Vandaag mijn nieuw blog gestart,op mijn vorig had ik reeds 8000 bezoekers,hoop er hier ook vlug zoveel te krijgen,
ik probeer om elke dag èèn van mijn gedichten over te brengen van mijn vorig blog naar hier,
liefs,cilleke
Ode aan mijn geliefde,(mijn liefde in kleuren uitgedrukt)
Mijn rozerood,mijn hemelsblauw zonder jou was het leven toch zo grauw Ik liet je gaan met tranen in mijn hart als ik terug denk voel ik nog steeds de smart Mijn groene zee,mijn gouden maan ik heb je terug en laat je niet meer gaan Jaren heb ik naar je liefde getracht nu is mijn leven èèn kleurenpracht Onze harten zijn verenigd, onze liefde vereeuwigd Je hebt me genomen,ik heb me gegeven ook onze kinderen hebben nu een doel in hun leven Mijn zilverwit,mijn bloemenwei je neemt mijn kinderen erbij Mijn ster van oranje,mijn rots van brons nu zijn mijn kinderen van ons Neem buiten mijn 2 schatten alles van me af maar alstublieft niet de liefde die je ons tot nu toe gaf Van je teerbeminde vrouwtje,cecille
Mijn zachte schat die in mijn buikje zat Toen je kwam zag ik al gauw die grote blauwe ogen van jouw Ze straalden al meteen goedheid en warmte uit je gelaatstrekken stonden kordaat maar je kreeg nog niets geuit Voor jou werd het leven als een feest schaterlachen doe je het meest Nieuwsgierigheid is èèn van je grootste eigenschappen dit komt je ten goede voor je volgende levensstappen Je hebt er veel door geleerd maar ziet wel niet vlug iets verkeerd Nu ben je 26 en nog steeds even goed en zacht hulpvaardig voor iedereen,het is een pracht Als een sprankelende parel is je levenslust op tijd en stond eens dansen is voor jou geen must Je bent vol van vertrouwen hopelijk zal het je nooit berouwen Ik heb je goede eigenschappen steeds bemind en omarmd nu heb je een man die dit alles voor je verwarmd Ik hoop dat hij je nooit zal jennen anders zal hij de verscholen tijgerin in je leren kennen Van je moedertje geschreven op 13 januari 2006
Aan mijn lieve zoon Je kwam op de wereld,3 weken te vroeg maar aan je snuitje zag ik al genoeg Je donkere ogen zagen me direct dat gaf een overweldigend effect Je lag in mijn armen met een blik vol vragen zoals,waar zouden ze me nu heen dragen? Ons bed werd naar onze kamer gebracht door de gangen 'twas of je vroeg,wat gaan ze nu met me aanvangen? Ik streelde beschermend je hoofdje toen wist je,het wordt hier geen zootje Je groeide op en al vlug stelde IK me vragen zoals,hoe kan ik al dit kattekwaad dragen? Ik noemde je de brave deugniet je had altijd wel IETS in het verschiet Steeds moest je de clown uithangen de leerkrachten konden zich soms wel verhangen Maar dan zagen ze op je gezicht HET lachje en dat redde steeds je hachje Nu ben je 22 en nog steeds ongeduldig maar ook totaal onschuldig Er schuilt in jou helemaal geen kwaad maar volg toch steeds een goede raad Van je moedertje geschreven op 7 december 2006
Aan onze hond krolleke(deze naam gaf men hem in het asiel omdat hij zoveel krolletjes had)
We zochten voor de kinderen een hond we reden er overal voor rond In een asiel traden alle honden op de voorgrond krolleke zat als een standbeeld op de achtergrond Hij zat daar zo gedwee alsof hij wist,die nemen me mee Thuis gekomen kreeg hij een heerlijk bad dat we hem haalden,hebben we nooit spijt van gehad Nu hadden we dus een hond een echte vagebond Maar hij was zo lief een echte hartedief Hij hield van alle mensen een betere hadden we ons niet kunnen wensen Zijn verblijf bij ons duurde 14 jaren de herinneringen aan hem zullen we eeuwig bewaren Wij en de kinderen maakten veel plezier ermee dag krolleke,rust in vree
Een baby zo pienter als jij had ik nooit gezien reeds hèèl vroeg praatte je voor tien Ik zei steeds'jij wordt advocaat' daarvoor is het nog niet te laat Vandaag ben je veertien een leeftijd waarop je meer begint te zien Geniet van al het positieve in je leven zo kan je iedereen vreugde geven Ik wens je nog vèèl gelukkige jaren en hoop dat je altijd je gezondheid mag bewaren
p.s.Op je tante cecille lijk je het meest tot vanavond op je feest! Van je tante Cecille
Ze leerden elkaar kennen in het spiegelpaleis zo begon hun lange reis Ons moeder werd al vlug de bruid want na 9 maanden kwam hun eerste spruit Op verloop van jaren werden het er vijf geen probleem,ze hielden het been stijf Walter en mathilda twijfelden aan elkaar geen moment dat was nodig bij hun bende vol temperament We bezorgden hen vaak verdriet en pijn maar de liefde voor onze ouders zal er eeuwig zijn Vandaag vieren we hun gouden 50 jaar vaak wogen deze zwaar Ze maakten samen heel wat mee,qua gezondheid onze va het meest ook daarom zorgden hun belhamels voor dit grote feest Een paar keer dachten we,nu gaan we onze va kwijtgeraken maar zie hem weer eens van gezondheid blaken Zijn grappen en optimisme hielden hem steeds op de been maar ook zijn gezin hielp hem overal doorheen Velen van onze tantes en nonkels zijn reeds ons midden uit daarom nodigden we al hun kinderen uit Onze familie is nog sterk en zijn nog eens allen samen we drinken en vieren ons te pletter amen. van jullie dochter cecille
Ode aan mijn schoonzus Myriam die op 40jarige leeftijd plots overleed
Myriam Je was zo lief en zacht waarom ging je toch heen zo onverwacht? Het ene moment was je nog kerngezond het andere stonden we geslagen als een hond Je was zo eenvoudig en toch superintelligent dat weet iedereen die je kent Je snelle geest was zo opvallend toch leefde je ONopvallend Je was met iedereen begaan had iemand problemen ,stond je steeds vooraan Iedereen vond je aardig en tof je gaf bijna al je groenten weg uit je hof Als men dan zei,Myriam,nu heb je zelf niks meer dan zei je,dan rijdt ik naar de winkel alweer We zagen steeds de levenslust in je ogen twinkelen maar je lach zullen we nooit meer horen rinkelen Wij en onze Harry missen je toch zo erg onze Harry zien lijden snijd door been en merg We vragen ons af,waarom is God je komen roven maar ja,het zijn de engelen die ze nodig hebben hierboven Hopelijk wordt je heengaan niet vereeuwigd en worden we allemaal daar herenigd Van je schoonzus:Cecille
