een klassieker: de diagonaal die leidt naar het "onderwerp" op een sterk punt... als kers op de taart (of tepel op de borst) nog een TIP: de foto is echt helemààl AF, als die diagonaal dan op de koop toe vertrekt uit een hoek. schitterend dus... krijgen we van jou nog een totaal ànder onderwerp, om echt zeker te zijn of je "rijp" bent voor het volgende "klasje"? warme groet van fjet.
jouw foto heeft ontegensprekelijk zo'n speciale charme, dat we er tegen de gewoonte in, helemaal niets aan veranderd hebben, al zullen anderen, die helemaal "volgens het boekje" werken, een dikke telefoonboek aan kritiek hebben. automatisch probeerden we die massieve bakstenen muur links weg te knippen, maar al wie dat thuis probeert, zal merken dat daardoor de hele "sfeer" van de foto totaal verandert en we laten die muur dus wijselijk staan. het is me niet helemaal duidelijk waarom je gekozen hebt voor een bijna vierkant formaat, want bij een landschap verwachten we feitelijk dat de nadruk gelegd wordt op de uitgestrektheid (die natuurlijk beklemtoond wordt door het LIGGEND formaat) - maar als we daaraan sleutelen, dan staat dat héérlijke witte wolkje niet meer zo te pronken op dat sterke punt rechts boven. het einde van de weg hadden we graag méér op een sterk punt gelegd, maar dan zouden we rechts aan de foto nog een stuk moeten aanbreien (en afknippen is nu eenmaal gemakkelijker dan "aanknippen"...) zelf zouden we de kamera bij de opname een tweetal metertjes naar rechts verplaatst hebben, maar het is JOUW foto en ik herhaal dat ze een speciale charme heeft, die je zelden terugvindt bij de "klassieke" landschappen. het is voor mij wel duidelijk dat jij een foto (en de kompozitie ervan) AANVOELT en als je nu even de moeite en tijd neemt om de "klassieke" kompozitieregels eens grondig uit te proberen, dan kan je er later - HEEL BEWUST - van afwijken, om speciale effekten te bekomen. probeer je eens zo'n écht "klassieke" kompozitie? warme groet van fjet.
een (bijna) voorbeeldige kompozitie: de sterke lijn links en het sterke punt zijn tenvolle benut, maar omdat het de bedoeling is dat je uit deze bespreking iets bijleert, hebben we jouw foto een héél klein beetje "gecropt" (duur woord voor: bijsnijden). door een beetje lucht weg te snijden en tevens een beetje van dat gras op de voorgrond, denken we dat het gebouw NOG beter uit de verf komt (probeer zoveel mogelijk weg te laten wat geen ekstra info geeft aan de foto). TIP: als je aandacht er op gevestigd wordt, zal je waarschijnlijk inzien dat het hel witte gebouwtje (links onderaan de toren) nogal storend werkt en de aandacht afleidt van de toren... we hebben het in de onderste versie iets donkerder gemaakt met het emmertje van adobe: zie je het verschil? warme groet van fjet.
dit is heel zeker geen foto van 12 in een dozijn en je hebt hier heel zeker de "ziel" en de "boodschap" overgebracht - ondanks de vergankelijkheid van het materiaal, is dit een aangrijpend monument dat het woordeloos protest uitkrijst van de ontelbare anonieme slachtoffers van psychotische machtswellustelingen. omdat het onderwerp zo bloedernstig is, heb ik het moeilijk met die (ingeplakte) zomerse blauwe lucht en het aanstippen van gebouwen die toch onmiddellijk geassocieerd worden met een zorgeloze vakantie aan zee. wij hebben getracht om de dramatiek te verhogen, door die achtergrond zwart te maken en de gebouwen hooguit te suggereren - het is en blijft uiteraard JOUW foto en aan jou dus de keuze of ons voorstel al dan niet beter weergeeft wat jij met deze opname zélf wil overbrengen op de toeschouwer. inzake kompozitie is dit een voltreffer: bij dit onderwerp heb je heel bewust gekozen voor een vierkant formaat, maar heb je op een voortreffelijke manier één van die ontelbaren op een sterk punt gezet (boven rechts), omdat het toespitsen van de aandacht op één persoon ons emotioneel toch nog altijd sterker aangrijpt dan statistieken. wij verwachten héél veel van jou ! warme groet van fjet.
helemaal volgens de regels van de compositie, met de diagonale weg die rechtstreeks leidt naar de lichtvlek op het sterke punt boven rechts. de belichting is hier VOORBEELDIG, want met dat zachte en gefilterde halve tegenlicht krijg je een sprankelend sfeerbeeld, met doortekening tot in de allerkleinste details. als TIP zouden we jou toch willen meegeven dat onze ogen automatisch aangezogen worden door de lichtste gedeelten van een foto en wij TRACHTEN dat dus te laten vallen op het hoofdonderwerp (hier de zonnige vlek aan het eind van het bospad, zowat symboool voor optimisme en een zonnige en onbekommerde toekomst). in jouw originele foto dwalen de ogen echter nogal gemakkelijk af naar de egaal witte lucht aan de linkerzijde van de foto en we trachten door onze uitsnijding duidelijk te maken dat je foto STERKER en intiemer overkomt door wat snoeien in die lichte partijen... bekijk het eens rustig en maak dan voor jezelf uit of onze uitsnijding ook naar JOUW gevoel een verbetering is. veel fotoplezier en warme groet van fjet.
een schoolvoorbeeld van de klassieke kompozitie, met de staande amfooor op de vertikale sterke lijn rechts, terwijl de "oren" een blikvanger vormen op het sterke punt rechts boven, met als tegengewicht de kop van de liggende afmfoor op het sterke punt onder links, de twee verbonden door een diagonaal. een ekstra pluspunt is dat die ene rank op de amfoor een erg gelukkige verbinding maakt met de achtergrond van klimop - als je over een tele beschikt, kan het interessant zijn om een grote lensopening te gebruiken (dus met MINDER dieptescherpte), waardoor de kruiken dan meer "los" komen van de onscherpe achtergrond. of de keuze van een afwijkend vierkant formaat hier een wezenlijke meerwaarde aan de foto geeft, is een kwestie van smaak, met argumenten voor en tegen. allemaal schitterend dus... maar omdat we elkaar vooruit willen helpen met praktische TIPS, zouden we hier toch de raad willen geven om hetzelfde (of soortgelijk) onderwerp te hermaken, maar dan met het zachte strijklicht van een avondzon: je zal merken dat de tekstuur (stofweergave) van de kruiken dan door de lange slagschaduwen begint te leven . we hopen dat je iets hebt aan deze TIPS en... dat ons doordrammen over "technische" details, je plezier in de fotografie niet wurgt - door nu dat beetje ekstra tijd te besteden aan deze bazisregels zal het heel vlug een "automatische refleks" worden om reeds bij de opname (zoveel mogelijk) rekening te houden met lichtval, kompozitie, het zoeken naar een rustige (OF passende) achtergrond en het vermijden van storende details. warme groet van fjet.
een absoluut pluspunt is de panoramische uitsnijding, waardoor de uitgestrektheid van dit desolate landschap beklemtoond wordt (we zijn inmiddels zo gewoon geraakt aan de "klassieke" formaten die fabrikanten van kamera's én fotopapier ons opdringen dat elke bewuste afwijking ervan reeds de aandacht trekt). door de auto centraal in de foto te plaatsen benadruk je de nietigheid ervan in die grootse natuur, maar krijgen wij ook de indruk dat die auto daar gewoon stilstaat: er zit geen enkele "dynamiek" in de foto. in de uitsnijding die wij voorstellen hebben we het autootje op een sterk punt gezet en door de diagonaal van de wegmarkering vanuit de linker onderhoek te laten vertrekken, proberen wij de indruk te wekken dat er "beweging" in die foto zit. ervaren fotografen zullen in zo'n geval heel bewust kiezen wélk van beide kompozities het beste weergeeft wat zij met deze foto willen ZEGGEN. aan jou dus, om voor jezelf uit te maken WELK van beide kompozities jou het meest aanspreekt (en om eventueel nog andere uitsnijdingen te proberen, bijvoorbeeld met de auto op het RECHTSE sterke punt, wat wéér een totaal andere indruk geeft, want daarbij kan je dan niet alleen de wegmarkering laten vertrekken uit de linker onderhoek, maar kan je tevens de rand van de weg vanuit de rechter onderhoek laten vertrekken (je moet dan wel het panoramische formaat opgeven...) Het spreekt vanzelf dat niet alleen anko, maar ook anderen hiermee een beetje mogen eksperimenteren... BEWUST eksperimenteren met kompozitie kan de kwaliteit van de fotoos alleen maar verhogen. warme groet van fjet.
een DROOM van een kompozitie: dat vrouwenhoofd op het sterke punt links boven en die forse hand op het sterke punt linksonder, van waaruit dat hééérlijk spel van die twee diagonale armen, die ons als vanzelsprekend naar de mannenfiguur leiden en van daaruit weer terug naar dat vrouwenhoofd... SUPERKLASSE, waar écht bij nagedacht is.. bovendien een prachtige stofweergave door de zijdelingse lichtval. en TOCH gaat de originele foto naar mijn gevoel feitelijk de mist in, vergeleken met de versie die wij voorstellen en waar gewoon niemand nog nààst kan kijken. door de lichte achtergrond van jouw foto (waar je al dapper aan geknutseld had) valt er net niet genoeg licht op het vrouwenhoofd en begint onze blik een beetje rond te dolen, op zoek naar een houvast - door de (nogal drastische) zwarte achtergrond, krijg je opeens wél een interessante lichtval op dat gezicht. wij verwachten jou GROOTSE fotoos en zien vol blijde verwachting uit naar je volgende inzending!
voor compositie is dit dik in orde: een mooie diagonaal,die de blik onvermijdelijk leidt naar de bloem, die bijna helemaal op zo'n sterk punt staat: bravo! jammer genoeg is ook deze foto niet helemaal naaldscherp zoals wij hier gewoon zijn, omdat wij verwend worden door virtuoze makro-specialisten... het lijkt immers allemaal zo "vanzelfsprekend", dat weinigen er bij stil staan wat er allemaal bij komt kijken voor je een puntgave bloemenfoto kan maken. mogelijk is je lens niet geschikt om op zo'n korte afstand te werken, of heb je niet geduldig genoeg scherpgesteld (makro is een specialiteit voor mensen met himalaya's aan geduld!). graag kregen we van jou een inzending waarbij je minstens een meter van je onderwerp blijft, dan kunnen wij uitvissen wààr de fout ligt voor die onscherpte. maar vooral: volhouden, want de tijd die je NU investeert, wordt later beloond met meesterwerkjes! warme groet van fjet.
als dit geen "lucky shot" ofte toevalstreffer is, dan staan we hier voor een natuurtalent: iemand die met zijn/haar ellebogen aanvoelt hoe je een foto maakt waar de toeschouwer niet nààst kan kijken, ook al klopt er totaal niets van de "klassieke" regels. de klassieke fotografen zullen weliswaar steigeren, omdat de duiven allebei de verkeerde richting uitkijken, omdat de rechtse duif niet op een sterk punt staat, omdat de linkse duif er half afvalt, omdat de achtergrond niet scherp is, maar evenmin onscherp genoeg... mijn standpunt (dat lang niet door alle veteranen zal gedeeld worden) is dat de kompozitieregels een handig hulpmiddel zijn voor beginnelingen, maar dat ze absoluut geen bindende wetten zijn en dat ervaren fotografen ze uiterst "soepel" zullen toepassen of er zelfs heel BEWUST van afwijken. omdat dit jouw eerste inzending is, blijft het gokken of je hier even "geluk" hebt gehad, of dat je integendeel een doorgewinterde bent, die hier héél doelbewust de wetten van de kompozitie "misbruikt" heeft, om precies daardoor de aandacht te trekken EN gevangen te houden. ik vind dit een zeer "forse" kompozitie en hoop heel vlug méér werk van jou te zien. warme groet van fjet.
ai winsock... na de veelbelovende flessen is dit een stapje terug, want al heb je hier een zeer forse kleurkombinatie neergezet, met de lichtval uit de juiste richting, deze keer is die belichting véél te "hard" en daarmee bedoelen we dat de kontrasten té groot zijn voor jouw type toestel, zodat alle nuances verloren gaan. omdat je onderwerp toch niet kan weglopen, zou je met een reflektiescherm kunnen werken, om de schaduwpartijen nog wat doortekening te geven (een plaat wit karton of plastiek zou dan een beetje van dat "harde" licht terugkaatsen. anderzijds gaat deze les over COMPOSITIE en daarvan is hier weinig te merken: in deze les proberen we jou duidelijk te maken dat een onderwerp STERKER overkomt als het op een "sterk punt" staat (in de lesjes die Tobias je toegezonden heeft kan je alles lezen over sterke lijnen en sterke punten, want een "centrale" kompozitie wordt door topfotografen slechts zelden gebruikt, in speciale omstandigheden). we hebben jouw foto wat bijgeknipt, om de kalebas op zo'n sterk punt te krijgen: VOEL je het verschil? - de bedoeling is dat je die kompozitieregels tenminste uitprobeert en (zoals bij je inschrijving gevraagd werd) de ingezonden fotoos SPECIAAL VOOR DEZE LES te maken, zodat me zien of je de tips wel degelijk begrepen hebt. in tegenstelling met de powetische foto van de flessen, is de onscherpte hier werkelijk storend: dus voortaan in dergelijke omstandigheden OFWEL een statief gebruiken OF toch minstens een kortere sluitersnelheid. nogmaals: de kompozitieregels zijn niet "uitgevonden" om beginnelingen te treiteren, het zijn in tegendeel zeer handige hulpmiddelen, die je als beginneling beter een tijdje volgt, tot je ze helemaal onder de knie hebt en er dan BEWUST van kan afwijken. bij een volgende inzending graag écht rekening houden met sterke lijnen en sterke punten, je zal merken dat je door BEWUSTER te fotograferen niet alleen betere rezultaten zal behalen, maar dat je ook meer plezier gaat beleven aan het fotograferen (want dààr is het ons allemaal om begonnen: ons voortdurend méér bekwamen in deze fantastische liefhebberij, om onze fotoos niet alleen voor onszelf veel "boeiender" te maken, maar ook voor anderen. warme groet van fjet.
dat is het goede hout, waaruit rasfotografen gesneden worden: alles laten vallen om hals over kop een kamera te gaan opduiken omdat je voelt dat DIT smeekt om gefotografeerd te worden. het beestje staat voorbeeldig op dat sterke punt, maar voor de compositie had het NOG iets beter gekund, als de plantenstengel diagonaal zou lopen, van onder links naar boven rechts toe. het had ook scherper gekund, maar dààrvoor kan je beter terecht bij onze makro-specialisten: die vertellen je dan wel hoe belangrijk het is om (met een aangepaste lens) de nodige dieptescherpte te krijgen en hoe je met een scherm de wind kan tegenhouden om bewegingsonscherpte te voorkomen. hoofdzaak is dat je plezier beleeft aan het fotograferen en deze groep zal je héél zeker steunen met opbouwende kritiek en praktische tips om het NOG beter te doen. voorlopig even iets verder van je onderwerp blijven tot je het helemaal onder de knie hebt en dan zien we graag je volgende inzending tegemoet. warme groet van fjet.
heerlijke belichting en heel fijn genuanceerde stofweergave, maar inzake compositie zou het nog aangenamer ogen, als je bij de opname een klein stapje naar rechts had gezet en dan de hals van de liggende grote fles op het sterke punt links onder had gebracht, zodat die achterste lange flessehals op het sterke punt boven rechts zou komen. maar het is en blijft... KLASSE ! warme groet van fjet.
joepie, hoera.... nog eens iemand die met licht durft "spelen", zelfs als het niet helemààl is zoals hij zou willen en zélfs als de kontrasten nogal hard uitvallen. véél fotografen zullen in zo'n situatie naar de zogenaamde "invulflits" grijpen, maar slechts héél bitter weinig uitzonderingen kunnen daarin "maat" houden en ze flitsen dan al dat subtiele spel van licht en schaduw gewoon plat met een bulldozer. hier had je aan de rechterzijde een reflekterend scherm kunnen plaatsen (wit papier, karton...) om de slagschaduwen wat op te vangen, maar ik heb de toets "tegenhouden" van adobe gebruikt om weer wat doortekening te brengen in belangrijke schaduwpartijen en het rezultaat is best bevredigend. min-puntje blijft de storende schaduw van de de armstomp onder de rechterborst van deze dame, die het nagelbijten echt niet kon laten... en dan loont het de moeite om rond zo'n beeld te blijven draaien en zoeken. toch even een misverstand opruimen: de term "kadreren" die vroeger gebruikt werd in de mailgroep, heeft niets te maken met "kadertjes maken rond een foto" - de bedoeling was om een zo perfekt mogelijke uitsnijding uit de grote werkelijkheid te maken, maar omdat die term nogal vaak verkeerd begrepen werd, heeft de Raad van Grijze Wijzen (M/V) beslist om voortaan de term COMPOSITIE te gebruiken, maar die nieuwe vlag dekt dus wel degelijk dezelfde lading.
als we ook je volgende foto bekijken, dan voelen we meteen aan dat de mailgroep fotografie met jou een serjeuze aanwinst gedaan heeft. dus: NOG NOG NOG ! warme groet van fjet.
WOW: een spetterende, sprankelende, uitbundig kleurrijke lentebloesem, die meteen een schot in de roos is (woehaha... dit is waarschijnlijk ketterij in de ogen en oren van de plantologen, maar het KLINKT mooi). want ja hoor: het sterke punt, de redelijk scherpe makro van de meeldraden, de niet meer storende maar wél ondersteunende onscherpe achtergrond, het is er allemaal. je zal hier heel vlug aansluiting vinden bij zielsverwanten, die je ongetwijfeld nuttige tips zullen geven op hun gespecializeerd terrein en waarschijnlijk zal je NOG meer leren door HUN makro's te ontleden, want over bloemen en makro heb ik jou kennelijk niks meer te leren. hopelijk stuur je nog wat àndere onderwerpen, waarbij ik je dan (hopelijk) nog wat praktische tips kan geven. warme groet van fjet.
het "registreren" of "kopiëren" van de werkelijkheid kan ongetwijfeld erg nuttig zijn in de wetenschap en de industrie, maar als fotoliefhebbers proberen wij toch om fotografie te gebruiken als een TAAL waarin we, veel direkter dan met woorden, verhalen kunnen vertellen of een "sfeer" kunnen overbrengen op anderen. elke foto is in feite niets anders dan een stukje werkelijkheid die wij "uitsnijden" om te vereeuwigen, maar in tegenstelling tot "gewone stervelingen" kiezen wij héél bewust de grenzen van die uitsnijding en bouwen wij één samengend beeld op rond één hoofdonderwerp, waarbij wij rekening houden met sterke lijnen en sterke punten (waarover je alles kan lezen in het lesje "compositie" dat je toegestuurd kreeg bij je inschrijving). uitsnijden (of: "croppen") kan meestal nog redding brengen, maar hier loopt alles echt téveel door elkaar en ik heb getracht om tenminste de "sfeer" te bewaren, door die achtergrond donkerder te maken, maar in dit geval blijft het (helaas) een pleister op een houten been. de voornaamste TIP voor jou is op dit ogenblik: probeer één enkel hoofdonderwerp te kiezen en zorg dan voor een zo rustig mogelijke achtergrond (in afwachting dat je het spelen met "dieptescherpte" volledig onder de knie hebt, zodat je het hoofdonderwerp scherp kan maken tegen een onscherpe achtergrond, zou het best zijin dat je deze oude ploeg even verplaatst en ze dan met mooi strijklicht opnieuw fotografeert tegen een effen achtergrond). er zit een schat aan fotomateriaal in afgedankte landbouwwerktuigen, zoals deze "dubbele brabander" waar ik héél lang geleden als prille tiener twee van die reusachtige paarden mocht voorspannen, om dan een hele dag te gaan ploegen, helemaal alleen en vanzelfsprekend apetrots. laat vooral de moed niet zakken: hier wordt NIEMAND uitgelachen, want ooit zijn we allemaal onderbeginnelingen geweest en we trachten elkaar hier vooruit te helpen met praktische TIPS en OPBOUWENDE kritiek en ik kijk verlangend uit naar een "nieuwe" versie van deze brok nostalgie. warme groet van fjet.
het is duidelijk dat je hier de tegenstelling hebt willen beklemtonen tussen wat er overblijft van een "publieke" waterpomp uit grootmoeders tijd en de nieuwbouw op de achtergrond, maar... hoewel goede bedoelingen onmisbaar zijn om een goed fotograaf te zijn of te worden, volstaan ze niet. want ondanks die goede bedoelingen is je originele foto (die we hier NIET afdrukken) voor het "gewone" publiek helaas niet veel méér geworden dan een tamelijk rommelig zoekplaatje, waarbij de aandacht tevéél van het "hoofdonderwerp" afgeleid wordt door een overdaad aan details. je zal merken dat je de aandacht van de toeschouwer veel méér kan boeien door één enkel hoofdonderwerp (hier de waterpomp) uit te kiezen en dat dan op een sterke lijn en zoveel mogelijk op een sterk punt te zetten en dan de achtergrond zo rustig mogelijk te houden... de regels van de compositie (die je rustig kan nalezen in het lesje van vriend Tobias je heeft toegestuurd bij je inschrijving) zijn immers geen "boekenwijsheid" om beginnelingen te pesten, maar erg praktische en handige "truuks" die de eerste fotografen schaamteloos "gepikt" hebben van de klassieke schilderkunst. we hebben totaal NIETS aan jouw foto toegevoegd in de onderste uitsnijding, maar ze lijkt ons véél sterker dan de originele en als je die regels een tijdje heel bewust tracht toe te passen, zal je tot je eigen verrassing merken dat je op zéér korte tijd ENORME vorderingen maakt... ik zou zeggen: dapper proberen en vooral veel plezier bij het maken van fotoos die jouw "boodschap" sterker doen overkomen bij de toeschouwer. we volgen met gelangstelling jouw "klim naar de top van de fotografie". warme groet van fjet.
de boomstam staat voorbeeldig op de linkse vertikale sterke lijn en de rotsklomp ligt "bijna" op een sterk punt, maar toch VOEL je gewoon dat hier net niet DE topfoto gemaakt werd... wij denken dat je met reuzesprongen vooruit kan gaan, als je voortaan rekening houdt met enkele bazisprincipes en een paar praktische tips. elk seizoen heeft een eigen charme, maar de "bladloze" periodes bezorgen de landschapsfotograaf wel heel wat hoofdbrekens, want het is nu eenmaal een psychologische wet, dat onze ogen onweerstaanbaar aangetrokken worden door het hoogste licht op een foto en in de winter krijg je dan te maken met die pijnlijk witte luchten, die de aandacht gewoon wég-zuigen van wat er verder op de foto staat. dezelfde foto bij zonnig weer, met een staalblauwe lucht en daarin enkele nopjes witte wolken, zou een totaal àndere (en veel intiemere) sfeer geven aan deze foto en dat hebben we hier trachten aan te tonen met het "emmertje" van adobe. andere mogelijkheid is natuurlijk om die lucht helemaal weg te knippen... of dergelijke ekstreme kontrasten te vermijden bij de opname zelf. wij wensen je intens fotoplezier en we zullen met belangstelling jopuw vorderingen volgen, want jij hebt HET heel zeker in je vingers. warme groet van fjet.
welkom bij de kreatievelingen en we hopen dat je door onze praktische tips op héél korte termijn totaal àndere fotoos kan gaan maken. je eerste foto is een prachtige gelegenheid om heel overtuigend aan te tonen dat je door MINDER overbodige info doorgaans een veel STERKERE kompozitie kan maken. want als je beide fotoos grondig bekijkt, zal je moeten toegeven dat het landschap op de onderste uitsnijding veel grootser en majestatischer lijkt, door die hele voorgrond gewoon weg te knippen, omdat die reusachtige grasvlakte eerder saai en vervelend wordt. als je op de koop toe de moeite genomen hebt om het eerste lesje over kompozitie door te nemen, dan zal je merken dat de magische "sterke lijnen" en dat magische "sterk punt" hier opeens als "vanzelf" op de "juiste" plaats vallen en dat die kompozitieregels er dus niet zijn om je het leven zuur te maken, maar dat ze (zeker voor beginners) een handig instrument zijn om je fotoos "sterker" te doen overkomen, want dààrover gaat het: de aandacht van de kijker trekken door dat stukje werkelijkheid net iets "ànders" te zien dan de toevallige voorbijganger. fjet.
gek, maar ik zou me niet echt "veilig" voelen op de bank van jouw foto... die boomstam op de achtergrond vormt ergens een grens tussen TWEE fotoos en ik heb voortdurend de indruk dat er links "iets" gaat opduiken. je kan de foto zo uitsnijden dat die boomstam tegen de linker zijkant van de foto komt en je zal merken dat je daardoor een veel "rustiger" achtergrond vormt - ik heb dat trachten duidelijk te maken door de boomstam wat te verbreden. mogelijk vind je dat dit cijfers achter de komma zijn, maar als je de bekroonde fotoos van onze cracks aandachtig bestudeert, zal je merken dat dergelijke "kleine details" echt het verschil maken tussen een écht goede en een "bijna heel goede" maken. en hou vooral voor ogen dat wij hier niet zitten om elkaars fotoos "af te breken" maar dat wij met onze opbouwende tips elkaar proberen te helpen om NOG betere fotoos te maken. fjet
een klassieker: de diagonaal die leidt naar het "onderwerp" op een sterk punt...
