welkom en laten we je maar meteen gerust stellen: jouw eerste inzending is helemaal perfekt volgens het boekje van de compositie en daarom denken we dat we jou met enkele praktische TIPS een heel grote sprong vooruit kunnen helpen maken. eerst de plus-punten dus: de bomenpartij staat schitterend op het sterke punt rechts onder en wordt door die prachtige diagonaal verbonden met de bomenpartij op het sterke punt links boven, met als toemaatje dat riet op de voorgrond, dat bijdraagt tot het dieptegevoel: inderdaad allemaal perfekt. jouw probleem zijn die twee gigantische lichtvlekken: het water op de voorgrond en die lijkwitte lucht bovenaan. de ervaring heeft topfotografen immers geleerd dat ons oog automatisch wordt aangezogen door het hoogste licht op een foto: bekijk je eigen foto dus "objektief" alsof je ze voor de allereerste keer onder ogen krijgt en let dan heel goed wààr je ogen het allereerst door worden aangtrokken... wedden dat het die lucht en dat water is? dezelfde foto met een staalblauwe hemel (met of zonder leuke wolken) zou al een héél ander effekt geven... en als je dan op de koop toe een standpunt kon kiezen waardoor er weerspiegeling in dat spierwitte water komt, dan is je foto helemaal àf en dan zou je uitsnijding ideaal zijn. *** we beweren niet dat de onderste uitsnit een betere foto geeft, maar zo zie je duidelijk welk enorm belangrijke rol dat "hoogste licht" speelt bij de opbouw van een foto, want verder hebben we enkel de twee bomenpartijen een béétje opgelicht. voor dergelijk westhoek-tafereeltje geven we de raad om in de vooravond op pad te gaan, als het licht ZACHTER is, zeker als je het zijdelings op je onderwerp laat vallen en met wat geluk is de hemel dan ook iets blauwer. nogmaals: jouw compositie was volledig in orde en we wachten heel nieuwsgierig op je volgende inzending! warme groet van fjet.
zusje draait al een hele tijd mee en we hebben haar stilaan zien "groeien", want zij heeft niet alleen het lesje compositie bestudeerd en ter harte genomen, maar het is ook duidelijk dat zij zich door de "kracks" laat inspireren en dat zij een van die zeer verstandige mensen is, die voortdurend "stelen met de ogen". het rezultaat is er dan ook naar: een schoolvoorbeeld van kompozitie, met alles op de juiste plaats én dan op de koop toe een wolkenhemel die speciaal voor fotografen schijnt uitgevonden te zijn. jij staat technisch nu echt wel vér genoeg om een stapje hoger te klimmen op de fotografische ladder en wat persoonlijke toetsen aan te brengen: dus eeneigen vizie proberen weer te geven, in plaats van te registreren wat iedereen ziet. je zal merken dat je door die ekstra inspanning nog veel intenser gaat genieten van het fotograferen, als anderen "geboeid" worden door wat jij hen vertelt in de taal van de fotografie: het fotografees. sukses en warme groet van fjet.
een héérlijk gamma tere pastel-tinten in zand én water, subtiel genoeg om een schilder grijze haren te bezorgen en bovendien weer helemaal volgens het compositie-boekje: zowel de waterlijn als de horizon lopen perfekt op de horizontale sterke lijnen en het vlagje bewust in de buurt van een sterk punt (waarschijnlijk om aan te geven HOE hard het daar wel waaide). toch zouden we in een dergelijk geval aanraden om even door de knieën te gaan: het vlagje zou dan net op de scheiding tussen lucht en water komen en een "link" leggen tussen die twee. je MAG nog enkele fotoos inzenden voor compositie, want we zijn nooit te oud om te leren, maar je mag ook meteen doorschuiven naar de les "ritme en struktuur". warme groet van fjet.
met alle respekt voor technisch tekenaars, zoiets als DIT kunnen ze niet. byllie is een begenadigd Kunstenaar, die zijn techniek misschien nog een beetje kan bijschaven, maar hij KAN ons sprakeloos doen staan... zoals bij deze foto. dat die kosmisch eruptie van licht en kleur nu uitgerekend op een sterk punt start, heeft hij hier waarschijnlijk bijgeleerd... maar dat zijn cijfers na de komma, want byllie heeft tenvolle beseft dat die kompozitieregels zeer bruikbare hulpmiddeltjes zijn om NOG sterker over te komen. (bijna verlegen om bij zo'n Meesterwerk nog blozend op te werken dat het haantje van die toren scheef staat, want het zal in werkelijkheid ook een beetje scheef staan, maar op de foto trekt het volgens ons net iets téveel de aandacht, maar dat kan byllie dan ook weer met opzet gedaan hebben). byllie BLIJFT natuurlijk welkom op dit blog voor adviezen, maar hij is deze faze helemaal ontgroeid en mag zelf beslissen of hij nog wat handige kneepjes kan gaan opsteken in de les ritme en struktuur . warme groet van fjet.
je bent een vlijtige leerling geweest en je hebt sinds je eerste inzending echt heel wat vorderingen gemaakt, door bewust rekening te maken met onze praktische TIPS. maar fotografie blijft altijd voor een groot deel een kwestie van "aanvoelen"... hiet staat de horizon bijvoorbeeld voorbeeldig op een sterke lijn en de weg "verdwijnt" op zo'n sterk punt, waardoor onze nieuwsgierigheid geprikkeld wordt - maar toch is er naar ons gevoel wat téveel voorgrond. vooral omdat het wegdek zoveel licht vangt, trekt het veel aandacht terwijl er... feitelijk weinig te beleven valt. vanzelfsprekend heb je speciaal voor deze lessen fotoos gemaakt, met alle aandacht op de compositieregels, zodat het onderwerp een beetje "bijzaak" werd. het is zo'n beetje als leren autorijden: je hebt alle aandacht nodig voor pedalen en schakelen en mooi in rechte lijn rijden, vooruit en achteruit, maar als je dat eenmaal onder de knie hebt, dat wil je ook ergens naartoe rijden... zo bekijk ik fotografie een beetje: de bazisregels grondig inoefenen, maar dan met heel veel plezier... boeiende fotoos gaan maken, waarvoor je niet enkel in de "klas" goede punten krijgt, maar die de aandacht trekken van anderen en hen BOEIEN. vlug naar volgende bespreking !
helemaal in orde met de regels van de compositie en we hebben hier jouw foto alleen maar een beetje recht gezet, omdat ze naar ons gevoel een beetje kantelde. dan wordt het nu dus tijd voor het "betere" werk, want feitelijk "vertelt" deze foto heel weinig aan buitenstaanders - en dat is toch de bedoeling van de rasechte fotograaf: om anderen te BOEIEN. vanaf nu mag je inzenden voor RITME EN STRUKTUUR t.a.v. VONNY, die je dan verder zal inwijden in de kneepjes van het vak. TIP: op uitdrukkelijk verzoek van de overige begeleiders, toch nog eens met aandrang verzoeken om ook in de volgende lessen rekening te blijven houden met de compositieregels! warme groet en we wensen je heel veel fotovreugde toe! fjet.
oei... hier was je kennelijk ZO onder de indruk van dit paradijselijk stuk natuur, dat je er op automatische piloot een "toeristen-vluggertje" van gemaakt heb. dat is natuurlijk je goed recht, maar dit is per slot van rekening een inzending voor de les compositie en we zijn véél en véél beter gewoon van jou (en dan leggen we de lat vanzelfsprekend een heel stuk hoger). je hebt de horizon hier heel duidelijk niet op een horizontale sterke lijn gezet, maar KEI in het midden, zodat de foto letterlijk in twee helften gesneden werd en op de koop toe hebben die twee helften geen "band" met elkaar: het zijn feitelijk twee aparte fotoos - dit had je kunnen voorkomen door een veel lager standpunt te zoeken, zodat de rechtse helling boven die horizon kon uitkomen en op die manier een "link" leggen tussen de bovenste en onderste helft. die onbereikbare sprookjesberg baadt in een dromerige sfeer, maar boven die berg begint die uniforme blauwe lucht toch een beetje eentonig te worden, zodat we de horizon dus op de bovenste sterke lijn gelegd hebben. daardoor trekt die voorgrond natuurlijk opeens meer aandacht en dan wordt die onderbelichting echt storend, maar daaraan hebben we proberen te verhelpen door hem iets lichter te waken met adobe *** natuurlijk niet TE, want het hoofdonderwerp blijft natuurlijk die berg... maar of die top nu écht helemaal in het midden moest staan??? als je beide versies vergelijkt, zal je toch moeten toegeven dat die kompozitieregels jouw foto een heel stuk "sterker" maken en dat het de moeite loont om er reeds bij de opname rekening mee te houden: je zal dan zelf nog veel meer plezier beleven aan het fotograferen, want dat je veel beter kan, dat heb je bij vorige inzendingen zeer overtuigend bewezen met je overige benijdenswaardige sfeerfotoos. warme groet van fjet.
dit is de BIJNA PERFEKTIE (en de onderste versie is hier helemaal geen poging tot "verbetering", maar om enkele bijkomende details te verduidelijken). de foto komt ongelooflijk sterk en dynamisch over en dit is dan vooral te danken aan de enorm krachtige diagonaal die vertrekt op het onderste sterke punt met het achterdek en dan de blik DWINGT om de beweging te volgen naar het sterke punt boven links, met nog net voldoende ruimte om niet tegen de rand van de foto aan te varen... dit allemaal nog eens zwààr beklemtoond door de golfjes. de felle lichtkontrasten dragen op hun beurt bij om in deze opname de boodschap te leggen van onstuitbare energie en vitaliteit. * detail: doordat de boompjes op de oever lichtelijk naar links hellen, krijgen we het GEVOEL dat de foto een beetje kantelt (hier dus voortaan speciaal aandacht aan besteden). * detail: links is er een héél klein stukje van een tegenligger te zien, maar zo onherkenbaar dat het bij ons lichtelijk storend overkomt - in zo'n geval zouden we kiezen voor net iets meer herkenbaar of helemaal verwijderen. antony, dit is zowat de top die je met kompozitie kan bereiken, dus van harte een: WAAAAW !
net zoals bij vorige foto is dit "bijna perfekt"... en toch komt deze foto minder sterk over dan de eerste. mogelijk is dit omdat de diagonaal hier minder duidelijk tussen twee sterke punten loopt. maar mogelijk komt het doordat de boot hier nadert in plaats wegvaart: in de vorige foto krijgen we de neiging om op die boot te springen en mee te varen, in het tweede geval wordt het misschien meer ervaren als een "tegenligger". *** het loont volgens ons de moeite dat de gevorderden onder ons daar eens diep over na te denken en er besluiten uit te trekken (het is immers de bedoeling van deze mailgroep dat we van elkaar leren en ervaringen uitwisselen). TIP: net zoals bij vorige foto krijgen wij het GEVOEL dat de foto licht overhelt naar links, wat we trachten te illustreren door de onderste versie (waar we het KANTELEN duidelijk gemaakt hebben door die zwarte driehoekjes). hoofdzaak is, dat een perfektionist zoals antony_petit het niet beneden zijn waardigheid acht om NOG te willen bijleren... dàt zijn de échte ras-fotografen!. warme proficiat van fjet.
joepie... dat vervelende probleem met die onscherpte was dus inderdaad te wijten aan het verkleiningsprogramma... je zal wél een heel diepe zucht van opluchting geslaakt hebben! de hals van die prachtvogel staat mooi op een sterke lijn en zijn kop mooi op een sterk punt (of toch in de buurt van dat sterk punt, maar dat is voor mij écht geen kwestie van nameten op de centimeter, maar van aanVOELEN en dat aanvoelen wordt heel vlug een "tweede natuur" door oefenen). wat er ACHTER die vogel staat, brengt volgens ons helemaal geen interessante info en leidt zelfs de aandacht af van die mooie diagonale snavel... zie je hoe die aandacht sterker vastgehouden wordt als we op de onderste versie die achtergrond "neutraal" gemaakt hebben met de stempel van adobe? een absoluut PLUSpunt van deze foto is dat spelen met de dieptescherpte, dat je nu heel duidelijk kan volgen in de draad van die omheining - merk ook op hoe zo'n diagonaal verloop van zo'n omheining veel minder storend overkomt dan wanneer je er haaks op botst. beter zou natuurlijk zijn als dat achtergrond-probleem reeds bij de opname kon vermijden (door een stapje naar links te zetten OF te wachten tot de vogel zelf zo vriendelijk is om een beetje op te schuiven, zodat zijn/haar kop mooi afsteekt tegen de donkere achtergrond van die paal. TIP: elk verkleiningsprogramma heeft zijn voorstanders en tegenstanders en het kan erg leerzaam zijn om er enkele uit te proberen en te vergelijken - letwel: het "verscherpen" altijd NA het verkleinen. allemaal kleine details, akkoord... maar we hebben tenslotte allemaal leren lezen en schrijven door eerst al die lettertjes te leren natekenen... en dan vlug naar de volgende bespreking !
het is een "brave" kompositie, met de schijnheilig prekende reinaart op een sterke lijn en zijn kop zelfs op een sterk punt, maar toch zit er veel méér in deze foto, als je heel bewust gaat "spelen" met de kompozitieregels. in de onderste uitsnijding die wij voorstellen, komt ook de kip op een sterk punt en ontstaat er door die diagonale lijn echt de illuzie dat de beelden "leven" en dat het beestje overdonderd zit te luisteren naar het gefleem van die valsaard. in de bovenste foto gaat het feitelijk om een "portret van een beeld" en door bovendien de sokkel onderaan weg te snijden, komt de beeldengroep helemaal "los" van de wereld en gaat zo'n beetje "zweven" in het land van sprookjes en legenden. heel zeker een speciaal kompliment voor de mooie zijdelingse lichtval! we zijn echt op de goede weg... véél fotoplezier dus en warme groet van fjet.
M E E S T E R L I J K ! dit is absolute topklasse... een bloem? als dit geen "gelukstreffer" is, dan hebben wij jou niets meer te leren en kunnen we zelfs bij jou in de leer gaan. (ik blijf wél problemen hebben met de inzending "kadreren"... als jullie met twee hetzelfde e-mail adres gebruiken, dan toch allebei een verschillende naam gebruiken, ik ben geen helderziende). warme groet van fjet.
niet iedereen heeft het geluk om op safari te trekken of met een kanjer van een tele dieren te fotograferen in de vrije natuur, maar dit is toch wel heel zielig: die arme bambi, opgesloten in een rommelige tuin. en toch kan je er met een beetje vindingrijkheid nog een "lieve" foto van maken. we hebben je foto bij-geknipt om zoveel mogelijk van die "gevangenis-omgeving" te verwijderen en daarna hebben we met de "stempel" van adobe de meest storende elementen weg-getoverd: de palen van die betonnen schutting en dat hoopje rommel aan de rechterkant. we geven je de raad om thuis zélf die veranderingen eens uit te proberen, als "leerzame" oefening en om dan voortaan reeds bij de opname dergelijke storende elementen te vermijden. want zeg nu zelf: het is en blijft in beide gevallen dezelfde foto, maar er is wel een hemelsbreed verschil in "sfeer". ook bij volgende foto zalje merken dat het verschil tussen een "flitspaal-foto" en een BOEIENDE foto soms in heel kleine details zit en we hopen dat we je daarmee flink op weg helpen. warme groet van fjet.
op het eerste gezic ht was dat "knabbeltje" voor ons een zoekprentje, want wie alleen maar vluchtig naar die bovenste foto kijkt, ziet feitelijk alleen maar een donkere vlek knal midden in dat heldere stro. jammer, want door wat knippen en door het donkere gedeelte een béétje lichter te maken (adobe "tegenhouden") trekt de onderste versie volgens ons veel méér de aandacht en komt dat diertje echt tot "leven". let wel: zonder hokus-pokus en zonder een peperduur toestel, want die veranderingen kan je gemakkelijk zélf aanbrengen door de... kompozitieregels toe te passen: in de onderste uitsnijding vormen de kop van het beestje én dat voederbakje een echte "blikvanger" op het sterke punt rechts onder, terwijl het lijfje nu een mooie diagonaal vormt. vergelijk beide fotoos en kies dan zélf welke van de twee JOU het meeste aanspreekt... we durven bijna wedden dat het de onderste is. een belangrijke TIP voor jou blijft (net als bij vorige bespreking) om één HOOFDonderwerp te kiezen en dat op een "sterk punt" te zetten (hier wordt dat dus dat kopje en het schaaltje met snoepjes, dat nu veel meer de aandacht trekt, waardoor er meer "leven" in de foto komt). een tweede TIP: neem rustig wat méér tijd, bestudeer je onderwerp van verschillende kanten en "plan" vooraf in je zoeker op welk sterk punt je het hoofdonderwerp gaat zetten: je zal merken dat je er dan met een sprong op vooruitgaat en dat je ook bij buitenstaanders meer sukses zal hebben. wel een pluspunt: dat lichtvlekje in het oogje: dat is klasse! goede moed en vooral... veel PLEZIER bij het maken van "knalfotoos" (want die zal je weldra maken, als je er iets méér tijd in stopt!) warme groet van fjet.
gefeliciteerd met de rozen die je in de mailgroep plaatste!... met een béétje bijknippen zitten er zelfs twee erg knappe bij. voor het ruiterstandbeeld heb je eveneens rekening gehouden met het "sterke punt" mààààààààr... in zo'n geval proberen wij altijd om ons onderwerp zo te plaatsen dat het ruimte heeft om voor zich uit te kijken: hier dus helemaal links van de foto in plaats van rechts. met wat knip en plakwerk proberen we dat te illustreren: je zal zélf toegeven dat de onderste foto logischer is. (natuurlijk is het de bedoeling dat je dit reeds bij de opname doet, want wat we hier gedaan is technisch toch maar knoeiwerk). met de scherpte blijven er echter problemen, zeker met dat nieuwe toestel moet dat veel beter kunnen... voorlopig zouden we jou de raad willen geven om de gebruiksaanwijzing nog eens grondig door te lezen, of eens langs te lopen bij de winkel waar je die kamera gekocht hebt. in afwachting zouden we je OOK de raad willen geven om niet trager dan 1/125° te fotograferen als je zonder statief werkt, om bewegingsonscherpte te voorkomen en dan héél zeker als je met MAKRO bezig bent (als senioren hebben we niet allemaal een vaste hand)... als je kamera een voorselektie mogelijk maakt, zouden we je aanraden om "voorselektie tijd" te nemen en die dan op 1/125 in te stellen. werken met adobe kan een hobby op zichzelf worden, maar we moeten toch BLIJVEN trachten om met al die dingen rekening te houden bij de opname, daar heb je overschot van gelijk in... al is het niet altijd mogelijk om een storend detail (zoals die witte vlaggemast) te vermijden, maar dàt kan weer met adobe. vooral de moed niet laten zakken en NOG belangrijker: zorg ervoor dat je altijd PLEZIER blijft hebben in het fotograferen. warme groet van fjet.
welkom terug met deze kanjer, na lang weggeweest (en we hopen van harte dat de onscherpte te wijten was aan een verkleiningsprogramma, want van zo'n duur nieuw toestel mogen we toch echt véél beter verwachten!) als we even terugkijken naar jouw eerste inzendingen, dan heb je op kompozitie-gebied een ENORME weg afgelegd: het hoofd van die madonna staat prachtig op een sterk punt en krijgt (al dan niet gewild?) een fantastisch aura door dat houten cirkelsegment op de achtergrond. het kinderhoofd had misschien iets meer naar rechts gemogen (naar dat sterke punt) maar je hebt alleszins een bijna tastbare diagonaal getrokken tussen de blik van moeder en kind. die rechter bovenhoek van de foto heb je op een zéér knappe wijze gevuld door de diagonaal van de lambrizering, zodat de aandacht van de toeschouwer ingekaderd wordt en als het ware "gevangen" blijft binnen dit intieme toneel. dat de kroon geamputeerd werd, vinden we minder, maar we weten natuurlijk niet of er daar geen storende elementen waren die de aandacht konden afleiden. onderaan is het ook zo'n twijfelgeval, of we misschien niet een beetje méér van dat wereldbolletje en dat handje hadden mogen zien. maar als dat probleem met die onscherpte opgelost wordt, dan is dit een ENORME sprong vooruit. we zijn natuurlijk benieuwd naar nog méér "produkten" van de nieuwe kamera, maar onthou vooral dat een goede foto niet gemaakt wordt door een kamera, maar door de m/v ACHTER die kamera. warme groet van fjet.
DIT IS HET... en het zou pure arrogantie zijn om aan deze foto ook maar iets te willen wijzigen. in plaats van te juichen dat dit helemaal volgens de regels van de kompozitie is, zou ik de rollen willen omdraaien en overgelukkig glimlachen dat uitgerekend dit soort fotoos bewijst dat die "wetten" inderdaad een zeer bruikbaar hulpmiddel zijn om tot een uitgebalanceerd en sterk beeld te komen. hoewel dit slechts de tweede maal is dat nieuwkomer christianne2 inzendt, begroet ik in haar een benijdenswaardig talent en ik hoop vurig dat zij dat talent op een kreatieve manier zal benutten om - veel sterker nog dan met woorden - haar "boodschap" over te dragen in het "fotografees" (waarover meer bij volgende foto). warme groet van fjet.
hoewel deze foto bij een eerste kennismaking minder sterk overkomt dan de vorige, toch loont het de moeite om ze iets langer te blijven bekijken, om er dan helemaal in weg te dromen en er dan de vele vragen in te ontdekken waarop de foto het antwoord op een heel subtiele manier suggereert. dit staat wel héél vèr van het schoolmeesterachtige opdringen van een boodschap... wie hier het niet vindt zonder onderschrift, heeft gewoon brute pech en heeft dus nog altijd niet door dat fotografie een eigen taal is waarin je over de taalgrenzen heen een verhaal kan vertellen: het fotografees, dat woorden overbodig maakt. we hebben hier bij herhaling betoogd dat de "wetten" van de kompozitie achteraf gedistilleerd werden uit werken van grootmeesters in de schilderkunst, die de bazisprinciepen van de kompozitie intuïtief aanvoelden. dat minder geniale mensen die "wetten" later ook in de fotografie zijn gaan waarderen als zeer bruikbare hulpmiddelen, weten we intussen allemaal... maar het loopt pas fout als arrogante betwetertjes met een meetlat die "wetten" gaan opdringen aan iemand die de gave van de kompozitie in de vingertoppen heeft zitten. wie aan deze foto begint te knippen tot ook de linkse struik helemaal op een sterk punt staat, zal verrast ontdekken dat deze foto daardoor gekastreerd wordt en dat dan de hele powetische sfeer van het landschap totaal en reddeloos verloren gaat. we hopen dat christianne2 hier in deze besprekingen af en toe nog enkele nuttige TIPS vindt om haar ontegensprekelijk talent nog wat bij te schaven, maar echt veel kunnen wij haar niet meer leren: wij hopen dat ze haar eigen weg gaat en zich niet laat muilkorven door "wetten". héél warme groeten van fjet.
warm welkom voor een nieuwe naam en een nieuw talent! dit is inderdaad niet zomaar een kiekje, maar een doordacht werkstuk van iemand met liefde voor de natuur én liefde voor de fotografie... jij bent duidelijk niet aan je proefstuk als fotografe en we hopen dat je in onze vriendenkring met onze praktische TIPS nog veel méér plezier zal gaan beleven aan je hobby. wat een sterk punt is, hoeven we jou gelukkig niet meer uit te leggen, want jij begint meteen aan het "betere" werk, door met een voorgrond de illuzie van diepte te scheppen... in dit geval lijkt het ons echter een beetje téveel voorgrond, zodat de aandacht van het hoofdonderwerp wordt afgeleid. in de uitsnijding die wij voorstellen, blijven die varens hun funktie als voorgrond vervullen, maar zijn ze niet meer zo opdringerig... en door die uitsnijding komt er meteen ook meer aandacht voor dat subtiele lichtspel op de toppen van die varens. net zoals bij volgende foto kregen wij het gevoel dat het hele beeld naar links overhelt en we hebben de foto dus een beetje gekanteld... nu vlug het kommentaar bij de volgende foto lezen en dan... aan de slag ! warme groet van fjet.
ook hier bewijs je overduidelijk dat je de bazisregels van de kompozitie begrepen hebt en dat je ze op een kreatieve manier toepast: dit zijn immers niet de soort fotoos die dagjestoeristen doorgaans schieten, hier zit een pak denkwerk achter en dat maakt van een banaal plaatje opeens een beeld dat de aandacht van de toeschouwer "vangt" en vasthoudt. er is wel degelijk rekening gehouden met een "sterk punt" waarrond de hele foto is opgebouwd en de diagonale richting van de weg leidt onze blik verder het beeld in. het is evenwel de bedoeling dat je bij deze lesjes iets bijleert. het is een natuurwet dat onze ogen worden aangetrokken door het "hoogste licht" en dat geldt heel zeker in de fotografie. als je de originele foto aandachtig bekijkt, zal je moeten toegeven dat je blik "automatisch" wordt "aangezogen" door die witte vlek lucht bovenaan rechts (en dààrna naar de lichtvlek boven links). het ideaal is, dat we bij de opname proberen om dat "hoogste licht" op ons hoofdonderwerp te laten vallen , wat natuurlijk niet altijd mogelijk is. in de uitsnijding die wij voorstellen, hebben we die luchtvlekken weggesneden, samen met een deel van de voorgrond, die naar ons gevoel net iets te nadrukkelijk was: vergelijk beide versies en je zal meteen begrijpen wat we bedoelen. TIP: net zoals bij vorige foto kregen wij het "gevoel" dat de foto lichjes overhelde, deze keer naar rechts en we hebben ze dus weer een béétje gekanteld... toegegeven, het is een kwestie van "aanvoelen", maar een verwittigde fotografe is er drie waard!. wij zien héél graag nog enkele inzendingen van jou, want jij bent ontegensprekelijk een belofte. warme groet van fjet.
wéér een heerlijke sfeerfoto met een heel broos en delikaat kleurenpalet, een sfeer die je niet alleen moet leren aanvoelen, maar op de koop toe moet kunnen "vangen" in een foto (om de thuisblijvers jaloers te maken). in tegenstelling met je vorige bergfoto kan hier nog wél een beetje aan gesleuteld worden, om ze NOG sterker te doen overkomen bij de toeschouwer. door een beetje "croppen" hebben we de massieve berg met de ondergaande zon op een sterk punt gebracht: vergelijk zélf de originele foto met onze versie en oordeel dan zelf of de compositieregels met sterke lijnen en sterke punten al dan niet een "betere" foto opleveren. eveneens in tegenstelling met je vorige bergfoto spelen de huisjes aan de voet van de berg hier wél een rol en daarom hebben we ze een béétje lichter gemaakt en hebben we het écht donkere gedeelte van de voorgrond hier weggeknipt, omdat het geen echte info bijdraagt. jammer genoeg valt dat mooie rechtse topje nagenoeg van de foto en het geheel zou rustiger geweest zijn, als je de kamera bij opname een ietsje naar rechts gedraaid had (want AF-knippen kan later nog altijd, maar er stukjes AAN-knippen gaat natuurlijk niet...) voor alle duidelijkheid: "croppen" is de vakterm die gebruikt wordt voor het wegsnijden van storende elementen op een foto, of om heel bewust het formaat te veranderen. wij zien met belangstelling uit naar je volgende inzendingen! warme groet van fjet.
adembenemend mooi... mede door de berekende panoramische uitsnit komt de horizon op de onderste sterke lijn, terwijl het "kontakt" tussen hemel en aarde gelegd wordt door de rechtse "bergtop"... die de scherpe tegenstelling van licht en donker op een sublieme manier doorbreekt, voorbééldig op een sterk punt. voor mij is het een sterk emotioneel gerladen foto en je hoeft echt geen perverse verbeelding hebben om prille borstjes te zien in wat ik hierboven tussen aanhalingstepels "bergtoppen" genoemd heb. als je oudere fotoos opnieuw bekijkt en "cropt" met wat je hier opsteekt over compositie, dan moeten er hopen meesterwerkjes tussen zitten. wie bij deze foto nog beweert dat de donkere partijen meer doortekend hadden moeten zijn, is geen kunstenaar, maar een techneut. als je nog enkele fotoos van deze kwaliteit kan sturen, dan zal ik aan het team voorstellen dat jij mijn opvolger wordt ! warme groet van fjet.
je zal je eigen ogen niet geloven, maar dit is tweemaal dezelfde foto en... telkens JOUW foto, zonder dat er enige magie aan te pas gekomen is. de originele was tamelijk "plat" van kleur en dat hebben we op een héél eenvoudige manier opgelost met een gouden TIP die héél veel beginnelingen zal doen huppelen van vreugde: je gaat in het bewerkingsprogramma ADOBE in de bovenbalk naar corrigeren en in het uitklapvenstertje doef je dan even op autocontrast... zo doodsimpel, ongelooflijk eenvoudig en onvoorstelbaar praktisch is dat ! gevorderden kunnen in hetzelfde programma beginnen spelen met het verschuiven van licht naar donker en/of de schuifknop meer en minder kontrast, maar met dat héérlijke autocontrast kom je dus al een heel eindje op de goede weg. voor de eigenlijke compositie heb je een verdienstelijke poging gedaan om naar een sterk punt te zoeken, maar omdat de bloem nagenoeg horzontaal ligt, geeft dat een tamelijk "tamme" indruk. wij hebben je foto zo gekanteld, dat de stamper van de bloeg nu wel degelijk helemaal op het sterke punt links onder komt, terwijl we tevens een diagonaal bekomen, die de foto een erg DYNAMISCHE kick geeft... (daarbij hebben we zo moeten knippen, dat de originele foto niet meer het volledige beeld vulde en de leemten die zo ontstonden, hebben we dan maar stemmig zwart gemaakt, waardoor het witte van de bloem na veel sterker benadrukt werd). niet iedereen heeft een dure tele om de achtergrond onscherp te maken, maar zoals je ziet kan je verrassende rezultaten bekomen door die achtergrond donker te maken met het penseel. het "vlekje" kan mogelijk een insekt geweest zijn, maar omdat het toch onherkenbaar was, hebben we het weg-gestempeld. je ziet hoe je met enkele praktische TIPS, ook met een compact-toestel fotoos kan maken waar je terecht GLOEIEND trots op kan zijn. we kijken nieuwsgierig uit naar jouw vorderingen, stuur maar op ! warme groet van fjet.
als we zien welke knappe fotoos je in de mailgroep zet (bijvoorbeeld die héérlijke druppels-likkende poes) dan vragen wij ons af of je met opzet "rommel" instuurt voor het lesje compositie... als dit NIET het geval is, dan moeten we jou toch MET AANDRANG verzoeken om dat lesje nog eens door te lezen, om dan voortaan bewust rekening te houden met zo'n "sterk punt". deze foto is niet alleen onscherp en ongenietbaar hard, met volledig dichtgelopen donkere partijen, maar bovendien staat het jongetje zelfs niet in de buurt van een sterk punt. wij hebben die mokkende zielepoot op zo'n sterk punt gezet, waardoor hij nog veel eenzamer lijkt, in een harde wereld die hem niet "begrijpt"... dit is volgens ons veel méér het "verhaal" dat jij in je titel suggereerde. er is heel wat bij komen kijken, om de dichtgelopen donkere partijen voldoende op te lichten tot er toch nog enige doortekening in kwam en bovendien hebben we de foto in de mate van het mogelijke verscherpt. wij hebben alle begrip voor onderbeginnelingen, maar nogmaals: dit is een foto die schril afsteekt tegen de doorgaans zeer verdienstelijke inzendingen die je in de mailgroep zet en het is niet de bedoeling van deze besprekingen om "afval-fotoos" te laten oplappen. jij kan véél beter en we zien graag nog méér van dat betere werk van jou. warme groet van fjet.
een boeiende en intrigerende situatie, zo'n absurde "trap naar het nergens" midden in de weer oprukkende natuur, met een kompozitie-poging om een "dialoog-gesprek" op gang te trekken tussen het trap-pilaartje onderaan rechts en het lichte (maar in dit geval NIET storende) stukje lichtblauwe hemel. naar ons gevoel komt de "totaal-trap" echter zo massief over, dat alle aandacht erg zwaar midden in het onderste gedeelte van de foto valt. in de uitsnijding die wij voorstellen blijft het bazisidee van die absurde situatie niet alleen behouden, ze komt zelfs veel sterker over, want ze gaat nu een totaal eigen leven leiden, met een nu wel duidelijk diagonaal spanningsveld tussen die twee sterke punten, terwijl toch duidelijk blijft dat alles zich in de (weer) ongerepte natuur afspeelt. het hek gaat in de tweede uitsnijding ook nadrukkelijker verwijzen naar een "afgesloten verleden". we hebben begrepen dat je totnogtoe uitsluitend makro's maakte... maar jouw fotoos bewijzen op een zeer overtuigende wijze dat je daardoor geen "oogkleppen" gekregen hebt voor de rest van de wereld... we hopen dat je hier enkele bruikbare TIPS kan opvangen! warme groet van fjet.
je hebt duidelijk de vertikale lijn links gebruikt voor dat trio bomen en je legt de nadruk op de dieptewerking van het beekje, dat diagonaal naar... NERGENS loopt en uit het beeld verdwijnt. het lichtere gedeelte op de voorgrond links trekt dan naar ons gevoel teveel de aandacht, terwijl dààr feitelijk nagenoeg niets te beleven valt... in de uitsnijding die wij voorstellen, "ontspringt" dat drietal boom uit een "sterk punt", waardoor de hele sfeer van de opname verandert: onze ogen krijgen nu (bewust of onbewust) een "houvast" van waaruit ze de rest van de foto kunnen verkennen om dan te blijven "plakken" op die geheimzinnige "donkere vlek" op dat tweede sterke punt, onderaan rechts (misschien een bruggetje... maar alleszins iets dat onze verbeelding aan het werk zet). met ontzettend veel genoegen lazen we dat je "fotografeert vanuit je buik"... en dàt doen de RASECHTE fotografen: blijf dat dus vooral doen en pik uit onze adviezen uitsluitend wat je ZELF als "beter" aanvoelt (een béétje nadenken kan daarbij geen kwaad, maar het BLIJFT een kwestie van VOELEN !) warme groet van fjet.
we zijn onder de indruk van jouw ijver, maar pas op: we geven hier geen "punten" voor kwantiteit, maar voor KWALITEIT en je kan beter al die bewonderenswaardige ijver koncentreren op één enkele GOEDE foto en dààr dan heel bewust het beste van trachten te maken. net zoals bij je vorige inzending, maak jij het jezelf weer erg moeilijk, want bloemen en dichtbij-fotografie zijn een aparte specialiteit, waarvoor niet elk fototoestel geschikt is. hier heb je duidelijk je best gedaan om de grootste bloem op een sterk punt te zetten, maar voor de les kompozitie raden we je toch aan om slechts één "hoofdonderwerp" te kiezen, tot je de bazisregels zo totaal onder de knie hebt, dat je ze voor de rest van leven "in je vingers" hebt zitten. om nogmaals te illustreren hoe belangrijk sterke punten zijn, hebben de foto in een nogal ongebruikelijk formaat geknipt om ook de tweede grote bloem op een sterk punt te krijgen, zodat beide verbonden zijn door een (denkbeeldige) diagonale lijn... door heel wat details weg te knippen, trekt de foto nu veel meer de aandacht en je kan er zelfs een verhaaltje bij fantazeren: pa en ma, met hun kleine spruit. hou er wel rekening mee dat je schitterende fotoos kan maken met het eenvoudigste toestel, maar dan moet je niet de ongelooflijke scherpte verwachten van peperdure makro-lenzen. als TIP: nog eens op zoek gaan naar één enkel hoofdonderwerp en dan heel bewust keren en draaien tot het op een "sterk punt" staat, met een niet storende achtergrond. wees gerust, je zit onder vrienden die je met raad en daad willen helpen (dat heeft vriend roelfi trouwens al gedaan met zijn deskundige uitleg over de vereiste resoluties) en niemand zal je hier uitlachen als je niet meteen het peil bereikt van gepassioneerde amateurs met TIENTALLEN jaren ervaring en kanonnen van telelenzen. hoofdzaak is, dat je aan fotograferen evenveel plezier gaat beleven als wij allemaal. warme groet van fjet.
pluspunt is natuurlijk dat deze "exotische dennenboom" mooi op een vertikale sterke lijn staat en dat je bewust het STAANDE formaat gekozen hebt om de hoogte te benadrukken. minder is natuurlijk dat zélfs een digi zulke ekstreme kontrasten tussen licht en donker niet aankan en die witte lucht zuigt niet enkel de aandacht weg van het onderwerp, maar heeft je lichtmeter ook op een dwaalspoor gebracht, zodat de boom zelf onderbelicht is. in onze rechtse versie kan je zien hoe we achteraf nog een heleboel kunnen "redden" achter onze kompjoeter (blauwe lucht, de rest vele lichter en beetje kontrast verhoogd) maar dat is en blijft lapwerk en de bedoeling is dat je hiermee rekening tracht te houden bij de opname zelf (dat de omstandheden niet altijd ideaal zijn, hoef jij mij niet te vertellen: we komen allemaal terecht in éénmalige situaties en niet iedereen heeft de lukse om enkele dagen of weken later nog eens terug te gaan). voor de kompozitie zouden we toch aanraden om in zo'n geval op je buik te gaan liggen, zodat de boom dan nog groter lijkt, om ook de grote stekels onderaan tot hun recht te laten komen en VOORAL om een link te leggen tussen land en lucht. ook zouden we een klein stapje opzij gezet hebben: naar links om dat tweede boompje er helemaal op te krijgen, of naar rechts om het helemaal weg te cijferen achter de stam van ons hoofdonderwerp. een hele boterham met raadgevingen, maar geen paniek: we zijn allemaal begonnen en als je uit het goede hout gesneden bent, leer je een hele hoop uit je eigen fouten (je weet wel: een ezel stoot zich geen tweemaal...) we zien met belangstelling je vorderingen tegemoet ! warme groet van fjet.
de eigenaar van de duiven zal waarschijnlijk erg trots zijn met dit "familieportret" samen met zijn troeteldiertjes, maar voor buitenstaanders is het een beetje een zoekplaatje geworden: we weten niet zo direkt waar we éérst moeten kijken. voor de les kompozitie heb jij het jezelf wel héél moeilijk gemaakt, omdat je tevéél ineens wil laten zien - want aan beginners raden we aan om slechts één enkel "hoofdonderwerp" te kiezen, dat we dan op zo'n "sterk punt" zetten om er alle aandacht op te trekken. in de uitsnijding die we op de onderste foto voorstellen hebben we heel wat bijkomstigheden weggeknipt zodat onze aandacht nu gaat naar de duivenmelker op de rechtse sterke lijn en... op die heerlijke fladderduif, die dan op het sterke punt boven links opeens veel beter tot haar recht komt. we krijgen daardoor een "verhaal": de (denkbeeldige) diagonale lijn tussen de man en de fladderende duif schept een "band" en de overige duiven worden dan figuranten. we zouden je willen aanraden om bij je volgende foto echt maar één enkel hoofdonderwerp te kiezen en dat dan heel bewust op een sterk punt te zetten... je zal merken dat je fotoos dan veel méér mensen gaan aanspreken (en dat is per slot van rekening de bedoeling). we kijken benieuwd uit naar je volgende inzending. warme groet van fjet.
weer zo'n prachtig voorbeeld hoe je, door bewust een beetje af te wijken van de compositieregels, een ekstra boodschap kan inbouwen in een foto. want hoewel de "fundamentalisten" erover zullen struikelen dat juultje niet helemaal op de rechtse vertikale lijn staat, krijgt hij juist dààrdoor meer "levensruimte". dat diagonale tegelpad staat zowat symbool voor het hele leven dat hij nog voor zich heeft en het feit dat hij daarvan afwijkt om geestdriftig op oma af te stormen, toont aan dat hij het hart én zijn prioriteiten op de juiste plaats heeft. de rechtse uitsnijding die wij voorstellen, is in dit geval niet noodzakelijk een "verbetering", want hoewel het afgeknipte gras geen essentiële info toevoegt aan de foto, verandert daardoor de hele SFEER en wordt de rechtse foto naar ons gevoel zelfs minder dynamisch. de vuistregrel is en blijft dat de kompozitieregels een uiterst handig hulpmiddel zijn om de bazisbeginselen onder de knie te krijgen, zullen gevorderden er langzamerhand "soepel" mee leren omspringen, om dan héél bewust iets te benadrukken. een ekstra pluspunt is dat je erin geslaagd bent om een banaal "snapshot" om te toveren in een boodschap van vitaliteit én warme genegenheid. warme groet van fjet.
jij hebt zonder twijfel gevoel voor dramatiek, want deze foto komt bij mij zo overweldigend monumentaal over (door het lage kamera-standpunt) dat ik meer aan een tropisch regenwoud denk dan een een bosje tuinbloemen. de felle kleurkontrasten dragen op een schitterende manier bij tot het KNAL-effekt die je bij het bekijken van deze foto krijgt: alsof al dat onstuitbare natuurgeweld zo van het scherm gaat spatten... en dat is absoluut een prestatie om apetrots op te zijn. jammer genoeg kunnen we we geen stukjes "aan-knippen" , want we hadden rechts van die blikvangende gele bloempjes nog wat meer achtergrond gezien, zodat ze echt op een STERK PUNT zouden komen (nogmaals: waar de horizontale en vertikale sterke lijnen elkaar kruisen, zoals duidelijk uiteengezet wordt in het lesje compositie)... dit had je kunnen bereiken door bij de opname een klein stapje naarrechts te zetten. we hebben de lichte vlekjes links onder weggestempeld, omdat ze toch iets teveel de aandacht afleiden van het indrukwekkende geheel. we kregen heel graag een JPEG versie van je zonsondergang, want daar hebben we problemen mee... en persoonlijk vind ik die NOG overweldigender! duimen dat het blog dit niet allemaal wegfloept, maart alleszins een dikke proficiat. warme groet van fjet.
een ronduit VERTEDERENDE foto, die hopelijk veel opa's en oma's zal inspireren om van hun kleinkinderen àndere (en échtere) fotoos te maken dan die verstarde pozes waarop we helaas zélf afgebeeld afstaan in de albums waarop we zélf die leeftijd hadden. uit de begeleidende tekst menen we op te maken dat de foto geschoten werd tijdens een lange treinreis waarop die spring in 't veld zich stierlijk begon te vervelen... een "handig" afleidingsmanoeuvre dus om de verveling te verbreken en... tevens een fantastische gelegenheid voor fotograferende grootouders om hun oogappels even "stil" te laten zitten... een voorbeeld dus dat navolging verdient. op de foto zelf valt het allemaal wel zo'n beetje in zijn plooien voor kompozitie, maar wie de begeleidende tekst NIET gelezen heeft, zal afgeleid worden door dat (onherkenbare) raam rechts en door de opening tussen de twee rugleuningen bovenaan links. bekijk de uitsnijding die wij ervan gemaakt hebben en kies dan zélf welke van beide JOU het meest aanspreekt - want in fotografie kan je enkel vorderingen maken als je dergelijke details werkelijk leert aanvoelen. warme groet van fjet.
je hebt duidelijk het lesje kompozitie ernstig doorgenomen: want willen of niet, het éérste wat je op deze foto ziet is... die steun van waaruit de diagonale hengel vertrekt en die steun staat op, jawel een sterk punt!... zo zie je maar hoe belangrijk zo'n sterk punt kan zijn. mogelijk zou de foto sterker overgekomen zijn, als je op dat sterke punt het hoofd en de schouders van een hengelaar gezet had, want nu hebben onze ogen niet echt een "houvast" en weten we niet meteen waar we eerst moeten kijken. maar dat de oever met die figuren op de bovenste sterke lijn staat, is dan weer een pluspunt. TIP: voor de onscherpte kijk je best even naar ons kommentaar bij je andere foto, want ook hier missn we de echte scherpte. TIP: natuurlijk kies je niet zelf de lichtomstandigheden bij zo'n hengelwedstrijd, maar hier komt alles redelijk "flets" over en dat hebben we op onderste versie opgelost met AUTOCONTRAST. daarvoor ga je in adobe naar afbeelding, je tikt er op corrigeren en in dat uitklapvenstertje nogmaals tikken op... autocontrast. laat je vooral niet ontmoedigen, wij hebben het allemaal ooit moeten leren en als je scherpteprobleem opgelost is, denken dat je met SPRONGEN vooruit zal gaan en dan ga je zelf nog veel méér plezier beleven aan onze heerlijk hobby. warme groet van fjet.
een grote WOW, maar toch met gemengde gevoelens... want als compositie zou dit een absolute prijswinnaar zijn, met alles op de juiste plaats en diagonalen die naar een sterk punt leiden waar onze blik niet meer verder kan en waar we dus kunnen beginnen fantazeren... héérlijk dus. MAAR de foto is nergens scherp, waaruit we afleiden dat je sluitersnelheid te traag was... voor beginners raden we dus aan om 1/125 sek te gebruiken, of NOG sneller, als we niet meer de vaste hand van een twintigjarige hebben. mogelijk is de onscherpte echter te wijten aan een lens die niet helemaal zuiver is (in dat geval met een absoluut stofvrij doekje en een druppeltje "lens cleaning agent" héél voorzichtig reinigen - hou er rekening mee dat één zandkorreltje onherstelbare schrammen kan maken op een lens!) de uitsnijding die we voorstellen in de onderste foto is geen echte verbetering, het zijn feitelijk slechts cijfertjes na de komma, want enkel de ervaren fijnproevers zullen oog hebben voor zo'n klein deatail (de diagonale lijn van de wegkant die precies eindigt in de rechtse onderhoek). maar nogmaals, voor compozitie: een heel warme BRAVO ! warme groet van fjet.
dit is een heel leuk voorbeeld om te illustreren hoe je een "gewoon kiekje" door toepassing van de compositie-regels kan omtoveren in een "foto met een verhaal". want als je beide versies vergelijkt, is de eerste foto er een van dertien in een dozijn, terwijl je bij de tweede wel even stil blijft staan: dat beeld staat daar plots vol ontzag te kijken naar die massale ijstaart-architektuur en alles lijkt opeens veel groter en indrukwekkender (door MINDER DETAILS krijgen we MEER rezultaat!) let wel: probeer zo'n beredeneerde uitsnijding reeds bij de opname te maken, want elke uitsnijding achteraf vermindert de technische kwaliteit van de foto. het duurt een ietsje langer, maar door oefening krijg je dat "gevoel" in je vingertoppen en ga je (zelfs zonder kamera) de wereld helemaal ànders bekijken en ga ook veel meer plezier beleven aan fotogaferen, omdat je ervaart hoe je JOUW VIZIE kan overdragen op anderen. we kijken met belangstelling uit naar jouw vorderingen! warme groet van fjet.
een perfekt "kiekje" met ongetwijfeld dokumentaire waarde, met mooie zijdelings lichtval en een voorgrond die de illuzie van diepte schept, maar waar helaas vruchteloos gezocht werd naar een sterk punt. ook na lang wikken en wegen zijn we er niet in geslaagd om daarin verandering te brengen door uitsnijding... in dit geval zouden we met de kamera opgeschoven zijn naar rechts, tot het rechtse waterrad op het sterke punt onderaan rechts zou gekomen zijn, in de hoop dat het linkse rad dan op het sterke punt boven links zou terecht komen, waardoor beide dan mogelijk door een (denkbeeldige) diagonaal verbonden worden. TIP: klik niet zomaar wat voor je neus staat, maar draai om het gegeven heen, tot je één hoofdonderwerp uitkiest en probeer dat dan op zo'n STERK PUNT te plaatsen, dus op het snijpunt van de denkbeeldige "sterke lijnen" die de foto zowel horizontaal als vertikaal in drie stukken snijden (dit alles staat beschreven in het lesje dat je toegestuurd kreeg)... en we herhalen hier met aandrang het verzoek om enkel fotoos op te sturen die speciaal voor deze les gemaakt werden. TIP: door een kortere sluitertijd te gebruiken, zou je afzonderlijke waterspatten te zien krijgen in plaats van een nagenoeg vormeloze witte watermassa. warme groet van fjet.
weer twee dappere nieuwkomers die hun vingers voelen jeuken om de BETERE fotoos te gaan maken in plaats van de klassieke kiekjes... en ook hier herhalen we (namens àlle begeleiders) het dringend verzoek om voor de besprekingen op dit blog enkel fotoos in te zenden die speciaal voor de les gemaakt zouden worden, zodat we toch enig inzicht hebben of onze goedbedoelde adviezen wel degelijk begrepen werden. warme groet van fjet.
het begint er op te gelijken dat antony zijn "roeping" als fotograaf gevonden heeft in de industriële archeologie, want nààst de onmiskenbare dokumentaire waarde slaagt hij er bewonderenswaardig in, om ons te blijven verrassen met zijn pas verworven fotografische vizie: dit zijn geen zielloze "fotokopies" van de werkelijkheid, maar warm doorvoelde sfeerbeelden, waar de nostalgie gewoon AFDRUIPT ! bij een "goede" foto lijkt het allemaal zo vanzelsprekend, dat wij de nieuwkomers aanraden om eens heel rustig te bestuderen hoe ontzettend belangrijk het is om de voorkeur te geven aan een zinvol detail boven een panoramische foto (die al vlug een zoekplaatje wordt) en om te blijven zoeken tot je de beste invalshoek vindt en daarbij rekening houdt met de zijdelingse lichtval (die dankzij de slagschaduwen zorgt voor deze heerlijke stofweergave en de warme sfeer). voor de kompozitie hebben we de originele foto nog een ietsje gecropt (bijgesneden) om dat raam nog iets méér op het sterke punt boven rechts te krijgen. omdat er voortdurend nieuwkomers opdagen, is het niet overbodig om hier af en toe te herhalen dat dit "uitsnijden" (dat soms nog "kadreren" genoemd wordt) feitelijk best gebeurt bij de opname, omdat uitsnijden achteraf steeds een verlies van kwaliteit betekent. verder hebben we de vluchtlijnen weer wat rechtgetrokken (in adobe: alles selekteren, dan onder bewerken naar transformatie en daar dan wat ekserimenteren met vervormen). TIP: bij dit soort fotoos is scherpte wel erg belangrijk, dus zoveel mogelijk diafragmeren (en als de tijd daardoor te traag wordt, zonder aarzelen een statief gebruiken!) je màg verder inzenden voor advies over kompozitie, maar je mag ook doorschuiven naar Vonny, die je dan alles zal verklappen over ritme en struktuur. felicitaities en warme groet van fjet.
gewoon FAN-TAS-TISCH hoe je de TIPs van de vorige bespreking in praktijk gebracht hebt en dit verdient een héél warme proficiat! zoals je in je begeleidende tekst schrijft: industriële archeologie helpt ons om niet te vergeten hoe het vroeger allemaal was en jij hebt hier een schitterende bijdrage geleverd. je hebt het onderwerp helemaal tot je laten doordringen en je hebt daarnà pas beslist om een massief en imponerend monument te maken van wat anderen wellicht een hopeloos aftandse installatie zouden vinden. je hebt hierbij zeer handig gebruik gemaakt van het kikker-perspektief om de konstruktie nog groter én indrukwekkender te maken, met een oordeelkundige toepassing van het sterke punt rechts boven, van waaruit diagonalen vertrekken, die in dit geval nog ondersteund worden door de kabels, die in andere fotoos doorgaans als erg storend overkomen. je tweede inzending hebben we niet kunnen openen, maar met deze transportband heb je een GIGA sprong voorwaarts gemaakt... heel graag NOG meer van deze uitstekende kwaliteit ! warme groet van fjet.
op gebied van compositie is dit inderdaad een stap vooruit, omdat de naam van deze ouderling nu (ook in het spiegelbeeld) op een sterk punt komt... merk op, hoe die naam nu opeens veel méér in het oog springt dan bij de vorige opname! de driehoekige schaduw, die in vorige opname zo storend overkwam, is nu een zinvolle grafische bijdragen geworden en DUS een absolute méérwaarde. heel ervaren fotografen zullen wel eens heel bewust kiezen voor een centrale kompozitie, maar in dit geval is en blijft het echt storend dat die waterspiegel de foto precies in twee helften snijdt... want hier knijpt het schoentje: die twee helften zijn NIET gelijk... de rimpeling in het water is (net zoals in de vorige opname) boeiend genoeg om zo nadrukkelijk aanwezig te zijn, maar dat gebouw op de achtergrond kwakt ons dan weer met beide voeten in de realiteit van de verkrotting. TIP: ik zou je aanraden om voor een volgende opdracht EERST te bedenken wat jou in je onderwerp boeit en wat je er mee wil overdragen op anderen... om dan pas DAARNA via de zoeker op "zoek" te gaan naar BESTE STANDPUNT... en dààrna te draaien en keren tot je hoofdonderwerp op zo'n STERK PUNT komt... het LIJKT verschrikkelijk ingewikkeld, omdat het zo héél ver wèg ligt van het klakkeloze kiekjes schieten van de japanse toeristen, maar als je het heel bewust blijft proberen, gaat het véééél vlugger dan je denkt een "tweede natuur" worden, dat je voor de rest van je leven in je vingertoppen blijft zitten... en dan beleef je duizendvoudig plezier aan fotografie, want dan ga je al die "kersjes op de taarten" ook ontdekken in de fotoos van ànderen. warme groet van fjet.
hoewel ik de échte taj mahal "iets" smaakvoller vind dan dit fantazietje van iemand met meer centen dan smaak (woehaha) is dit een geslaagde vingeroefening voor kompozitie: er werd heel bewust rekening gehouden met de vertikale sterke lijn, met de koepel als bekroning op een sterk punt en met de zoom van het grasveld voorbeeldig op de horizontale sterke lijn. TIP: jammer dat de spits van het torentje net buiten de foto valt, terwijl er méér dan gras genoeg is op de voorgrond (probeer het "amputeren" van lichaamsdelen of gebouwen zoveel mogelijk te vermijden, dat geeft de toeschouwer steeds een onaangenaam gevoel. de takjes op de voorgrond zijn een absoluut pluspunt, maar mochten iets nadrukkelijker in beeld komen (vooral dat takje links zou meer tot zijn recht komen als het wat meer afgetekend stond tegen de lucht). TIP: door op knieën of buik te gaan liggen, kan je zo'n taart van een gebouw nog indrukwekkender maker (kikkerperspektief doet het onderwerp GROTER lijken, vogelperspektief geeft de indruk dat het onderwerp KLEINER is). nota: probeer je fotoos in het kleinere formaat 800x600 aan te bieden voor de mailgroep (bespaart ons een hoop tijdverlies) goede moed en warme groet van fjet.
een foto die waarschijnlijk niet door iedereen zal begrepen worden, maar waaruit duidelijk blijkt dat de maker iets te ZEGGEN heeft... en dat is waar het in Kunst (dus ook in de betere fotografie) om draait: de blik even "gevangen" houden en de toeschouwer dan aan het dromen en fantazeren zetten. dààr ben je met dit "ongebruikelijke" beeld wonderwel in geslaagd, want nadat we (op het sterke punt rechts onder) die vreemde kombinatie van hout en gietijzer even verkend hebben, worden onze ogen automatisch aangezogen door de intrigerend onscherpe achtergrond, waar (op de bovenste horizontale sterke lijn) licht en donker in lijf-aan-lijf gevechten gewikkeld zijn... ons nuchter verstand wéét dat het koolzaad of zo is, maar onze verbeelding slaat meteen op hol.
de paaltjes hadden echt nog wat scherper gemogen, maar voor "compositie" is dit alleszins een gedurfd, maar geslaagd huiswerk, met een ekstra kompliment voor die zijdelingse lichtval warme groet van fjet.
met deze foto kan ik me véél minder verzoenen, ook al is het effekt van de spiegeling zeer geslaagd en ook al heb je dan duidelijk een poging gedaan om zowel de verschansing als de weerkaatsing ervan op de twee horizontale sterke lijnen te plaatsen, maar dat effekt wordt helemaal teniet gedaan door de waterlijn van het jacht, waardoor de foto radikaal in twee helften gesneden wordt. de zware driehoekige schaduw eist erg veel aandacht, zonder een meerwaarde aan de foto te geven. normaal trachten we een bewegend voorwerp de nodige "ruimte" te geven, maar hier ligt de boeg van de boot tegen de rechter zijkant aan te beuken en dat gevoel van onbeweeglijkheid wordt nog heel hard versterkt door de nadrukkelijke aanwezigheid van dat gebouw, zodat we het trieste gevoel krijgen dat die boot daar NOOIT meer wegkomt. TIP door iets meer tijd te nemen en geduldig rond je onderwerp heen te draaien, moeten er op die plaats véél betere fotoos te maken zijn... en dat je het kàn, bewijs je overduiidelijk met je andere inzending. blijven oefenen ? warme groet van fjet.
of je zelf al dan niet in zo'n soort hedendaags rococo-nachtmerrie zou willen wonen, doet hier even niet ter zake, maar jij bent op een SCHITTERENDE manier ontsnapt aan de verleiding om de zoveelste fotokopie te maken van een curiosum. want nààst de boeiende dokumentaire waarde, toont deze opname bovendien dat je een kamera kan gebruiken als een beitel, om uit de bestaande rotsmassa van de realiteit een kreatieve eigen -en DUS fotografische - vizie te beitelen, ONDER MEER door een soepele toepassing van de klassieke regels voor kompozitie. een fantastisch voorgerecht, bij de hierna volgende hoofdschotel. warme proficiat van fjet.
moest er een "foto van het jaar voor kompozitie" bestaan, dan kreeg JIJ die van mij zonder enige aarzeling voor dit spetterende vuurwerk van diagonalen, dat tevens een ode is aan de kreatieve hedendaagse architektuur, al GEBRUIK jij die grafische elementen om ze te recykleren tot een autonoom kunstwerk. wie DIT kan, hoeft geen mentor meer en ik hoop van ganser harte dat je dit benijdenswaardig hoge niveau van fotografie zal blijven behouden en er anderen mee zal inspireren om van elke foto iets héél anders te maken dan een zielloze reproduktie van wat voor je neus staat. met andere woorden: dit is jouw einddiploma kompozitie, met grote onderscheiding en staande ovatie van de jury. warme groet van fjet.
mettertijd zal je wel gaan ontdekken dat het echt niet méér tijd kost om bij de opname rekening te houden met sterke lijnen en sterke punten, want de rasfotografen bekijken de wereld konstant met een "fotografisch oog".... zelfs als ze (toevallig) eens geen kamera bij hebben. jij begint de kompozitie aardig onder de knie te krijgen (ook als je daarvoor nog speciaal "tijd" moet uittrekken) en je bent zelfs de allereerste die hier bij mijn weten nog eens uitpakt met de roemruchte S-LIJN die vroeger zo heel hoog stond aangeschreven in fotokringen. de afgelopen week is hier door anderen op een glasheldere manier uiteengezet hoe je zo'n "witte" lucht kan vervangen door een blauwe, met of zonder wolken en de uitsnijding die wij voorstellen is dan ook NIET bedoeld als een "verbetering" van jouw foto, maar veeleer als een demonstratie van de diverse mogelijkheden om de "sfeer" van een foto te veranderen door "soepel" toepassen van de kompozitie. we hopen dat je vlug nog wat "tijd" vindt voor enkele oefeningetjes, zodat je de heerlijke zomer zonder drempelvrees tegemoet kan. veel fotovreugde en warme groet van fjet.
we weten niet of je het zélf al beseft, maar jij hebt HET: dat "derde" oog, waarmee jij de wereld "anders" bekijkt dan de rest van de stervelingen - technische kneepjes kan je stilaan leren, maar de gave van de kreativiteit, die heb je of die heb je niet. jouw voornaamste inbreng is natuurlijk de kreatieve invalshoek, die zo héérlijk romantisch en/of humoristisch afsteekt tegen de klassieke pasfotootjes van kar-met-paard en die dan op de koop toe zorgt voor dat bijna tastbare zijlicht. de sterke dynamiek wordt bekomen door een weelde van diagonalen: de rug van het paard, de weg én de wegkant, de linker berrie en bovenaan dan nog eens de teugels, strak in handen van de onzichtbare koetsier, om te tonen wie hier bààs is. we weten niet of je dit allemaal heel bewust hebt toegepast, of dat je een van die zeldzame natuurtalenten bent, die de bazisprinciepen van de kompozitie intuïtief in haar vingertoppen heeft, want hoofd en staart van het paard staan precies zo'n beetje te twijfelen of ze nu al dan niet op een sterk punt staan. in de uitsnijding die wij voorstellen hebben we dat hoofd en die staart wat méér verschoven naar diagonaal tegenover elkaar liggende sterke punten en hebben we de opeenvolgende diagonale lijnen willen benadrukken door iets krapper bij te knippen. in dit geval leek dat autootje een storend element en hebben we het weg-gekloond. het bijkleuren van de lucht was hier niet echt nodig, maar door beide fotoos te vergelijken zal je inzien welke belangrijke rol de lichtintensiteit van de lucht speelt. TIP: blijf ASJEBLIEF om je onderwerpen heen draaien, om steeds weer van die heerlijk verrassende invalshoeken te vinden ! warme groet van fjet.
laat je VOORAL niet afschrikken als we jouw foto nogal zwaar "gerecykleerd" hebben, want je hebt écht je best gedaan om dat binnenschip op een sterk punt te krijgen, mét zijdelings invallend licht en bovendien heb je zelfs gezorgd voor een voorgrond, wat een foto niet alleen meer dieptewerking geeft, maar bovendien een méérwaarde, die steeds gewaardeerd wordt door kenners. maar we zijn hier om van elkaar te leren en daarom doen we een aantal VOORSTELLEN, die de foto in onze ogen sterker maken (let wel: dit zijn geen WETTEN, maar HULPMIDDELEN... hoofdzaak is dat je deze tips leert AANVOELEN, in plaats van klakkeloos na te apen wat gevorderden je influisteren. TIP: voor landschappen (of om de BEWEGING te benadrukken) gebruiken we doorgaans het LIGGEND formaat, terwijl we met de "staande" fotoos meestal de HOOGTE willen benadrukken (we kunnen dat hier helaas niet demonstreren omdat we wél kunnen wég-knippen, maar niet aan-knippen. TIP: zowat de helft van jouw foto bestaat uit akelig witte lucht en dat wordt dan nog benadrukt omdat de horizontale lijn van die brug de foto zowat in twee delen snijdt (dat hebben we hier héél primitief opgelost met het "emmertje" van adobe, maar ànderen hebben in de mailgroep tijdens de afgelopen dagen heel vakkundig uitgelegd hoe je een blauwe lucht MET mooie wolken in zo'n foto kan "plakken". TIP: door de uitsnijding die wij voorstellen, komt ook die kerktoren op een "sterk punt" (al moesten we dan helaas die toffe voorgrond opofferen - want al kan je die ook "kopiëren" en "plakken"... dan lijkt het wel of het schip er tegenaan botst. het is véél in één keer, maar nogmaals: laat je niet ontmoedigen, want alle begin is moeilijk en het mééste leer je doorgaans uit je eigen fouten (of die van anderen) - op voorwaarde dat beide fotoos grondig vergelijkt en dan zélf beslist wélke van die TIPS ook in JOUW ogen een wezenlijke "ver-BETER-ing" zijn, zodat je er voortaan heel bewust rekening mee gaat houden. (de andere inzending is helaas té onscherp om er zinnig kommentaar bij te kunnen geven - rustig uitproberen hoe dicht je met JOUW toestel bij een onderwerp kan komen) we kijken met belangstelling uit naar je vorderingen, want van dat beetje ekstra inspanning dat je nu levert, ga je de rest van je fotografenloopbaan intens genieten! warme groet van fjet.
dit is de foto waar elke fotograaf van droomt: alles, maar dan ook àlles wat ook maar iets met compositie te maken heeft, op de juiste plaats en dan met zo'n "vanzelfsprekendheid" dat de zwoegende beginneling zich tandenknarsend in bochten begint te wringen in de hoop o o o o o i t kiekjes te kunnen maken die ergens in de buurt komen van dit soort meesterwerken. ik blijf het érg moeilijk vinden dat jouw 2 niet besproken inzendingen door éénzelfde persoon gemaakt werden, want hieronder volgt er nog zo'n voltreffer...
een spektakulaire stunt-foto, waar je bezwaarlijk nààst kan kijken en waarmee Thuis dan ondubbelzinnig bewijst dat ze het lesje "compositie" intussen wél gelezen heeft, want vrouw en kind staan niet enkel op de linkse vertikale sterke lijn, maar bovendien wijzen hun hoofden klaar en duiidelijk waar dat bovenste sterke punt ligt, terwijl de schaduwhoofden een TWEEDE sterke punt vullen en rechts staat een fotograaf nog moeite te doen om in het duister dat DERDE sterke punt te vinden... allemaal grote WOW's dus, temeer omdat we als toemaatje verwend worden met de diagonalen en patronen in die kasseien. (dat de foto schromelijk onderbelicht is, komt omdat je toen die +/- EV nog niet ontdekt had via roelfi en den gerard, dat rekenen we dus niet mee). als je nog twee fotoos van dit kaliber doorzendt, zal het diploma compositie je met passend bazuingeschal overhandigd worden. warme groet van fjet.
helemaal in orde met de... "papieren" regels van de kompozitie, want je hebt mooi rekening gehouden met het sterke punt, maar toch heb ik het tamelijk onprettige GEVOEL dat de hele mikmak op het punt staat om te vallen. als het niet over "technische" fotoos gaat met een opvoedkundige bedoeling, dan zouden wij er de voorkeur aan geven om de foto een kwart slag te draaien, omdat het een "rustiger" GEVOEL geeft. want in tegenstelling met de "fundamentalisten" in de fotografie, meen ik dat de kompozitieregels zeer handige hulpmiddelen zijn om een foto op te bouwen, maar dat je er SOEPEL mee moet leren omspringen en dat het veel meer een kwestie van GEVOEL is dan van na-meten met een liniaal. bekijk de twee fotoos rustig en... maak dan zélf een keuze. warme groet van fjet.
ook hier bewijs je ondubbelzinnig dat je de regels van de kompozitie kent EN handig weet te verwerken in een indrukwekkende foto en ook hier proberen we door de onderste uitsnijding nog enkele puntjes op de i te zetten, waardoor het allemaal nog massiever en verpletterender wordt. je MAG nog meer inzendingen sturen voor bespreking KOMPOZITIE, maar je mag ook rechtstreeks naar het tweede klasje, waar Vonny je nog wat kneepjes kan bijbrengen over ritme en struktuur, hij wordt verwittigd van je komst. we zouden je evenwel aanraden om hier de besprekingen van àndere inzenders te blijven volgen, omdat "stelen met de ogen" de beste leerschool is. met virtuele bloemen en virtueel bazuingeschal fjet.
een bijna voorbeeldige kompozitie, waarbij heel bewust rekening gehouden werd met sterke lijnen en sterk punt - de onderste uitsnijding is dan ook geen echte "verbetering", maar we maken van de gelegenheid gebruik om nogmaals te benadrukken dat de kompozitieregels geen "heilige wetten" zijn en dat ervaren fotografen er SOEPEL mee kunnen spelen om iets te benadrukken, dus meer een kwestie van VOELEN dan van nameten met een tekenlat. hier hebben we installatie nog iets monumentaler gemaakt door iets van dat water op de voorgrond weg te knippen en rechts hebben we ook dat stukje huis verwijderd, omdat het geen echte info bijdraagt tot de foto en alleen maar de vraag oproept: wat zou dàt zijn... de walgelijke kleur van de "industrie-lucht" is niet bepaald "aangenaam", maar draagt dan wel degelijk de ekstra info aan dat het er "niet altijd zo gezond is". warme groet van fjet.
dit is dus een kompozitie in gewapend beton: indruikwekkend en adembenemend, alles op de juiste plaats, met op de koop toe een boodschap die IEDEREEN wel zal snappen: tot hier zijn de bulldozers van de beschaving geraakt - een héél warme proficiat dus! tevens een verdienstelijke poging om dat akelige witte gat van de lucht op te vullen, maar toch niet ZO overdrijven dat het "gefoefel" zichtbaar begint te worden (bijbelichten kan in veel gevallen helpen, maar soms zal je toch wel een geïmporteerde wolkenlucht moeten "plakken" - dààrvoor kan je in de leer bij grootmeester roelfi). warme groet (mét feestelijki strikje) van fjet.
we gaan er géén gewoonte van maken, want het "reglement" bepaalt dat er slechts TWEE oefeningen tegelijk mogen ingezonden worden voor bespreking, maar voor deze éne keer maken we een uitzondering voor de veruit ijverigste "nieuwelinge". laten we (en dat geldt voor IEDEREEN) héél veel oefeningen maken, want dat is de allerbeste leerschool - maar vergelijk al die rezultaten van zo'n foto-shoot (of van een uitsnij-uurtje) en kies er dan zelf ééntje uit ter bespreking. we dachten dat het voor IEDEREEN nuttig kon zijn om aan de hand van jouw hele reeks voorbeelden te "ontdekken" welk onheil een akelig witte lucht kan aanrichten in een ovgerigens méér dan behoorlijke foto. en om alle misverstanden uit de weg te ruimen: voor de les COMPOSITIE mag je zélf alle bewerkingen gebruiken die je al onder de knie hebt (of denkt te hebben) - met uitzondering van een kader rond de foto (voor de volgende lessen moet je uiteraard afspreken met de overige lesgevers, want ik ben hier absoluut niet de big boss). warme groet van fjet.
als je er op gewezen wordt, zal je zelf inzien hoe die witte lucht de hele foto "platdrukt"... want of we het beseffen of niet, onze ogen worden automatisch aangezogen door het hoogste wit in een foto (daarom PROBEREN we steeds om dat hoogste licht op ons hoofdonderwerp te laten vallen: jouw originele foto zou in dit geval heel anders ogen als die lucht staalblauw zou geweest zijn, maar we hebben het niet altijd voor het zeggen en we krijgen ons weer niet op bestelling...)
het storende element is hier dat witte gat in de lucht, door dat eraf te knippen, wordt de aandacht volledig gekoncentreerd op de linker vertikale lijn, die de diagonale lijn ontmoet op het sterke punt. DE TIP voor jou: absoluut blijven eksperimenteren met verschillende uitsnijdingen (liefst bij de opname zelf) of anders rustig thuis en dan... keihard kritisch voor jezelf er één uitkiezen voor publikatie en de rest genadeloos in de prullenmand (zo hebben we het allemaal geleerd en dankzij onze digi hoeven we nu geen film en papier meer te verkwisten!). warme groet van fjet.
dit is dan de kers op de taart, want bovenop de kwaliteiten van foto 4, hebben we hier het huis als BLIKVANGER op een (bijna) sterk punt. als je deze foto bekijkt, dan zal je met een glimlach toegeven dat het écht de moeite waard is geweest om wat te eksperimenteren met uitsnijdingen. dus: BLIJVEN oefenen en vergelijken en héél kritisch ziften... warme groet van fjet.
van winsock waren we stilaan al wat BETERS gewoon, maar de originele foto kan mogelijk de interesse opwekken van industriële archeologen, als fotograaf worden we daar echter toch niet direkt warm of koud van... overigens is het niet erg duidelijk wààrom uitgerekend deze foto werd ingezonden voor... compositie. let wel: er zijn geen "banale" onderwerpen, alleen maar banale fotoos. wij hebben getracht er iets meer dynamiek in te leggen door de originele foto te kantelen tot er een diagonaaal ontstaat, maar zelfs dàn zijn we er niet erg gelukkig mee en daarom enkele TIPS om ook bij dergelijk onderwerpen tot een stevige (en boeiende) kompositie te komen: TIP 1: door een stapje opzij te zetten, kan het rechter wieltje in het verlengde komen van de diagonale as EN kan je het grootste wiel op het sterke punt boven links brengen. TIP 2: door de kamera iets HOGER te plaatsen, kan je BEIDE wieltjes op sterke punten zetten: links boven en rechts onder. in beide gevallen kom het erop neer, om heel geduldig om je onderwerp heen te draaien, tot je de ideale invalshoek vindt en je heel BEWUST een weldoordachte kompozitie kan opbouwen, waardoor ook de meest levenloze dingen opeens wél tot leven komen... het kost inderdaad wat tijd in het begin, maar door oefenen wordt het stilaan een tweede natuur en ga je alls "ànders" zien dan de gewone stervelingen (wat zijn wij toch bevoorrechte gelukzakken!) warme groet van fjet.
een sterke en sfeervolle foto, waarbij ik me evenwel blijf afvragen of de maker ooit de moeite genomen heeft om het lesje "compositie" eens door te lezen. want hoewel ervaren fotografen steeds vaker héél bewust zullen afwijken van die "officiële" regels voor kompozitie, is het toch wél de bedoeling dat inzenders voor deze besprekingen er tenminste rekening mee houden. aan deze foto valt niets te "croppen", want door hier te gaan knippen tot de "sterke lijnen" en het "sterke punt" op hun plaats zitten, zouden we op de voorgrond dat boeiende spel van licht en schaduw moeten opofferen en dat zou een estetische misdaad zijn... door bovenaan te kroppen, zou er dan waar een akelig wit gat ontstaan, dat nu heel kunstige omrand wordt door een gradueel uitlopende donkere omlijsting. nogmaals: iedereen weet zo langzamerhand dat ik die kompozitieregels NIET beschouw als "heilige wetten", maar als zeer "handige hulpmiddelen" om tot een sterke kompozitie te komen - niemand is verplicht om die regels te volgen, maar omdat dit een bazisles is, verwachten we van de inzenders dat ze er minstens enkele "oefeningen"op maken. wie het beter weet, heeft onze besprekingen helemaal niet nodig en dan blijven we even goede vrienden. warme groet van fjet.
een gedurfde tegenlicht opname van iemand die HET in de vingertoppen heeft en die met enkele van onze TIPS waarschijnlijk met reuzesprongen vooruit zal gaan. dat "sombere" is in dit geval absoluut niet onoverkomelijk: op adobe staat immers de funktie HELDERHEID-KONTRAST en alleen maar door dààr even mee te spelen, krijg je al een heel andere sfeer, wat we hebben willen aantonen op de onderste versie.. je hebt op een voorbeeldige wijze rekening gehouden met sterke lijn (de oever/horizon) en sterk punt (de schaapherder) en een heerlijke VOORGROND.met die katjes... de gouden TIP voor jou is, om in dit geval door de knieën te gaan of desnoods plat op je buik te gaan liggen: de katjes op de voorgrond zullen dan een echte "link" leggen tussen beide oevers, het water zal minder breed worden en hoofdzaak; de herder zal dan als silhouet helemmaal "los" komen tegen de lucht - als je dàn nog iets meer "panoramisch" uitsnijdt, dan heb je een DROOM van een foto. we wensen je heel veel fotoplezier toe, want hoofdzaak is de "feeling" die je al hebt (en die niemand je kan bijbrengenen) - die enkele technische kneepjes kan je gemakkelijk aanleren en die zullen de "impakt" van jouw fotoos alleen maar vergroten. warme groet van fjet.
bij zo'n foto vraag ik me in alle ernst af, of je ooit de moeite hebt genomen om ons lesje COMPOSITIE door te lezen - let wel: niemand is VERPLICHT om die lesjes te volgen of om ermee akkoord te gaan, maar als je een foto ter bespreking inzendt voor COMPOSITIE, dan verwachten we dat je tenminste een POGING doet om rekening te houden met sterke lijnen en sterke punten en dat is hier overduidelijk NIET gebeurd. de lichtval is overigens prima en rimpeling op het water is prachtig. de bespreking van je andere foto volgt later. fjet.
een klassieker: de diagonaal die leidt naar het "onderwerp" op een sterk punt... als kers op de taart (of tepel op de borst) nog een TIP: de foto is echt helemààl AF, als die diagonaal dan op de koop toe vertrekt uit een hoek. schitterend dus... krijgen we van jou nog een totaal ànder onderwerp, om echt zeker te zijn of je "rijp" bent voor het volgende "klasje"? warme groet van fjet.
jouw foto heeft ontegensprekelijk zo'n speciale charme, dat we er tegen de gewoonte in, helemaal niets aan veranderd hebben, al zullen anderen, die helemaal "volgens het boekje" werken, een dikke telefoonboek aan kritiek hebben. automatisch probeerden we die massieve bakstenen muur links weg te knippen, maar al wie dat thuis probeert, zal merken dat daardoor de hele "sfeer" van de foto totaal verandert en we laten die muur dus wijselijk staan. het is me niet helemaal duidelijk waarom je gekozen hebt voor een bijna vierkant formaat, want bij een landschap verwachten we feitelijk dat de nadruk gelegd wordt op de uitgestrektheid (die natuurlijk beklemtoond wordt door het LIGGEND formaat) - maar als we daaraan sleutelen, dan staat dat héérlijke witte wolkje niet meer zo te pronken op dat sterke punt rechts boven. het einde van de weg hadden we graag méér op een sterk punt gelegd, maar dan zouden we rechts aan de foto nog een stuk moeten aanbreien (en afknippen is nu eenmaal gemakkelijker dan "aanknippen"...) zelf zouden we de kamera bij de opname een tweetal metertjes naar rechts verplaatst hebben, maar het is JOUW foto en ik herhaal dat ze een speciale charme heeft, die je zelden terugvindt bij de "klassieke" landschappen. het is voor mij wel duidelijk dat jij een foto (en de kompozitie ervan) AANVOELT en als je nu even de moeite en tijd neemt om de "klassieke" kompozitieregels eens grondig uit te proberen, dan kan je er later - HEEL BEWUST - van afwijken, om speciale effekten te bekomen. probeer je eens zo'n écht "klassieke" kompozitie? warme groet van fjet.
een (bijna) voorbeeldige kompozitie: de sterke lijn links en het sterke punt zijn tenvolle benut, maar omdat het de bedoeling is dat je uit deze bespreking iets bijleert, hebben we jouw foto een héél klein beetje "gecropt" (duur woord voor: bijsnijden). door een beetje lucht weg te snijden en tevens een beetje van dat gras op de voorgrond, denken we dat het gebouw NOG beter uit de verf komt (probeer zoveel mogelijk weg te laten wat geen ekstra info geeft aan de foto). TIP: als je aandacht er op gevestigd wordt, zal je waarschijnlijk inzien dat het hel witte gebouwtje (links onderaan de toren) nogal storend werkt en de aandacht afleidt van de toren... we hebben het in de onderste versie iets donkerder gemaakt met het emmertje van adobe: zie je het verschil? warme groet van fjet.
dit is heel zeker geen foto van 12 in een dozijn en je hebt hier heel zeker de "ziel" en de "boodschap" overgebracht - ondanks de vergankelijkheid van het materiaal, is dit een aangrijpend monument dat het woordeloos protest uitkrijst van de ontelbare anonieme slachtoffers van psychotische machtswellustelingen. omdat het onderwerp zo bloedernstig is, heb ik het moeilijk met die (ingeplakte) zomerse blauwe lucht en het aanstippen van gebouwen die toch onmiddellijk geassocieerd worden met een zorgeloze vakantie aan zee. wij hebben getracht om de dramatiek te verhogen, door die achtergrond zwart te maken en de gebouwen hooguit te suggereren - het is en blijft uiteraard JOUW foto en aan jou dus de keuze of ons voorstel al dan niet beter weergeeft wat jij met deze opname zélf wil overbrengen op de toeschouwer. inzake kompozitie is dit een voltreffer: bij dit onderwerp heb je heel bewust gekozen voor een vierkant formaat, maar heb je op een voortreffelijke manier één van die ontelbaren op een sterk punt gezet (boven rechts), omdat het toespitsen van de aandacht op één persoon ons emotioneel toch nog altijd sterker aangrijpt dan statistieken. wij verwachten héél veel van jou ! warme groet van fjet.
helemaal volgens de regels van de compositie, met de diagonale weg die rechtstreeks leidt naar de lichtvlek op het sterke punt boven rechts. de belichting is hier VOORBEELDIG, want met dat zachte en gefilterde halve tegenlicht krijg je een sprankelend sfeerbeeld, met doortekening tot in de allerkleinste details. als TIP zouden we jou toch willen meegeven dat onze ogen automatisch aangezogen worden door de lichtste gedeelten van een foto en wij TRACHTEN dat dus te laten vallen op het hoofdonderwerp (hier de zonnige vlek aan het eind van het bospad, zowat symboool voor optimisme en een zonnige en onbekommerde toekomst). in jouw originele foto dwalen de ogen echter nogal gemakkelijk af naar de egaal witte lucht aan de linkerzijde van de foto en we trachten door onze uitsnijding duidelijk te maken dat je foto STERKER en intiemer overkomt door wat snoeien in die lichte partijen... bekijk het eens rustig en maak dan voor jezelf uit of onze uitsnijding ook naar JOUW gevoel een verbetering is. veel fotoplezier en warme groet van fjet.
een schoolvoorbeeld van de klassieke kompozitie, met de staande amfooor op de vertikale sterke lijn rechts, terwijl de "oren" een blikvanger vormen op het sterke punt rechts boven, met als tegengewicht de kop van de liggende afmfoor op het sterke punt onder links, de twee verbonden door een diagonaal. een ekstra pluspunt is dat die ene rank op de amfoor een erg gelukkige verbinding maakt met de achtergrond van klimop - als je over een tele beschikt, kan het interessant zijn om een grote lensopening te gebruiken (dus met MINDER dieptescherpte), waardoor de kruiken dan meer "los" komen van de onscherpe achtergrond. of de keuze van een afwijkend vierkant formaat hier een wezenlijke meerwaarde aan de foto geeft, is een kwestie van smaak, met argumenten voor en tegen. allemaal schitterend dus... maar omdat we elkaar vooruit willen helpen met praktische TIPS, zouden we hier toch de raad willen geven om hetzelfde (of soortgelijk) onderwerp te hermaken, maar dan met het zachte strijklicht van een avondzon: je zal merken dat de tekstuur (stofweergave) van de kruiken dan door de lange slagschaduwen begint te leven . we hopen dat je iets hebt aan deze TIPS en... dat ons doordrammen over "technische" details, je plezier in de fotografie niet wurgt - door nu dat beetje ekstra tijd te besteden aan deze bazisregels zal het heel vlug een "automatische refleks" worden om reeds bij de opname (zoveel mogelijk) rekening te houden met lichtval, kompozitie, het zoeken naar een rustige (OF passende) achtergrond en het vermijden van storende details. warme groet van fjet.
een absoluut pluspunt is de panoramische uitsnijding, waardoor de uitgestrektheid van dit desolate landschap beklemtoond wordt (we zijn inmiddels zo gewoon geraakt aan de "klassieke" formaten die fabrikanten van kamera's én fotopapier ons opdringen dat elke bewuste afwijking ervan reeds de aandacht trekt). door de auto centraal in de foto te plaatsen benadruk je de nietigheid ervan in die grootse natuur, maar krijgen wij ook de indruk dat die auto daar gewoon stilstaat: er zit geen enkele "dynamiek" in de foto. in de uitsnijding die wij voorstellen hebben we het autootje op een sterk punt gezet en door de diagonaal van de wegmarkering vanuit de linker onderhoek te laten vertrekken, proberen wij de indruk te wekken dat er "beweging" in die foto zit. ervaren fotografen zullen in zo'n geval heel bewust kiezen wélk van beide kompozities het beste weergeeft wat zij met deze foto willen ZEGGEN. aan jou dus, om voor jezelf uit te maken WELK van beide kompozities jou het meest aanspreekt (en om eventueel nog andere uitsnijdingen te proberen, bijvoorbeeld met de auto op het RECHTSE sterke punt, wat wéér een totaal andere indruk geeft, want daarbij kan je dan niet alleen de wegmarkering laten vertrekken uit de linker onderhoek, maar kan je tevens de rand van de weg vanuit de rechter onderhoek laten vertrekken (je moet dan wel het panoramische formaat opgeven...) Het spreekt vanzelf dat niet alleen anko, maar ook anderen hiermee een beetje mogen eksperimenteren... BEWUST eksperimenteren met kompozitie kan de kwaliteit van de fotoos alleen maar verhogen. warme groet van fjet.
een DROOM van een kompozitie: dat vrouwenhoofd op het sterke punt links boven en die forse hand op het sterke punt linksonder, van waaruit dat hééérlijk spel van die twee diagonale armen, die ons als vanzelsprekend naar de mannenfiguur leiden en van daaruit weer terug naar dat vrouwenhoofd... SUPERKLASSE, waar écht bij nagedacht is.. bovendien een prachtige stofweergave door de zijdelingse lichtval. en TOCH gaat de originele foto naar mijn gevoel feitelijk de mist in, vergeleken met de versie die wij voorstellen en waar gewoon niemand nog nààst kan kijken. door de lichte achtergrond van jouw foto (waar je al dapper aan geknutseld had) valt er net niet genoeg licht op het vrouwenhoofd en begint onze blik een beetje rond te dolen, op zoek naar een houvast - door de (nogal drastische) zwarte achtergrond, krijg je opeens wél een interessante lichtval op dat gezicht. wij verwachten jou GROOTSE fotoos en zien vol blijde verwachting uit naar je volgende inzending!
voor compositie is dit dik in orde: een mooie diagonaal,die de blik onvermijdelijk leidt naar de bloem, die bijna helemaal op zo'n sterk punt staat: bravo! jammer genoeg is ook deze foto niet helemaal naaldscherp zoals wij hier gewoon zijn, omdat wij verwend worden door virtuoze makro-specialisten... het lijkt immers allemaal zo "vanzelfsprekend", dat weinigen er bij stil staan wat er allemaal bij komt kijken voor je een puntgave bloemenfoto kan maken. mogelijk is je lens niet geschikt om op zo'n korte afstand te werken, of heb je niet geduldig genoeg scherpgesteld (makro is een specialiteit voor mensen met himalaya's aan geduld!). graag kregen we van jou een inzending waarbij je minstens een meter van je onderwerp blijft, dan kunnen wij uitvissen wààr de fout ligt voor die onscherpte. maar vooral: volhouden, want de tijd die je NU investeert, wordt later beloond met meesterwerkjes! warme groet van fjet.
als dit geen "lucky shot" ofte toevalstreffer is, dan staan we hier voor een natuurtalent: iemand die met zijn/haar ellebogen aanvoelt hoe je een foto maakt waar de toeschouwer niet nààst kan kijken, ook al klopt er totaal niets van de "klassieke" regels. de klassieke fotografen zullen weliswaar steigeren, omdat de duiven allebei de verkeerde richting uitkijken, omdat de rechtse duif niet op een sterk punt staat, omdat de linkse duif er half afvalt, omdat de achtergrond niet scherp is, maar evenmin onscherp genoeg... mijn standpunt (dat lang niet door alle veteranen zal gedeeld worden) is dat de kompozitieregels een handig hulpmiddel zijn voor beginnelingen, maar dat ze absoluut geen bindende wetten zijn en dat ervaren fotografen ze uiterst "soepel" zullen toepassen of er zelfs heel BEWUST van afwijken. omdat dit jouw eerste inzending is, blijft het gokken of je hier even "geluk" hebt gehad, of dat je integendeel een doorgewinterde bent, die hier héél doelbewust de wetten van de kompozitie "misbruikt" heeft, om precies daardoor de aandacht te trekken EN gevangen te houden. ik vind dit een zeer "forse" kompozitie en hoop heel vlug méér werk van jou te zien. warme groet van fjet.
ai winsock... na de veelbelovende flessen is dit een stapje terug, want al heb je hier een zeer forse kleurkombinatie neergezet, met de lichtval uit de juiste richting, deze keer is die belichting véél te "hard" en daarmee bedoelen we dat de kontrasten té groot zijn voor jouw type toestel, zodat alle nuances verloren gaan. omdat je onderwerp toch niet kan weglopen, zou je met een reflektiescherm kunnen werken, om de schaduwpartijen nog wat doortekening te geven (een plaat wit karton of plastiek zou dan een beetje van dat "harde" licht terugkaatsen. anderzijds gaat deze les over COMPOSITIE en daarvan is hier weinig te merken: in deze les proberen we jou duidelijk te maken dat een onderwerp STERKER overkomt als het op een "sterk punt" staat (in de lesjes die Tobias je toegezonden heeft kan je alles lezen over sterke lijnen en sterke punten, want een "centrale" kompozitie wordt door topfotografen slechts zelden gebruikt, in speciale omstandigheden). we hebben jouw foto wat bijgeknipt, om de kalebas op zo'n sterk punt te krijgen: VOEL je het verschil? - de bedoeling is dat je die kompozitieregels tenminste uitprobeert en (zoals bij je inschrijving gevraagd werd) de ingezonden fotoos SPECIAAL VOOR DEZE LES te maken, zodat me zien of je de tips wel degelijk begrepen hebt. in tegenstelling met de powetische foto van de flessen, is de onscherpte hier werkelijk storend: dus voortaan in dergelijke omstandigheden OFWEL een statief gebruiken OF toch minstens een kortere sluitersnelheid. nogmaals: de kompozitieregels zijn niet "uitgevonden" om beginnelingen te treiteren, het zijn in tegendeel zeer handige hulpmiddelen, die je als beginneling beter een tijdje volgt, tot je ze helemaal onder de knie hebt en er dan BEWUST van kan afwijken. bij een volgende inzending graag écht rekening houden met sterke lijnen en sterke punten, je zal merken dat je door BEWUSTER te fotograferen niet alleen betere rezultaten zal behalen, maar dat je ook meer plezier gaat beleven aan het fotograferen (want dààr is het ons allemaal om begonnen: ons voortdurend méér bekwamen in deze fantastische liefhebberij, om onze fotoos niet alleen voor onszelf veel "boeiender" te maken, maar ook voor anderen. warme groet van fjet.
dat is het goede hout, waaruit rasfotografen gesneden worden: alles laten vallen om hals over kop een kamera te gaan opduiken omdat je voelt dat DIT smeekt om gefotografeerd te worden. het beestje staat voorbeeldig op dat sterke punt, maar voor de compositie had het NOG iets beter gekund, als de plantenstengel diagonaal zou lopen, van onder links naar boven rechts toe. het had ook scherper gekund, maar dààrvoor kan je beter terecht bij onze makro-specialisten: die vertellen je dan wel hoe belangrijk het is om (met een aangepaste lens) de nodige dieptescherpte te krijgen en hoe je met een scherm de wind kan tegenhouden om bewegingsonscherpte te voorkomen. hoofdzaak is dat je plezier beleeft aan het fotograferen en deze groep zal je héél zeker steunen met opbouwende kritiek en praktische tips om het NOG beter te doen. voorlopig even iets verder van je onderwerp blijven tot je het helemaal onder de knie hebt en dan zien we graag je volgende inzending tegemoet. warme groet van fjet.
heerlijke belichting en heel fijn genuanceerde stofweergave, maar inzake compositie zou het nog aangenamer ogen, als je bij de opname een klein stapje naar rechts had gezet en dan de hals van de liggende grote fles op het sterke punt links onder had gebracht, zodat die achterste lange flessehals op het sterke punt boven rechts zou komen. maar het is en blijft... KLASSE ! warme groet van fjet.
joepie, hoera.... nog eens iemand die met licht durft "spelen", zelfs als het niet helemààl is zoals hij zou willen en zélfs als de kontrasten nogal hard uitvallen. véél fotografen zullen in zo'n situatie naar de zogenaamde "invulflits" grijpen, maar slechts héél bitter weinig uitzonderingen kunnen daarin "maat" houden en ze flitsen dan al dat subtiele spel van licht en schaduw gewoon plat met een bulldozer. hier had je aan de rechterzijde een reflekterend scherm kunnen plaatsen (wit papier, karton...) om de slagschaduwen wat op te vangen, maar ik heb de toets "tegenhouden" van adobe gebruikt om weer wat doortekening te brengen in belangrijke schaduwpartijen en het rezultaat is best bevredigend. min-puntje blijft de storende schaduw van de de armstomp onder de rechterborst van deze dame, die het nagelbijten echt niet kon laten... en dan loont het de moeite om rond zo'n beeld te blijven draaien en zoeken. toch even een misverstand opruimen: de term "kadreren" die vroeger gebruikt werd in de mailgroep, heeft niets te maken met "kadertjes maken rond een foto" - de bedoeling was om een zo perfekt mogelijke uitsnijding uit de grote werkelijkheid te maken, maar omdat die term nogal vaak verkeerd begrepen werd, heeft de Raad van Grijze Wijzen (M/V) beslist om voortaan de term COMPOSITIE te gebruiken, maar die nieuwe vlag dekt dus wel degelijk dezelfde lading.
als we ook je volgende foto bekijken, dan voelen we meteen aan dat de mailgroep fotografie met jou een serjeuze aanwinst gedaan heeft. dus: NOG NOG NOG ! warme groet van fjet.
WOW: een spetterende, sprankelende, uitbundig kleurrijke lentebloesem, die meteen een schot in de roos is (woehaha... dit is waarschijnlijk ketterij in de ogen en oren van de plantologen, maar het KLINKT mooi). want ja hoor: het sterke punt, de redelijk scherpe makro van de meeldraden, de niet meer storende maar wél ondersteunende onscherpe achtergrond, het is er allemaal. je zal hier heel vlug aansluiting vinden bij zielsverwanten, die je ongetwijfeld nuttige tips zullen geven op hun gespecializeerd terrein en waarschijnlijk zal je NOG meer leren door HUN makro's te ontleden, want over bloemen en makro heb ik jou kennelijk niks meer te leren. hopelijk stuur je nog wat àndere onderwerpen, waarbij ik je dan (hopelijk) nog wat praktische tips kan geven. warme groet van fjet.
het "registreren" of "kopiëren" van de werkelijkheid kan ongetwijfeld erg nuttig zijn in de wetenschap en de industrie, maar als fotoliefhebbers proberen wij toch om fotografie te gebruiken als een TAAL waarin we, veel direkter dan met woorden, verhalen kunnen vertellen of een "sfeer" kunnen overbrengen op anderen. elke foto is in feite niets anders dan een stukje werkelijkheid die wij "uitsnijden" om te vereeuwigen, maar in tegenstelling tot "gewone stervelingen" kiezen wij héél bewust de grenzen van die uitsnijding en bouwen wij één samengend beeld op rond één hoofdonderwerp, waarbij wij rekening houden met sterke lijnen en sterke punten (waarover je alles kan lezen in het lesje "compositie" dat je toegestuurd kreeg bij je inschrijving). uitsnijden (of: "croppen") kan meestal nog redding brengen, maar hier loopt alles echt téveel door elkaar en ik heb getracht om tenminste de "sfeer" te bewaren, door die achtergrond donkerder te maken, maar in dit geval blijft het (helaas) een pleister op een houten been. de voornaamste TIP voor jou is op dit ogenblik: probeer één enkel hoofdonderwerp te kiezen en zorg dan voor een zo rustig mogelijke achtergrond (in afwachting dat je het spelen met "dieptescherpte" volledig onder de knie hebt, zodat je het hoofdonderwerp scherp kan maken tegen een onscherpe achtergrond, zou het best zijin dat je deze oude ploeg even verplaatst en ze dan met mooi strijklicht opnieuw fotografeert tegen een effen achtergrond). er zit een schat aan fotomateriaal in afgedankte landbouwwerktuigen, zoals deze "dubbele brabander" waar ik héél lang geleden als prille tiener twee van die reusachtige paarden mocht voorspannen, om dan een hele dag te gaan ploegen, helemaal alleen en vanzelfsprekend apetrots. laat vooral de moed niet zakken: hier wordt NIEMAND uitgelachen, want ooit zijn we allemaal onderbeginnelingen geweest en we trachten elkaar hier vooruit te helpen met praktische TIPS en OPBOUWENDE kritiek en ik kijk verlangend uit naar een "nieuwe" versie van deze brok nostalgie. warme groet van fjet.
het is duidelijk dat je hier de tegenstelling hebt willen beklemtonen tussen wat er overblijft van een "publieke" waterpomp uit grootmoeders tijd en de nieuwbouw op de achtergrond, maar... hoewel goede bedoelingen onmisbaar zijn om een goed fotograaf te zijn of te worden, volstaan ze niet. want ondanks die goede bedoelingen is je originele foto (die we hier NIET afdrukken) voor het "gewone" publiek helaas niet veel méér geworden dan een tamelijk rommelig zoekplaatje, waarbij de aandacht tevéél van het "hoofdonderwerp" afgeleid wordt door een overdaad aan details. je zal merken dat je de aandacht van de toeschouwer veel méér kan boeien door één enkel hoofdonderwerp (hier de waterpomp) uit te kiezen en dat dan op een sterke lijn en zoveel mogelijk op een sterk punt te zetten en dan de achtergrond zo rustig mogelijk te houden... de regels van de compositie (die je rustig kan nalezen in het lesje van vriend Tobias je heeft toegestuurd bij je inschrijving) zijn immers geen "boekenwijsheid" om beginnelingen te pesten, maar erg praktische en handige "truuks" die de eerste fotografen schaamteloos "gepikt" hebben van de klassieke schilderkunst. we hebben totaal NIETS aan jouw foto toegevoegd in de onderste uitsnijding, maar ze lijkt ons véél sterker dan de originele en als je die regels een tijdje heel bewust tracht toe te passen, zal je tot je eigen verrassing merken dat je op zéér korte tijd ENORME vorderingen maakt... ik zou zeggen: dapper proberen en vooral veel plezier bij het maken van fotoos die jouw "boodschap" sterker doen overkomen bij de toeschouwer. we volgen met gelangstelling jouw "klim naar de top van de fotografie". warme groet van fjet.
de boomstam staat voorbeeldig op de linkse vertikale sterke lijn en de rotsklomp ligt "bijna" op een sterk punt, maar toch VOEL je gewoon dat hier net niet DE topfoto gemaakt werd... wij denken dat je met reuzesprongen vooruit kan gaan, als je voortaan rekening houdt met enkele bazisprincipes en een paar praktische tips. elk seizoen heeft een eigen charme, maar de "bladloze" periodes bezorgen de landschapsfotograaf wel heel wat hoofdbrekens, want het is nu eenmaal een psychologische wet, dat onze ogen onweerstaanbaar aangetrokken worden door het hoogste licht op een foto en in de winter krijg je dan te maken met die pijnlijk witte luchten, die de aandacht gewoon wég-zuigen van wat er verder op de foto staat. dezelfde foto bij zonnig weer, met een staalblauwe lucht en daarin enkele nopjes witte wolken, zou een totaal àndere (en veel intiemere) sfeer geven aan deze foto en dat hebben we hier trachten aan te tonen met het "emmertje" van adobe. andere mogelijkheid is natuurlijk om die lucht helemaal weg te knippen... of dergelijke ekstreme kontrasten te vermijden bij de opname zelf. wij wensen je intens fotoplezier en we zullen met belangstelling jopuw vorderingen volgen, want jij hebt HET heel zeker in je vingers. warme groet van fjet.
welkom bij de kreatievelingen en we hopen dat je door onze praktische tips op héél korte termijn totaal àndere fotoos kan gaan maken. je eerste foto is een prachtige gelegenheid om heel overtuigend aan te tonen dat je door MINDER overbodige info doorgaans een veel STERKERE kompozitie kan maken. want als je beide fotoos grondig bekijkt, zal je moeten toegeven dat het landschap op de onderste uitsnijding veel grootser en majestatischer lijkt, door die hele voorgrond gewoon weg te knippen, omdat die reusachtige grasvlakte eerder saai en vervelend wordt. als je op de koop toe de moeite genomen hebt om het eerste lesje over kompozitie door te nemen, dan zal je merken dat de magische "sterke lijnen" en dat magische "sterk punt" hier opeens als "vanzelf" op de "juiste" plaats vallen en dat die kompozitieregels er dus niet zijn om je het leven zuur te maken, maar dat ze (zeker voor beginners) een handig instrument zijn om je fotoos "sterker" te doen overkomen, want dààrover gaat het: de aandacht van de kijker trekken door dat stukje werkelijkheid net iets "ànders" te zien dan de toevallige voorbijganger. fjet.
gek, maar ik zou me niet echt "veilig" voelen op de bank van jouw foto... die boomstam op de achtergrond vormt ergens een grens tussen TWEE fotoos en ik heb voortdurend de indruk dat er links "iets" gaat opduiken. je kan de foto zo uitsnijden dat die boomstam tegen de linker zijkant van de foto komt en je zal merken dat je daardoor een veel "rustiger" achtergrond vormt - ik heb dat trachten duidelijk te maken door de boomstam wat te verbreden. mogelijk vind je dat dit cijfers achter de komma zijn, maar als je de bekroonde fotoos van onze cracks aandachtig bestudeert, zal je merken dat dergelijke "kleine details" echt het verschil maken tussen een écht goede en een "bijna heel goede" maken. en hou vooral voor ogen dat wij hier niet zitten om elkaars fotoos "af te breken" maar dat wij met onze opbouwende tips elkaar proberen te helpen om NOG betere fotoos te maken. fjet
een lekker forse en ruige foto, waarbij je naaldhakjes beter kan ruilen voor een 4 x 4 (ook al is die dan niet zo milieu-vriendelijk...) maar toch, of je wil of niet, door die spierbwitte winterlucht worden je ogen automatisch wég-gezogen van de boeiende modderstruktuur (onze ogen worden namelijk altijd aangetrokken door het hoogste licht en daar kan je dus beter rekening mee houden). op een zonnige dag met een staalblauwe lucht en daarin wat witte pluisjes wolk, zou het er helemaal ànders (en sterker!) uitzien, wat ik hier heb trachten aan te tonen door die lucht blauwer te maken... andere oplossing is natuurlijk om die lucht gewoon weg te snijden, maar dan mis je uiteraard de boeiende lijn van de boomkruinen... het magische recept voor de volmaakte foto bestaat helaas niet, maar het is wel de bedoeling dat je met onze praktische tips stilaan op die "ideale" opname begint af te stevenen... goeie moed en VOORAL: veel intens fotoplezier.
een klassieker: de diagonaal die leidt naar het "onderwerp" op een sterk punt...
