een ronduit VERTEDERENDE foto, die hopelijk veel opa's en oma's zal inspireren om van hun kleinkinderen àndere (en échtere) fotoos te maken dan die verstarde pozes waarop we helaas zélf afgebeeld afstaan in de albums waarop we zélf die leeftijd hadden. uit de begeleidende tekst menen we op te maken dat de foto geschoten werd tijdens een lange treinreis waarop die spring in 't veld zich stierlijk begon te vervelen... een "handig" afleidingsmanoeuvre dus om de verveling te verbreken en... tevens een fantastische gelegenheid voor fotograferende grootouders om hun oogappels even "stil" te laten zitten... een voorbeeld dus dat navolging verdient. op de foto zelf valt het allemaal wel zo'n beetje in zijn plooien voor kompozitie, maar wie de begeleidende tekst NIET gelezen heeft, zal afgeleid worden door dat (onherkenbare) raam rechts en door de opening tussen de twee rugleuningen bovenaan links. bekijk de uitsnijding die wij ervan gemaakt hebben en kies dan zélf welke van beide JOU het meest aanspreekt - want in fotografie kan je enkel vorderingen maken als je dergelijke details werkelijk leert aanvoelen. warme groet van fjet.
je hebt duidelijk het lesje kompozitie ernstig doorgenomen: want willen of niet, het éérste wat je op deze foto ziet is... die steun van waaruit de diagonale hengel vertrekt en die steun staat op, jawel een sterk punt!... zo zie je maar hoe belangrijk zo'n sterk punt kan zijn. mogelijk zou de foto sterker overgekomen zijn, als je op dat sterke punt het hoofd en de schouders van een hengelaar gezet had, want nu hebben onze ogen niet echt een "houvast" en weten we niet meteen waar we eerst moeten kijken. maar dat de oever met die figuren op de bovenste sterke lijn staat, is dan weer een pluspunt. TIP: voor de onscherpte kijk je best even naar ons kommentaar bij je andere foto, want ook hier missn we de echte scherpte. TIP: natuurlijk kies je niet zelf de lichtomstandigheden bij zo'n hengelwedstrijd, maar hier komt alles redelijk "flets" over en dat hebben we op onderste versie opgelost met AUTOCONTRAST. daarvoor ga je in adobe naar afbeelding, je tikt er op corrigeren en in dat uitklapvenstertje nogmaals tikken op... autocontrast. laat je vooral niet ontmoedigen, wij hebben het allemaal ooit moeten leren en als je scherpteprobleem opgelost is, denken dat je met SPRONGEN vooruit zal gaan en dan ga je zelf nog veel méér plezier beleven aan onze heerlijk hobby. warme groet van fjet.
een grote WOW, maar toch met gemengde gevoelens... want als compositie zou dit een absolute prijswinnaar zijn, met alles op de juiste plaats en diagonalen die naar een sterk punt leiden waar onze blik niet meer verder kan en waar we dus kunnen beginnen fantazeren... héérlijk dus. MAAR de foto is nergens scherp, waaruit we afleiden dat je sluitersnelheid te traag was... voor beginners raden we dus aan om 1/125 sek te gebruiken, of NOG sneller, als we niet meer de vaste hand van een twintigjarige hebben. mogelijk is de onscherpte echter te wijten aan een lens die niet helemaal zuiver is (in dat geval met een absoluut stofvrij doekje en een druppeltje "lens cleaning agent" héél voorzichtig reinigen - hou er rekening mee dat één zandkorreltje onherstelbare schrammen kan maken op een lens!) de uitsnijding die we voorstellen in de onderste foto is geen echte verbetering, het zijn feitelijk slechts cijfertjes na de komma, want enkel de ervaren fijnproevers zullen oog hebben voor zo'n klein deatail (de diagonale lijn van de wegkant die precies eindigt in de rechtse onderhoek). maar nogmaals, voor compozitie: een heel warme BRAVO ! warme groet van fjet.
dit is een heel leuk voorbeeld om te illustreren hoe je een "gewoon kiekje" door toepassing van de compositie-regels kan omtoveren in een "foto met een verhaal". want als je beide versies vergelijkt, is de eerste foto er een van dertien in een dozijn, terwijl je bij de tweede wel even stil blijft staan: dat beeld staat daar plots vol ontzag te kijken naar die massale ijstaart-architektuur en alles lijkt opeens veel groter en indrukwekkender (door MINDER DETAILS krijgen we MEER rezultaat!) let wel: probeer zo'n beredeneerde uitsnijding reeds bij de opname te maken, want elke uitsnijding achteraf vermindert de technische kwaliteit van de foto. het duurt een ietsje langer, maar door oefening krijg je dat "gevoel" in je vingertoppen en ga je (zelfs zonder kamera) de wereld helemaal ànders bekijken en ga ook veel meer plezier beleven aan fotogaferen, omdat je ervaart hoe je JOUW VIZIE kan overdragen op anderen. we kijken met belangstelling uit naar jouw vorderingen! warme groet van fjet.
een perfekt "kiekje" met ongetwijfeld dokumentaire waarde, met mooie zijdelings lichtval en een voorgrond die de illuzie van diepte schept, maar waar helaas vruchteloos gezocht werd naar een sterk punt. ook na lang wikken en wegen zijn we er niet in geslaagd om daarin verandering te brengen door uitsnijding... in dit geval zouden we met de kamera opgeschoven zijn naar rechts, tot het rechtse waterrad op het sterke punt onderaan rechts zou gekomen zijn, in de hoop dat het linkse rad dan op het sterke punt boven links zou terecht komen, waardoor beide dan mogelijk door een (denkbeeldige) diagonaal verbonden worden. TIP: klik niet zomaar wat voor je neus staat, maar draai om het gegeven heen, tot je één hoofdonderwerp uitkiest en probeer dat dan op zo'n STERK PUNT te plaatsen, dus op het snijpunt van de denkbeeldige "sterke lijnen" die de foto zowel horizontaal als vertikaal in drie stukken snijden (dit alles staat beschreven in het lesje dat je toegestuurd kreeg)... en we herhalen hier met aandrang het verzoek om enkel fotoos op te sturen die speciaal voor deze les gemaakt werden. TIP: door een kortere sluitertijd te gebruiken, zou je afzonderlijke waterspatten te zien krijgen in plaats van een nagenoeg vormeloze witte watermassa. warme groet van fjet.
weer twee dappere nieuwkomers die hun vingers voelen jeuken om de BETERE fotoos te gaan maken in plaats van de klassieke kiekjes... en ook hier herhalen we (namens àlle begeleiders) het dringend verzoek om voor de besprekingen op dit blog enkel fotoos in te zenden die speciaal voor de les gemaakt zouden worden, zodat we toch enig inzicht hebben of onze goedbedoelde adviezen wel degelijk begrepen werden. warme groet van fjet.
het begint er op te gelijken dat antony zijn "roeping" als fotograaf gevonden heeft in de industriële archeologie, want nààst de onmiskenbare dokumentaire waarde slaagt hij er bewonderenswaardig in, om ons te blijven verrassen met zijn pas verworven fotografische vizie: dit zijn geen zielloze "fotokopies" van de werkelijkheid, maar warm doorvoelde sfeerbeelden, waar de nostalgie gewoon AFDRUIPT ! bij een "goede" foto lijkt het allemaal zo vanzelsprekend, dat wij de nieuwkomers aanraden om eens heel rustig te bestuderen hoe ontzettend belangrijk het is om de voorkeur te geven aan een zinvol detail boven een panoramische foto (die al vlug een zoekplaatje wordt) en om te blijven zoeken tot je de beste invalshoek vindt en daarbij rekening houdt met de zijdelingse lichtval (die dankzij de slagschaduwen zorgt voor deze heerlijke stofweergave en de warme sfeer). voor de kompozitie hebben we de originele foto nog een ietsje gecropt (bijgesneden) om dat raam nog iets méér op het sterke punt boven rechts te krijgen. omdat er voortdurend nieuwkomers opdagen, is het niet overbodig om hier af en toe te herhalen dat dit "uitsnijden" (dat soms nog "kadreren" genoemd wordt) feitelijk best gebeurt bij de opname, omdat uitsnijden achteraf steeds een verlies van kwaliteit betekent. verder hebben we de vluchtlijnen weer wat rechtgetrokken (in adobe: alles selekteren, dan onder bewerken naar transformatie en daar dan wat ekserimenteren met vervormen). TIP: bij dit soort fotoos is scherpte wel erg belangrijk, dus zoveel mogelijk diafragmeren (en als de tijd daardoor te traag wordt, zonder aarzelen een statief gebruiken!) je màg verder inzenden voor advies over kompozitie, maar je mag ook doorschuiven naar Vonny, die je dan alles zal verklappen over ritme en struktuur. felicitaities en warme groet van fjet.
gewoon FAN-TAS-TISCH hoe je de TIPs van de vorige bespreking in praktijk gebracht hebt en dit verdient een héél warme proficiat! zoals je in je begeleidende tekst schrijft: industriële archeologie helpt ons om niet te vergeten hoe het vroeger allemaal was en jij hebt hier een schitterende bijdrage geleverd. je hebt het onderwerp helemaal tot je laten doordringen en je hebt daarnà pas beslist om een massief en imponerend monument te maken van wat anderen wellicht een hopeloos aftandse installatie zouden vinden. je hebt hierbij zeer handig gebruik gemaakt van het kikker-perspektief om de konstruktie nog groter én indrukwekkender te maken, met een oordeelkundige toepassing van het sterke punt rechts boven, van waaruit diagonalen vertrekken, die in dit geval nog ondersteund worden door de kabels, die in andere fotoos doorgaans als erg storend overkomen. je tweede inzending hebben we niet kunnen openen, maar met deze transportband heb je een GIGA sprong voorwaarts gemaakt... heel graag NOG meer van deze uitstekende kwaliteit ! warme groet van fjet.
op gebied van compositie is dit inderdaad een stap vooruit, omdat de naam van deze ouderling nu (ook in het spiegelbeeld) op een sterk punt komt... merk op, hoe die naam nu opeens veel méér in het oog springt dan bij de vorige opname! de driehoekige schaduw, die in vorige opname zo storend overkwam, is nu een zinvolle grafische bijdragen geworden en DUS een absolute méérwaarde. heel ervaren fotografen zullen wel eens heel bewust kiezen voor een centrale kompozitie, maar in dit geval is en blijft het echt storend dat die waterspiegel de foto precies in twee helften snijdt... want hier knijpt het schoentje: die twee helften zijn NIET gelijk... de rimpeling in het water is (net zoals in de vorige opname) boeiend genoeg om zo nadrukkelijk aanwezig te zijn, maar dat gebouw op de achtergrond kwakt ons dan weer met beide voeten in de realiteit van de verkrotting. TIP: ik zou je aanraden om voor een volgende opdracht EERST te bedenken wat jou in je onderwerp boeit en wat je er mee wil overdragen op anderen... om dan pas DAARNA via de zoeker op "zoek" te gaan naar BESTE STANDPUNT... en dààrna te draaien en keren tot je hoofdonderwerp op zo'n STERK PUNT komt... het LIJKT verschrikkelijk ingewikkeld, omdat het zo héél ver wèg ligt van het klakkeloze kiekjes schieten van de japanse toeristen, maar als je het heel bewust blijft proberen, gaat het véééél vlugger dan je denkt een "tweede natuur" worden, dat je voor de rest van je leven in je vingertoppen blijft zitten... en dan beleef je duizendvoudig plezier aan fotografie, want dan ga je al die "kersjes op de taarten" ook ontdekken in de fotoos van ànderen. warme groet van fjet.
hoewel ik de échte taj mahal "iets" smaakvoller vind dan dit fantazietje van iemand met meer centen dan smaak (woehaha) is dit een geslaagde vingeroefening voor kompozitie: er werd heel bewust rekening gehouden met de vertikale sterke lijn, met de koepel als bekroning op een sterk punt en met de zoom van het grasveld voorbeeldig op de horizontale sterke lijn. TIP: jammer dat de spits van het torentje net buiten de foto valt, terwijl er méér dan gras genoeg is op de voorgrond (probeer het "amputeren" van lichaamsdelen of gebouwen zoveel mogelijk te vermijden, dat geeft de toeschouwer steeds een onaangenaam gevoel. de takjes op de voorgrond zijn een absoluut pluspunt, maar mochten iets nadrukkelijker in beeld komen (vooral dat takje links zou meer tot zijn recht komen als het wat meer afgetekend stond tegen de lucht). TIP: door op knieën of buik te gaan liggen, kan je zo'n taart van een gebouw nog indrukwekkender maker (kikkerperspektief doet het onderwerp GROTER lijken, vogelperspektief geeft de indruk dat het onderwerp KLEINER is). nota: probeer je fotoos in het kleinere formaat 800x600 aan te bieden voor de mailgroep (bespaart ons een hoop tijdverlies) goede moed en warme groet van fjet.
een foto die waarschijnlijk niet door iedereen zal begrepen worden, maar waaruit duidelijk blijkt dat de maker iets te ZEGGEN heeft... en dat is waar het in Kunst (dus ook in de betere fotografie) om draait: de blik even "gevangen" houden en de toeschouwer dan aan het dromen en fantazeren zetten. dààr ben je met dit "ongebruikelijke" beeld wonderwel in geslaagd, want nadat we (op het sterke punt rechts onder) die vreemde kombinatie van hout en gietijzer even verkend hebben, worden onze ogen automatisch aangezogen door de intrigerend onscherpe achtergrond, waar (op de bovenste horizontale sterke lijn) licht en donker in lijf-aan-lijf gevechten gewikkeld zijn... ons nuchter verstand wéét dat het koolzaad of zo is, maar onze verbeelding slaat meteen op hol.
de paaltjes hadden echt nog wat scherper gemogen, maar voor "compositie" is dit alleszins een gedurfd, maar geslaagd huiswerk, met een ekstra kompliment voor die zijdelingse lichtval warme groet van fjet.
met deze foto kan ik me véél minder verzoenen, ook al is het effekt van de spiegeling zeer geslaagd en ook al heb je dan duidelijk een poging gedaan om zowel de verschansing als de weerkaatsing ervan op de twee horizontale sterke lijnen te plaatsen, maar dat effekt wordt helemaal teniet gedaan door de waterlijn van het jacht, waardoor de foto radikaal in twee helften gesneden wordt. de zware driehoekige schaduw eist erg veel aandacht, zonder een meerwaarde aan de foto te geven. normaal trachten we een bewegend voorwerp de nodige "ruimte" te geven, maar hier ligt de boeg van de boot tegen de rechter zijkant aan te beuken en dat gevoel van onbeweeglijkheid wordt nog heel hard versterkt door de nadrukkelijke aanwezigheid van dat gebouw, zodat we het trieste gevoel krijgen dat die boot daar NOOIT meer wegkomt. TIP door iets meer tijd te nemen en geduldig rond je onderwerp heen te draaien, moeten er op die plaats véél betere fotoos te maken zijn... en dat je het kàn, bewijs je overduiidelijk met je andere inzending. blijven oefenen ? warme groet van fjet.
of je zelf al dan niet in zo'n soort hedendaags rococo-nachtmerrie zou willen wonen, doet hier even niet ter zake, maar jij bent op een SCHITTERENDE manier ontsnapt aan de verleiding om de zoveelste fotokopie te maken van een curiosum. want nààst de boeiende dokumentaire waarde, toont deze opname bovendien dat je een kamera kan gebruiken als een beitel, om uit de bestaande rotsmassa van de realiteit een kreatieve eigen -en DUS fotografische - vizie te beitelen, ONDER MEER door een soepele toepassing van de klassieke regels voor kompozitie. een fantastisch voorgerecht, bij de hierna volgende hoofdschotel. warme proficiat van fjet.
moest er een "foto van het jaar voor kompozitie" bestaan, dan kreeg JIJ die van mij zonder enige aarzeling voor dit spetterende vuurwerk van diagonalen, dat tevens een ode is aan de kreatieve hedendaagse architektuur, al GEBRUIK jij die grafische elementen om ze te recykleren tot een autonoom kunstwerk. wie DIT kan, hoeft geen mentor meer en ik hoop van ganser harte dat je dit benijdenswaardig hoge niveau van fotografie zal blijven behouden en er anderen mee zal inspireren om van elke foto iets héél anders te maken dan een zielloze reproduktie van wat voor je neus staat. met andere woorden: dit is jouw einddiploma kompozitie, met grote onderscheiding en staande ovatie van de jury. warme groet van fjet.
mettertijd zal je wel gaan ontdekken dat het echt niet méér tijd kost om bij de opname rekening te houden met sterke lijnen en sterke punten, want de rasfotografen bekijken de wereld konstant met een "fotografisch oog".... zelfs als ze (toevallig) eens geen kamera bij hebben. jij begint de kompozitie aardig onder de knie te krijgen (ook als je daarvoor nog speciaal "tijd" moet uittrekken) en je bent zelfs de allereerste die hier bij mijn weten nog eens uitpakt met de roemruchte S-LIJN die vroeger zo heel hoog stond aangeschreven in fotokringen. de afgelopen week is hier door anderen op een glasheldere manier uiteengezet hoe je zo'n "witte" lucht kan vervangen door een blauwe, met of zonder wolken en de uitsnijding die wij voorstellen is dan ook NIET bedoeld als een "verbetering" van jouw foto, maar veeleer als een demonstratie van de diverse mogelijkheden om de "sfeer" van een foto te veranderen door "soepel" toepassen van de kompozitie. we hopen dat je vlug nog wat "tijd" vindt voor enkele oefeningetjes, zodat je de heerlijke zomer zonder drempelvrees tegemoet kan. veel fotovreugde en warme groet van fjet.
we weten niet of je het zélf al beseft, maar jij hebt HET: dat "derde" oog, waarmee jij de wereld "anders" bekijkt dan de rest van de stervelingen - technische kneepjes kan je stilaan leren, maar de gave van de kreativiteit, die heb je of die heb je niet. jouw voornaamste inbreng is natuurlijk de kreatieve invalshoek, die zo héérlijk romantisch en/of humoristisch afsteekt tegen de klassieke pasfotootjes van kar-met-paard en die dan op de koop toe zorgt voor dat bijna tastbare zijlicht. de sterke dynamiek wordt bekomen door een weelde van diagonalen: de rug van het paard, de weg én de wegkant, de linker berrie en bovenaan dan nog eens de teugels, strak in handen van de onzichtbare koetsier, om te tonen wie hier bààs is. we weten niet of je dit allemaal heel bewust hebt toegepast, of dat je een van die zeldzame natuurtalenten bent, die de bazisprinciepen van de kompozitie intuïtief in haar vingertoppen heeft, want hoofd en staart van het paard staan precies zo'n beetje te twijfelen of ze nu al dan niet op een sterk punt staan. in de uitsnijding die wij voorstellen hebben we dat hoofd en die staart wat méér verschoven naar diagonaal tegenover elkaar liggende sterke punten en hebben we de opeenvolgende diagonale lijnen willen benadrukken door iets krapper bij te knippen. in dit geval leek dat autootje een storend element en hebben we het weg-gekloond. het bijkleuren van de lucht was hier niet echt nodig, maar door beide fotoos te vergelijken zal je inzien welke belangrijke rol de lichtintensiteit van de lucht speelt. TIP: blijf ASJEBLIEF om je onderwerpen heen draaien, om steeds weer van die heerlijk verrassende invalshoeken te vinden ! warme groet van fjet.
laat je VOORAL niet afschrikken als we jouw foto nogal zwaar "gerecykleerd" hebben, want je hebt écht je best gedaan om dat binnenschip op een sterk punt te krijgen, mét zijdelings invallend licht en bovendien heb je zelfs gezorgd voor een voorgrond, wat een foto niet alleen meer dieptewerking geeft, maar bovendien een méérwaarde, die steeds gewaardeerd wordt door kenners. maar we zijn hier om van elkaar te leren en daarom doen we een aantal VOORSTELLEN, die de foto in onze ogen sterker maken (let wel: dit zijn geen WETTEN, maar HULPMIDDELEN... hoofdzaak is dat je deze tips leert AANVOELEN, in plaats van klakkeloos na te apen wat gevorderden je influisteren. TIP: voor landschappen (of om de BEWEGING te benadrukken) gebruiken we doorgaans het LIGGEND formaat, terwijl we met de "staande" fotoos meestal de HOOGTE willen benadrukken (we kunnen dat hier helaas niet demonstreren omdat we wél kunnen wég-knippen, maar niet aan-knippen. TIP: zowat de helft van jouw foto bestaat uit akelig witte lucht en dat wordt dan nog benadrukt omdat de horizontale lijn van die brug de foto zowat in twee delen snijdt (dat hebben we hier héél primitief opgelost met het "emmertje" van adobe, maar ànderen hebben in de mailgroep tijdens de afgelopen dagen heel vakkundig uitgelegd hoe je een blauwe lucht MET mooie wolken in zo'n foto kan "plakken". TIP: door de uitsnijding die wij voorstellen, komt ook die kerktoren op een "sterk punt" (al moesten we dan helaas die toffe voorgrond opofferen - want al kan je die ook "kopiëren" en "plakken"... dan lijkt het wel of het schip er tegenaan botst. het is véél in één keer, maar nogmaals: laat je niet ontmoedigen, want alle begin is moeilijk en het mééste leer je doorgaans uit je eigen fouten (of die van anderen) - op voorwaarde dat beide fotoos grondig vergelijkt en dan zélf beslist wélke van die TIPS ook in JOUW ogen een wezenlijke "ver-BETER-ing" zijn, zodat je er voortaan heel bewust rekening mee gaat houden. (de andere inzending is helaas té onscherp om er zinnig kommentaar bij te kunnen geven - rustig uitproberen hoe dicht je met JOUW toestel bij een onderwerp kan komen) we kijken met belangstelling uit naar je vorderingen, want van dat beetje ekstra inspanning dat je nu levert, ga je de rest van je fotografenloopbaan intens genieten! warme groet van fjet.
dit is de foto waar elke fotograaf van droomt: alles, maar dan ook àlles wat ook maar iets met compositie te maken heeft, op de juiste plaats en dan met zo'n "vanzelfsprekendheid" dat de zwoegende beginneling zich tandenknarsend in bochten begint te wringen in de hoop o o o o o i t kiekjes te kunnen maken die ergens in de buurt komen van dit soort meesterwerken. ik blijf het érg moeilijk vinden dat jouw 2 niet besproken inzendingen door éénzelfde persoon gemaakt werden, want hieronder volgt er nog zo'n voltreffer...
een spektakulaire stunt-foto, waar je bezwaarlijk nààst kan kijken en waarmee Thuis dan ondubbelzinnig bewijst dat ze het lesje "compositie" intussen wél gelezen heeft, want vrouw en kind staan niet enkel op de linkse vertikale sterke lijn, maar bovendien wijzen hun hoofden klaar en duiidelijk waar dat bovenste sterke punt ligt, terwijl de schaduwhoofden een TWEEDE sterke punt vullen en rechts staat een fotograaf nog moeite te doen om in het duister dat DERDE sterke punt te vinden... allemaal grote WOW's dus, temeer omdat we als toemaatje verwend worden met de diagonalen en patronen in die kasseien. (dat de foto schromelijk onderbelicht is, komt omdat je toen die +/- EV nog niet ontdekt had via roelfi en den gerard, dat rekenen we dus niet mee). als je nog twee fotoos van dit kaliber doorzendt, zal het diploma compositie je met passend bazuingeschal overhandigd worden. warme groet van fjet.
helemaal in orde met de... "papieren" regels van de kompozitie, want je hebt mooi rekening gehouden met het sterke punt, maar toch heb ik het tamelijk onprettige GEVOEL dat de hele mikmak op het punt staat om te vallen. als het niet over "technische" fotoos gaat met een opvoedkundige bedoeling, dan zouden wij er de voorkeur aan geven om de foto een kwart slag te draaien, omdat het een "rustiger" GEVOEL geeft. want in tegenstelling met de "fundamentalisten" in de fotografie, meen ik dat de kompozitieregels zeer handige hulpmiddelen zijn om een foto op te bouwen, maar dat je er SOEPEL mee moet leren omspringen en dat het veel meer een kwestie van GEVOEL is dan van na-meten met een liniaal. bekijk de twee fotoos rustig en... maak dan zélf een keuze. warme groet van fjet.
