De herfst is de tijd om te dromen en kleurrijke dromen te bekijken, koud te drinken met de beste jasmijnthee, geen milt of valse schuld te ervaren. Uit het feit dat de regen je helemaal niet van streek maakt. De herfst is de tijd van paraplu's die lang in de hoek hebben gestagneerd. De tijd van nieuwe regenjassen, laarzen in een veelkleurige kooi,de diepte en het aantal plassen te kennen, om persoonlijk en niet triest om te zuchten en de vervlogen zomer te missen.
Geef me een boeket herfst. Gouden rivierbladval. Ochtend, naakt bij dageraad. In de boezem van een stervende tuin. Geef me de pure zijde van de hemel, de lucht is transparant koel. Geef me dit gele bos als beloning voor mijn liefde voor jou. Geef me de stille droefheid van de Crane White Flock, korenbloemblauw in de mist ver, waar de gouden herfst koer. Geef mij het lied van de bellers van het oude belfort, zodat ik, wakker bij het aanbreken van de dag, weet dat alleen u geliefd bent. Geef me alleen de tederheid van woorden en een rivier van liefde zonder banken, zodat ze op een shuttle konden varen. Alleen ik en jij langs die rivier.
De met sneeuw bedekte winter dekt de wegen af, en bomen in met sneeuw bedekte hoeden staan, wind valt stil en viel in slaap werd een beetje moe, hij dreef wolken met sneeuw verras je. Je staat en bewondert het wintersprookje, gedachten cirkelen de lucht in een cirkel, en over je droomt stiekem van geheime wensen, een boeiende mond geopend met een glimlach. Al snel een heel nieuw jaar en kerstavond, dit is een familievakantie, waar troost in huis is, het ruikt naar kindertijd, cadeautjes, in een sparrenkamer, deze vakantie wacht met liefde en ontzag.
En morgen zal het beter zijn dan gisteren, de pijn zal verdwijnen en het hart zal gemakkelijker worden, problemen in vuurvonken zullen branden en geluk zal fladderen met een zangvogel. In de stralen van de dageraad glinstert het lachen en klopt er weer vreugde aan de deur. Geloof in jezelf en het succes zal komen. Na onomkeerbaar de afstand van het verlies te hebben gereden.
Een papieren bootje dat ons op een dag het juiste pad zal laten zien, naar de oorsprong van de geboorte, alle herhaling, je vergeet me gewoon niet. Van verre uitgestrekten, letterlijk letterlijk, stuurde ik een zachte hallo, maar alleen koppig, opzettelijk brandend. Een ver, bedrieglijk licht. Mijn zeil is mijn vriend, zeil tussen de lijnen door, de wind is koppig voor alle koppigheid, en de jeugd lacht, het zal het lot beïnvloeden, en ik heb toch geluk.
1. Het belangrijkste is om constant te controleren waar uw handen zich op dit moment bevinden en of ze schoon zijn. Het is noodzakelijk om constant een ontsmettingsmiddel te gebruiken. Ik ging de lift in en drukte op de knop, het ontsmettingsmiddel. Hij opende de deur - een ontsmettingsmiddel. Als er geen ontsmettingsmiddel is, kunnen alle acties worden uitgevoerd met de elleboog. Elke keer nadat we het oppervlak hebben aangeraakt dat andere mensen kunnen aanraken, desinfecteren of wassen we onze handen.
2. Het tweede belangrijkste is om je gezicht niet met je handen aan te raken, houd dit bewust in de gaten. We raken ons gezicht de hele tijd aan zonder het zelfs maar op te merken. Volgens statistieken raakt een persoon ongeveer 90 keer per dag onbewust zijn gezicht aan. Heb je iemand bij de hand begroet, niet wetende dat deze persoon ziek was met COVID-19, en toen raakte je je gezicht aan? Dat is alles, u werd ook ziek!
Hoe train je jezelf in dit bewustzijn? Een manier is om een masker te dragen. Het idee is niet dat het je zal beschermen tegen infectie (aangezien het in de meeste gevallen onmogelijk is om via de lucht geïnfecteerd te raken), namelijk om te leren je gezicht niet aan te raken. Bovendien kan het elk masker zijn (je kunt gewoon een sjaal op je gezicht knopen), dit werkt als een simulator. Als je een masker op je gezicht hebt, stop je gewoon met het aanraken van je gezicht. Daarom een simpele tip: draag bij het verlaten van het huis een masker.
Deze twee punten bij elkaar: je handen schoonhouden en je gezicht niet aanraken zijn ongelooflijk krachtige manieren om jezelf te beschermen.
Ze zullen in 99,9% van de gevallen effectief zijn. Natuurlijk is er 0,01% van de patiënten die op een vreemde manier besmet zijn geraakt, en we zullen nooit weten hoe dit is gebeurd, maar het is voldoende dat u deze twee dingen doet om uzelf en uw dierbaren te beschermen.
3. De vierde is sociale afstand. Houd een afstand van 1,5-2 meter van elkaar. Het is niet erg moeilijk en verandert ons leven niet zo veel. Een simpele regel, maar uiterst effectief. Wanneer je naar de apotheek gaat of naar de winkel hoef je niet direct achter de rug van de persoon in de rij te staan
Herfst gedachten, niet warm. Vochtige herfst, bitter. Herfstkleuren vervagen. Maar tot herfstbladeren, lonkt. Wat voor attractie, wie heeft ze magie gegeven? Een geel blad, gevallen, herfst; Misty, raakt de grond. Lijdend aan de storm, zal er een ander naast vallen. Ik voel me verdrietig als ik het gebladerte in stille vlucht observeer.
De ziel heeft, net als het lichaam, voedsel nodig, en ze kiest de gerechten om te proeven: schoonheid contemplatie, favoriete ding. huisdier, of creativiteit van de muze. Vrienden reizen sport ongetwijfeld. Elke ziel heeft zijn eigen feeds. En slechts één ding is altijd hetzelfde. Het heeft een bron van warmte en liefde nodig.
En wat een stilte. En wat een licht. De hele wereld van tegenspoed ging in vrede, en het werd niet eng en het werd gemakkelijk. Voor geluk is het niet nodig om ver te gaan.
Stom hart, zwijg, smeek ik. Er is geen kracht meer om deze pijn te verdragen, ik sterf elke dag een beetje. Alleen door het feit dat ik niet meer bij me ben. Hoeveel vernederingen en kwellingen moet je nog verdragen om je mond te houden?Ogen vallen, handen vallen, hart, ik smeek je, stop met vervelen. Stop met kloppen zo ongelijk en snel. Alleen bij de bel die de stilte verbrak. Er is geen hoop, geen wil, geen zin. Vergeef alles opnieuw en vertrouw hem. Hart, hoor, ik ben erg sterk, ik laat je niet praten. Het kan me niet schelen dat ik 's nachts niet meerkan slapen, ik wil niet meer van hem houden. Hart, zwijg, ik tover je op, lijd niet meer en wees niet verdrietig. Ik ben echt verzoend, ik laat hem gaan. Hart, vraag ik, en jij laat los.
