Zeg, weet je het nog ... maar de jaren rennen op vlugge voeten voorbij Ze zu-ijn net water in je hand.
zeg, weet je het nog ... wat? Is het al zo lang geleden? Je schud je hoofd en denket: het leven is een zucht.
Zeg, weet je het nog ... Maar de herinneringen vliegen Als nevelslierten door je gedachten. Datgene wat ons samen deed kijken in één richting. Of wat ons bezwaarde. Of ons aan het lachen bracht Een boek leven die we samen deelden
Zeg, weet je het nog ... Ik ben jullie dankbaar voor alle mooie herinneringen.
02-01-2005 om 00:00
geschreven door Yvette
|