het "registreren" of "kopiëren" van de werkelijkheid kan ongetwijfeld erg nuttig zijn in de wetenschap en de industrie, maar als fotoliefhebbers proberen wij toch om fotografie te gebruiken als een TAAL waarin we, veel direkter dan met woorden, verhalen kunnen vertellen of een "sfeer" kunnen overbrengen op anderen. elke foto is in feite niets anders dan een stukje werkelijkheid die wij "uitsnijden" om te vereeuwigen, maar in tegenstelling tot "gewone stervelingen" kiezen wij héél bewust de grenzen van die uitsnijding en bouwen wij één samengend beeld op rond één hoofdonderwerp, waarbij wij rekening houden met sterke lijnen en sterke punten (waarover je alles kan lezen in het lesje "compositie" dat je toegestuurd kreeg bij je inschrijving). uitsnijden (of: "croppen") kan meestal nog redding brengen, maar hier loopt alles echt téveel door elkaar en ik heb getracht om tenminste de "sfeer" te bewaren, door die achtergrond donkerder te maken, maar in dit geval blijft het (helaas) een pleister op een houten been. de voornaamste TIP voor jou is op dit ogenblik: probeer één enkel hoofdonderwerp te kiezen en zorg dan voor een zo rustig mogelijke achtergrond (in afwachting dat je het spelen met "dieptescherpte" volledig onder de knie hebt, zodat je het hoofdonderwerp scherp kan maken tegen een onscherpe achtergrond, zou het best zijin dat je deze oude ploeg even verplaatst en ze dan met mooi strijklicht opnieuw fotografeert tegen een effen achtergrond). er zit een schat aan fotomateriaal in afgedankte landbouwwerktuigen, zoals deze "dubbele brabander" waar ik héél lang geleden als prille tiener twee van die reusachtige paarden mocht voorspannen, om dan een hele dag te gaan ploegen, helemaal alleen en vanzelfsprekend apetrots. laat vooral de moed niet zakken: hier wordt NIEMAND uitgelachen, want ooit zijn we allemaal onderbeginnelingen geweest en we trachten elkaar hier vooruit te helpen met praktische TIPS en OPBOUWENDE kritiek en ik kijk verlangend uit naar een "nieuwe" versie van deze brok nostalgie. warme groet van fjet.
