VALRAS-PLAGE.
Gisterenavond waren we terug van een weekje Zuid-Frankrijk. Dit is normaal niet ons ding om zomaar 1200km heen /terug te crossen naar het zuiden! Maar dit had een reden...onze jongste zoon Glenn werkt voor 3 maanden op een camping in Sérignan-Plage en we vonden het leuk om hem na 2 maanden weer eens te zien...we moeten zeggen hij ziet er goed uit...mooi bruin tintje en een stuk blonder geworden...hij heeft het er prima naar zijn zin...maar zal ook blij zijn als hij terug is...'t is een leuk leven maar weer wat echte actie is ook niet weg...zoals een kamer gaan zoeken in Amsterdam voor de volgende studie.
Met z'n drietjes Carcasonne, Béziers en Montpellier bezocht Stuk voor stuk verschillende maar mooie steden...lekker gegeten en ook nog 2 dagen geluierd aan het strand...nu weer tijd voor het blogje!

MIJMERINGEN
Als ik nu na ga, dan weet ik bitter weinig over het directe leven van mijn grootouders, ik weet zo ongeveer waar ze gewoond hebben en wat ze deden...ook een paar van hun zussen of broers kan ik plaatsen...maar dan houdt het er ook mee op. Misschien komt het omdat de familie niet erg honkvast was, velen zijn uitgezworven...om later toch nog vaak terug tekomen naar de Vlaanders...of komt het omdat papa en mama enigst kind waren en vroeg zijn overleden? Als kind heb ik tantes,ooms, nichten en neven nooit gemist...en nu nog niet...ik heb een heerlijke jeugd gehad toen mijn ouders leefden.en nu een zalig leven met mijn gezin en echte vrienden...maar misschien zou het nu wel handig geweest zijn om ze iets te vragen over vroeger!
Daarom heb ik in feite ook deze blogs gestard om te kijken of je reacties krijgt...en voor de kant van mama ,Verhelst, is dat ook al aardig gelukt, dat is meer de standvaste clan die in West- Vlaanderen is blijven wonen. Als ik mezelf na ga dan ligt een groot deel van mijn hart er ook nog, al ben ik er niet geboren en woon ik het langste deel van mijn leven in Nederland, kom ik er dolgraag en mijn man Giel gelukkig ook....soms nemen we een hotelletje op de grote markt in Ieper, af en toe ook in Kortrijk, en verkennen vandaar het prachtige Heuvelland, Bachten de Kuppe enz

Juni 2006.
Een rustige maand dat in het teken stond van onderhouden van vriendschappen.

Met Dineke een paar keer weg geweest, Noor was in om een dagje te winkelen, bij Guus en Frits in Borssele genoten van hun mooie tuin , naar Marinka-Richard en Tristan  in Rilland om te barbecuen, Connie haar verjaardag gevierd bij de Bourgondiër, Rien-Corry en Frans op bezoek gehad, bij Nico en Nel op de borrel geweest, het nieuwe huis van Jan en Nel wezen bewonderen in Poortvliet, Gustaaf en Paula uit Mechelen kennis laten maken met Bergen op Zoom, op uitnodiging van onze Guy en Moniek lekker gegeten in Antwerpen… Giel beleefde nog een dagje nostalgie met Ad v.O. in Utrecht, waar ze samen studeerden en lol trapten.

Daarnaast had Giel ook nog de nodige verplichte werkzaamheden…en had ik nog alle tijd voor de stamboom.

Juli 2006.

De warmste maand ooit, de ene hitte golf na de andere en het lijkt nog niet over te zijn.Maar mij hoor je niet klagen, we hebben maximaal van onze tuin genoten, ’t lijkt wel vakantie, heerlijk lang buiten zitten…zelf het slapen valt mee…alleen vroeg wakker, maar ook dat is geen ramp, want dan is er juist de puf om wat aan het huishouden te doen en de tuin onderhanden te nemen.
Voor de mensen die echt lichamelijk werk moeten verrichten is het natuurlijk een stuk minder aangenaam, ik kan me nog goed heugen toen ik zelf op de verpleegafdeling werkte in het bejaardenhuis…als je dan om 7 uur begon met de bewoners te wassen, was je na 5 min ook weer toe aan een douche…en voor de zieken en bejaarden was het ook een crime…dus voor hen hoop ik gauw op wat meer verlichting.
De stamboom ”Boshom” kwam weer uitgebreid aan bot, samen met Tonnie, in Helmond, alles weer eens doorgenomen en elkanders gegevens vergekeken en overgenomen, de voornaamste aktes hebben we, nu in september naar het archief in Rotterdam en kijken of we nog verder kunnen in de tijd.
Giel heeft ondertussen ook niet stilgezeten en heeft waarschijnlijk binnenkort een andere baan, 100% is het nog niet…dus nog even geduld.
Deze maand waren we ook 30 jaar getrouwd…wat vliegt de tijd snel…
Nog een dagje naar Lier geweest en een uitgebreide rondleiding gehad door heel aardige Lierenaars…trouwens een mooi stadje met een prachtig begijnhof, alleen dat blik op de markt en de vloerbedekking mogen nog wel eens onderhanden genomen worden!
De 25^ste de caravan van stal gehaald…en inruimen…voor een 2^de vakantie…wat een luxe.

September 2006.

De dagen worden korter maar we kunnen nog volop genieten van het buitenleven: het weer blijft heerlijk.

De maand stond voornamelijk in het teken van “huizen”….Giel krijgt in november een nieuwe baan, maar dat houdt wel in dat we moeten verhuizen. Erg is dat niet, heb altijd al van verhuizen gehouden en echt ver is het ook niet, een half uurtje van Bergen op Zoom. Maar het zoeken naar een leuk huis met dezelfde ruimte die we nu hebben, voor een beetje te betalen prijs is blijkbaar een zware klus in Zuid-Holland.

Eentje heeft onze aandacht getrokken…dus nu maar hopen dat het goed komt.

Ons huis staat ondertussen ook te koop en dat loopt prima.

Giel had deze maand als uitspringer een reünie van de SOL (Stichting Opleiding Leraren), hij heeft echt genoten van het terugzien van zijn oude studiemakkers en docenten.

Guy en Moniek zijn een paar dagen naar Tsjechië geweest voor het bijwonen van het huwelijk van een studievriend van Moniek. Was wel een hele onderneming om daar te komen, vliegtuig, trein, bus en taxi…nog net geen paard en wagen. Maar al met al toch een geslaagde bruiloft en reis.

Vrijdag 22 september vertrokken wij naar Enkhuizen, op uitnodiging van Kees en Dineke, een weekendje wezen varen op IJsselmeer. Had ik nog nooit gedaan en vond het erg leuk. Voor het eerst in Volendam en Hoorn geweest. Best wel eens een idee om daar een weekje met de caravan naartoe te gaan, ik ken Noord-Holland helemaal niet…en als ik het zo hoor liggen daar nog heel wat dorpjes die de moeite waard zijn om eens te zien.

Oktober 2006.

Ons huis is verkocht en de nieuwe woonst is ook gevonden en dan begint de rompslomp… Papieren en nog eens papieren…papieren om te tekenen… papieren om van alles en nog wat te bewijzen…handtekening hier… handtekening daar…we lijken wel een beroemd stel! 

Maar ja, laten we maar niet mopperen, het zal iedereen wel overkomen die zonodig wil verhuizen.

Aan het nieuwe huis moet ook het nodige gebeuren, dus met volle moed daar weer achteraan.

Hopelijk breien we dat de komende maand af. Alles moet nu eenmaal geregeld zijn zodat we meteen aan de slag kunnen als we de sleutel krijgen.

Onze vrienden leven allemaal erg mee en moeten ook regelmatig bij gekletst worden over de stand van zaken…hé Ria…dus erg veel tijd om te stambomen of met blogs bezig te zijn is er niet.

Maar toch ben ik met Joannes Nuytkens verder gekomen dank zij Eddy Apers, hij kon alle kinderen van Joannes en Elisabeth voor me aanvullen.

Mijn briefje wat ik in mei 2006 op het graf gelegd had van mijn overgrootouders Vervaeke in Longueval, had ook resultaat. Eergisteren belde het enige nichtje van mijn moeder, langs haar moeders kant, mij op om te vertellen dat zij het graf in Frankrijk in ere hield…44 jaar hadden we elkaar niet meer  gezien of gesproken. Dus de volgende keer dat we naar West-Vlaanderen gaan moeten we zeker eens langs Christine.

November 2006.

Het blijft hier een beetje hectisch…ik wist niet dat badkamertegels, parket, CV radiatoren, schuifpuien en dakramen een mens zo in de ban konden houden ! Maar gelukkig zijn nu de meeste knopen doorgehakt. Als het nu nog goed geplaatst wordt straks, zijn wij tevreden mensen.

Gelukkig ook nog echt leuke dingen gedaan. Zoals een weekendje Veluwe bij Ad en Joke.

Onszelf uitgelaten op zondag, door een paar keer een flinke wandeling te maken en met Guus weer even frutsels en papier wezen kopen om thuis te mutsen!

Giel is ook weer een gelukkig mens…sinds 15 november werkzaam in zijn nieuwe baan, een spiksplinternieuwe uitdaging.

Ook erg genoten van een concert in Numansdorp van de Wilhelmina fanfare en Giel een weekje eerder al te gast bij een geslaagde uitvoering van de harmonie N.L.S. uit Klaaswaal…en binnen niet al te lange tijd komt de Prinses Juliana harmonie aan de beurt. We zullen nooit geen echte kenners worden, maar leuk is het wel.

December 2006.

Ik vind december altijd een gezellige maand, koud buiten warm binnen, vroeg donker, gordijnen dicht, lichtjes aan, lekker mutsen aan tafel of gewoon met een dik boek op de bank.

Wel altijd weer een jaartje ouder…met de vrienden rond te tafel…pakjes onder de boom…met de jongens aan ’t kerstdiner…oud en nieuw …dit jaar bij Dineke en Kees, geen quiz, maar een ganzenbordspel verzonnen door Nick en Nel, daarna veel muziek en een dansje.

De laatste papiermassa, voor ‘t nieuwe huis, is geregeld.

Met de kerstkaarten zijn ook de adreswijzigingen de deur uitgegaan, 2 vliegen in 1 klap. De volgende 2 maand geen tijd voor stamboom, laptop en blogjes, zal ik wel missen, maar schilderen en de verbouwing in de gaten houden is de opdracht. Heb er al wel een paar slapeloze nachten van gehad!

Net voor Kerst een héle dikke brief gehad van de jongste neef van papa, die ook zoals zijn oudere broer Raymond in New - York woont, Ely Nuytkens 78 jaar, gehuwd met Pat 2 kinderen en 1 kleinzoon…een jaar geleden wist ik ook nog niet van hun bestaan…ben bezig met een heel epistel terug te schrijven.

Januari 2007.

Eerst en vooral voor iedereen die dit leest een gezond en liefdevol nieuwjaar.

2 Januari kregen we de sleutel van ons nieuwe huis en 3 januari begonnen meteen de verbouwingen, de keuken badkamer en W.C. werden gesloopt, een muur verplaatst tussen de slaapkamers, lekken in dak gedicht en nieuwe dakramen, schuifpui en kapotte ramen vervangen…en voor mij schilderen en nogmaals schilderen, 6 dagen in de week, in het weekend natuurlijk samen met Giel. Hulp gekregen van de jongens, Moniek, Ria, Noortje en Rien.

Vorige week even een dipje, verkeerde beweging gemaakt en pats daar zat het in mijn rug. Meteen de volgende dag naar fysio, flinke behandeling gehad plus een Japanse pleister op de rug…en zowaar het helpt, na 3 dagen konden de schilderactiviteiten weer hervat worden…wel op tijd even rust nemen en geen rare capriolen maken.

Voor andere zaken weinig tijd, ’s avonds best wat afgepeigerd en dus op tijd naar bed.

Maar het heeft resultaat en alles verloopt aardig naar plan…dus nog even een maandje doorbijten.

Kees en Dineke doen het deze tijd iets anders...ze trekken voor een maandje door Vietnam. Via de mail houden ze ons op de hoogte van al hun belevenissen...en zo te lezen is het de moeite!

Maart 2007.

In 3 dagen alles uitgepakt…het huis is leefbaar.

Tijd voor de afwerking, plinten leggen, gordijnen ophangen, etsjes en foto’s aan de muur, nog wat kleine meubels in de goeie kleur schilderen …het huis wordt steeds meer van onszelf.

Het wordt ook beter weer en mijn handen beginnen te jeuken…de tuin roept!

Heerlijk in de aarde wroeten en dat zal wel een paar maanden duren voor het is zoals ik wil, maar dat is mijn 1^ste hobby die ik weer opneem…de 2^de is lezen, ’s avonds alleen maar zin in een boek. De mail en stamboom moeten nog even wachten.

Ondertussen is Giel natuurlijk overdag en soms ’s avonds aan het werk…hij heeft het erg naar zijn zin.

In de weekenden komen vrienden even kijken hoe ver we gevorderd zijn en even gezellig bijkletsen.

Ook in Bergen weer eens gaan kijken.

Het gewone leven komt weer op gang.

Het laatste weekend van de maand een paar dagen naar Nederlands Limburg geweest, heerlijk er even tussenuit. Thorn, Aken, Maastricht en Luik bezocht, gewandeld in Epen en het Drielandenpunt bewonderd.

Luik.

Juli 2007.

Onze vakantie begon op 30 juni, met het vertrek van huis…op ons gemak naar Luxemburg gereden waar onze 1^ste stop in Sterpenich was, een mini camping “Chez Theo Limpach” tegenover een grote boerderij, even wat boodschappen gedaan in het Gr-H-Luxemburg.

De volgende dag reden we daar om 9u45 weg richting Pouilly-sur-Saone, naar een kleine rustige camping in de Cote-d’Or gerund door Engelsen. Van hieruit naar Dole en Besoncon geweest. Dole, vroegere hoofdstad van de Comté, met een mooie wijk uit de 15^de eeuw, daarna in de 17^de eeuw voorbijgestreefd door Besancon, vooral bekend als klokkenmakers centrum en om Victor Hugo en de gebroeders Lumière, die hier geboren werden.

We waren van plan om verder de Jura in te trekken, maar het weer was zo slecht dat we toch maar besloten om naar het zuiden te rijden.

4 Juli stonden we “en plein soleil”op camping “La Sousta” in Remoulins. Het was precies 6 jaar geleden dat we hier voor het laatst waren toen nog samen met de jongens. De camping was enig sinds veranderd, door een grote overstroming die ze hier 3 jaar geleden hadden, nieuwe mobiel homes en de oevers van de Gard waren veranderd. Maar verder stond de Pond du Gard er nog in zijn volle glorie. Van hieruit toch weer naar Avignon, Uzés, Tarascon, l’Isle sur Sorque geweest. Voor het eerst in Carpentras geweest, van 1320 tot 1791 was Carpentras de hoofdstad van het pauselijke gewest Venaissin, Joden werden tijdens het pauselijke bewind niet vervolgd en vandaar bevindt zich hier de oudste Synagoge van Frankrijk nml.uit 1367.

Verder veel geluierd, gelezen en ook wel even met de stamboom Vervaeke aan de slag geweest.

13 Juli weer afgezakt naar Arc en Barrois ( in de buurt van Langres), hier nog een spetterend vuurwerk meegemaakt ter ere van "14 julliet".

16 Juli stonden we op een camping in Berlare-Zele, de omgeving van het Donkmeer wat bekeken…een beetje vergane glorie…van hieruit ook naar de Gentse feesten geweest, echt gezellig. Lokeren voor het eerst in ons leven bezocht, niet spectaculair, maar er wel heerlijk gegeten op een mooi terras.

19 Juli zat de vakantie er weer op, onze Guy en Moniek wachten ons thuis op, zij hadden al die tijd op het huis gepast, heerlijk om zo thuis te komen, alles opgeruimd en de koffie en gebak stond klaar.

20 Juli trouwden Esther en Jan en dat zou Giel doen, dus hup de volgende dag naar Bergen, ’s avonds groot feest in de “Keienhof” in Kalmthout. Slapen bij Kees en Dineke en daarna naar Nick en Nel op de koffie…zondag om bij te komen.

Maandag Giel weer aan het werk...voor mij wachtte de tuin!
Je zou denken dat na al die buien de boel wel goed gegroeid zou zijn! Ja, Behalve bij ons...hier is een echte slakkenplaag...hebben 5 planten volledig verorberd en zijn nu bezig aan mijn druif...op slakkenjacht, nee, ik schiet ze nog net niet dood, maar ze gaan wel in de vergeetput! (container)
Voor de rest ziet de tuin er ook nogal gehavend uit...boosdoener...een flinke hagelbui...dus alle andere planten zijn nu familie geworden van de gatenplant! Mooi is anders. Waarom al die plagen geen invloed hebben op het onkruid is mij een raadsel...want dat groeit als kool.
Na 2 dagen hard wroeten ziet het er weer een beetje redelijk uit.

De caravan opgeruimd, nog even een tafelkleedje en kussens gemaakt van een mooi Provenciaals stofje... dus vonden we dat we vrijdagmiddag even mochten spijbelen en ons zelf even uitgelaten in B-op-Z op de Krabbefoor...heerlijk op terras gezeten met Kees.

Zaterdag Ria en Ad op bezoek, zondag en maandag de jongens en Moniek...en zo is de maand weer omgevlogen!

November 2007.

Een rustig maandje met de nodige verjaardagen, bezoekjes afleggen en krijgen…gezellig, Dineke, Ria en Noor kwamen een nachtje logeren...erg gezellig…Verder veel bezig geweest met de stamboom Nuytkens, alles in overleg met Etienne, verre neef die in Zwitserland woont…is wel heerlijk om een maatje te hebben die dezelfde microbe heeft. Wat dat betreft bof ik. Tonnie voor Boshom, Agnes voor Verhelst, Christine voor Vervaeke en Etienne dus voor Nuytkens. Al doende leert men wel dat het het beste is om je op1 stamboom tegelijk te concentreren…ik hou nu al bijna geen tijd meer over voor mijn andere hobby’s. Had van Dineke, vlgs. haar, een mooi boek gekregen “Bruidsvlucht”van Marieke Van der Pol, ben er in begonnen en het was echt zo mooi dat ik geen rust had voor het uit was en dat moet ook kunnen. Nu lees ik zo en zo nogal veel, dit jaar zo’n 30 boeken, en volgens Giel ben ik een echte freak want van ieder boek dat ik lees maak ik een korte inhoud…je kan maar een tic hebben.

Mijn blogjes worden de laatste tijd wel erg stiefmoederlijk verwaarloosd, dit wordt 1 van mijn goede voornemens om dat volgend jaar beter te doen.

Januari 2008.

Ik kocht deze maand de special “Het geheim van België”van het 2 wekelijks blad “Esta”.De Nederlanders die er wonen hebben het er blijkbaar heel goed naar hun zin…behalve degenen die net over de grens wonen en er alleen voor de belastingvoordelen naar toe zijn getrokken…zij blijven teveel gericht op hun eigen land en integreren niet zo goed.

Hoe zit het nu als Belg in Nederland??? Ik ben hier op mijn 19^de komen wonen, de verpleging trok me hier naartoe. De opleiding sprak me meer aan dan in België, meer praktijk en minder school zitten. Ik werd goed opgevangen door mijn klasgenoten, maar af en toe kwamen de belgenmopjes me wel de neus uit. Na een paar maanden wou ik wel op mijn blote knietjes terug…maar ik vond ook dat ik door moest zetten, de opleiding ging prima en dat was jammer om op te geven….en ergens was het toch wel een aardig volkje…wel wat cru in hun op en aanmerkingen en erg ad rem…maar na een tijdje wen je aan een heleboel dingen. Nu woon ik er al weer 36 jaar en heb het prima naar mijn zin, maar een stukje van mij ligt nog steeds in België en ik kom er o zo graag. Ik zeg bewust altijd België, want in mijn ogen moet het 1 land blijven…er is al zoveel ellende in de wereld. Als 1 deel van het land het niet zo goed doet is het toch je plicht om dat te verhelpen. Ja en ik weet dat er problemen zijn in Vlaamse delen waar teveel Walen wonen, maar gewoon Vlaams als voertaal gebruiken en ook niet te beroerd zijn om een woordje Frans te spreken…moet toch kunnen. Zet jullie toch een beetje meer in Heren Politici om zulke problemen de hand te bieden…en voor de Vlaamse TV…één en canvas…geef ook wat meer verslaggeving over het Waalse deel van het land…niet alleen de schandalen, maar laat ook de goeie kanten zien. Nodig wat meer Walen uit in programma’s en laat ons ze beter leren kennen. Laten we met zijn allen een effort doen…dan komt het heus wel goed…we leven toch niet meer in een tijd van stammenoorlogen….

Maart 2008.

We wonen hier nu precies een jaar en nog steeds moeten er wat klusjes gebeuren, deze maand project “garage schilderen van binnen”.

Twee weken mee bezig geweest, maar de metamorfose is enorm, van een donker hol met vochtvlekken omgetoverd tot een zonnig geheel , mooie witte muren met een lichtgroen accentje en fleurige gele balken. Nu nog de vloer, maar ik twijfel nog aan tegels of betonverf.

De verf voor het volgend project “trap naar zolder”is ook binnen…even kijken of de zin er nog is!!!

Heb net 2 maanden een breimanie achter de rug…3 heel lange sjaals verder…nu weer een borduurmanie…2^de kussen begint vorm te krijgen.

Ondertussen gaan alle dagelijkse dingetjes zoals wassen, plassen, tuinieren ook verder plus de verjaardagen en bezoekjes van en naar vrienden en familie. Door al mijn gestamboom (onbekend werkwoord volgens mijn computer!) groeit deze laatste tak ook maar steeds verder, papa moest eens weten hoeveel hij achterneven hij wel niet heeft…

April 2008.

Bitter koud deze maand, vooral door de wind want verder scheen de zon best, maar wat een verschil met vorig jaar…ik dacht even de planten uit de vijver te verpotten…mijn armen waren er na een tijdje zowat afgevroren, ook niet zo slim om dat nu te doen, had eraan moeten denken dat water altijd een stuk kouder is dan buitentemperatuur.
Maar dit weertje heeft trouwens ook weer zijn voordelen, genoten van de koers op TV, als het heel mooi weer is schiet dat erbij in omdat ik dan naar buiten wil…dus een heel stuk van de Ronde van Vlaanderen, Gent-Wevelgem en Parijs Roubaix gezien. Ik kijk trouwens meer uit nostalgie dan dat ik veel van de huidige renners afweet, wat dat betreft heb ik niks mee van mijn mémé …voor haar was “course” de sport…en nu we het toch over sport hebben…ik ben deze maand begonnen met tennislessen. Ben natuurlijk wel de oudste van het groepje van 8, de anderen zijn minstens 20 jaar jonger, maar het deert mij niet want ik vind het gewoon leuk
Deze maand ook bezoek gehad uit Zwitserland van Etienne Huyghe en Rita, kenden elkaar alleen nog maar van de mail…het klikt echt hartstikke goed, leuk is dat als je nagaat wat zo’n stamboomonderzoek teweeg brengt.

Mei 2008.

Feestje gehad in ons oude huis in Bergen op Zoom, Hetty en Willem gaven verjaardagsfeest en inwijdingsfeest in een keer. Was gezellig en ook leuk om alle oude buren weer eens te zien. Veel gestelde vraag mis je het huis niet, vind je het niet raar om hier te komen ? Nee hoor, mijn spullen waaraan ik echt gehecht ben staan nu in ’t huis in Numansdorp en ’t huis in de oostenrijkstraat is nu echt van Hetty en Willem…hun aankleding, hun sfeer, hun leven.

Deze maand ook een weekend bezoek gehad uit West-Vlaanderen, Christine Vervaeke, nichtje van mijn moeder, en haar man Leon. Ze kwamen met de camper, maar die kon niet bij ons op de oprit omdat ze net begonnen waren met die opnieuw te leggen, dus camping in Strijen voor hun geboekt. Allemaal prima verlopen.

Dineke en Kees zijn voor een maand naar China op vakantie en iedere dag worden we via de mail op de hoogte gehouden van hun belevenissen aldaar en verrast met mooie foto’s. Onze vakantie begint 1 juni, gaan dan 3 weken toeren met de caravan. Onze Guy en Moniek komen dan hier het fort bewaken.

Juni 2008.

Zondag 1 juni vertrekken we met de caravan en een miezerig buitje begeleid ons naar de grens. Giel wou naar Duitsland…maar we hadden ’s morgens al op de radio gehoord dat het daar de komende tijd slecht weer zou worden… dan toch Frankrijk? Ook daar zijn de vooruitzichten slecht. Vlak voor Antwerpen zitten we nog steeds in een dilemma (net zoals vorige vakantie)…maar op de ring moet beslist worden…we gaan naar Luxemburg…weer of geen weer…en bij Namen begint het steeds warmer en warmer te worden…geen spat regen meer. De goden zijn ons goed gezind. Om 16u zitten we lekker voor de voortent op een camping in Mersch…ik had Anneke (Anneke is de jongste dochter van mijn halfzus Ellie) beloofd als we naar Luxemburg zouden gaan ik haar zou bellen, zij woont in Lintgen vlakbij Mersch. Ze vinden het leuk om ’s avonds al kennis te komen maken…ik had het laatste jaar al heel wat met haar gemaild maar haar nog nooit in ’t echt gezien. De kennismaking is erg gezellig en we blijven tot laat in de avond kletsen, er wordt meteen afgesproken om elkaar bij hun thuis nogmaals te ontmoeten.

Maandag een mooie dag om wat te gaan toeren met als eindpunt een bezoekje aan Diekirch, een klein stadje aan de Sure. Hier de St-Laurentiuskerk bezocht en genoten van een Diekirchbier op een terras in het voetgangerscentrum.
’s Avonds naar Lintgen en de kennismaking met de familie voortgezet.

Dinsdag via Vianden naar Echternach.
Vianden een bekoorlijk stadje waar de oude huizen tegen steile hellingen liggen en daarboven het kasteel uittorent, onderlangs stroomt de Our.
Echternach, de hoofdstad van Luxemburgs Klein Zwitserland en beroemd om zijn Springprocessie die sinds de middeleeuwen gehouden wordt ter ere van de H.Willibrordus, heeft een mooie marktplein met het Denzelt ( oud paleis van justitie) de St-Willibrodusbasiliek en daarnaast de abdijgebouwen die vroeger toebehoorden aan de Benedictijnen. Hier bezochten we het abdijmuseum dat ondergebracht is in de kelders van het kloosterpaleis.

Woensdag met de trein van Mersch naar Luxemburg stad, wel zo makkelijk. Bij het VVV een stadswandeling opgehaald en de hele oude stadsroute gelopen.

Donderdag lekker een dagje niksen…we krijgen onze eerste regenbui, maar de volgende dag is het weer mooi weer dus en route naar Trier in Duitsland. Echt een interessante diverse stad, we genieten dan ook van met volle teugen van deze mooie stadswandeling.

Zaterdag nog een dagje camping maar nu met mooi weer.

Zondag, tijd om te verkassen, op naar Molsheim in de Elzas. Bij het verlaten van de Mersch worden we uitgezwaaid door Anneke en Romain die op weg zijn naar het zwembad bij de camping.
Het is een heerlijke dag om te rijden, er is bijna geen kip op de weg.
Om 16 uur zijn we al weer helemaal geïnstalleerd en gaan we maar even onze benen strekken, de camping is een municipal en ligt op loopafstand van de kern van Molsheim.

Maandag, het weer blijft ons honderd % meevallen, we gaan de omgeving verkennen, naar Rosheim en Obernai 2 typische Elzas-dorpjes, leuk.
Van daaruit een stukje de Vogezen in naar Mont St Odile, hier bovenop staat een klooster dat gesticht is in 700 door Odile de dochter van de toenmalige hertog van de Elzas. Prachtig om hier rond te lopen…je mag ook zo maar overal in.
Nu naar Le Struthof bij Schirmeck, een plek om stil te worden. Tijdens de 2^de wereldoorlog hebben de nazi’s hier een vernietigingskamp ingericht . De barakken en zelfs de platforms waarop deze stonden, zijn gebouwd door de gevangenen, die het materiaal op hun rug vanuit het dal omhoog moesten dragen. Zeker 10000 van hen kwamen daarbij om het leven. In dit kamp arriveerden diverse konvooien met gevangenen uit bezette landen.
Delen van het concentratiekamp staan nog overeind, zoals de dubbele prikkeldraadomheining,de hoofdingang, het crematorium, de cellen en 2 barakken met slaapzaal en keuken.
Op de begraafplaats liggen 1120 gevangenen, bij de ingang staat een gedenkteken in de vorm van een reusachtige uitgeholde en afgeknotte zuil, met aan de binnenkant de reuzensilhouet van een gedeporteerde…wat kunnen mensen elkaar toch aandoen, vreselijk….als je dit weer eens gezien hebt eindig je je dag wel in stilte.

Dinsdag op naar Colmar, een charmant stadje met typische Elzassser straten met hun schilderachtige, door bloemen opgefleurde huizen en een mooie wijk “klein Venetië”die ondanks de oorlogen door de eeuwen heen onaangetast is gebleven. Hier kan je heel wat uurtjes doorbrengen, wat wij dan ook gedaan hebben.

Woensdag met de trein naar Straatsburg, een stad gegroeid rond de prachtige gotische kathedraal Notre Dame, alleen maar tijd gehad om de oude en het 19^de eeuwse stadsdeel te verkennen. De Europese Wijk met het Palais de l’Europe en Palais des Droits de l’Homme zal voor een andere keer zijn. ’s Avonds als we terug op de camping zijn, worden we uitgenodigd bij Henk en Jopie, een echtpaar uit Bergen op Zoom die ook op de camping staan.

Donderdag tijd voor een dagje rust, lekker gewandeld in de omgeving van de camping en de ooievaars die hier zitten gaan bewonderen.

Vrijdag, we zitten zo dicht bij Het Zwarte Woud dat we daar ook eens willen gaan kijken. Bezoek aan Offenburg, een levendig stadje gelegen tussen de 1^ste hellingen van het Zwarte Woud. Is niet echt mooi, maar er zijn wel een paar bijzondere gebouwen zoals de Einborn apotheek, het klooster Unserer Lieben Frauen, een kerk van rond 1600 en de toch wel bijzondere Dreifaltigkeitskirche gebouwd in 1908.
Vlakbij, ook in het Kinzigdal, ligt Gengenbach, een stadje dat in de 8^ste eeuw ontstond in de buurt van een klooster. Nu is het een centrum voor onderwijs en wijnbouw. Het heeft een schilderachtige oude kern, met vele vakwerkgevels, echt mooi.

Zaterdag, tijd om wat boodschappen te doen en de kerk in Molsheim te verkennen, verder lekker geluierd die dag…want morgen zondag vangen we de terugreis aan.

Zondag en route, zin om te haasten hebben we niet dus we besluiten nog een tussenstop te maken op een camping in Oteppe, ligt tussen Namen en St-Truiden. ’s Avonds lekker gaan eten in een restaurantje op de markt van St-Truiden. De fruitstreek, Haspengouw, waardoor we rijden is zeker ook de moeite waard om ooit nog een keer voor terug te keren.

Maandag , op ons gemakje richting huis…om 13u30 staan we weer voor onze voordeur
Giel heeft nog een paar dagen vrij en dat gebruiken we om bij Ad en Ria, Guus en Frits, Noor, Kees en Dineke langs te gaan en ook om nog wat klusjes te doen in de tuin.

Grote markt St-Truiden.

November 2008.

De maand begon ijverig, de 1^ste november, samen met Dineke, Ria en Nel een dagje besteed aan kerstkaarten maken. We waren er dit jaar dus vroeg bij…daarna nog 2 dagen bezig geweest om de boel af te maken, resultaat 50 zelfgemaakte kaarten. Ook alvast begonnen, aan de nodige lavendelzakjes borduren voor de kerst.

Naar Antwerpen geweest om de verjaardag van mijn broer te vieren met een uitgebreid etentje bij de Chinees.
Guy en Glenn hun verjaardag samen gevierd in Delft.
Met Freya een dagje wezen winkelen in Haarlem, een mooie stad trouwens, was er nog nooit geweest, ga deze zomer zeker nog eens terug.

Ook bij Ria een dagje doorgebracht toen ze jarig was en een paar dagen later genoten Giel en ik van de jaarlijkse mosselavond bij Ad en Letty , daarna nog even doorgezakt en geslapen bij Dineke en Kees.Verder nog 2 keer naar een VVD bijeenkomst geweest en samen met Giel naar het Roparungala in Rotterdam.

Rest daarna nog 3 keer per week gaan tennissen…en de maand is vanzelf voorbij gevlogen!

.

December 2008.

Weeral jarig…dit jaar geen zin in een echt feestje, is ook altijd zo’n moeilijke tijd iedereen heeft het druk met van alles en nog wat. Maar niet getreurd, zo is ’t ook gezellig, de ene dag Ria op bezoek, dan weer Marlène en dan weer Kees en Dien, Guy en Moniek en Noor.
Zo wordt het allemaal nog intenser en heb je voor iedereen uitgebreid de tijd.
Ook een tijd om het huis weer in kerstsfeer te dompelen en te genieten van het binnenleven.
Al kom ik dit jaar wel voldoende buiten omdat het tennissen in de winter ook gewoon doorgaat…wat dat betreft is dit een ideale sport voor mij…
De 24^ste waren de jongens er met Moniek en Andrea en de volgende dag met zijn allen naar oma in Deventer geweest.
Het was een heerlijke kerstavond, de quiz die ik gemaakt had, voor oudejaarsavond met de vrienden, uitgeprobeerd op het jonge volk en ook zij genoten ervan. Natuurlijk lekker, maar niet overdadig, gegeten en veel gekletst.
De 26^ste en 27^ste hebben Giel en ik echt een paar luie dagen gehad met veel lezen en films kijken.
Daarna hadden we weer zin om iets actiefs te doen, nu ja actiefs…we moeten al tijden op zoek naar 2 nieuwe stoelen maar er komt maar niks van. Dus stoute schoenen aangetrokken en naar een meubelzaak geweest in Oude-Tonge, Middelburg en Heinikenszand…maar nog niet echt gevonden wat we zochten. In Middelburg meer rondgeslenterd in de stad en daarvan genoten. Op terugweg even bij Guus en Frits in Borssele binnengesprongen.
Oud en Nieuw dit jaar bij Bert gevierd met zijn allen…was weer echt geslaagd.

Koninklijk Lyceum Pottelberg 2, Kortrijk.

Schooljaar 1858-1959.

Lerares: Mej.D.Drijvers.

Kinderen waarmee ik in de klas zat.

Anseele Claudine, Bailleul Claudine, Bruneel Mauricette, Caperoni Anne-Marie, Cardoen Francesca, Christiaans Dolares, Defever Monique, Demeere Martine, Depreytere Beatrix, Dewinter Martine, Gadeyne Rita, Germonprez Martine, Lapauw Frieda, Masureel Helga, Moerman Hilde, Mommerency Marleen, Moreels Vivianne, Mussly Linda, Mc Lean Flora, Nijs Carine, Nuytkens Claudine, Nuyttens Cecile, Patijn Francine, Phyfferoen Rosita, Pollet Vivianne, Rubbrecht Rita, Sabbe Rosita, Van Driessche Francoise , Vermeersch Rita, Verriest Ingrid.

Bij niet alle namen kan ik nog een gezicht waarnemen.

Koninklijk Lyceum.

Schooljaar 1961-1962.

Onderwijzeres: Mevr.Bacro-Vander Haeghen

Kinderen waarmee ik in de klas zat.

Bauwens Doris, Caproni Anne-Marie, Coppens Linda, Defever Monique, Deroo Annette, Dewinter Martine, Gadeyne Rita, Germonprez Martine, Hoste Eveline, Mommerency Marleen, Mussly Linda, Nuytens Cecile, Nuytkens Claudine, Ottevaere Carine, Vande Caveye Marie-Thérèse, Van Droogenbroeck Marie- J., Verhamme Chantal.

Koninklijk Lyceum.

Schooljaar 1964-1965.

Moderne Humaniora.

Zesde Klasse.

Kinderen waarmee ik in de klas zat.

Baluwé Mady, Chambart Jeannine, Caproni Anne-Marie, Cools Marianne, Cottens Rita, Dalschaert Chantal, Decroix Anita, De Jaeger Marie-Bert, Dekocker Francine, Desmetz Fernande, D’Heedens Marijke, Dumoulin Yvonne, Frenier Jeannine, Germonprez Martine, Hoste Eveline, Lefevre Vera, Leys Chantal, Lievens Christa, Maeyhaert Claudine, Moreels Vivianne, Nuytkens Claudine, Porte Marie-Thérèse, Sandra Maryke, Valcke Martine, Van Coillie Linda, Vande kerckhove Hilde, Verhaeghe Jacqueline, Vanoverberghe Martine.

Juni 2010.

Reünie gehad van verpleegafdeling St Catharina in de Bourgondiër Bergen op Zoom, weinig foto's gemaakt want de batterijen hielden ermee op, was leuk om weer iedereen eens te zien.

dagje Amsterdam bij Andrea en Glenn.

Wachten tot de Tour de France langskomt in Hoogerheide, was gezellig druk en heerlijk weer.

21 juli 2010, 31 jaar getrouwd en naar de Nationale Feestdag in België, daarna nog even gegeten op de markt in Mechelen waar Belle Peres aan het oefenen was voor het optreden 's avonds.

Glenn met nichtjes, Janet, Roos en Viola, 29-08-2010.

Glenn krijgt bull. Oktober 2010.

Augustus 2010, Drente.

Zaterdag, 7 augustus vertrokken om 9u30 voor een weekje vakantie in Drente

Bij Zwolle staan we een uur in de file, aankomst op de camping 13u30. In deze tijd hadden we onderhand in begin Normandië kunnen zitten.

De boerderijcamping Roeloomskamp in Schoonloo, waar we hebben geboekt, ziet er rustig en verzorgd uit, iedereen heeft een ruime plaats en de ontvangst is hartelijk.

Als we geïnstalleerd zijn gaan we nog even naar het dorp Rolde voor de boodschappen. Daar lopen we een rondje dorp, bezoeken het leuke kerkje, even op een terrasje zitten en dan boodschappen doen bij de AH. Terug op de camping begint het te gieten, maar onder de luifel is het nog goed vertoeven om 23 uur liggen we in ons nestje.

Zondag.

’s Morgens krijgen we bezoek van Ad en Ria, die hier in de buurt op een vakantiepark zitten.

Lekker bijkletsen, om 13 uur stappen zij weer op de fiets en gaan wij met de auto naar Veenhuizen.

Veenhuizen is net zoals Frederiks en Wilhelmina oord ontstaan als “Maatschappij van weldadigheid”.

Armlastige gezinnen, wezen, vondelingen, landlopers en bedelaars uit de grote steden werden hier eerst vrijwillig en later, toen er niet zoveel animo was, gedwongen naar toe gebracht. De bedoeling was een zelf- voor zienende gemeenschap te realiseren.

De bewoners moesten veen afgraven, ze verbouwden het land en legden kanalen aan. Rond de 3 gestichten verrezen een korenmolen, een smederij , een spinnerij, kerken en voorraadschuren. Er heerste een strak regime en overtredingen werden bestraft.

Al het harde werken ten spijt, de Maatschappij leidde verlies en toen de stichter dhr. Den Bosch overleed besloot de overheid om de gestichten over te nemen, in 1^ste instantie vielen ze onder de verantwoordelijkheid van Binnenlandse Zaken maar werden al gauw overgeheveld naar Justitie.

Onder dit laatste departement werden ze al snel betiteld als strafkolonies en even later werden er gevangenissen bijgebouwd en werd alles 1 groot gevangenisterrein. Om de gevangenissen werden dan weer woningen gebouwd voor het personeel, deze huizen werden voorzien van stichtelijke gevelteksten zoals “werk en bid” en “rust roest”. De ambtelijke hiërarchie was zichtbaar in het type woning dat men bewoonde, ook in de tuinen was dit zichtbaar…alleen de directiewoningen kregen een beuk in de tuin! Veenhuizen bleef tot 1984 een gesloten dorp. Wie de dienst verliet moest ook verhuizen.

Het 2^de gesticht, het enige overgebleven gesticht uit 1823, is nu een gevangenismuseum, echt de moeite om te bekijken. Verder is het terrein ook erg indrukwekkend, wij verkenden dit in de boevenbus met uitleg van de chauffeur. Alle oude ambtswoningen staan er nog en de voorzieningen zoals de kerk, verenigingsgebouw, school enz.

Ook zijn er nog steeds gevangenissen, eentje die leeg staat en nu te bezichtigen is, 1 waar zware criminelen levenslang zitten, een jeugdgevangenis, vrouwengevangenis, huisjes voor mensen die asiel hebben aangevraagd en niet gekregen hebben en weer uitgezet moeten worden. Voor wie geïnteresseerd is, is het “Pauperparadijs” van Suzanne Jansen echt een aanrader om te lezen. Ze ontrafelt in dit boek het verleden van haar grootouders die in de gestichten hebben gewoond.

Om de dag af te sluiten, wezen eten op een terras in Schoonloo.

Maandag.

Vandaag waren we om 12u45 in Assen, eerst wat eten op een terras en daarna een stadswandeling gehaald bij het VVV, die leidt ons tot de Kop van de Vaart , langs de vaart mooie oude woonhuizen die vroeger de paleizen werden genoemd, dan de Gymnasiumstraat in dit is nog 1 van de weinige straatjes waar nog iets van de oude binnenstad is te zien, verder via het voormalige gymnasium 1842, langs katholiek kerk uit de jaren 1930, dan langs een Waterstaatskerk 1848 naar de Gouverneurstuin, een mooi stadspark dat eind jaren 80 opnieuw werd ingericht, was eerst een kloostertuin en later de tuin van de commissaris van de koningin. Via het drostenlaantje, wat vroeger de oprijlaan was van het uit 1778 stammende drostenhuis, daar zijn ze druk aan het werk en hebben het Drostenhuis helemaal op ijzeren palen gezet om het van zijn plaats te halen of een kelder eronder te maken?? We komen uit op de brink, hier staat het Drents Museum, vroeger de zetel van het Drents provinciebestuur, hiernaast de abdijkerk.

Op de Kleine Brink bevrijdingsmonument, paleis van Justitie 1840 en ingang van huis van bewaring 1843.

Assen is geen grote stad, maar doet wel gezellig aan.

Nog even een terrasje pikken en dan naar de auto…alleen had Giel een magneet bij de parkeerkaart gestopt en werkte hij daardoor niet meer, moesten even wachten op een parkeerwachter die ons uit de brand kon helpen.

Nog even een stop gemaakt in Borger en daar hebben we bij een fietsenhandelaar alle elektrische fietsen bewonderd die er maar zijn. Drente is echt de fietsprovincie…en bijna iedereen doet dat op zo’n super de luxe bike. Ondertussen belde Ria om te vragen of we even bij hun in Exloo op de borrel kwamen, gezellig.

Zo vloog de dag weer om.

Dinsdag.

Om 11 uur en route naar Leeuwarden.

Onderweg het Fries Drentse bos doorgekomen, daarna is het landschap gewoon open plat met hier en daar vaarwegen en meertjes.

Eenmaal op bestemming kunnen we onze auto vlot parkeren.

We gaan de gracht over en lopen richting VVV, we komen langs een groot gat waar het één grote bouwput is, hier moet blijkbaar een winkelcentrum en appartementen komen. Het VVV ligt hier vlakbij en van daaruit begint onze echte verkenning van de stad., die voert ons langs grachten en mooie oude huizen.

Een paar bijzonderheden het vernoemen echt waard.

Prinsenhof , voormalig paleis van prinses Maria van Hessenkassel, weduwe van Johan Friso, die bij Strijen is verdronken, gebouwd in de 18^de eeuw, hier is een mooi keramiek museum in. Prinsentuin , nu openbaar park.

Nieuw St. Anthony Gasthuis, werd in 1864 geopend en bestaat uit 5 gebouwen, 4 vleugels zijn genoemd naar weldoeners van toen, nu geschikt gemaakt voor bewoning en die mensen wonen hier prachtig met een schitterende tuin voor.

Mata Hari’s huis, zij werd hier in1876 geboren als Margaretha Zelle en werd in 1917, 1^ste WO, door de fransen gefusilleerd op verdenking van spionage.

Centraal Apotheek, sinds 1854 is op deze plek een apotheek gehuisvest, in 1905 werd hier een nieuw pand opgetrokken in Art Nouveau stijl.

Verder nog een kanselarij, waag, beursgebouw, oud stadhuis, stadhouderlijk hof en natuurlijk de nodige kerken waarvan de scheve toren van de St.Bonifatius kerk het meest in het oog springt.

Het oude deel is echt mooi, alleen jammer dat hier en daar Soomland elementen tussenstaan.

Onderweg komt Giel nog een bekende tegen vanuit zijn werksfeer, is hier ook vakantie met zijn vrouw.

Tussendoor de nodige terrasjes aangedaan, als we om 19 uur weer bij de caravan zijn begint het te regen jammer, maar we hebben een mooie dag gehad.

Woensdag.

We zijn op tijd op, hebben om 10 uur afgesproken met Ad en Ria hier op de camping, gaan samen een dagje naar Groningen. Het stel is iets verlaat want Ad is zijn Visa kaart kwijtgeraakt…er moest gezocht worden… niet gevonden, dus geblokkeerd.

Maar om 12 uur zitten we al op de markt in Groningen ,onder het oog van de Matinitoren, koffie te drinken, het weer is gelukkig weer prima, blijkbaar regent het hier maar ’s avonds of s nachts.

Het wordt een rustige middag, Ad heeft het in zijn knie en kan dus maar kleine stukjes wandelen, dus de terrasjes doen goede zaken aan ons.

Giel en ik zijn al een keer in Groningen geweest dus het meeste is ons bekend. Het enige nieuwe wat ik nu zie is het universiteitsgebouw, prachtig.

Eenmaal terug op de camping, nog even na geborreld

Donderdag.

Westerbork is vandaag ons doel, een plaats met een beladen recente geschiedenis. In de 2^de WO lag hier een doorgangskamp waar 107.000 joden, zigeuners en verzetstrijders, vandaan werden getransporteerd naar vernietigingskampen. Onder hen was ook Anne Frank.

Bij het bezoekerscentrum nemen we de bus naar het terrein van het kamp, dat ligt zo’n 2,5 km verder in het bos, we kunnen meelopen met een gids. De moed zakt me een beetje in de schoenen als ik zie hoe groot de groep is voor die ene gids, maar alles valt 100% mee. Als de man aan het woord is luistert iedereen, ongekend voor Nederlanders, maar de man vertelt dan ook echt goed en van het onderwerp en de omgeving, al staat er niks meer van de oorspronkelijke bebouwingen, wordt je zo en zo al stil.

Na de bevrijding bleef het kamp, met verschillende bestemmingen dienst doen. In 1971 werden evenwel de laatste barakken afgebroken. De historische plek was daardoor nauwelijks meer herkenbaar. Om hierin verandering te brengen heeft een herinrichting plaatsgevonden. Taluds en reconstructies geven de oorspronkelijke grootte en plaats van een aantal barakken aan. Oude paden en wegen zijn opnieuw aangelegd. Op de appèlplaats De 102.000 Stenen, symbool voor de vermoorde gedeporteerden.

Wat wel wat vreemd aandoet op deze plaats zijn de radiotelescopen die hier staan, een stuk futuristische wetenschap op zo’n terrein.

Na de rondleiding, waar weer een bekende van Giel bij was nml. de burgemeester van Tholen, lopen we de 2,5 km terug naar het bezoekerscentrum.

Hier gaan we eerst even wat drinken en  bezoeken dan de tentoonstelling.

Van de  verhalen van de mensen die hier gezeten hebben krijg je in dit herinneringscentrum één indruk…één bonk ellende, onvoorstelbaar dat mensen elkaar dit aandoen.

Via Beilen rijden we terug, ’s avonds weer gaan eten in het restaurant aan de overkant van de camping.

Vrijdag.

Ad en Ria opgehaald en samen naar Coevoorden gereden. Koffie gedronken vlakbij de markt even een kleine rondwandeling gemaakt langs het enige kasteel dat Drente rijk is, het park en een stel aardige huizen uit de jaren 30, ook overblijfselen gezien van de vesting. Zo gepiept, maar het kan nog niet te lang want Ad zijn knie speelt hem nog steeds parten.

Dan naar Emmen. Even wat eten en weer een stukje wandelen, wat erg opvalt zijn de olifantenbeelden die overal staan, ze zijn beschilderd door kunstenaren erg leuk. De dierentuin slaan we over want die hebben we een paar jaar geleden al een keer gezien.

Daarna weer naar de tijdelijke woonst van Ad en Ria…heb me daar een bult gelachen met een verhaal wat Ria vertelde toen ze nog bij de VAC zat…ze heeft nog steeds nachtmerries van klapraampjes!

Na het afscheid even gaan tanken, de camping betaald en de voortent afgebroken…morgen weer naar huis.

Met Dineke naar de Paardenmarkt in Numansdorp 08-06-2011.

Naar Smamotuly in Polen, samen met Peter en Anki vertrek 02-06-2011, terug op 05-06-2011. Wel erg kort voor zo'n verre trip.

Woensdag, 3 juli 2013.

Om 10u30 thuis vertrokken met caravan richting Frankrijk. Bij Kortrijk even een stoppauze. Om 14u30 op de camping Vélodrome in Albert. Het is droog maar nog wat frisjes, 18 gr. Koning Albert deelde vandaag mede dat hij de 21ste juli het koningschap doorgeeft aan zijn zoon Filip.

4 juli 2013.

Iets warmer vandaag, maar nog weinig zon. naar Amiens geweest, kathedraal Notre-Dame nogmaals bezocht. Het is het grootste gotische gebouw van Frankrijk, 145 m. lang en 70 m. breed met het grootste kerkschip ter wereld, prachtig. Verder wat rondgewandeld en op terras gezeten.

5 juli 2013.

Vandaag de nodige zon gehad, de lange broek kan in de kast blijven. Naar Longueval en bloemmetjes op het graf van mijn overgrootouders gezet. Wat ons deze keer opviel ... dat er verschillende graven bijgekomen waren, gereserveerd door mensen die nog niet overleden zijn...zelf alvast hun steentje uitgezocht. Ook nog even naar het Zuid-Afrikaans monument en weer zien we dingen die ons niet eerder opgevallen zijn. Onderweg naar Peronne zien we verschillende velden met klaprozen, prachtig. We bezoeken ook nog een Duits kerkhof. In Péronne stonden we ooit op de camping en bezochten we het oorlogsmuseum. Nu alleen even een rondje gelopen en de Poort van Bretagne bewonderd.

6 juli 2013.

Heerlijk weertje vandaag 26 gr. In Albert gebleven, geluierd en even naar 't dorp gelopen. Giel bezocht het Musée Somme 1916, naast de kerk, het oogt klein maar het loopt helemaal door onder de markt en de straat ervoor. Deze gang bestond al voor een deel in de 13de eeuw, hoorde waarschijnlijk bij de 1ste kerk. Tussen WOI en WOII gerenoveerd en langer gemaakt, werd een schuilkelder. Ondertussen ben ik naar het VVV gelopen, hebben ze maquettes staan van gebouwen voor de 1ste WO en van de wederopgebouwde gebouwen na de oorlog. Mooie voorbeelden hiervan zijn het station, de kerk en het stadhuis allen in Flamant Style.

Zondag, 7 juli 2013. 27 gr.

Om 10 uur en route, bij Rouen even wat fille omdat de Pont Madeleine dicht was...Rouen heeft geen rondweg wat voor zo'n grote stad toch best vervelend is! Bij Pont-Audemer keken we of er een camping was...leek ons een aardig stadje...iets verder in Toutainville wel een camping...maar met al die afgescheiden plekken met haagjes niet zo mijn ding, maar toch 3 nachten geboekt. Achter de camping ligt een meer en dat ziet er dan wel aardig uit. Ze moeten hier trouwens nodig gras maaien en hagen snoeien!

8 juli 2013. 28 gr.

Ze hebben het blijkbaar gehoord...bende lawaai...ze zijn het gras aan het maaien! Om 14 uur naar Pont-Audemer,  staat in de 15de editie van Michelin "Les plus beaux détours de France". Is ook een heel  leuk stadje. Het ligt in de vallei van de Risle en heeft ook allemaal watertjes die er doorheen stromen en heel mooie vakwerkhuizen. Hier ook een paar mooie schoenen gekocht...Vrouwen!!!

9 juli 2013. Moniek jarig.

Voor de 3de keer naar Honfleur, de 1ste keer was in 1979, was toen zwanger van Guy. Honfleur ligt aan de monding van de Seine. Het is hier nu veel drukker, veel meer toerisme dan in 79. We hebben een wandeling gemaakt rond de nieuwe en oude haven, langs de Eglise St-Catherine, door smalle kronkelstraatjes, alles ziet er goed uit en er wordt steeds meer gerenoveerd. Het karakter en de sfeer schijnt nog steeds hetzelfde te zijn als in de 19de eeuw...veel schilders en kunstenaarswinkels. Of ze allemaal zo beroemd zullen worden als Boudin betwijfel ik, maar gezellig is het wel.

10 juli 2013.

Toch nog maar even naar Deauville en Trouville. Niet veel veranderd sinds we hier de laatste keer waren. Deauville mondain en duur. Trouville iets gewoner, maar alle 2 nog steeds leuk om een dagje door te brengen.

11 juli 2013.

Vandaag niet te ver weg, rondje gedaan met de auto, hier en daar stoppen. In Beuzeville leuk kerkje bezocht. In Epaignes, dorst laven...het blijft zo'n 30 graden, dus af en toe bijtanken. Epaignes is echt zo'n dorp type Lepelstraat, maar toch is alles aanwezig wat een mens dagelijks nodig heeft, slagerij, bakker, spar en café met terras, postkantoor...en opgefleurd door bloemen. Is bij ons toch vaak wel anders! Nog even gestopt bij een  kerkhof dat bij een kasteel hoorde, hier lagen de nodige graven begraven. Eenmaal op de camping, voortent en spullen opgeruimd zodat we de volgende dag om 10 uur kunnen vertrekken naar St-Mère-Eglise, naar een camping zonder hagen!

12 juli 2013. Precies om 10 uur vertrokken en om 13 uur op bestemming. Plek zat op de camping en vrij uitzicht, eenvoudig maar schoon...en een tennisbaan. De temperatuur is gedaald naar 17 gr. maar het blijft zonnig. Om 14 uur weer ingericht even tijd om te lezen en om 14 uur naar dorp gewandeld, 500 meter. De kerk van St-Mère-Eglise heeft nog steeds een valschermspringer aan de toren hangen! De pop staat symbool voor de parachutist John Steel die op 6 juni 1944 in deze positie terecht kwam. Hij bleef hier 2 uur hangen, totdat een Duitse soldaat hem losmaakte en gevangen nam. Alles liep voor hem verder goed af, na de oorlog is hij nog vaak hier teruggekomen. Hij stierf op 16 mei 1969.

13 juli 2013. Vandaag naar Cherbourg. We parkeren aan de jachthaven, vlakbij Place Napoleon en de Eglise de la Trinité. We lopen eerst naar de haven, we hebben nog nooit zoveel schepen bij elkaar gezien. Als je naar het eind van de haven loopt zie je een kunstmatige haven liggen, een spectaculaire bouwonderneming uit de 18de eeuw. Deze haven is 3,7 km lang en rust op de bodem zo'n 18-20 meter diep. Door dit bouwwerk kon de stad open bloeien. De oude stad zelf valt tegen, het ziet er allemaal wat armmoedig uit, het station schijnt dan wel weer erg mooi te zijn, maar dat hebben we gemist...het werd ook zo warm om hier rond te lopen. We rijden de kust verder af naar Cap La Hague. Onderweg mooie dorpjes en schitterende uitzichten. De huizen bestaan allemaal uit natuursteen, geen vakwerkhuizen meer. Vanaf de kustpunt in Goury zie je het eiland Alderney liggen. Hier is ook een belangrijk station van de kustwacht, de reddingsbrigade moet hier vaak uitrukken, want het kan hier behoorlijk spoken !

Zondag, 14 juli 2014.

Nationale feestdag van Frankrijk...we krijgen weer 30 graden en meer vandaag...dus rustig aan. Een beetje lezen en mutsen en om 14 uur naar het strand. We vinden een goed plekje vlakbij het museum La Madeleine op Utah Beach. We houden het uit tot 17u15 en zoeken daarna weer een schaduwplekje op achter de caravan. Om 21 uur koelt het wat af en gaan we nog een potje tennis spelen...ik win natuurlijk niet van Giel, maar ik laat hem, net zoals gisteren, behoorlijk lopen en dat geeft me wel veel voldoening!

15 juli 2014.

We rijden de kust af van Ravenoville Plage tot in St-Vaast-la-Hougue. We komen prachtige stukjes tegen waar we even de benen strekken. Hier liggen ook nog veel bunkers die herinneren aan WOII. St-Vaast-la-Hougue heeft een schilderachtig visserhaventje, al wordt je in de Chapelle de Marins aan de haven weer met je neus op de feiten gedrukt dat het allemaal niet zo idyllisch is. Hier hangen de planquettes van mannen die tijdens hun werk als visser op zee gebleven zijn. Vanaf het terras naast de kapel heb je een weids panorama. In het noorden ligt de Baie de Réville en in het zuiden het Fort de la Hougue met daarachter de vlakke kust van Cotentin. De fortificaties rond de haven zijn in de 17de eeuw gebouwd door, hoe kan het ook anders, Vauban. Voor de kust liggen het Ile de Tarinhou en het Îlet Fort, dat bij eb lopend te bereiken is ...nu echter vloed. Aan het einde van de granieten pier staat een vuurtoren.  Op de terugweg nog even op het strand in Ravenoville gezeten.

Dinsdag, 16 juli 2013.

Vandaag naar de Westkust van Cotentin. Terwijl we rijden zie je het landschap veranderen, van vlak naar heuvelig en van open naar een meer beboste omgeving. Onze 1^ste stopplaats is St-Sauveur-le-Vicomte aan de oevers van de Douve ( hier ligt trouwens een kleine Municipal camping, op een mooie plekje). Midden in het dorp staat het 12 de eeuwse voorouderlijke slot van 2 belangrijke Normandische geslachten, Néel en Harcourt. Van het oorspronkelijke kasteel staan de 2 toegangstorens en de vierkante donjon nog overeind. We rijden door naar Cap de Carteret, van hieruit zou je ook de Kanaaleilanden moeten zien liggen, maar vandaag is het daar iets te heiig voor, we lopen op de kaap en genieten van het mooie uitzicht en de geiten die behendig op de steile rotswanden hun eten zoeken. Via de kustweg weer naar beneden, mooie uitzichten en stranden. Terug via St-Sauveur-le-Vicomte, waar we de abdij nog even bezoeken. Deze werd in de 10^de eeuw gesticht door Neél de Néhon, de burggraaf. In de 100 jarige oorlog moesten de monniken vluchten en tijdens de Franse revolutie werd het klooster verder ontmanteld, maar in 1832 werd het gekocht door Marie M.Postel die het als moederhuis, voor de orde die zij stichtte in Cherbourg, in gebruik nam. Nu wonen er nog steeds nonnetjes, die graag een praatje maken en willen vertellen over hun klooster,de jongens en meisjesschool die ze runnen en hun missies in Afrika.

Woensdag, 17 juli 2013.

Terug naar het noorden. Om 15 uur staan we kant en klaar op de Municipal van Mareuil-Coubert vlakbij Abbeville, we blijven hier maar 1 nachtje. Even een rondje Abbeville…de kerk is een stuk opgeknapt en er zijn ook meer winkels bijgekomen…alles ziet er verzorgd uit, maar ’t blijft een vreemd stadje, opgebouwd na de verwoesting van de WOII.

Donderdag, 18 juli 2013. Om 10 uur vertrokken richting Kemmel, bij St-Omer de nodige omleidingen, maar om 13uur30 zijn we op de camping…hier is weinig veranderd! Even een rondje dorp en …frietje gegeten…

Vrijdag, 19 juli 2013. Via Ieper…koffie met gebak…naar Koksijde…lunchen…uitwaaien op ’t strand.

Zaterdag, 20 juli 2013. Giel naar de kapper in Ieper, ik wat winkelen. Om 12 uur zijn we bij Alan en Lydia in Kortrijk, Alan is jarig…heerlijk geborreld, gegeten en gekletst…gezellig.

Zondag, 21 juli 2013. Vandaag 37 jaar getrouwd…Nationale Feestdag van België…troonswisseling, Albert II stopt ermee…Koning Filip begint eraan. Alles gevolgd op de radio. ’s Avonds naar de Last Post en daarna mosselen voor Giel en garnalen voor mij.

De volgende dag vertrekken we om 10u naar huis…nog steeds 30 gr. …om 12u40 thuis…was weer een heerlijke vakantie.

17 augustus 2013, weekend in Nieuwersluis aan de vecht.Foto genomen in Loenen aan de vecht.

16 februari 2014. Vastenavondszondag in Bergen op Zoom.

Carnaval Stampersgat, 2 maart 2014.

Carnavalsstoet Hoeven, 4 maart 2014.

23 maart 2014. Naar het Jubelpark in Brussel. Het "Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis" en de "Expo 14-18" bezocht. Daarna even langs bij Jean. Weer een mooie dag!

Gelezen boeken in mei 2014.

De dode op het strand van Hakan Nesser. Hannah heet ik, Hannah Cohen van Mirjam Meijer. Oorlogstranen van Lody van de Kamp. De Killing 2.van David Hewson.

Gelezen boek in juni 2014.

De dood sluipt rond in zwart en paars van Ulrich Hefner.

Gelezen boeken in juli 2014.

Mijn dochter in Frankrijk, van Barbara & Stephanie Keating. Een heel ander verhaal, van Hakan Nesser.

Zomervakantie Frankrijk 2014 staat op blog clogie2.

4 oktober 2014.

Met auto en caravan een week naar de Picardië, kleine camping gevonden in Oye-Plage "Les Tamaris". Het weer was erg wisselend.... regen, zon, temperatuur 14-20 graden...en wind...onze voortent heeft het begeven!

Grand Fort Philippe. Vissersdorpje, stelt niet zoveel voor, maar er is een prachtig strand en een heel lange pier. Vanaf de pier wel zicht op één van de grootste kerncentrales van Europa.

Daarna, naar Gravelines, vestingsstadje, stadsmuuur van baksteen en natuursteen, 4 bastions en 2 lunetten zijn, overwoekerd door groen zijn bewaard gebleven. Zicht op de gekanaliseerde Aa. Hier hebben we ook het "Musée du Dessin et de l 'Estampe originale" (museum voor tekenkunst en grafiek) bezocht, ondergebracht in de poudrière ( vroegere kruidmagazijn). 

Blockhaus d'Eperlecques. Deze 22 meter hoge bunker werd gebouwd als lanceerbasis om Londen en Antwerpen te bestoken met V2 raketten. De 5 meter betonnen deksteen moest de arbeiders beschermen tegen de bombardementen, op 27 augustus 1943 dropten de Engelsen echter tonnen bommen op de bunker, vele gedeporteerden kwamen daarbij om het leven. De bunker werd daarna nog vergroot om er een fabriek voor vloeibaare zuurstof onder te brengen.

St-Omer heeft de enigste gotische kerk in de Nord-Pas -de Calais streek.

Calais, bekend van passagiersvervoer naar Engeland en zijn kant! Wel een beetje een vreemde stad...komt ook denk ik omdat Calais bijna totaal verwoest was na WOII. Wel nog een paar mooie gebouwen, zoals stadhuis/ belfort uit 1911 gebouwd in Vlaamse renaissancestijlstijl, hier huwde De Gaulle in 1921! Daarvoor mooi onderhouden park met standbeeld van Rodin "De burgers van Calais"'. Een pompeus theater uit 1906 en de arbeidsbeurs uit 1930, Église Notre-Dame gebouwd in 13de-14de eeuw, Tour du Guet, 13de eeuw deed dienst als vuurtorenen later als telegraafmast...en duiventoren!

La Côte d'Opale, loopt van Belgische kust tot de Sommebaai. Wij zijn deze keer in Cap Blanc-Nez, Cap Gris Nez en Boulogne-sur-Mer geweest.Cap Blanc-Nez hoge klif, 134m, torent over het Nauw uit, druk scheepsverkeer en uitzicht op Calais en de kliffen van van de Engelse kust. We waaiden er wel bijna af....Cape Gris-Nez, ook hier uitzicht op Engelse kust en op de haven van Boulogne...hier staan ook nog veel bunkers uit de 2de WO. We komen ook langs het vissersdorpje Sangatte waar een Nuytkens zijn bruid haalde en bleef wonen! (zie 22-10-2014 Nuytkens-Fierens en nazaten.)

Boulogne-sur-Mer, eerst de oude ommuurde (boven)stad bezocht, door een poort erin en straks langs de andere kant door poort Des Dunes eruit...langs de Basilique Notre Dame, stadhuis dat helemaal ingepakt is voor restauratie en waarvoor eem Marokaanse tuin is aangelegd...slaat als een tang op een varken...hoort hier echt helemaal niet...maar er zal wel een idee achter zitten!?!?