het begint er op te gelijken dat antony zijn "roeping" als fotograaf gevonden heeft in de industriële archeologie, want nààst de onmiskenbare dokumentaire waarde slaagt hij er bewonderenswaardig in, om ons te blijven verrassen met zijn pas verworven fotografische vizie: dit zijn geen zielloze "fotokopies" van de werkelijkheid, maar warm doorvoelde sfeerbeelden, waar de nostalgie gewoon AFDRUIPT ! bij een "goede" foto lijkt het allemaal zo vanzelsprekend, dat wij de nieuwkomers aanraden om eens heel rustig te bestuderen hoe ontzettend belangrijk het is om de voorkeur te geven aan een zinvol detail boven een panoramische foto (die al vlug een zoekplaatje wordt) en om te blijven zoeken tot je de beste invalshoek vindt en daarbij rekening houdt met de zijdelingse lichtval (die dankzij de slagschaduwen zorgt voor deze heerlijke stofweergave en de warme sfeer). voor de kompozitie hebben we de originele foto nog een ietsje gecropt (bijgesneden) om dat raam nog iets méér op het sterke punt boven rechts te krijgen. omdat er voortdurend nieuwkomers opdagen, is het niet overbodig om hier af en toe te herhalen dat dit "uitsnijden" (dat soms nog "kadreren" genoemd wordt) feitelijk best gebeurt bij de opname, omdat uitsnijden achteraf steeds een verlies van kwaliteit betekent. verder hebben we de vluchtlijnen weer wat rechtgetrokken (in adobe: alles selekteren, dan onder bewerken naar transformatie en daar dan wat ekserimenteren met vervormen). TIP: bij dit soort fotoos is scherpte wel erg belangrijk, dus zoveel mogelijk diafragmeren (en als de tijd daardoor te traag wordt, zonder aarzelen een statief gebruiken!) je màg verder inzenden voor advies over kompozitie, maar je mag ook doorschuiven naar Vonny, die je dan alles zal verklappen over ritme en struktuur. felicitaities en warme groet van fjet.
