|
Geschiedenis Thorn is een gemeente met een uniek verleden. Gesticht omstreeks 975 als een benedictinessenklooster ontwikkelde het zich vanaf de 12e eeuw tot een wereldlijk stift. Een stift is een kloostergemeenschap, waarin de orderegels vrijzinnig werden geïnterpreteerd.
Aan het hoofd van het stift stond een abdis. Zij werd terzijde gestaan door een kapittel van op zijn hoogst twintig hoogadellijke dames. Hadden abdis en kapittel eerst alleen geestelijke taken, vanaf de 12e eeuw kregen zij daarnaast wereldlijke aangelegenheden te behartigen en vormden zij het bestuur van een heus souverein miniatuurvorstendom. Naast Thorn behoorden Ittervoort, Grathem, Baexem, Stramproy, Ell, Haler en Molenbeersel (B) tot dit vorstendom.
Na de Franse inval van 1794 maakte de formele opheffing in 1797 een einde aan de abdij en het vorstendom Thorn. Thorn werd eerst geannexeerd door Frankrijk en na het Weense congres een gemeente in het Koninkrijk der Nederlanden.
Beschermd stadsgezicht
Het unieke verleden heeft zijn stempel gedrukt op het ruimtelijke karakter van Thorn. Een rijksmonumentenbestand van105 in het historisch centrum en twee daarbuiten getuigen van een rijke historie. De verbeurdverklaring en afbraak van de abdijgebouwen rond 1800 vermochten geenszins afbreuk te doen aan het voorname, in topografisch opzicht compacte karakter van historisch Thorn. Veelal 17e- en 18e-eeuwse panden zijn concentrisch gelegen rond de Abdijkerk en geven Thorn een stedelijk karakter. De monumentale, stedelijke allure motiveerde in 1973 de toenmalige ministers van CRM en VRO om de historische kern aan te wijzen tot beschermd stadsgezicht.
Toerisme
Het historisch centrum en de Abdijkerk trekken van oudsher vele bezoekers. Later werd het aanbod uitgebreid met een Museum Het Land van Thorn. Een markant onderdeel hiervan vormt het zogenaamd Panorama Thorn, een driedimensionaal schilderij van de kunstenaar Frans van den Berg. De laatste jaren tracht de gemeente door middel van produktontwikkeling te komen tot een verbreding van de doelgroepen. Wandelaars, fietsers en ook waterrecreanten worden aangetrokken door een rijk aanbod op het betreffende gebied. Een gunstige ligging aan de Maasplassen en de inbedding in een opmerkelijk natuurlandschap dragen bij aan de attractiviteit van het witte stadje en haar diverse toeristische produkten.
19-01-2009 om 16:21
geschreven door Clara & Silvain
|
