,
de meeste geloven erin dat er niemand kan afvallen! Maar toch ..
Er zijn heel wat mensen die vragen aan Carry hadden.
Iedereen is bij zijn terugkomst van het bezoek aan Carry opgelucht en tevreden.
Morgen gaat Carry beslissen wat wel en wat niet in de show blijft.
Het éérste bedrijf mag zeker geen uur duren, en het tweede bedrijf mag maar 45min.duren.
Hij heeft te veel materiaal, zegt hij, dus is het weer afwachten.
Leo voelt zich ziek hij heeft koorts en de dokter moet komen, er komt nog een andere dokter bij en beide dokters besluiten dat Leo best naar het ziekenhuis gaat
Hij heeft intussen 40 graden koorts.
Wij duimen allemaal voor hem natuurlijk en hopen dat hij vlug terugkomt.