Om 6,30 u. opstaan om de sketch te leren van Het restaurantxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Om 8 u. naar de bakkerij met Maurits.
Daar in de bakkerij moeten wij voor ons twee een taart kopen en die dan in de auto opeten. (s'morgens 8u....) Dat is ook niet alles, rijden en taart eten waar veel pudding tussen zit.
Natuurlijk veel hilariteit, weer met de cameras in ons kielzog,en ook een camera in de auto.
Wij moesten tegen elkaar zeggen: vlug eten en aan niemand zeggen dat wij taart hebben gekocht voor ons alleen!
Deze morgen was iedereen het erover eens dat wij een fantastische groep waren, allemaal vrienden geworden met elkaar, en dan zoiets doen!!!!!!
.
Bij onze thuiskomst hebben wij natuurlijk aan iedereen vertelt wat allemaal is gebeurd, gelach alom, maar wij vragen ons wel af of we nog zullen lachen als we dit terugzien op TV.
Die zullen natuurlijk het meest interessante uitzenden:
.
Zo van vrienden maken, en ze eventjes daarna bedotten!
Nu, we hadden weer een fantastische gezellige morgen
.. .............en het was nog maar 9 u.
Ik moest ook nog de auto laten patineren in de keitjes, ik stond stil met de wagen terwijl de wielen met een enorme vaart aan het draaien waren, de keitjes vlogen overal in het rond, de cameras waren de wielen aan het filmen.
Wanneer ze dit uitzenden zal iedereen denken dat ik 200 per uur reed en ik stond stil.
Zo zie je maar weer dat er niet veel waarheid in TV te vinden is.
Er is zoveel wat erop lijkt maar niet is.
Vandaag moeten we ons eigengemaakt werkje ingeven hopelijk bevalt het,iedereen heeft er zijn best voor gedaan dus dat zal wel in orde zijn denk ik.
Die bewuste professor komt ons volgende week opzoeken wij zijn benieuwd wie het zal zijn, zoals steeds blijft het voor ons een verassing.?.....
Deze namiddag komt voor het eerst onze stempedagoog.
Het is tot onze grote verassing David Davidse een toffe vriendelijke gast die ons zal leren hoe onze stem te gebruiken.
Wij moeten 1 per 1 een vocalise zingen.
Morgen zal hij individueel met ons bezig zijn.
Hij leert ons zoveel met woorden die we kennen, niet van die geleerde woorden dat we niet begrijpen. Een fantastisch mens.
Savonds moet iedereen naar de hall komen.
Er wordt weer champagne geschonken.
Er wordt ons door David verteld dat we morgen een reis naar Londen zullen maken.
Om 6,30u.morgenvroeg vertrekt onze bus naar Brussel dat is alles wat ze ons zeggen de rest zien we morgen wel. De ticets liggen alvast klaar.
Om 20 u. is Dina er om dat heugelijke nieuws samen met ons te vieren.
Weeral feest, wij moeten nochtans veel leren maar dat zijn zorgen voor overmorgen.
De telefoon is laat deze avond maar ik verlang wel om Georges dit grote nieuws te vertellen.
Om 12 u. ga ik naar bed en zie dat Marleen reeds slaapt, ik wil nog wat leren maar wil haar niet wakker maken, dus ik neem mijn papieren bij elkaar en lig boven half op de trap en half in de gang met een zaklamp mijn huiswerk te leren.
Opeens stond Robert daar naast mij,met een pakje in zijn handen.hij was in tranen, hij had het moeilijk.
Hij vertelde mij dat hij het pakje in zijn reistas gevonden had, het was van zijn vrouw en er stond op het verpakpapier niet openen voor 13 juni, dan is het vaderdag.
Robert is heel emotioneel wanneer hij het pakje komt tonen, hij neemt plaats naast mij op de trap en verteld over thuis, hij verlangt zo hevig naar zijn vrouw dat hoor je zo. Ik probeer hem wat te troosten en moed in te spreken.
Opeens zien we daar schuin voor ons, achter de kast in de gang een cameraman die aan het filmen is, hij komt van achter de kast naar ons toe en vraagt of we dit eens willen hernemen, wat zeker niet makkelijk is maar we doen het natuurlijk, verder laat hij ons met rust.
Natuurlijk komt er van studeren niet veel meer in huis.
Dit was me het dagje wel, het is weeral 1u. in de nacht en morgen vroeg uit de veren.
|