Gevangen,
 arena van tijd.
 Witte mantelmeeuwen,
met slagpennen
gekscheren.
kriebelen.
Pleisteren mijn wangen,
warm ,zacht.
Kleuren 
wit,  bruin,groen,
rood,geel en oker.

De dauw parelt,
 broos en zacht,
 listig
 naar beneden.
Een vreemdeling
bezoekt  de doden.
Als een spinnewiel
draai ik
mijn knoken.

 Een laatste
 lugubere schreeuw.
Het verlangen
thuis te blijven.
Kijkend 
 naar de manestralen
schemerlicht
die schijnt
voor het hart
dat kwijnt.

    D.M.C