Diepe sporen, van pijn. Jouw haren sieren als seringen. Koud zweet ademt droevig. De laatste zucht.
Nieuw leven is op komst, maar jij gaat het onbekende tegemoet. Duizenden dagen en nachten, kroonden je talenten je tot moeder. De rozentuin was een geschenk voor ieder die van rozen hield.
Je vergat jezelf te verwennen. Ik bewaar in mijn hart die laatste roos. 'k probeerde eenvoudig, klein, bloemenhartje te zijn.
Idealistisch moederke. Dank voor de stimulans. De natuur die ik ontdekte in jouw tuin vol rozen.