Met het koddige katje nog een reeks van drie verzamelkaartjes gestempeld. 'n Pagina uit een oud woordenboek bewerkt met Gesso en Adirondackinkt heb ik als achtergrond gebruikt.
Toen, eind 2002 ons mama overleed, besloten we om ieder jaar het tweede weekend van januari allemaal samen te komen. Niet dat we elkaar gedurende het jaar niet ontmoeten, nee hoor, we zijn héél vaak bij elkaar, maar die ene dag heeft toch wel iets speciaals. Als oudste van de vijf ben ik dit jaar opnieuw aan de beurt om gastvrouw te zijn. Verleden zomer zag ik het idee van de kaarten met tickets bij Godelieve. Meteen ging ik aan de slag want ik vond het super tof om op die manier broers en zussen uit te nodigen. (dankjewel Godelieve) Op m'n hobbytafel lagen alle achtergrondjes gekleurd, gestempeld en tickets uitgeprint in een mapje, wachtend op inspiratie om er binnenin nog een versje op te tikken en het juiste tijdstip voor verzending. M'n jongste zusje merkte tot driemaal toe de kaartjes op, "oooh wat een mooie kleur" en toch, iedere keer kon ik het mapje wegmoffelen zonder dat ze zag wat de bedoeling was. Enfin, ieder heeft z'n kaartje met 'n persoonlijke versie en zaterdag is 't familiefeest. Een klik op het plaatje toont de kaartjes van dichterbij.
Het 3de ATC kaartje van de "Voertuigen" swap ziet er heel wat kleuriger uit dan ik me voor het ogenblik voel. Lang geleden dat ik nog zo'n stevige verkoudheid te pakken had, niezen, snotteren, snuiten, het kan niet op. Straks kom ik zakdoeken te kort.
Gisteren kwamen de ATC - tjes binnen van de "Voertuigen" swap, dus kan ik mijn inzendingen ook hier laten zien. Alvast een eerste uit de reeks, 'k ben benieuwd bij wie dit kaartje terecht is gekomen.
Alhoewel mijn vingers tintelen om wat te gaan stempelen, heb ik toch maar eerst alle sporen van de afgelopen feestdagen opgeruimd. Alles ziet er weer netjes uit. Gelukkig heb ik nog wat voorraad kaartjes om hier te tonen en kan ik er dit uitkiezen voor vandaag.
Tussen de feestdagen in was er gisteren ook nog mijn verjaardag, inderdaad, 60 jaar ! Toen ik 's morgens wakker werd dacht ik: " Was m'n man er nog, dan stond hij vast met 60 rozen aan m'n bed" Ik kon amper m'n tranen bedwingen toen onze jongste zoon en zijn vrouwtje aanbelden en me 60 rozen gaven evenals toen mijn jongste zus Bertine het gedicht voorlas dat ze voor die gelegenheid had geschreven. De vele andere cadeautjes, kaartjes, bezoekjes, telefoontjes en mailtjes, maar vooral de vriendschap en liefde van jullie allen hebben m'n hartje gisteren extra deugd gedaan. DANKJEWEL IEDEREEN
