Bos, net als een geschilderde toren, lila, gouden, karmozijnrood, een vrolijke, bonte muur Staat boven een heldere weide. Gele berkgravures glinsteren in blauw azuurblauw, zoals torens, worden kerstbomen donkerder, en tussen esdoorns worden ze hier en daar blauw in het gebladerte van de doorgaande verlichting naar de hemel, die een raam is. Het bos ruikt naar eiken en dennen, in de zomer droogde het uit van de zon, en de herfst is een rustige weduwe en komt zijn kleurrijke toren binnen .
Autumn Woman - een magisch wonder, in de krullen van de gouden man, waar kwam je vandaan? Bijna gewichtloos in vliegende chiffon, en ik raakte gewoon verdwaald in het vuur van bladeren. Ze kwam als een vreemdeling, bedwelmde zichzelf, en wervelde in een lus van karmozijnrood gebladerte: ze omhelsde me met bladeren, plaagde, wenkte en hartstochtelijk gestreeld. Herfstvrouw, vuurinspiratie, in passie brand je als een obsessie. Herfst van de liefde, je speelt met mij, de as van de liefde die je achterlaat.
Herfst park. Stille motieven klinken, als echo's van zomerwarmte. Autumn Angel - onvoorstelbaar mooi. Je kwam op een date met de herfst. Je ogen, als gouden wespen. Staken in de ziel, zwommen in wijn. Sterrenbeelden die soepel vlechten afwikkelen. Over iets avond zong voor de blinde maan. En de amandelen van je glimlach bloeiden onder de zijde van de verkoelende schaduw. En onze handen waren heel dichtbij. Zoals in die - juli verschroeide dagen. Maar Autumn verstrikt ons met netten. In de zonsondergangen krult het goudstof. Al het onmogelijke dat tussen ons was. U, lieve, gestolen verleden.
Meer dan dertig voor mij. Niet perfect. Ik leef, ik werk, ik hou van. En niet bescheiden en niet brutaal, en zijn leven heeft geen haast. Wat is belangrijk voor een vrouw ouder dan dertig? Stabiliteit, kinderen en familie. Betrouwbare echtgenoot, slank, inheemse mensen en vrienden. Zodat de ouders gezond zijn, en het huis een volledige beker zou zijn, en elke dag zou de nieuwkomer alleen een vrolijk gezicht ontmoeten. Om dromen waar te maken, heeft de vrede altijd de overhand gehad in het gezin, de inheemse bevolking glimlachte en leefde in harmonie met zichzelf. Het is noodzakelijk om bemind te worden. Geef zorg en warmte. Dit alles zal gelukkig maken. Elk vrouwengezicht!
Het sprookje. Herfst begint rustig. Ze loopt door het bos, als een elandkoe, niet zien, niet horen, terwijl ze achter de takken gaat. Maar nadat jij en ik ons haasten. u ziet, de trossen van september bergas brak uit. Zie je, de paddestoel werd rood onder de rinkelende esp. Hangt met een lichte waas aan een pijnboom een web. Het verwarde de zomer met een blad van esp.
De herfst komt, triest als het is, vreemd genoeg. En de regen klopt op het glas hetzij forte of piano. En buiten het raam, schouder en licht, zingt en cirkelt de wals-Boston zwerverwind. En de gele bladeren vliegen, vaarwel zeggen tegen de zomer. En uit plaats we roepen achter hen een duet. In een gekke brutale bron haasten we ons om te vergeten, hoe goed is het voor ons om in hoogte met je mee te draaien. We zijn verstrooid als gebladerte, onder de walsgeluiden. En we zullen gezicht naar beneden vallen in het gras, uitgestrekte armen. En het zal weer zijn, in al zijn glorie, schouder lengte en helder. Cirkelend, verdrijvend alle angsten, zwerverwind. de herfst gaat voorbij, triest als het is, vreemd genoeg. Doornige sneeuw vliegt uit het raam naar de piano. Glijdt over gevoelige toetsen, is schoon en helder. Alles over de lente, alles over liefde wordt gezongen door de wind .
Het bos,als een geschilderde toren.Lila, gouden, karmozijnrood.Met een vrolijke,bonte muur Staat op een heldere open plek.
Berken met geel houtsnijwerk.Schitteren in het blauwe azuur.Als torens,worden de dennen donkerder. En tussen de esdoorns worden ze blauw.Hier en daar in het gebladerte van de doorgaan de klaring naar de hemel die kleine raampjes.Het bos ruikt naar eiken en dennen.In de zomer droogde het op van de zon. En de herfst als een stille weduwe. Betreedt zijn bonte toren ...
De oude vrouw keek van top tot teen op hen neer.Ze keek iedereen aan en haar blik was streng.En zo rook het:als ze stierf, oude vrouw.Morgen gaan ze uit elkaar,het huis zal doof worden stil. Ja, dit is zelf thee,dat wist ze,en daarom was ze hard en koud,en haar strenge blik was vol spijt, misschien die van liefde, maar meer van minachting.
Ik heb een kikker in het bos gevangen en meegenomen,
maar de kikker in de bank verveelt zich -ze wil naar huis! De boomkikker kijkt me heel verdrietig en verwijtend aan :Waar is je favoriete moeras?Waar zijn je geliefde familieleden?Ik kan niet wachten op de welkomstbijeenkomst! deboomkikker wil het me vertellen.Ik zette mijn rugzak op mijn schouders en ging weer het bos in. Aan de rand van het moeras liet ik de kikker los.Vergeef me, kikker! En haar spoor is verdwenen..
Ik ben het zat om alleen te zijn in deze wereld. Zonder kinderen en familie, zoals iedereen. En rondlopen in een verlaten appartement, Op zoek naar vleselijke genoegens in tavernes.
Ik zou je alles stoutmoedig geven, ik zou nergens spijt van hebben. En hoe alleen bij zonsondergang de zon onderging, ik zou je stevig tegen me hebben gedrukt.
De golven komen en de golven gaan weg. Schuim kruipt op de glooiende kust. Mistige schaduwen zwerven over de zee. Meeuwen vliegen en schreeuwen,als in alarm. Al vele eeuwen in de buurt van de wilde ondiepe pier sluimeren in de gleuven. Luister naar de meeuwen treuzelen roept. Kijk naar de witte kant van schuim.
Hierop zullen ze me met een onjuiste glimlach vertellen: kijk, je bent een ontwijkende dichter, hypocriet,je houdt ons voor de gek je hebt geen roem nodig ,het lijkt je belachelijken ijdel.Waarom schrijf je?IK BEN? voor jezelf.Waarvoor print je? Voor geld. O mijn God!Wat jammer!Waarom?
Ik draaide de veer aan met de sleutel. De motor zoemde, huilde.En de auto zonder benzine. Haastte op volle snelheid.Donkerblauwe De chauffeur zit achter het stuur.Cabine. En de chauffeur van plasticine.Luid blaast hij het signaal.Hé, ga uit de weg,ik rij voor het eerst.Ik ben een onervaren bestuurder:ik verwar rem en gas.Gelukkig voor de beer:voorbij.Fuck tah, tah, tarah-tah, tah. Eenauto flitste eroverheen. En van versnelling in de muur BAM.
Ik draaide de veer aan met de sleutel. De motor zoemde, huilde.En de auto zonder benzine. Haastte op volle snelheid.Donkerblauwe De chauffeur zit achter het stuur.Cabine. En de chauffeur van plasticine.Luid blaast hij het signaal.Hé, ga uit de weg,ik rij voor het eerst.Ik ben een onervaren bestuurder:ik verwar rem en gas.Gelukkig voor de beer:voorbij.Fuck tah, tah, tarah-tah, tah. Eenauto flitste eroverheen. En van versnelling in de muur BAM.
