jouw foto heeft ontegensprekelijk zo'n speciale charme, dat we er tegen de gewoonte in, helemaal niets aan veranderd hebben, al zullen anderen, die helemaal "volgens het boekje" werken, een dikke telefoonboek aan kritiek hebben. automatisch probeerden we die massieve bakstenen muur links weg te knippen, maar al wie dat thuis probeert, zal merken dat daardoor de hele "sfeer" van de foto totaal verandert en we laten die muur dus wijselijk staan. het is me niet helemaal duidelijk waarom je gekozen hebt voor een bijna vierkant formaat, want bij een landschap verwachten we feitelijk dat de nadruk gelegd wordt op de uitgestrektheid (die natuurlijk beklemtoond wordt door het LIGGEND formaat) - maar als we daaraan sleutelen, dan staat dat héérlijke witte wolkje niet meer zo te pronken op dat sterke punt rechts boven. het einde van de weg hadden we graag méér op een sterk punt gelegd, maar dan zouden we rechts aan de foto nog een stuk moeten aanbreien (en afknippen is nu eenmaal gemakkelijker dan "aanknippen"...) zelf zouden we de kamera bij de opname een tweetal metertjes naar rechts verplaatst hebben, maar het is JOUW foto en ik herhaal dat ze een speciale charme heeft, die je zelden terugvindt bij de "klassieke" landschappen. het is voor mij wel duidelijk dat jij een foto (en de kompozitie ervan) AANVOELT en als je nu even de moeite en tijd neemt om de "klassieke" kompozitieregels eens grondig uit te proberen, dan kan je er later - HEEL BEWUST - van afwijken, om speciale effekten te bekomen. probeer je eens zo'n écht "klassieke" kompozitie? warme groet van fjet.
