Ik kon het weer niet laten hoor. Rennen en springen is het liefst wat ik doe. Dan kijk ik naar niets en niemand om. Ik ren de tuin door alsof ik op de renbaan een record moet breken. Niemand buiten Iwan kan me bij houden. Gisteren had ik pech. Ik leer nu vliegen over de kleine struikjes. Dan maak ik reuzesprongen en zweef door de lucht. Maar deze keer had ik echt pech hoor. Tijdens het landen kwam ik met mijn achterpoot nogal onzacht tegen iets scherps terecht. Knal en een klein gaatje in mijn knie. Pijn man! Baasje probeerde mijn knie te verbinden maar daar moet ik niets van weten. Hoogstens een zalfje en een beetje wit poeder aan mijn poot. Ik ren en vlieg nu weer gewoon als altijd. Mij krijg je niet zo vlug plat hoor. Groetjes Marie-Carmen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|