Ik ben Christina
Ik ben een vrouw en woon in Emmer-Compascuum (NL) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 23/05/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, Muziek luisteren, Computeren, Honkbal (coachen).
Ik ben een romantisch zieltje en hou van gedichten en uitspraken met een "betekenis", hoewel ik ook de waarde van wat oppervlakkiger werk best waardeer.
Al sinds mijn tienerjaren verzamel ik dit soort poëzie en op dit blog kan ik dat prima kwijt.
Van een groot aantal gedichten ed weet ik niet wie de auteur is; kom je dus je eigen gedicht hier tegen, laat het me dan weten zodat ik je naam (indien gewenst) alsnog kan vermelden.
Enne ... het kost natuurlijk even wat tijd om alles mooi te maken! Kom dus later gerust nog weer eens kijken.
Niemand die weten kan, hoeveel ik van je hou ... Niemand die me troosten kan, in mijn verdriet om jou ... Niemand die begrijpen zal hoe vreselijk ik je mis ... Niemand die beseffen zal hoe erg mijn pijn wel is ...
Liefde is blij zijn, een arm om je heen. Liefde is lachen, is nooit meer alleen. Liefde is amen, is wolken, is wind. Liefde is samen, is spelen als een kind.
Wat is onbetaalbaar, maar kost niets? Wat is al eeuwen oud, maar heeft nog eeuwen voor zich? Wat is onbegrijpelijk, maar toch zo simpel? Wat is het mooiste dat er is? Ja, dat is liefde!
Twee benen om op te staan, dat is nodig om je eigen weg te gaan. Twee ogen om te zien, anders mis je wat misschien. Twee handen om te betasten, twee schouders voor de zware lasten . . . En om lekker tegen uit te huilen, twee stevige armen waartussen je je kan verschuilen. Een schouderklop wanneer je je best hebt gedaan, een waarschuwing wanneer je een fout hebt begaan. Een hart om te vergeven wat je is aangedaan en een sterke wil om je er doorheen te slaan. Verlies de hoop niet wanneer het niet zo goed gaat, er komen betere tijden; vroeg of laat. Een dosis zelfvertrouwen en een vriend waar je op kunt bouwen . . .
Wat ik voel, gaat niemand aan. Toch zou ik wel eens naast mezelf willen staan, mezelf eens zien met andermans ogen, mezelf eens voelen met andermans handen, mezelf eens van kritiek voorzien. Wat zal ik zien, voelen en wat zal ik horen? Och, laat maar! Want wat ik voel gaat niemand aan! Laat mij mezelf maar zijn, ik ga wel naast een ander staan.
Voor een dag van morgen Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind, dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, vertel het aan de stad, hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens. Ze zouden je niet geloven. Ze zouden niet willen geloven dat alleen maar een man alleen maar een vrouw dat een mens een mens zo liefhad als ik jou.
Ogen kunnen meer zeggen Dan woorden soms doen Een blik is genoeg Om iets te kunnen begrijpen Veelzeggend Hoe ogen kunnen spreken En op hun manier Een boodschap doorgeven Alles staat in ogen geschreven Een uitleg is niet nodig Gevoelens laten ogen zeggen Wat er met iets wordt bedoeld
Waarom zijn er zoveel vragen 
Vergeet niet 
Een veertje 
